Με πολιτική πια διάσταση η παρέμβαση του κινήματος των Λιπασμάτων στα Φώτα

Μαζική η συγκέντρωση όπως κάθε χρόνο των Απολυμένων από τα Λιπάσματα Δραπετσώνας ανήμερα των Θεοφανείων στο Λιμάνι του Πειραιά. (Είναι μαζική - πάνω από 70 άτομα- πάντα σε σχέση με την αριθμητική ισχύ αυτού του κινήματος ακόμα και τη στιγμή της έντασης της οικονομικής διεκδίκησής του πριν από αρκετά χρόνια, αλλά και μαζική σε σχέση με την πλατφόρμα του και την παρακμή αντίθετων καθεστωτικών κινημάτων σε αυτά των «αγανακτισμένων»). Καμία σχέση λοιπόν δεν υπήρχε και καμιά σύνδεση του εργατικού κινήματος των Λιπασμάτων με τους λεγόμενους «Αγανακτισμένους» που αριθμούσαν όσο τα δάκτυλα των δύο χεριών και που προβλή θηκαν από τα Μ.Μ.Ε. και έγινε προσπάθεια από κάποια από αυτά να ταυτιστούν με τη συγκέντρωση των Λιπασμάτων. Οι «αγανακτισμένοι» σε συνεργασία με τους εγκάθετους του Σαμαρά γιουχάισαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Οι εγκάθετοι χειροκρότησαν τον Σαμαρά και οι «αγανακτισμένοι» εξαίρεσαν  ευχαρίστως τον Σαμαρά και τον Γεωργιάδη από τις γιούχες τους.

Όμως το πανό «ΤΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ» ιδιαίτερα στα μάτια του λαού του Πειραιά τσάκιζε κόκκαλα με την δωδεκάχρονη  παρουσία του (για την ακρίβεια 11φορές λόγω κακοκαιρίας το 2002) και οι αγωνιζόμενοι-απολυμένοι δείξανε ότι αποτελούν ένα πραγματικά σύγχρονο εργατικό κίνημα που απαντάει συγκεριμένα στην βαθιά αιτία της χρεωκοπίας που είναι η καταστροφή της βιομηχανίας. Τα κεντρικά συνθήματα που συγκίνησαν τον λαό του Πειραιά και φώναζαν με πάθος οι Λιπασματιώτες ήταν : «ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ – ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ – ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ» και «ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ – ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΙΤΙΑ – ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ». 

Την φετινή χρονιά πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να παρευρεθούμε στο Λιμάνι και να φωνάζουμε τα συνθήματα προηγουμένων χρόνων π.χ. «ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ» αφού με τα τελευταία νομοσχέδια η μεγάλη πλειοψηφία των απολυμένων όπως αναφέρετε και στην προκήρυξη έχει ενταχθεί στην ειδική επιδότηση. Για να είμαστε σαφείς το 2009 με το νομοσχέδιο 3762/2009 άρθρο (32) εντάχθηκαν στο πρόγραμμα όσοι είχαν κλείσει ή θα έκλειναν έως 31 /12/ 2010 το πεντηκοστό έτος της ηλικίας, δηλαδή 122 άτομα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι με τους αγώνες οι πρώτοι 102 Λιπασματιώτες που είχαν την ηλικία των πενήντα χρόνων οι άνδρες και 45 χρόνων οι γυναίκες όταν έκλεισε το εργοστάσιο το 1999 με τριετία + διετία + διετία + τριετία = 10 χρόνια ειδική επιδότηση βγήκαν στην σύνταξη. Στην συνέχεια το φετινό καλοκαίρι με τον νομοσχέδιο 3996/2011 άρθρο (74) εντάχθηκαν και οι νεώτεροι σε ηλικία δηλαδή όσοι είχαν ή συμπλήρωναν το πεντηκοστό μέχρι 31/12/2011. Έτσι και οι καινούργιοι άρχισαν να πληρώνονται με ειδική επιδότηση για πέντε χρόνια (Τρία και Δύο) 1200 ευρώ τον μήνα και ένσημο των ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ τιμαριθμικά αναπροσαρμοσμένο μέχρι σήμερα. Μετά από αυτές τις επιτυχίες πρωτόγνωρες για την πολιτική συγκυρία μπορούν να παρουσιάζονται και να προβληματίζουν θετικά τον λαό του Πειραιά με τα συνθήματά τους.  Βέβαια σε λίγο καιρό θα ξαναμπεί ένα οικονομικό αίτημα από τα Λιπάσματα που είναι η υπογραφή μιας υπουργικής απόφασης που θα παρατείνει την επιδότηση των ανέργων για δύο χρόνια, πράγμα που προβλέπεται από τον νόμο 3762/2009.

  Παρακάτω αναφέρουμε την προκήρυξη που μοίρασαν τα ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ την μέρα των Θεοφανείων μαζικά στον Πειραιά και που έκανε βαθιά αντύπωση τους εργαζόμενους και άνεργους Πειραιώτες.  Στην προκήρυξη αναφέρονται οι Δήμαρχοι που την εποχή εκείνη με εξαίρεση τον φιλελεύθερο Ανδριανόπουλο, ανήκουν στο ψευτο-ΚΚΕ για να γίνει σαφές ποιος πρωτοστάτησε στην καταστροφή της βιομηχανίας.

ΤΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ

Η ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΑ ΦΟΡΟΜΠΗΧΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Πριν 12,5 χρόνια όταν έκλεισε το εργοστάσιο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα όλα τα πολιτικά κόμματα διαλαλούσαν ότι η χώρα θα ζήσει με «τουρισμό, πολιτισμό και υπηρεσίες». Εφαρμογή της γενικής τους θεωρίας και πρακτικής για την περιοχή μας, ήταν να κλείσουν με κρατική απόφαση το εργοστάσιο και στην περιοχή του να γίνει «ΑΝΑΠΛΑΣΗ». Εμείς που βρεθήκαμε από τους πρώτους στην ανεργία γράφαμε στις ανακοινώσεις και φωνάζαμε συνθήματα ότι ο Πειραιάς «δεν ζει με μαγαζιά και υπηρεσίες χρειάζεται βιομηχανία, όπως όλα τα μεγάλα λιμάνια του κόσμου». Τότε αρκετοί συμπολίτες μας πίστευαν στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», ότι θα γίνουν παντού μαρίνες και πάρκα αναψυχής και ενώ δεν θα παράγουμε τίποτα, θα ζούμε πλουσιοπάροχα. Που φτάσαμε με αυτές τις επιλογές;

  Σήμερα η χώρα οδηγείτε με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη καταστροφή, ο Πειραιάς έχει αποβιομηχανοποιηθεί, η ανεργία στα ύψη, τα μεροκάματα πείνας και οι συντάξεις σε λίγο θα είναι εικονικές. Πριν χρόνια από το Φάληρο μέχρι την Δραπετσώνα υπήρχαν : ΑΙΓΑΙΟ-ΒΕΛΚΑ-ΓΑΒΡΗΙΛ-ΧΡΩΠΕΙ-ΚΟΥΠΑΣ-ΚΕΡΑΝΗΣ-ΚΑΧΡΑΜΑΝΟΓΛΟΥ-ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ και μερικά μικρότερα εργοστάσια, χωρίς να μιλάμε για την Ζώνη την Ναυπηγοεπισκευαστική.  Πρέπει να θυμηθούμε ότι στις «κινητοποιήσεις» για να κλείσουν τα εργοστάσια και να γίνουν πάρκα, καφετέριες και μαρίνες πρωτοστατούσαν οι Μπεάζογλου (Δραπετσώνας)-Σαράφογλου (Κερατσινίου)-Λογοθέτης (Νίκαιας)- Ανδριανόπουλος (Πειραιά) τότε δήμαρχοι. Εμείς όταν έκλεισε το εργοστάσιο και βρεθήκαμε από την μια μέρα στην άλλη άνεργοι ανασυνταχθήκαμε και δώσαμε μάχες στους δρόμους και στα δικαστήρια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στην πάλη μας αυτή εκτός από την υποστήριξή στους συναδέλφους  μας εργάτες και στην βιομηχανική ανάπτυξη του Πειραιά ζητούσαμε και το δίκιο μας, συγκεκριμένα «εργασία μας στέρησαν, εργασία να μας δώσουν».

  Βέβαια παρά την ομόφωνη δικαίωση μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στον Άρειο Πάγο και τις δυναμικές μας κινητοποιήσεις όλα αυτά τα χρόνια με αποκορύφωμα την πραγματική απεργίας πείνας μέσα στον καύσωνα στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά δεν μας αποκατέστησαν σε δουλείες. Κατακτήσαμε όμως πολλά : 1) Για 10 χρόνια ειδικό ταμείο ανεργίας για  106 άτομα που σήμερα βγήκαν στην σύνταξη,  2) Πριν τρία χρόνια εντάχθηκαν άλλοι 122 σε πρόγραμμα ειδικής επιδότησης για 5 χρόνια και 3) Πρόσφατα εντάχθηκαν και οι νεότεροι στο πρόγραμμα ειδικής επιδότησης. Αυτές δεν είναι ουσιαστικές λύσεις, αυτά είναι μπαλώματα, τι θα γίνουν τα παιδιά μας; Με αυτή την αγωνία είμαστε σήμερα πάλι εδώ και φωνάζουμε :

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ-Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ

Παραμένουμε σε τούτο τον δίκαιο αγώνα για δύο λόγους. Για την σωτηρία της εργασίας και της βιομηχανίας αλλά και για την ολοκληρωτική νίκη του αγώνα μας.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ & ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

( : 2104326644, 2104133554, 6937380015,  6978633011, 6974231820