Ενάντια στην ψευτοαριστερή θέση ότι η χώρα θα ζούσε μια χαρά αν διέγραφε το χρέος της

Δεν πήγαν χαμένες οι θυσίες των δύο τελευταίων ετών, προπαγανδίζουν οι χρεοκόποι. Μειώσαμε, λένε, το πρωτογενές έλλειμμα (έλλειμμα χωρίς τόκους) από το 10,6% του ΑΕΠ το 2009 στο 2,4% το 2011. Μειώσαμε το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών με την αύξηση των εξαγωγών, λέει ο αρχισαμποταριστής Χρυσοχοΐδης, που είναι και η μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση στην ΕΕ και που την επιβεβαιώνουν τα επιστρατευμένα ΜΜΕ.

Τα χαλκεία του σοσιαλφασισμού δημοσιεύουν στη συνέχεια πίνακες μηδενισμού, τάχα, του ελλείμματος του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ) το 2011 από το -6% του ΑΕΠ το 2008–, με την υποσημείωση όμως ότι αυτά ισχύουν χωρίς να ληφθούν υπόψη οι τόκοι και τα καύσιμα! Όμως το έλλειμμα στα καύσιμα είναι τους πρώτους 11 μήνες του 2011 10,45 δις ευρώ και οι τόκοι 8,75 δις, δηλαδή σύνολο 19,2 δις. «Μηδένισαν» δηλαδή το έλλειμμα του ΙΤΣ το 2011, ενώ για όλο το χρόνο αυτό είναι περίπου 20 δις! (στοιχεία από Τράπεζα της Ελλάδος). Τους τόκους δεν τους λογαριάζουν στο έλλειμμα, για να δείξουν τάχα ότι η «καθαρή» παραγωγή, χωρίς δηλαδή την εκμετάλλευση των δανειστών, καλύπτει τις ανάγκες της χώρας! Επομένως, λένε, για να ζήσει το έθνος με την παραγωγή του αρκεί να μην πληρώσει τους δανειστές του. Με την ίδια τη σημερινή παραγωγή μπορούμε επίσης να πάμε και στη «σοσιαλιστική» Ελλάδα των Καζάκηδων & Σία, στην οποία το σημερινό ελλειμματικό ΙΤΣ εξαιτίας της εξαφάνισης των τόκων θα είναι ισοσκελισμένο (εφόσον γι’ αυτούς τους απατεώνες σοσιαλισμός σημαίνει το να κάνει κάποιος κανόνι για δάνεια που μπήκαν στην άμεση κατανάλωση του έθνους και του λαού, κατά διαστρέβλωση της αντιαποικιακής αντιτσαρικής γραμμής του Λένιν του 1905-1917). Αλλά και με αυτούς τους λογαριασμούς μένει παρ’ όλα αυτά ένα πελώριο ετήσιο έλλειμμα στα καύσιμα, πάνω από 10 δις, που αντιστοιχεί σε 1000 ευρώ ανά άτομο! Η ναζιφασιστική δικτατορία όμως του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ, που θα έχει φάει τα λεφτά των δανειστών, δε θα μπορεί να κάνει εμπόριο παρά μόνο τοις μετρητοίς. Λεφτά-συνάλλαγμα στα κρατικά ταμεία δεν υπάρχουν και το νόμισμα των μπαταξήδων δε θα μπαίνει παγκοσμίως ούτε στους πίνακες συναλλάγματος. Δηλαδή δε θα μπορούν να κάνουν καθόλου εισαγωγές, πόσο μάλλον να εισάγουν με πίστωση τα αξίας 25,62 δις εμπορεύματα, που είναι το εμπορικό έλλειμμα του 11μηνου του 2011. Έτσι η χώρα θα πέσει στην απόλυτη εξαθλίωση. Ό,τι απάτες και να κάνουν οι σαμποταριστές δεν μπορούν να κρυφτούν.

Η μεγάλη μείωση στο έλλειμμα του ΙΤΣ από το 2008 οφείλεται στη μείωση των εισαγωγών λόγω της χρεοκοπίας, δηλαδή στην πείνα του λαού λόγω χρεοκοπίας και όχι στην αύξηση των εξαγωγών, που το 2011 ξεπέρασαν λίγο το επίπεδο του 2008. Είναι όπως ο παχύσαρκος που χάνει βάρος όχι γιατί δεν τρώει λιπαρά, αλλά επειδή έπαθε καρκίνο. Η συνολική βιομηχανική παραγωγή το 2011 ήταν στο 77% αυτής του 2005.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τις εξαγωγές, τις εισαγωγές και το εμπορικό έλλειμμα της χώρας σε δις (στοιχεία από Τράπεζα της Ελλάδος). Η μεγαλύτερη επίδοση στις εξαγωγές ήταν ίση με το 8,1 % του ΑΕΠ, που το 2008 την κατέτασσε 105^η στην παγκόσμια κατάταξη! Ο μέσος όρος των εξαγωγών της ΕΕ-27 ήταν το 2010 στο 42% του ΑΕΠ.

	Εισαγωγές	Εξαγωγές	Εξαγωγές % του ΑΕΠ	Εμπορικό έλλειμμα	ΑΕΠ
2008	63,81	19,81	8,1	-44	242
2009	46,07	15,31	6,5	-30,76	235
2010	45,35	17,08	7,4	-28,27	230
2011 11μηνο	43,85	18,59	Περίπου 8	-25,26

Το τσάκισμα των παραγωγικών δυνάμεων από το σοσιαλφασισμό δημιουργεί τα καταστροφικά ελλείμματα και τα χρέη

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ από το 2002 μέχρι και το 2010 οι ετήσιες επενδύσεις στη βιομηχανία ήταν κατά μέσο όρο περίπου στο μισό των επενδύσεων του 2001, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα οι ετήσιες βιομηχανικές επενδύσεις στην ΕΕ-26 αυξήθηκαν ελάχιστα κατά μέσο όρο κατά 0,05% το χρόνο σε σχέση με τις επενδύσεις του 2001. Αν, επομένως, η χώρα μας βρισκόταν, αυτή την περίοδο των εννέα χρόνων, στο μέσο όρο των βιομηχανικών επενδύσεων της ΕΕ-26, θα έπρεπε να είχαν γίνει επενδύσεις στη βιομηχανία εννέα φορές οι επενδύσεις του 2001. Στην πραγματικότητα έγιναν 4,64 φορές, δηλαδή περίπου οι μισές. Και αυτή η αποεπένδυση πραγματοποιήθηκε επιπλέον σε μια σαμποταρισμένη βιομηχανία, στην οποία η παραγόμενη προστιθέμενη αξία ήταν από το 2001 έως το 2009 ανάμεσα στο 13,2% και 13,3% της συνολικά παραγόμενης αξίας απ’ όλη την οικονομία κάθε χρονιά. Στην ίδια περίοδο η βιομηχανία στην ΕΕ ήταν ανάμεσα στο 21,7% και 18%. Το 2011 ο συνολικός όγκος της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα βρέθηκε, όπως είπαμε, στο 77% του 2005. Τα στοιχεία υπάρχουν στο άρθρο της Ν. Ανατολής «Πώς οι σαμποταριστές χρεοκόπησαν τη χώρα μόνο στα τελευταία χρόνια. Στο μισό του 2001 οι ετήσιες επενδύσεις στη βιομηχανία από το 2002 μέχρι το 2010».

Την καταστροφική μείωση των βιομηχανικών επενδύσεων και της βιομηχανικής παραγωγής ακολούθησαν αναγκαστικά και όλες οι επενδύσεις της οικονομίας, αφού το βιομηχανικό προϊόν είναι το βασικό υλικό για νέες εργασίες και το φυσικό σώμα στο οποίο προστίθεται νέα αξία με την παραπέρα επεξεργασία του, τη μεταποίηση, τη μεταφορά και την εμπορία του.

Από την έκδοση της Τράπεζας της Ελλάδας «Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδος: αιτίες ανισορροπιών και προτάσεις πολιτικής, Ιούλιος 2010» πήραμε τις παρακάτω γραφικές παραστάσεις στον ίδιο πίνακα 1.6: Tης ακαθάριστης εθνικής αποταμίευσης S, δηλαδή το περίσσευμα του κρατικού και ιδιωτικού τομέα μαζί, μετά την κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών – (όχι κεφαλαίου, που σαν τέτοιο χρησιμοποιείται για παραγωγή νέας αξίας). Της ακαθάριστης επένδυσης Ι της οικονομίας που ισούται με τις αποσβέσεις, τη φθορά δηλαδή του κεφαλαίου στον ετήσιο κύκλο της οικονομίας, συν τις νέες επενδύσεις. Και τη γραφική παράσταση των ελλειμμάτων των συναλλαγών με το εξωτερικό, που είναι το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών CA. Προφανώς η ακαθάριστη αποταμίευση χρηματοδοτεί την ακαθάριστη επένδυση Ι και τα ελλείμματα που είναι το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών CA. Επομένως θα ισχύει:

S = Ι+CA

Από την αντίστοιχη γραφική παράσταση φαίνεται ότι η συνολική ακαθάριστη επένδυση (αποσβέσεις συν νέες επενδύσεις) όλης της οικονομίας από το 24% περίπου του ΑΕΠ το 2004 με 2005 συντρίβεται λίγο κάτω από το 16% το 2009. Εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας στην κατοικία, που είναι επένδυση, συνέβαλε σημαντικά στη μείωση των συνολικών επενδύσεων. Συμβαίνει όμως κάτι πολύ χειρότερο. Η στικτή γραμμή δείχνει τις αποσβέσεις του κεφαλαίου σε όλη την οικονομία. Από το 2000 με την είσοδο στην ΟΝΕ η εθνική ακαθάριστη αποταμίευση S (που χρηματοδοτεί δηλαδή και τις αποσβέσεις) είναι μικρότερη από τις αποσβέσεις, δηλαδή η οικονομία, χώρια από τον διαρκή αυξανόμενο δανεισμό, εξαιτίας του ελλειμματικού CA, καταναλώνει ή απλά καταστρέφει και φθείρει και τα πάγια για να συντηρηθεί! Από το 2004 η κατανάλωση των παγίων και η μη αντικατάστασή τους αυξάνει με καταστροφικούς ρυθμούς. Το 2009 η κατανάλωση και μη αντικατάσταση των παγίων φτάνει στο 11% του ΑΕΠ. Η πορεία δηλαδή προς τη χρεοκοπία είχε αρχίσει από το 2000, και αυτό το καταγγείλαμε για πρώτη φορά το 2002 με το άρθρο, που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ, «Το βιομηχανικό σαμποτάζ οδηγεί στη χρεοκοπία».

Η οικονομία έχει ανάγκη από μεγάλες βιομηχανικές επενδύσεις, καθώς και από επενδύσεις σε όλους τους τομείς, για να συγκρατηθεί από την απόλυτη κατάρρευση, πόσο μάλλον για να ανακάμψει και να δημιουργήσει περισσεύματα, που είναι και η προϋπόθεση της εξόδου από τη χρεοκοπία.

Από τις τρεις γραφικές παραστάσεις βλέπουμε, όπως είπαμε, ότι η ακαθάριστη εθνική αποταμίευση S (ιδιωτική και κρατική) είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από τις ακαθάριστες επενδύσεις Ι, και επομένως δε φτάνει για να τις χρηματοδοτήσει. Με τη σύγκριση των γραφικών παραστάσεων φαίνεται ότι από το 1998 ξεκινά μια νέα ραγδαία αύξηση του ελλείμματος της οικονομίας CA, εμφανίζεται επομένως ξανά ένα μόνιμο, ιστορικού χαρακτήρα, πελώριο έλλειμμα, που είναι η διαφορά S-I = CA. To CA είναι, όπως είπαμε, το έλλειμμα των συναλλαγών της χώρας με το εξωτερικό, είναι δηλαδή το έλλειμμα του Ισοζυγίου των Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ), το μεγαλύτερο έλλειμμα στην ΕΕ-27, που αντιστοιχεί στις καθαρές δανειακές ανάγκες της οικονομίας.

Η εθνική αποταμίευση S ιδιωτική και κρατική το 2011 δίνεται από την έκδοση της ΕΕ Statistical Annex of European Economy (AUTUMN 2011) να είναι κοντά στο 5% του ΑΕΠ. Πρόκειται για αποταμίευση χρεοκοπίας. Όταν οι αποσβέσεις, το καταναλισκόμενο δηλαδή πάγιο κεφάλαιο της οικονομίας, ήταν το 2009 ίσο με το 13,6% του ΑΕΠ, η αποταμίευση του 5% δε φτάνει στοιχειωδώς να εμποδίσει την παραγωγή να τρώει τις σάρκες της. Πόσο μάλλον να αναπτυχθεί.

Επομένως η χρεοκοπία της χώρας μας δεν οφείλεται στην παγκόσμια ύφεση ούτε στους όποιους κλέφτες και φοροφυγάδες, όπως ισχυρίζονται οι σαμποταριστές, αλλά στον μόνιμα εγκατεστημένο ελλειμματικό οικονομικό κύκλο, στο διαρκές έλλειμμα του ΙΤΣ (Ισοζύγιου Τρεχουσών Συναλλαγών) CA που δημιουργεί τα χρέη. Οφείλεται ακόμα πιο βαθιά στο παραγωγικό σαμποτάζ του σοσιαλφασισμού, κύρια των ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ, και των πρωθυπουργών του. Γι’ αυτό και η απόδοση της αιτίας της ελληνικής χρεοκοπίας σε άλλους παράγοντες συγκαλύπτει τις ευθύνες των σαμποταριστών, που κατέστρεψαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν την οικονομία για να κρατούν τη χώρα αιχμάλωτη και να τη χρησιμοποιούν για να χρεοκοπούν και την ΕΕ και το ευρώ για λογαριασμό των ρώσων αφεντικών τους, που είναι οι εντολείς του σαμποτάζ. Το ίδιο σημαίνει το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» ή ο θαυμασμός των οικονομικών επιτευγμάτων της κυβέρνησης Καραμανλή από το Σαμαρά στο λόγο του της άνοιξης του 2009. Η κλιμάκωση της γκεμπελικής προπαγάνδας, που φορτώνει καθαρά τα εγκλήματα των σαμποταριστών στην ΕΕ, είναι το «οι δανειστές χρεοκόπησαν τη χώρα», «το μνημόνιο έφερε τη χρεοκοπία και όχι η χρεοκοπία το μνημόνιο».

Η έξοδος από τη χρεοκοπία μπορεί να πραγματοποιηθεί με μια πολιτική που θα έχει στόχο να έλθει η παραγωγή τουλάχιστον στο ύψος της κατανάλωσης. Αυτό σημαίνει το μηδενισμό και το περίσσευμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, που τότε θα μπορεί να χρηματοδοτεί και το χρέος. Το πρόβλημα της οικονομίας είναι να επιτραπούν τα δεκάδες δις επενδύσεων που εμποδίζονται από τους σαμποταριστές και να ενωθεί το υψηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό με τα μέσα παραγωγής που διψάει να τα κινήσει. Η μείωση των μισθών που επιβάλλει το κεφάλαιο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς του μπορεί να εξισορροπηθεί από τη γρήγορη αύξηση της παραγωγής. Και αυτό είναι απόλυτα εφικτό, γιατί οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας είναι ανεκμετάλλευτες εξαιτίας του σαμποτάζ, και όλοι οι τομείς της οικονομίας θα πρέπει να πολλαπλασιάσουν την αξία που παράγουν μέχρι να έλθουν στο ύψος των χωρών της ΟΝΕ, αφού είναι σήμερα εξαιρετικά καθυστερημένοι και επιπλέον σε αναντιστοιχία με τις προηγμένες υποδομές που δημιούργησε η ΕΕ στη χώρα.

Αυτή η πολιτική προϋποθέτει να γίνει η αλήθεια για την οικονομία υπόθεση όλων των δημοκρατών, που θα ενωθούν σε ένα πατριωτικό και δημοκρατικό μέτωπο για να ανατρέψουμε τους ρωσόδουλους σαμποταριστές, για να υπερασπιστούμε το λαό με την καθοδήγηση της εργατικής τάξης, στην πλάτη της οποίας πέφτει το βάρος της βιομηχανικής παραγωγικής συγκρότησης και της δημοκρατικής ανασυγκρότησης της χώρας.