Όσοι υποστήριξαν την κτηνώδη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη, αλλά και όσοι δεν είδαν σε αυτή τη ρωσική καθοδήγηση, σίγουρα δε μπορούν να εξηγήσουν τη σύλληψη τεσσάρων απεσταλμένων του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης από το νέο καθεστώς της Τρίπολης. Οι απεσταλμένοι επισκέφτηκαν το γιο του Καντάφι, Σάιφ Ελ Ισλάμ, στην πόλη Ζιντάν όπου κρατείται. Συνελήφθησαν όμως αμέσως με την κατηγορία ότι πέρασαν στον κρατούμενο ευαίσθητες για την κρατική ασφάλεια πληροφορίες. Απελευθερώθηκαν πολύ αργότερα, αλλά μόνο όταν ο επικεφαλής του διεθνούς δικαστηρίου ζήτησε συγγνώμη από τις λιβυκές αρχές για το περιστατικό. Τι εξευτελισμός γι αυτό το δικαστήριο που ως τώρα απαιτούσε από τη Λιβύη να του στείλει τον Σαΐφ Ελ Ισλάμ σύμφωνα με τη δικαιοδοσία που είχε να τον δικάσει καθώς μάλιστα οι ισλαμοφασίστες εξεγερμένοι είχαν αναγνωρίσει το Διεθνές Δικαστήριο όταν αναζητούσαν την στρατιωτική κάλυψη από τους ιμπεριαλιστές της Δύσης για να πάρουν θρασύδειλα την εξουσία. Αλλά και τι γελοιοποίηση για τους ψευτοφιλελεύθερους δυτικούς που έσπευσαν να βομβαρδίσουν μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα και να σκοτώσουν τον ηγέτη της για να φέρουν στην εξουσία μια φιλική τους υποτίθεται δημοκρατική κυβέρνηση.

Πρόκειται για μία κατάσταση που γενικά αφήνεται να διαιωνίζεται από τους νέους κυβερνήτες της Τρίπολης. Με ένα νόμο που πέρασαν το Μάη οι αρχές, προσφέρεται ασυλία στις ένοπλες ομάδες για στρατιωτικές ή για πολιτικές πράξεις που διαπράττονται «με σκοπό την προστασία της επανάστασης της 17 Φλεβάρη» (El Pais, 4/7). Αυτός ο νόμος σημαίνει απελευθέρωση κάθε κτηνωδίας απέναντι στους φιλοκανταφικούς αντι-ισλαμοφασίστες. Επίσης με έναν άλλο νόμο τιμωρούνται με βαριές ποινές όποιοι εκθειάζουν το προηγούμενο καθεστώς, τον Καντάφι και τους γιους του. Είναι φανερό ότι οι ισλαμοφασίστες τρέμουν το λιβυκό λαό γιατί δεν πήραν την εξουσία στηριγμένοι στο δικό τους σπαθί αλλά σε ξένο, και αφού αυτό το σπαθί τώρα έλειψε, η θέση τους θα γίνεται σταδιακά τραγική.

Στο μεταξύ οι δυτικοί ιμπεριαλιστές όχι μόνο μάτωσαν το λιβυκό λαό αλλά μερικούς μήνες μετά ετοιμάζονται να υποδεχτούν με χαρά την άνοδο στη διακυβέρνηση του Γιμπρίλ, ηγέτη της Συμμαχίας των Εθνικών Δυνάμεων που αναδείχτηκε στις πρόσφατες συνταχτικές εκλογές. Αυτός παρουσιάζεται σαν οπαδός του κοσμικού κράτους και σαν φιλοδυτικός φιλελεύθερος αλλά φαίνεται πως είναι μία απλή μεταμφίεση που κρύβει ένα χαρακτήρα φασιστικό, και ένα φιλορωσικό πολιτικό προσανατολισμό, δηλαδή ένα είδος Καρζάι. Μόλις ανακοινώθηκε το εκλογικό αποτέλεσμα ο Γιμπρίλ έσπευσε να καλέσει όλα τα κόμματα σε «μία μεγάλη συμμαχία υπό μία σημαία» και δήλωσε ότι στις εκλογές δεν υπήρξε ούτε νικητής ούτε νικημένος, ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει τη συναίνεσή του με τις ισλαμικές αξίες (9/7).