Ο Σαββίδης είχε συναντηθεί πέρσι με τους Σαμαρά – Κεδίκογλου (σήμερα πρωθυπουργό και κυβερνητικό εκπρόσωπο αντίστοιχα) κι είχε βάλει τη σφραγίδα του στην ακόμη μεγαλύτερη «ρωσοποίηση» του σχετικά πιο δυτικόφιλου κόμματος της ελληνικής αστικής τάξης, της ΝΔ. Στη συνάντησή αυτή, ο γλοιώδης Σαμαράς είχε εμφανιστεί ως ανοιχτός συνεχιστής της ελληνικής προσέγγισης με τη Μόσχα, την οποία δήθεν «υπονόμευε» ο εξίσου ρωσόδουλος Παπανδρέου ο Γ’. Ο δε ρωσοσπουδαγμένος Κεδίκογλου είναι πια ανοιχτός υπηρέτης του Κρεμλίνου. Αυτός πριν γίνει κυβερνητικός εκπρόσωπος, δηλαδή αρχηγός της κρατικής τηλεόρασης και το «κοινό» στόμα των Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, είχε σαν βασικό του πολιτικό καθήκον να λειτουργεί σαν μεσίτης για την προσφορά φτηνής γης στο ρώσικο κεφάλαιο και ζητούσε σε όποια ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση στρατηγικών «φιλέτων» κρατικής ιδιοχτησίας, η μερίδα του λέοντος να πάει στους «φίλους της χώρας μας» Ρώσους σοσιαλιμπεριαλιστές. Η επίσκεψη Σαββίδη είχε βάλει τα θεμέλια ώστε η ΝΔ να αδελφοποιηθεί με την «Ενιαία Ρωσία» των Πούτιν – Μεντβέντεφ, με υπογραφή μάλιστα του πάλαι ποτέ δυτικόφιλου και φιλο-πατριαρχικού, αλλά αρχομανή οππορτουνιστή και νυν υποταγμένου στη ρώσικη στρατηγική Αβραμόπουλου.

Σήμερα, ο Σαββίδης δεν μασάει τα λόγια του. Και γιατί να το κάνει άλλωστε; Οι ηγεσίες και των 7 κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι απόλυτα υποτακτικές προς τη φασιστική Ρωσία, με ξεχωριστό μάλιστα τον ακραιφνή φιλορωσισμό των ναζιστών της Χρυσής Αυγής.

Μιλάει λοιπόν ανοιχτά o Σαββίδης για αγορά των μετοχών της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σαν μια προσπάθεια να «ενδυναμωθούν οι ελληνορωσικές σχέσεις». Μάλιστα, ο αλαβανικός και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Χελάκης, από τα διοικητικά στελέχη της εφημερίδας SportDay και του ραδιοσταθμού SportFM, με άρθρο του στον ιστότοπο του δεύτερου, καλεί τους ΠΑΟΚτζήδες να μη θεωρήσουν το Σαββίδη άλλον ένα επιχειρηματία – κομήτη, απ’ αυτούς που ταλαιπώρησαν τις τελευταίες δεκαετίες την ομάδα της Θεσσαλονίκης (ή μάλλον ταλαιπωρήθηκαν μαζί με τον ΠΑΟΚ από το κράτος και τα τσιράκια του στην διαιτησία και στην κερκίδα, ακριβώς γιατί δεν ήταν υποτακτικοί των ρωσόδουλων), αλλά να σκεφτούν ότι δρα εκ μέρους της Ρωσίας, άρα να τον εμπιστευτούν (http://www.sport-fm.gr/article/573844)…

Οι σχέσεις υποταγής των ψευτοαριστερών προς τη Μόσχα είναι δουλεμένες και πατημένες εδώ και δεκαετίες, κι εκδηλώνονται με κάθε αφορμή… Η πρακτόρικη σπορά των Φλωράκη – Κύρκου έχει πια ολόπλευρα καρπίσει όχι μόνο μέσα στις στενές ηγετικές κλίκες ψευτοΚΚΕ – ΣΥΝ – ΔΗΜΑΡ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ.

Παράλληλα, ο Σαββίδης αφήνει να εννοηθεί ότι θα εκμεταλλευτεί τις σχέσεις του με το ελληνικό πολιτικό προσωπικό για να ρυθμίσει καταπώς τον συμφέρει τα χρέη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ προς δημόσιο και ιδιώτες (http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=104562).

Δηλαδή, ο κομπραδόρος αυτός, που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία από το Κρεμλίνο και δεν το κρύβει διόλου («οι δραστηριότητες στα σπορ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μέρος μίας εξωτερικής πολιτικής. Έτσι, η επένδυση σε μία ποδοσφαιρική ομάδα θα ενισχύσει οικονομικά και πολιτικά τις σχέσεις με την Ελλάδα» - savvidi.ru), θα έχει, σαν άλλος Κόκκαλης -βέβαια στο πιο ρωσόδουλο- την εύνοια του καθεστώτος και θα φτιάξει, αργά ή γρήγορα, αρκετά μεγάλο στρατό οπαδών, από τους οποίους οι πιο εξαρτημένοι οικονομικά θα είναι έτοιμοι «να σφάξουν όποιον πει κακή κουβέντα για τον πρόεδρο».

Και πώς να γίνει αλλιώς, αφού οι οργανικοί δεσμοί με τη Ρωσία σε αυτήν εδώ τη χώρα εξασφαλίζουν εύνοια από ολόκληρη το διακομματικό καθεστώς, αλλά και από τους αρμούς του μέσα στην κρατική γραφειοκρατία, εν προκειμένω στη διαιτησία κλπ. Κυρίως, οι δεσμοί με τη Μόσχα εξασφαλίζουν ασυλία από τα «λαϊκά κινήματα» της ψευτοαριστεράς των ψευτοΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ και της εξωκοινοβουλευτικής «αριστερής» και αναρχικής ουράς τους, που το πολύ να βγάλουν καμιά καταγγελία για τα μάτια, όπως για τις απολύσεις του 50% των εργαζόμενων από τον Κοπελούζο στην Silcio στην Πάτρα, κι από κει παν κι οι άλλοι…

Ο Σαββίδης φαίνεται να σχεδιάζει και νέο γήπεδο, στην έκταση του πρώην στρατοπέδου «Παύλου Μελά», και φανταζόμαστε, από την προϊστορία της σκοτεινής εκχώρησης από το Σημίτη του «Καραϊσκάκη» στο σταζίτη Κόκκαλη, τι πρόκειται να πληρώσει ο ελληνικός λαός μέσα στην πείνα του για να «συσφίγγει» ο Σαββίδης τις ελληνορωσικές σχέσεις και να φτιάχνει γήπεδα τζάμπα...

Αξίζει κανείς μάλιστα, να κάνει τη σύγκριση μεταξύ του πόσου γρήγορα, εύκολα και «αθόρυβα» έγινε η ρώσικη εξαγορά του ΠΑΟΚ ή η -με το ζόρι- εξαγορά μέρους της ΠΑΕ ΠΑΟ από το ρωσοφτιαγμένο κρατικο-ολιγάρχη Βγενόπουλο το 2008, ή με τα χίλια δυο εμπόδια που συνάντησε το σαουδαραβικό κεφάλαιο του Αλ Σαούντ από ολόκληρο το ρωσόφιλο καθεστώς, όταν θέλησε να αναλάβει τον Παναθηναϊκό και τελικά απέτυχε για να δοθεί τελικά αυτός στον ξετσίπωτα κινεζόφιλο και γλοιώδη φίλο του ΣΥΡΙΖΑ Αλαφούζο.

Η αγορά του ΠΑΟΚ από τον Σαββίδη, δεν έχει κατα τη γνώμη μας απλά τοπικά χαρακτηριστικά αλλά είναι κίνηση πανελλαδικής πολιτικής σημασίας. Στην ουσία έχει να κάνει με δύο αλληλένδετους στρατηγικούς στόχους του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού που απαιτούν άμεση πολιτική υποστήριξη τουλάχιστον από ένα κομμάτι του βορειοελλαδίτικου, ιδιαίτερα του θεσσαλονικώτικου πληθυσμού. Ο ένας στόχος του είναι να κυριαρχήσει στην παγκόσμια ορθοδοξία ελέγχοντας την «Κιβωτό» της Ορθοδοξίας ή αλλιώς τη Μέκκα της που είναι το Άγιο Όρος, το οποίο ο ίδιος ο Πούτιν συχνά επισκέπεται χωρίς να επισκεφτεί την Αθήνα. Ήδη ο Πούτιν έχει ελέγξει σε μεγάλο βαθμό την πιο κεντρική μονή, αυτή του Βατοπεδίου, που ήταν ως τώρα υπό την επιρροή του Πατριαρχείου Κωσταντινούπολης, αφού εξαγόρασε τον ηγουμενό της Εφραίμ τον οποίο προηγούμενα οι άνθρωποί του Πούτιν Αλαβάνος, Γ Παπανδρέου, Καραμανλής χωρίς πραγματικά στοιχεία κυνήγησαν σαν σφετεριστή δημόσιας περιουσίας και έκλεισαν φυλακή για να τον απελευθερώσει τελικά ο Πούτιν. Ο δεύτερος και μάλλον σημαντικότερος στρατηγικός στόχος της νεοναζιστικής Ρωσίας είναι μέσα από το πρόσχημα της προστασίας του Αγίου Όρους να αποσπάσει μια εδαφική βάση στη Βόρεια Ελλάδα για να μπορέσει την κατάλληλη στιγμή να πετύχει το γρήγορο και άνετο χερσαίο κατέβασμα του στρατού της στο Αιγαίο, δηλαδή στη Μεσόγειο. Γι αυτούς τους δύο λόγους η Ρωσία πάλεψε λυσσαλεά για δεκαετίες για να αποσπάσει επί Καραμανλή του Β’ το δικαίωμα να έχει προξενείο στη Θεσσαλονίκη.

Για να διευκολύνει την πολιτική κυριαρχία του στη βόρεια Ελλάδα και να καθησυχάσει τους σλαβόφοβους εθνικιστές ο προβοκάτορας Πούτιν θα χρησιμοποιήσει τώρα και τον ΠΑΟΚ μέσω του οποίου θα εκμεταλλεύεται και το βάσιμο από αρκετές πλευρές, αλλά και διογκωμένο τοπικιστικό πολιτικό ρεύμα ενάντια στο «κράτος της Αθήνας» πάνω στο οποίο έχει πολλές φορές δημαγωγήσει η πολιτική αντίδραση της Θεσσαλονίκης. Ο Σαββίδης προφανώς προαλείφεται για αρχηγός μιας «ιστορικής εκδίκησης» της συμπρωτεύουσας απέναντι στο «αθηναϊκό υδροκέφαλο τέρας» που, έστω και αν γίνει με τους πιο κάλπικους ποδοσφαιρικούς όρους, θα γοητεύσει για μερικά χρόνια τη Θεσσαλονίκη. Αν η ίδια η Ρωσία θελήσει τελικά να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά πάνω στον ΠΑΟΚ αυτό θα κάνει την εξαγορά του διαφορετική από την εξαγορά τον Ολυμπιακού όπου με τις νίκες του τελευταίου κέρδιζε πολιτικά ο ίδιος ο ολιγάρχης και όχι η Ρωσία που κρυβόταν πίσω του.

Ο ελληνικός λαός, και πρώτοι οι ίδιοι οι πατριώτες και δημοκράτες φίλοι του ΠΑΟΚ, πρέπει να αντισταθούν στη μετατροπή τους σε κανίβαλους στο όνομα της «νίκης με κάθε μέσο» και της «εκδίκησης για τα χρόνια της μιζέριας». Η λύση απέναντι στην απογοήτευση των από τα αποτελέσματα και την αδικία από το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο δεν είναι να μιμείσαι τις βρωμιές του αντιπάλου, αλλά να τον αποκαλύπτεις και να ζητάς πάντα, ανοιχτά και μπροστά στο λαό, όσο γίνεται πιο δίκαιη -μέσα στα καπιταλιστικά πλαίσια- διεξαγωγή του ποδοσφαιρικού παιχνιδιού. Δεν πρέπει η ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης να γίνει ορμητήριο φασιστικών ορδών και ταγματαλητισμού στην υπηρεσία της Ρωσίας, με αντάλλαγμα κάποια πρωταθλήματα και μια εφήμερη μέθη κάλπικων νικών.

Βέβαια όπως και αν σταθούν τελικά οι οπαδοί του ΠΑΟΚ κάθε άδικη συμπεριφορά απέναντι στις άλλες ομάδες θα γεννήσει αντίσταση από τους οπαδούς τους και αυτή θα μεγαλώνει (και μάλιστα αν ο ιδιοκτήτης θα αποκαλύπτεται σαν ένας ιμπεριαλισμός τότε η όποια αντίσταση θα παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά). Αυτό έπαθε και ο Κόκκαλης που κάθε βήμα του προς την ποδοσφαιρική κυριαρχία του, συναντούσε τη βαθιά αηδία της πλατιάς μάζας του λαού για τις μέθοδές του, που την αντιρρόπιζε μονάχα εν μέρει μονάχα το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι η πλέον δημοφιλής ομάδα στη χώρα μας και ότι οι πιο καθυστερημένοι ανάμεσα στους -μεθυσμένους από πολλές ψεύτικες νίκες- οπαδούς του τον υποστήριζαν, αν και όχι πάντα χωρίς επιφύλαξη.

Η ρώσικη αυξανόμενη κυριαρχία στην Ελλάδα, που κάνουν πως δεν την βλέπουν ειδικά οι ψευτοαριστεροί, δήθεν «αντιιμπεριαλιστές» υπάλληλοι του Πούτιν, που κάνουν στο αφεντικό τους τις πιο εγκληματικές πλάτες, αρχίζει πια να γίνεται εμφανής. Γιατί δεν αγοράζει τζάμπα τράπεζες τουριστική γη και ιστ0ρικές ποδοσφαιρικές ομάδες η αντιναζιστική Γερμανία, όπως λένε διαρκώς εδώ και δυομιση χρόνια οι κάθε λογής ψευτοπατριώτες ρωσόδουλοι, αλλά η νεοναζιστική Ρωσία. Παράλληλα, όμως πλησιάζει έτσι και η ώρα της συγκρότησης των όρων για μια μαζική, πραγματικά πατριωτική και δημοκρατική αντίσταση σε αυτό το εντελώς βρώμικο και ύπουλο καταφάγωμα της χώρας απ’ τα μέσα.