«ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ»:
ΜΙΑ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΦΙΛΟ-ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
Μεγάλο θόρυβο έχει προκαλέσει τελευταία η σύλληψη μελών της δολοφονικής συμμορίας «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Πρόκειται για μια άκρως φιλο-ναζιστική οργάνωση, της οποίας ο ιδεολογικός χαρακτήρας μπορεί να ανιχνευθεί σε μία εκτενή προκήρυξή της δημοσιευμένη στις 22/3/2010 στο ιντιμίντια.
Εκεί μέσα, ούτε λίγο ούτε πολύ, επιχειρείται μία πρώτη ενοποίηση του αντιεξουσιαστικού/«αναρχικού» με τον ναζιστικό χώρο!!! Κύριος εχθρός είναι σύμφωνα με το κείμενο η αστική δημοκρατία ενώ οι ναζιστές όχι μόνο δε θεωρούνται εχθροί αλλά είναι και σύμμαχοι αρκεί να είναι ελικρινείς και ...αντικαθεστωτικοί ναζιστές, δηλαδή εθνικοσοσιαλιστές. Γίνεται δηλαδή ωμά αναφορά σε «αντικαθεστωτικούς εθνικοσοσιαλιστές» που η πολιτική εξουσία ήθελε να ελέγξει και γι’ αυτό χρησιμοποίησε τη Χρυσή Αυγή. Αυτή την τελευταία τη χτυπά όχι σα ναζιστική συμμορία αλλά σαν καθεστωτική οργάνωση και μάλιστα υπερασπίζεται «τον εθνικοσοσιαλιστή Α. Καλέντζη» τον οποίο, όπως γράφει, ρουφιάνευε ο Μιχαλολιάκος σαν πράκτορας της ΕΥΠ. «Ανεξέλεγκτες παρέες ακροδεξιών skinhead που γίνονταν ενοχλητικοί και για την αστυνομία, έμπαιναν κάτω από την φτερούγα της Χρυσής Αυγής ή διαλύονταν από την καταστολή που δέχονταν από τους Χρυσαυγίτες με την βοήθεια των μπάτσων. Ένας χώρος που έχοντας ανεξέλεγκτη δράση θα ενοχλούσε το πολιτικό σύστημα, οριοθετήθηκε ώστε να είναι πάντα χρήσιμος για την απαραίτητη ισορροπία του καθεστώτος καταλήγοντας έτσι οι κομπάρσοι της αστυνομίας», γράφουν. Σιγά-σιγά η ΧΑ «μετατράπηκε σε ένα καθαρά νόμιμο πολιτικό κόμμα, όπως τους αρέσει να αυτοπροσδιορίζονται χωρίς ίχνος ντροπής, και να συμμετέχουν στο εκλογικό πανηγύρι». Δηλ. σύμφωνα με τους συντάκτες του κειμένου, άμα δεν το έκαναν αυτό θα ήταν αντικαθεστωτικοί οι ναζήδες, τους οποίους σε άλλο σημείο κατηγορούν για «έλλειψη οποιασδήποτε σοβαρής εθνικοσοσιαλιστικής ανάλυσης»! Υπάρχουν δηλαδή και σοβαρές αναλύσεις ρατσιστών. Φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για την απαγόρευση της συμμορίας αυτής από το αστικό κράτος: «Σαν αρνητές αυτού του συστήματος επιλέγουμε να λύνουμε τις όποιες διαφορές μας μακριά από κάθε έννοια αστικής δικαιοσύνης. Η επίθεση και η συντριβή των εθνικιστών (οι ναζιστές δεν είναι εθνικιστές Σημ. δικιά μας) δεν θα περάσει από καμία δικαστική αίθουσα. Δεν γίνεται να τίθεται ζήτημα όσον αφορά την νομιμότητα ή όχι των χρυσαυγιτών. Δεν μπορούμε να βάζουμε το κράτος διαιτητή στην κίνηση μας δίνοντας του το δικαίωμα να “τιμωρεί” τους εχθρούς μας. Δεν θεωρούμε σωστό να καταλήγουν υποθέσεις με φασίστες στα αστικά δικαστήρια,στα ίδια δικαστήρια που θέλουμε να καταστρέψουμε. Και ούτε σίγουρα γίνεται να χαίρονται αναρχικοί ή αντιεξουσιαστές με την νομική τιμωρία ή την φυλάκιση φασιστών»!!!
Για το ίδιο θέμα ο διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Ποντίκι», Σταύρος Χριστακόπουλος σχολιάζει στις 23/3/2010:
Διαβάζοντας μάλιστα το απόσπασμα που ακολουθεί, αναδεικνύεται ένα εντυπωσιακό στοιχείο: Πυρήνες και Αντιτερρορίστες διακηρύσσουν ότι «ακόμα και να εμφανιστούν στο μέλλον εθνικοσοσιαλιστές απαλλαγμένοι από παρακρατικό έλεγχο και με αντικαθεστωτικό χαρακτήρα, οι διαφορές μας μαζί τους θα παραμείνουν μεγάλες». «Μεγάλες», αλλά... πόσο «ριζικές»;
Μάλιστα οι ίδιοι επισημαίνουν ότι «οι απόψεις είτε
για φυλές είτε για προλετάριους είναι άκαιρες στις πολυφυλετικές κοινωνίες του
21ου αιώνα». Δηλαδή, αν οι κοινωνίες δεν ήταν σ’ αυτόν τον βαθμό πολυφυλετικές
λόγω της μετανάστευσης, θα μπορούσαν οι φυλετικές θεωρίες να
θεωρηθούν επαναστατικές;
Ένα ακόμη απόσπασμα, αμέσως παρακάτω, το οποίο προκαλεί εντύπωση, είναι το
εξής:
«Τα κριτήρια που καθορίζουν τον επαναστάτη είναι η αντίληψη και η συνείδησή του,
οι επιλογές και οι αρνήσεις του και τέλος η συνολική ρήξη με το σύστημα.
Έτσι οι ατομικές επιλογές που καθορίζεις εσύ και όχι απαρχαιωμένοι συστημικοί
διαχωρισμοί σε κάνουν αυτό που θέλεις να γίνεις».
Τι γίνεται όμως αν κάποιοι και σαν «ολικοί αρνητές» του συστήματος
εμφανίζονται και τη ρήξη μαζί του επιθυμούν και επιδιώκουν, αλλά
παραμένουν... φασίστες;
Από την άλλη η πρόταξη των «ατομικών επιλογών» και «αρνήσεων»παραμένει ένα
επισφαλές κριτήριο «επαναστατικότητας», καθώς ένας «καθαρός» και αμόλυντος από
«καθεστωτικές» αντιλήψεις νενοναζί, με πρόθεση πλήρους ρήξης με το σύστημα, δεν
είναι προφανές από το εν λόγω κείμενο σε τι ακριβώς διαχωρίζεται από έναν
«καθαρό» και αμόλυντο από «καθεστωτικές» αντιλήψεις αντιεξουσιαστή, που
έχει ισοδύναμη πρόθεση πλήρους ρήξης με το ίδιο ακριβώς σύστημα.
Οι Πυρήνες για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία εγκαινιάζουν τη σύμπλευση του ναζισμού με τον «αναρχισμό» κι αυτό είναι μία συνειδητή επιλογή του καθεστώτος που κάνει μια σειρά από τέτοιου είδους κινήσεις (π.χ. ενότητα ΠΑΜΕ-ΧΑ στη Χαλυβουργία, ΣΥΡΙΖΑ-ΧΑ στο κίνημα Δεν Πληρώνω στην Κατερίνη). .