Οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής απαντούν αποφασιστικά στη ναζιστική προβοκάτσια και προστατεύουν τον αγώνα τους

Οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής με δύο σωματεία τους, εκείνο των επιφανειακών εργαζομένων «Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων», και εκείνο των υπογειτών «Σωματείο Εργαζομένων όλων των Ειδικοτήτων στις Υπόγειες Στοές», που και τα δύο τους μαζί πιάνουν τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στα μεταλλεία εξέδωσαν το απόγευμα της 23 Μάρτη την παρακάτω ανακοίνωση:

 <<ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ

Εμείς οι εκπρόσωποι των δύο σωματείων των Μεταλλείων Κασσάνδρας διαχωρίζουμε τη θέση μας και δηλώνουμε την κάθετη αντίθεση μας με την πρωτοβουλία εκπροσώπων του σωματείου εργαζομένων υπογειτών παραγωγής να συναντηθούν με τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής στα γραφεία της στη Βουλή ζητώντας να τους ενημερώσουν.

Αυτή η συνάντηση δεν ήταν αποτέλεσμα καμιάς εγκεκριμένης συλλογικής απόφασης των τριών σωματείων μας. Και δεν θα μπορούσε να είναι.

Εμείς εδώ πάνω δίνουμε έναν σκληρό και βαθιά δημοκρατικό αγώνα ενάντια σε ανθρώπους που χρησιμοποιούν σαν όπλα  εναντίων μας τη βία και το ψέμα και αυτά τα καταγγέλλουμε διαρκώς και προσπαθούμε να κερδίσουμε στην υπόθεση μας όλο το λαό γιατί εκτός από τη δουλειά μας μας νοιάζει και το καλό όλων των εργαζομένων.

Δεν θα κάνουμε λοιπόν κάτι που στο  όνομα μιας οποιασδήποτε συμπαράστασης θα βοηθούσε κόμματα με ιδέες και πρακτικές, ρατσιστικές και φιλοναζιστικές.

Με τέτοια κόμματα δεν θέλουμε σαν εργατικό κίνημα να έχουμε καμία απολύτως συνεργασία>>.

 Με αυτήν τους την ανακοίνωση τα δύο σωματεία, προστάτεψαν ιδεολογικά και πολιτικά τον αγώνα τους από τους ψευτοαριστερούς σαμποταριστές και έδωσαν μια πρώτη ισχυρή απάντηση στους κύκλους εκείνους, πολιτικούς και οικονομικούς, που θα ήθελαν να σπρώξουν  τους μεταλλωρύχους στο να αναπτύξουν δεσμούς με τους ναζιστές. Στόχος αυτών των κύκλων και στο βάθος στόχος όλου του επίσημου πολιτικού καθεστώτος, σε επίπεδο κορυφής τουλάχιστον, είναι  κατ αρχήν να εκθέσουν και να διασύρουν πολιτικά τον αγώνα των μεταλλωρύχων υπέρ της επένδυσης και πιο μακροπρόθεσμα να χώσουν τους χρυσαυγίτες στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, όπως ήδη επιχείρησαν να κάνουν στη Χαλυβουργία Ασπροπύργου (ΠΑΜΕ) και στα διόδια της Κατερίνης (ΣΥΡΙΖΑ). Όμως εδώ έσπασαν τα μούτρα τους γιατί οι μεταλλωρύχοι δεν έκαναν όπως το ΠΑΜΕ στη Χαλυβουργία που μετά την κατακραυγή είπε ότι δεν ήξερε ότι οι συμπαραστάτες ήταν χρυσαυγίτες και ότι οι χρυσαυγίτες ήταν κακοί γιατί ήταν φιλοεργοδοτικοί χωρίς να πει κουβέντα για το ότι ήταν ναζιστές. Ούτε είπαν, όπως η κεντρική συντονιστική επιτροπή του «δεν πληρώνω» για τα διόδια, ότι μπορεί όποιος θέλει να διαδηλώνει μαζί τους ακόμα και αν είναι ένας απρόσκλητος ναζιστής. Οι μεταλλωρύχοι των δύο σωματείων καταδίκασαν στα ίσια απόλυτα και κάθετα τη «Χρυσή Αυγή» σα ναζιστικό και ρατσιστικό κόμμα, και απέκλεισαν οποιαδήποτε συνεργασία μαζί της.

Γιατί η Χρ. Αυγή δεν είναι ένα κόμμα σαν τα άλλα

Δυστυχώς μένει ακόμα ένα σοβαρό αγκάθι. Και αυτό είναι το ότι η ηγεσία του σωματείου των υπογειτών εξέδωσε μια απαντητική ανακοίνωση που ναι μεν έμμεσα διαχωρίζεται από τους χρυσαυγίτες πολιτικά, αλλά ουσιαστικά δεν κάνει καμιά αυτοκριτική αφού υποστηρίζει το δικαίωμά της να «ενημερώνει» την "Χρ. Αυγή". Έτσι ένα έστω μειοψηφικό κομμάτι μεταλλωρύχων  συνεχίζει να μένει έκθετο στις επιθέσεις των εχθρών του. Διαβάζοντας πάντως προσεκτικά την ανακοίνωση βλέπουμε να επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας ότι η ηγεσία των υπογειτών έπεσε σε μια πολιτική προβοκάτσια που της έστησαν οι χρυσαυγίτες και οι εχθροί της επένδυσης που κρύβονται πίσω τους. Λέει συγκεκριμένα η ηγεσία των υπογειτών ότι ενημέρωσε τους χρυσαυγίτες  επειδή αυτοί (εννοείται μόνο αυτοί ανάμεσα στους αντιπάλους της επένδυσης) θέλανε «να τους ακούσουν». Αυτό σημαίνει ότι ήταν οι ναζιστές που αξιοποιώντας την πολιτική απομόνωση των μεταλλωρύχων έκαναν, με κάποιο τρόπο νεύμα στο συγκεκριμένο σωματείο ότι τάχα θέλουν να «ακούσουν» τη θέση του, δηλαδή ότι είναι διατεθειμένοι να το υποστηρίξουν, πράγμα άλλωστε που επιβεβαίωσαν οι ναζιστές υποκριτικά και μετά τη συνάντηση. Αλλιώς δεν θα είχε νόημα οι υπογείτες να επιδιώξουν ξαφνικά μια συνάντηση αφού η «Χρ. Αυγή» είχε ήδη πάρει καθαρά θέση κατά της επένδυσης. Έτσι οι χρυσαυγίτες απόσπασαν τη συνάντηση και κυρίως την προπαγανδιστικά πολύτιμη για τους εχθρούς της επένδυσης φωτογραφία που συμβολίζει φιλικές σχέσεις ανάμεσα σε ένα εργατικό σωματείο και το μόνο κοινοβουλευτικό ναζιστικό κόμμα στον κόσμο. Αυτό το ίδιο ακριβώς είχαν επιχειρήσει οι χρυσαυγίτες και το 2010 όταν οι εργάτες της Επισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα με το κίνημα της «Αυτοοργάνωσης» προσπάθησαν να φτιάξουν ένα σωματείο Ζώνης. Αυτό δεν το αφήνει να δημιουργηθεί το ΠΑΜΕ εδώ και χρόνια γιατί θέλει να υπάρχει ένα κλαδικό σωματείο στο οποίο να εξασφαλίζει πάντα με φερτούς κνίτες από άλλα μέρη, δηλαδή με «νόμιμη» νοθεία, την πλειοψηφία. Τότε η εντελώς ανύπαρκτη στη Ζώνη "Χρυσή Αυγή" έβγαλε ανακοίνωση συμπαράστασης στην «Αυτοοργάνωση» για να τη λερώσει. Αμέσως οι συνδικαλιστές της «Αυτοοργάνωσης» με επικεφαλής τους συντρόφους μας καταγγείλανε τη «Χρ. Αυγή» σαν ρατσιστική, αρνήθηκαν κάθε συμπαράσταση από αυτήν, και τη διώξανε από μια ανοιχτή συγκέντρωση στην οποία προσπάθησε να χωθεί. Έτσι το ψευτοΚΚΕ που είχε ετοιμαστεί να κατηγορήσει την «Αυτοοργάνωση» για συνεργασία με τους ναζιστές πάγωσε και χώθηκε στην τρύπα του. Μετά από λίγο οι χρυσαυγίτες, αθόρυβα ως συνήθως, συμπαρατάχθηκαν με το ΠΑΜΕ ενάντια στο σωματείο Ζώνης.

Με το να λέει η ηγεσία των υπογειτών ότι δεν συμμερίζεται τις ιδέες της «Χρ. Αυγής» αλλά ότι έχει δικαίωμα να την ενημερώνει όπως κάθε άλλο κόμμα, συνεχίζει να κάνει ένα πελώριο λάθος  που συνεχίζει αντικειμενικά να εκθέτει τον αγώνα. Η «Χρ. Αυγή» δεν είναι καθόλου σαν τα άλλα κόμματα. Γιατί τα άλλα κόμματα μπορεί να είναι υπέρ ή κατά της επένδυσης, συντηρητικά ή προοδευτικά, υπέρ ή κατά του μνημονίου, υπέρ ή κατά της παράνομης μετανάστευσης, μπορεί ακόμα κάποια από αυτά τα κόμματα να χρησιμοποιούν τη βία, τον τραμπουκισμό και την απάτη ενάντια στους μεταλλωρύχους. Όμως όλα αυτά έχουν πάνω τους ένα τουλάχιστον κοινό θετικό  χαρακτηριστικό: δεν έχουν στην επίσημη ιδεολογία και στην πράξη  τους τη θέση ότι κάποιοι άνθρωποι είναι από τη γέννα τους απόβλητοι, δηλαδή δεν έχουν στοιχειώδη δικαιώματα σαν άνθρωποι, λόγω του χρώματος, ή της εθνικής καταγωγής τους. Ακόμα και αν γεννήθηκαν και έζησαν σε αυτόν τον τόπο, σύμφωνα με τη «Χρ. Αυγή», δεν μπορούν να συνεχίσουν να μένουν σε αυτόν. Μάλιστα τους κάνουν να πληρώσουν γι' αυτό με αίμα. Επίσης κανένα άλλο κόμμα εκτός από τη «Χρ. Αυγή» δεν διακηρύσσει, ότι πρέπει να φιμωθούν, να φυλακιστούν ακόμα και  να πεθάνουν όσοι δεν δέχονται αυτές τις «πατριωτικές» αρχές και άλλες που η ίδια επιτάσσει. Το πόσο «πατριωτικές» είναι αυτές οι αρχές αποδεικνύεται από  το ότι η «Χρ. Αυγή» είναι το μόνο κόμμα που υμνεί τους χειρότερους καταχτητές της χώρας μας, τους ναζί, και τους συνεργάτες τους ταγματασφαλίτες.

Η «Χρ. Αυγή» με λίγα λόγια όχι μόνο δεν είναι απλά ένα κόμμα σαν τα άλλα, αλλά δεν είναι ούτε καν ένα ακραίο κόμμα, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός που έτσι το εξωραΐζει. Είναι ένα κόμμα απάνθρωπο από θέση αρχής, δηλαδή πιο απάνθρωπο και από την πιο εγκληματική συμμορία, δηλαδή τελικά δεν είναι ούτε καν πολιτικό κόμμα. Το αληθινό πρόβλημα δηλαδή με τη «Χρ. Αυγή» δεν είναι ότι έχει θέση κατά της συγκεκριμένης επένδυσης, αλλά τι θα γίνει αν ποτέ «πειστεί» μετά από διάφορες πετυχημένες «ενημερώσεις» και μεταστραφεί υπέρ της επένδυσης: Θα δεχτούν τότε οι υπογείτες να τους υπερασπίζει μια τέτοια συμμορία στο κοινοβούλιο έστω και «μόνο για να μην χάσουν τη δουλειά τους»; Θα τη θέλουν για συμπαραστάτη «μόνο για τη δουλειά τους» όταν θα ανέβει κάτω από τα χειροκροτήματα τους στα ηρωικά Μαντεμοχώρια και θα αρχίζει να χωρίζει τα ντόπια μωρά από εκείνα των μεταναστών και θα πετάει τα δεύτερα έξω από τα νοσοκομεία; Και τι θα γίνει αν αυτή δυναμώσει χάρη και στο κύρος που θα της έχουν προσθέσει και οι μεταλλωρύχοι, και τελικά επιβάλει την επένδυση στις Σκουριές και έτσι εξασφαλίσει τη δουλειά τους;  Πόσο περήφανοι θα είναι οι μεταλλωρύχοι όταν κάποτε σε μια γαλαρία των χρυσωρυχείων ένας γιος μετανάστη θα τραυματίζεται και κάποιοι ευγνώμονες σε αυτήν φίλοι της «Χρ. Αυγής», θα φωνάζουν ότι  δεν πρέπει οι αδερφοί του μεταλλωρύχοι να του δώσουν από το αίμα τους για να σωθεί; Τι θα γίνει αν κερδίσουμε τελικά σαν ελληνικός λαός το χρυσό βουνό αλλά χάσουμε την ψυχή μας; Πως θα αντικρίζουμε τα παιδιά μας που κάποτε θα μας ρωτήσουν γιατί επιτρέψαμε στους κανίβαλους να μας «σώσουν»;

Η διατήρηση της Ανθρωπιάς, δηλαδή η πάλη ενάντια στην επιστροφή στην αγριότητα είναι ο κύριος λόγος που για όλους τους εργαζόμενους πρέπει να ξεκαθαριστεί και να κλείσει το συντομότερο το ζήτημα της απόλυτης διακοπής κάθε σχέσης και της καταδίκης των ναζιστών της «Χρ. Αυγής».

Το αληθινό γεωπολιτικό παιχνίδι με τα μεταλλεία στη Χαλκιδική ή γιατί ο αγώνας θέλει δύναμη και γνώση

Στην πραγματικότητα σήμερα δεν υπάρχει ούτε το δίλημμα «με τη ψυχή μας ή με το χρυσό» σε ότι αφορά τη «Χρ. Αυγή». Η «Χρ. Αυγή» δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να μην χτυπήσει αυτή τη συγκεκριμένη επένδυση και ήδη έδωσε το μεγαλύτερο χτύπημα με την προβοκάτσια που έκανε στους αγωνιζόμενους μεταλλωρύχους. Γιατί όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η ΑΝΕΛ του Καμμένου, όπως και το ψεύτικο ΚΚΕ έτσι και η «Χρ. Αυγή» δεν θα δεχτεί ποτέ μια δυτική μεταλλουργία χρυσού πάνω ακριβώς από το Άγιο Όρος το οποίο με λύσσα το διεκδικεί η νεοτσαρική Ρωσία του Πούτιν για να το πάρει από την επιρροή του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και να το μετατρέψει σε «κιβωτό» της ρώσικης ορθόδοξης εκκλησίας, δηλαδή της ρώσικης ιμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής. Γι αυτό η Ρωσία αγοράζει εύκολα και πάμφθηνα τα πάντα στην περιοχή από ποδοσφαιρικές ομάδες, ξενοδοχεία, καπνεργοστάσια (με τον άνθρωπο του Πούτιν Σαββίδη) , και κυρίως αγοράζει τουριστική γη στη Χαλκιδική χωρίς κανένας ΣΥΡΙΖΑ, καμιά ΑΝΕΛ, καμιά «Χρ. Αυγή» και κανένα άλλο κοινοβουλευτικό κόμμα να διαμαρτύρεται για όλα αυτά. Ειδικά η «Χρ. Αυγή» είναι το πιο ξεδιάντροπα φιλορώσικο κόμμα της χώρας, τόσο πολύ ώστε ανοιχτά στη Βουλή με το στόμα του Κασιδιάρη έχει απαιτήσει να έρθει ρώσικος στρατός στην Αλεξανδρούπολη να φυλάει τον πετρελαϊκό αγωγό.

Αν θέλει να καταλάβει κανείς μονομιάς τι παίζεται στην περιοχή δεν έχει παρά να μελετήσει πολιτικά την υπόθεση Βατοπεδίου. Το Βατοπέδι είναι η πιο κεντρική και η πιο ισχυρή οικονομικά και εκκλησιαστικά μονή του Αγ Όρους και σε αυτή βρίσκεται η σκήτη του Αγίου Ανδρέα που τη διεκδικεί επίμονα για δικιά της εδώ και χρόνια η Ρωσία. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε το «σκάνδαλο του αιώνα» και από κοντά του όλες οι πολιτικές ηγεσίες χάλασαν τον κόσμο για να συντρίψουν τον ηγούμενο Εφραίμ επειδή κρατούσε τη μονή στο πλευρό του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. Στο τέλος κατάφεραν και τον έκλεισαν στη φυλακή. Από εκεί τον έβγαλαν μόνο όταν ο Εφραίμ πέρασε με τον Πούτιν και το πατριαρχείο Μόσχας. Μόνο τότε ξαφνικά όλοι αυτοί που σκίζαν τα ρούχα τους με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ σταμάτησαν να μιλάνε για σκάνδαλο του αιώνα, μετά οι πιο πολλοί ανακάλυψαν ότι δεν υπήρχε κανένα σκάνδαλο και τελικά όλοι σώπασαν. Επίσης δεν μπορούμε να μην συνδέσουμε μεταξύ τους μερικά γεγονότα, όπως ότι η επένδυση χρειάζεται οπωσδήποτε στις Σκουριές 900 στρέμματα της μονής Ιβήρων, ότι αυτή αρχικά συμφώνησε να τα παραχωρήσει στην Ελντοράντο, αλλά ότι άρχισε να ταλαντεύεται γι αυτήν την παραχώρηση μετά την ξαφνική και αθόρυβη επίσκεψη του Πούτιν τον Αύγουστο του 2012 και τις πιέσεις των ντόπιων αντιπάλων της επένδυσης στη συνέχεια.

Γι αυτό τώρα λυσσάνε για να διώξουν τους Καναδούς. Και άρωμα να έβγαζε το μεταλλείο πάλι αυτοί θα θέλανε να το κλείσουν. Τον ίδιο πόλεμο έκαναν (με το ψευτοΚΚΕ τότε) όταν το είχε η επίσης καναδική TVX, ακόμα και όταν αυτή δεν έσκαβε για το χρυσό. Τον ίδιο πόλεμο έκαναν και προηγούμενα όταν το είχε ο Μποδοσάκης και μετά η Εθνική Τράπεζα. Δεν είναι τυχαίο ότι η φιλορώσικη «17Ν» δολοφόνησε τον Μποδοσάκη Αθανασιάδη και μετά δολοφόνησε τον διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας Βρανόπουλο. Το μόνο ιδιοκτήτη που άφησαν το ψευτοΚΚΕ και μετά ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ να σκάβει απερίσπαστος ήταν ο Μπόμπολας. Αυτός έχει πασίγνωστους και βαθιούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία κιόλας από την εποχή της ΕΣΣΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έβαζε και καταχωρήσεις του Μπόμπολα στην Αυγή το 2010 για το πόσο περιβαλλοντικά  άψογα ήταν  τα Μεταλλεία. Χάρη σε αυτήν την παράξενη ησυχία που εξασφάλισε στον Μπόμπολα για εφτά χρόνια ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, αγόρασε τα μεταλλεία η Ελντοράντο αφού νόμισε, ότι δεν θα πάθαινε αυτά που έπαθε η TVX. Μόλις όμως ο Μπόμπολας πούλησε τα μεταλλεία στην Ελντοράντο και τσέπωσε γύρω στα 300 εκ Ευρώ (συν άλλα 200 εκ. Ευρώ από τις προηγούμενες αγοραπωλησίες με την  Europ. Goldifields και το Κατάρ), ο ΣΥΡΙΖΑ ξανάρχισε τον πόλεμο ενάντια στο νέο αγοραστή-θύμα και από κοντά άρχισαν τον πόλεμο όλοι οι ΑΝΕΛ, χρυσαυγίτες, ψευτοΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ (που είναι ο μεταμφιεσμένος ΣΥΡΙΖΑ της εξουσίας) κλπ. Επίσης ύπουλα άρχισαν να υπονομεύουν τους Καναδούς και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.  Αυτοί θέλουν να δίνουν τα πάντα σχεδόν απευθείας στη Ρωσία και στους σύμμαχούς της Κίνα και Κατάρ. Όμως δεν θέλουν να φαίνονται ότι χτυπάνε την Ελντοράντο, τη μόνη μεγάλη δυτική επένδυση στη χώρα, για να μην διαμαρτυρηθούν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, για την προτίμηση της κυβέρνησης στη Ρωσία. Έτσι αφήνουν όλα τα άλλα κόμματα να χτυπάνε και να ξεσηκώνουν τον κόσμο και αυτοί δεν τον διαφωτίζουν με τους επιστήμονες στα ΜΜΕ υπέρ της επένδυσης, μάλιστα διαλύουν και το ΙΓΜΕ που απέδειξε με την υδρογεωλογική μελέτη του ότι η επένδυση δεν θα καταστρέψει το περιβάλλον. Έτσι τελικά στέλνουν τα ΜΑΤ στην περιοχή να χτυπάνε τους εξεγερμένους ιερισσιώτες, ώστε κάποτε όλη η κοινωνία και τελικά κάποιο ΣτΕ να απαγορεύσει την επένδυση για λόγους «κοινωνικής ειρήνης». Σε αυτήν την περίπτωση ο Μπόμπολας πιθανά να ξαναπάρει μισο-τζάμπα τα μεταλλεία και να τα δώσει με κανένα καλό μπαχτσίσι σε κανένα ρώσο ή κινέζο κρατικο-ολιγάρχη να τα κάνουν εργασιακές γαλέρες σαν την ΚΟΣΚΟ. Γι αυτό αν κάποιος προσέξει θα διαπιστώσει  ότι και ο Μπόμπολας χτυπάει με τον τρόπο του την επένδυση. Έτσι με τον διευθυντή της «Ελληνικός Χρυσός» και στέλεχος του Άκτωρα  Στρατουδάκη αποενοχοποιεί πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνοντας  σε κάθε ευκαιρία ότι δεν ευθύνεται αυτός πολιτικά για το κίνημα κατά της επένδυσης, αλλά ότι αυτό είναι ένα κίνημα του λαού αφού σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι από όλα τα κόμματα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πόσο δεν αξιοποιεί την πανίσχυρη θέση του στα ΜΜΕ, ειδικά στο ΜΕΓΚΑ για να ξεσκεπάσει επιστημονικά τους τερατολόγους του ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος χτυπάει την πιο αποφασιστική και ανεπιφύλακτη πολιτική υποστήριξη, από τις ελάχιστες που δίνονται στον απομονωμένο αυτό μέχρι ασφυξίας αγώνα, και η οποία μάλιστα ξεσκεπάζει σαν μη αριστερά τον πιο φανατικό εχθρό της επένδυσης, τον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και το ψευτοΚΚΕ). Μιλάμε για την υποστήριξη της ΟΑΚΚΕ. Έτσι σε ενημερωτικό φυλλάδιο που μοίρασε η εταιρία στις 10 του Μάρτη μέσα από την «Καθημερινή»  και το «Βήμα» έκρυψε ότι η καλεσμένη από τους ίδιους τους μεταλλωρύχους ΟΑΚΚΕ χαιρέτησε με εκτεταμένη ομιλία του Γραμματέα της τη συγκέντρωση στη Μεγάλη Παναγιά γράφοντας ότι αυτός απλά «παραβρέθηκε» σε αυτήν, ενώ αναφέρθηκε στους άλλους ομιλητές και ομιλίες (!).

Αυτές είναι χοντρικά οι μανούβρες του διακομματικού μετώπου των σαμποταριστών, το οποίο, μετά από τη μεγάλη επιτυχία της συγκέντρωσης στις Σκουριές στις 3 του Μάρτη, πιστεύουμε ότι καθοδήγησε τη «Χρ. Αυγή» στην προβοκάτσια της συνάντησης. Έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι με την επένδυση του χρυσού. Η Χαλκιδική δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή της τρομακτικής αποβιομηχάνισης και ανεργίας της χώρας στην περιφέρεια της χώρας αλλά στο κέντρο της. Γι αυτό πρέπει οι μεταλλωρύχοι και γενικά το κίνημα υπέρ της επένδυσης να είναι γεμάτο ένταση, δύναμη αλλά και μεγάλη προσοχή για να κερδίζει διαρκώς την κοινή γνώμη και να μην χάνει ούτε πόντο σε αυτήν. Αν προσέξουν και παλέψουν για να ενημερώσουν το λαό και γίνουν σύμβολο για τους ανέργους σε όλη τη χώρα και οργανώσουν οι ίδιοι γύρω τους τους αυθόρμητους συμπαραστάτες, δηλαδή τους απλούς ανθρώπους, ανειδίκευτους και επιστήμονες, θα νικήσουν, αλλιώς η επένδυση θα διωχτεί και αυτοί θα μείνουν άνεργοι χωρίς τα κάπως ικανοποιητικά επιδόματα του 2003, δηλαδή θα ριχτούν στην  παγωμένη θάλασσα της ανεργίας. Είναι γεγονός ότι οι εχθροί της επένδυσης έχουν δύναμη, και η δύναμη τους είναι ότι ελέγχουν την κορυφή του κομματικού συστήματος, τα κεντρικά συνδικάτα, τα περισσότερα ΜΜΕ και το ΣτΕ. Η αδυναμία τους είναι ότι ο πιο πολύς κόσμος θεωρεί ότι αυτό το σύστημα κορυφής είναι σάπιο και ότι δεν κάνει τίποτα για την ανάπτυξη της χώρας. Ιδιαίτερα οι άνεργοι  είναι σε όλη την Ελλάδα περισσότερο με τους μεταλλωρύχους παρά με τους αντιπάλους της επένδυσης, γιατί ξέρουν από πείρα ότι ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ εμποδίζει με σύστημα κάθε επένδυση με πρόσχημα πάντα την προστασία του περιβάλλοντος. Οι μεταλλωρύχοι μπορούν να νικήσουν αν κάνουν την επένδυση στις Σκουριές παλλαϊκό, πανεργατικό σύμβολο της πάλης ενάντια στο βιομηχανικό σαμποτάζ με παράλληλη προστασία όλων των παραγωγικών λειτουργιών πχ του τουρισμού,  αλλά και της αναψυχής, αλλά και σύμβολο της πάλης για συνθήκες δουλειάς και αμοιβής που δεν θα είναι αυτές της ΚΟΣΚΟ και των νέων κάτεργων, μικρών και μεγάλων που στήνονται από το νέο φιλο-ανατολικό καθεστώς σε συνεργασία με τους δυτικούς χοντρόπετσους και ηλίθιους αστούς των μνημονίων.