Η ναζιστική επίθεση στο Ουράνιο Τόξο και η καθεστωτική κάλυψή της

Η αντιδημοκρατικότητα αυτών εδώ των εκλογών δεν εκδηλώθηκε μόνο με τη μορφή της φίμωσης των μικρών κομμάτων, όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως, ούτε εκδηλώθηκε μόνο με την συμμετοχή των ναζιστών σε αυτές και μάλιστα με το κάλεσμα των ναζιστών στη διακομματική, πράγμα που επίσης συμβαίνει συνήθως. Ο αυξανόμενος αντιδημοκρατισμός του καθεστώτος, εκδηλώθηκε πρώτο, με την ειδική φίμωση που επιφυλάχθηκε για πρώτη φορά στην ΟΑΚΚΕ και το Ουράνιο Τόξο από τον τύπο όταν έβαλαν ζήτημα συμμετοχής των ναζιστών στη διακομματική και δεύτερο, με την ουσιαστική πολιτική κάλυψη που έδωσε το καθεστώς στην επίθεση που εξαπέλυσαν οι ναζιστές ενάντια στο Συνέδριο του Ουράνιου Τόξου στη Θεσσαλονίκη. Αυτό το Συνέδριο αποτελούσε ταυτόχρονα και την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Ουράνιου Τόξου αφού διεξήχθη στις 30 του Μάη. Μπορούμε να μιλάμε για φασισμό πάνω σε επιλεγμένες μειοψηφίες. Ειδικά η ουσιαστική κάλυψη της επίθεσης των ναζιστών πάνω στο Ουράνιο Τόξο μέσα σε προεκλογική περίοδο από όλα τα μεγάλα κόμματα, σχεδόν από όλα τα μικρά αλλά και από όλο σχεδόν τον τύπο αποτελεί ζήτημα για τις ευρωεκλογές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Βέβαια το καθεστώς θα μπορεί να ισχυριστεί ότι η αστυνομία δεν επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή και στους υπόλοιπους φασίστες συνδιοργανωτές της διαδήλωσης να πλησιάσουν το χώρο του Συνεδρίου και μάλιστα χρησιμοποίησε και βία για να τους απωθήσει.
Όμως από συνολική πολιτική άποψη κάλυψε τους ναζιστές. Γιατί δυο μέρες πριν το Συνέδριο και ενώ οι ναζιστές είχαν ανακοινώσει την αντισυγκέντρωση-διαδήλωσή τους ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης, ο περιβόητος Ψωμιάδης δήλωνε στους δημοσιογράφους ότι «...αποτελεί κατάφωρη παραβίαση κάθε αρχής εθνικής αξιοπρέπειας, εθνικής ευαισθησίας και ελάχιστου εθνικού φιλότιμου να αποδεχτούμε στην πόλη μας οργάνωση Συνεδρίου από το Ουράνιο Τόξο, φορέα γνωστού για τις αντεθνικές απόψεις του, απόψεις που προκαλούν ευθέως τα εθνικά αντανακλαστικά και τις ευαισθησίες του Ελληνισμού απανταχού της γης και ιδιαίτερα των Μακεδόνων. Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ανεπιθύμητους τους γνωστούς κύκλους και τους εκπροσώπους τους στη Θεσσαλονίκη”.
Δυο μέρες μετά το ναζιστικό μπλοκ συγκρουόταν με την αστυνομία με συνθήματα “Τσεκούρι και φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά”, “ο λαός δεν ξεχνά τους προδότες του κρεμά” και “εξω οι Βούλγαροι απ τη Μακεδονία”.
Την 1η του Ιούνη η “Αυριανή” πήρε το μέρος των ναζιστών το ίδιο και ο “Αδέσμευτος Τύπος”
Αν υπήρχε στοιχειώδης αστική δημοκρατία στην Ελλάδα θα υπήρχε εξέγερση όλων των κομμάτων και όλων των ΜΜΕ για το γεγονός ότι ο Νομάρχης της δεύτερης πόλης της χώρας και εκπρόσωπος του κυβερνητικού κόμματος συμπαραστάθηκε και κάλυψε με τα λόγια του μια βίαιη διαδήλωση ναζιστών ενάντια σε μια συγκέντρωση νόμιμου δημοκρατικού κόμματος και μάλιστα πάνω σε εκλογές. Μόνο η “Ελευθεροτυπία” ασχολήθηκε αρκετά εκτεταμένα με το θέμα και μάλιστα ευνοϊκά για το Ουράνιο Τόξο. Όμως το βασικό είναι ότι κανένα από τα 4 καθεστωτικά κόμματα δεν έκανε θέμα την ναζιστική βία και απειλή βίας και κυρίως κανένα δεν κατήγγειλε αποφασιστικά τον Ψωμιάδη. Μόνο το ψευτοΚΚΕ για να καλυφθεί είπε ότι η “δήλωσή του (Ψωμιάδη) ήταν τουλάχιστον ατυχής”. Αυτό ήταν όλο όλο. “Ατυχής” η δήλωση που έδινε το σύνθημα εκκαθάρισης των “σκοπιανών σκυλιών”. Χωρίς αυτή την ατυχία η Ελλάδα θα ήταν μια πολύ δημοκρατική χώρα.
Πραγματικά η κατάσταση πηγαίνει σιγά - σιγά στα όριά της. Οι δημοκράτες πρέπει να ανησυχούν σοβαρά. Πρέπει να υπάρξει απάντηση στο φασισμό και στο σοσιαλφασισμό που χτυπάνε παράλληλα. Η επίθεση των ναζιστών στο Ο.Τόξο στη Θεσσαλονίκη δεν είναι καθόλου άσχετη με την βίαια επίθεση του ψευτο ΚΚΕ σε μια συγκέντρωση μέσα στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, που μάλιστα τη ματαίωσε, στην οποία θα έμπαινε σε συζήτηση το βιβλίο η “μαύρη βίβλος του κομμουνισμού”. Το μήνυμα της πράξης είναι πελώριο: Οι αστοφιλελεύθεροι δεν έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Από την άλλη δεν το έχουν οι εθνικές μειονότητες. Αύριο δεν θα το έχουν οι εβραίοι, μετά οι πραγματικοί κομμουνιστές και τέλος κάθε δημοκράτης. Εκείνο που συμβαίνει σήμερα διαφορετικά από ότι την χιτλερική εποχή είναι ότι για επιλεγμένους ξεχωριστούς εχθρούς θα υπάρχουν επιλεγμένοι ξεχωριστοί εκκαθαριστές.
Η ΟΑΚΚΕ εκτιμάει ότι λόγω του μεγάλου πλήθους των μορφών με τις οποίες εμφανίζεται σήμερα η αντίδραση, η πολιτική δημοκρατία πρέπει να ιεραρχήσει τα χτυπήματά της και να ξεκινήσει από τις πιο μορφές τις πιο διαπιστωμένες και ιστορικά απεχθείς στις μάζες. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο πρέπει οι πιο πλατειές συσπειρώσεις να ξεκινήσουν από την πάλη ενάντια στους ναζιστές. Η ΟΑΚΚΕ έχει προτείνει αυτή την ενότητα στο Ουράνιο Τόξο και σε κάθε άλλη δημοκρατική δύναμη που νιώθει τον κίνδυνο. Οι ναζιστές και το φασιστικό τους μέτωπο πρέπει να γίνει ζήτημα στην Ελλάδα και από αυτό το ζήτημα να αποκαλυφθεί το πολιτικό καθεστώς που τους καλύπτει και μαζί με αυτό να αποκαλυφθεί κάθε άλλη κρυπτοφασιστική και αντιδημοκρατική πλατφόρμα.