Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ

Είχαμε γράψει ότι η ανάδειξη του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
με το «δημοψήφισμα» της 6 του Φλεβάρη ήταν ένα πραξικόπημα για να ξεκινήσουν οι νέες εκκαθαρίσεις. Αυτές οι εκκαθαρίσεις διευκολύνονται από τη μεγάλη ήττα του ΠΑΣΟΚ τόσο στις βουλευτικές εκλογές όσο και στις πρόσφατες ευρωβουλευτικές που δεν τη χρεώνεται ο νέος αρχηγός αλλά η παλιά “παλιοκατάσταση”.

Ο Γ. Παπανδρέου έκανε ότι μπορούσε για να μεγαλώσει το μέγεθος της ήττας και στις δύο περιπτώσεις ώστε να αποδυναμώσει κι άλλο τα λεγόμενα «ιστορικά» στελέχη (Τσοχατζόπουλο, Β. Παπανδρέου, Ευ. Βενιζέλο κ.λπ.) που αντλούσαν την όποια κομματική τους δύναμη από την εκλογική τους βάση. Πριν τις βουλευτικές κατασκεύασε το «σκάνδαλο» Πάχτα, έναν αιφνιδιασμό με τον οποίο κατάφερε να αποκεφαλίσει στα γρήγορα τον ίδιο και άλλους δέκα και στις ευρωβουλευτικές πέταξε έξω από το ψηφοδέλτιο όσους είχαν «κομματικό παρελθόν» βάζοντας σαν υποψήφιους ανθρώπους άγνωστους στη βάση του ΠΑΣΟΚ, αλλά πολύ κοντινούς στον ΣΥΝ. Στη συνέχεια συγκρότησε ένα ευρωψηφοδέλτιο όπου δεν είχε συμπεριλάβει κανένα από τα γνωστά στελέχη που μπορούν να συγκεντρώσουν ψήφους.
Έγινε ξεκάθαρο ότι ο Γ. Παπανδρέου καθόλου δεν ενδιαφέρεται για ποσοστά και εκλογικές νίκες, αλλά έχει ένα και μόνο στόχο : μια μεγάλη εγχείρηση στο ΠΑΣΟΚ ώστε να μπορέσει να διαλύσει όλα τα κομματικά του όργανα και να ηγεμονεύσει σε αυτόν τον πολτό που θα προκύψει ο ίδιος και μέσο αυτού ο ΣΥΝ. Σύμβολο αυτής της νέας περιόδου έγινε η “ιστορική” γέφυρα ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΝ, η Μ. Δαμανάκη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σήμερα βρίσκεται στον κέντρο της πιο οξυμένης σύγκρουσης σήμερα μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αυτής του Ευ. Βενιζέλου με τον Γ. Παπανδρέου.
Οι εκκαθαρίσεις του Γ. Παπανδρέου που ξεκίνησαν με τους έντεκα συνεχίστηκαν αμέσως μετά τις βουλευτικές από τους λεγόμενους «συντονιστές» των Διαρκών Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, κάτι αντίστοιχο με σκιώδεις υπουργούς. Εκεί έγινε η «μεγάλη σφαγή».

«Συμμετοχική Δημοκρατία» με αποκεφαλισμούς και κατάργηση οργάνων

Έτσι έμειναν με τη μία έξω όλοι οι υπουργοί της τελευταίας περιόδου Σημίτη οι , Α. Τσοχατζόπουλος, Β. Παπανδρέου, Ν. Χριστοδουλάκης, Γ. Παπαντωνίου, Π. Ευθυμίου, Χ. Πρωτόπαπας, Χ. Βερελής, Γ. Πασχαλίδης. Αντίθετα πήρε θέση από τους πρώτους η Μ. Δαμανάκη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και αξιοποιήθηκαν οι παλιοί εσωκομματικοί ανταγωνισμοί. Έτσι η Άννα Διαμαντοπούλου διορίστηκε στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, ενώ από τους παλαιούς εκκαθαρισθέντες επί Σημίτη επανέκαμψαν ο Αλέκος Παπαδόπουλος (Εσωτερικών), οι Χρ. Παπουτσής και Ανωμερίτης (Εμπορίου) και ο Θ. Πάγκαλος (Οικονομικών). Η επανάκαμψη των τελευταίων ήταν αναγκαία για να διευκολυνθούν οι νέοι αποκεφαλισμοί στους οποίους θα βοηθήσει τον Γ. Παπανδρέου και ο Καραμανλής όταν από το φθινόπωρο αρχίσουν τα ανοίγματα των κωδικών του Χρηματιστηρίου για να διαλευκανθούν τα «σκάνδαλα». Γενικά ο Γ. Παπανδρέου όποτε η ΝΔ κατηγορεί κάποιο πρώην κυβερνητικό στέλεχος για «σκάνδαλα», το αφήνει ακάλυπτο, ενώ η θέση του είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται πολιτική αντιπαράθεση, αλλά να πηγαίνει ο φάκελος με τα στοιχεία στο δικαστήριο για να μην υπάρχουν «σκιές». Τα ίδια έλεγε και ο Σημίτης με τον Νεονάκη ο οποίος είχε τη γνωστή κατάληξη.
Ο Γ. Παπανδρέου επιβράβευσε τον άνθρωπο του ΣΥΝ Βούγια με τη θέση του εκπροσώπου τύπου. Αυτός πήρε προαγωγή την ώρα που όλοι όσοι συμμετείχαν στο “σκάνδαλο” Πάχτα εξοντώθηκαν. Υποτίθεται ότι αυτός έδειξε μεταμέλεια γιατί είχε δηλώσει από την πρώτη στιγμή όταν ξέσπασε το σκάνδαλο ότι του άξιζε η τιμωρία του Γ. Παπανδρέου γι’ αυτό που έκανε! Αυτή η δήλωση ευνοούσε την εξόντωση του Πάχτα.
Σε αντίθεση με τη Δαμανάκη, οι Μάνος-Ανδριανόπουλος έμειναν απομονωμένοι και η «ανίερη συμμαχία» μαζί τους δεν είχε καμία απολύτως συνέχεια, πέρα από το να συσπειρώνει το ΠΑΣΟΚ εναντίον τους, σαν υπεύθυνους της ήττας. Δηλαδή αποδείχτηκε ότι η αμφίπλευρη προεκλογική διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ είχε στόχο να κρύψει τη μονόπλευρη προς τους Δαμανάκη, Ανδρουλάκη και λοιπούς μεταμορφωμένους κνίτες.
Οι τελευταίοι αποκεφαλισμοί σε συνδυασμό με την εκτόξευση της Δαμανάκη ήταν αποτέλεσμα μιας μακριάς σειράς πραξικοπημάτων που έγιναν την τελευταία περίοδο. Έτσι τα ίδια στελέχη εκκαθαρίστηκαν κατ’ αρχήν από το Εκτελεστικό Γραφείο μετά τη θυσία-μαϊμού του Λαλιώτη που έφυγε πρώτος όταν ο Σημίτης αποφάσισε το ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργικού και κομματικού αξιώματος (το οποίο βεβαίως επιχειρεί τώρα να εφαρμόσει και ο Καραμανλής). Το επόμενο βήμα ήταν η «απόσυρση Σημίτη» που συνοδεύτηκε από διορισμό «διαδόχου» και την κατάργηση του δικαιώματος στα μέλη του ΠΑΣΟΚ να εκλέγουν τον αρχηγό τους, δικαίωμα όμως που μεταβιβάστηκε σε «όλους τους φίλους του ΠΑΣΟΚ», δηλαδή σε όλους τους εκτός κόμματος με το δημοψήφισμα-παρωδία της 6 Φλεβάρη. Τώρα ο Γ. Παπανδρέου σε κάθε του ενέργεια λέει ότι εφαρμόζει την εντολή της «ανανέωσης» που του δόθηκε από 1.000.000 ψηφοφόρους.
Το πόσο κάλπικη ήταν η λεγόμενη «συμμετοχική δημοκρατία» του Γ. Παπανδρέου φάνηκε αμέσως μετά την ανάδειξη του. Όταν κλήθηκε να εφαρμόσει την ίδια συνταγή και για την επιλογή των υποψηφίων του ευρωψηφοδελτίου, το αρνήθηκε και αντιπρότεινε να γίνει με ηλεκτρονική ψηφοφορία η «επιλογή των κριτηρίων» που πρέπει να συγκεντρώνει ένας υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Με βάση λοιπόν τα «κριτήρια» που ψήφισε ο «λαός», ο Γ. Παπανδρέου τοποθέτησε επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου την άγνωστη πανελληνίως συνδικαλίστρια Ματσούκα. Η Ματσούκα είναι συνδικαλίστρια του ΟΤΕ που δουλεύει στην Ιντρακόμ! Στο ευρωψηφοδέλτιο μπήκαν επίσης άνθρωποι του ΣΥΝ όπως ο Στ. Αρναουτάκης, 13 χρόνια δήμαρχος Αρχανών Κρήτης που από το 1994 στηρίζεται και από τον ΣΥΝ. Ενώ έμειναν έξω οι υποτιθέμενοι σίγουροι Γιαννίτσης και Τσάτσος.
Ο Γ. Παπανδρέου κατά την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος των βουλευτικών στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε στις «ανατροπές» που ετοιμάζει: <<Ανήγγειλε εμμέσως την κατάργηση της σημερινής οργανωτικής δομής του ΠΑΣΟΚ (κατάργηση της Κεντρικής Επιτροπής, των Νομαρχιακών Επιτροπών που «συγκεντρώνουν» εξουσία). Το νέο ΠΑΣΟΚ, είπε, έχει ανάγκη τη συμμετοχή του πολίτη, όπως το οξυγόνο στο αίμα. Ενώ δεν έχει πια ανάγκη τους πολυθεσίτες, τους αλαζόνες, τους ευάλωτους στη συναλλαγή, τους τιμαριούχους τοπικών κομματικών εξουσιών, τους φεουδάρχες των κομματικών κάστρων. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να αλλάξει γιατί το επιβάλλουν οι εσωκομματικές εξελίξεις, δεν πρέπει να αλλάξει για ανακατανομές εξουσιών γιατί πρέπει να γίνει αλλαγή φρουράς ηγετικών ομάδων ή να αντικαταστήσει τις επετηρίδες του με νέες. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει γιατί το εγχείρημα που αφορά τη χώρα και τη νέα εποχή δεν εξυπηρετείται πια από ένα “κόμμα του κράτους”, από ένα κόμμα “αξιωματούχων”…Είπε ότι πιστεύει βαθιά σε ένα κόμμα που ταυτίζεται με μια ανοικτή πολιτική κοινότητα, πολυτασικό, αποκεντρωμένο, ένα κόμμα μπροστάρη στους αγώνες του ελληνικού λαού>> (Τα Νέα, 3/4/2004).
Στα πλαίσια του «οράματος του για πολυτασικό» ΠΑΣΟΚ, οργάνωσε το λεγόμενο «Εθνικό Συμβούλιο Ανασυγκρότησης» όπου θα γινόταν συζήτηση για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν για την «ανασυγκρότηση» του κόμματος σε σχέση με το συνέδριο που θα γίνει το Νοέμβρη. Σε αυτό το σώμα επιφύλαξε ο ίδιος στον εαυτό του το δικαίωμα να επιλέξει πολιτικές προσωπικότητες της αρεσκείας του έξω από το ΠΑΣΟΚ. Έτσι μπήκαν εκεί και οι Δαμανάκη – Ανδρουλάκης, μαζί με μία στρατιά άλλων «αριστερών».

Στη συνέχεια διέρρευσε ξανά την πρόθεση του να καταργήσει την Κεντρική Επιτροπή και το Εκτελεστικό Γραφείο που έχουν ουσιαστικά περάσει σε αδράνεια, και τα οποία θα αντικατασταθούν από «διευρυμένα» όργανα έως και το συνέδριο. Στο συνέδριο σχεδιάζει να περάσει ότι μπορεί από τα οργανωτικά μέτρα που θα σημαίνουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Στο πλευρό του έχει πάντα τον Λαλιώτη που γενικά τον στηρίζει και δηλώνει παρών, ενώ ο Σημίτης έχει χοντρικά εξαφανιστεί και εμφανίστηκε στο πολιτικό σκηνικό μόνο για να αποκτήσει κάποιο αξίωμα στα ευρωπαϊκά όργανα όπου ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε επίσης ότι τον στηρίζει… Η «Αγία Τριάδα» στήνει το σκηνικό της σύγκρουσης των μελών της ανάλογα με τις πολιτικές ανάγκες της περιόδου, αλλά στις κρίσιμες στιγμές είναι πάντα ενιαία…

Τα πραξικοπήματα προκαλούν αντιστάσεις

Όλα αυτά τα πραξικοπήματα του Γ. Παπανδρέου δεν περνάνε αναίμακτα. Αμέσως μετά τις βουλευτικές ο Ευ. Βενιζέλος αμφισβήτησε την ικανότητα του να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ενώ ήρθε σε σύγκρουση μαζί του μεταξύ άλλων και για την επιμονή του να προωθεί τη Δαμανάκη σε βάρος του. Ο Γ. Παπανδρέου μετά το διορισμό της Δαμανάκη ως συντονίστριας Μορφωτικών Υποθέσεων, της ανάθεσε να παρακολουθεί και τα θέματα των ολυμπιακών αγώνων. Σε πρόσφατη επίσκεψη του Ρογκ στην Ελλάδα, ο Γ. Παπανδρέου μαζί με τη Δαμανάκη πήγαν να τον συναντήσουν σαν αντιπολίτευση χωρίς να καλέσουν τον πρώην υπουργό και αρμόδιο για τους Ολυμπιακούς Βενιζέλο που διαμαρτυρήθηκε έντονα. Ο Γ. Παπανδρέου δεν τον κάλεσε σαν πρώην υπουργό Πολιτισμού, όπως δεν τον κάλεσε στην ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο αν και ήταν υπεύθυνος της Επιτροπής Ευρωεκλογών. Ο ίδιος δήλωσε ότι υπεύθυνος για το αποτέλεσμα θα είναι ο Γ. Παπανδρέου, ο Τσοχατζόπουλος μίλησε για «δημοκρατικό έλλειμμα», και ο Κουλούρης χαρακτήρισε «πρωτοφανή» όλα αυτά και είπε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι «μη κυβερνητική οργάνωση».Πριν από την ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου η Β. Παπανδρέου αποχώρησε από την Επιτροπή των Ευρωεκλογών επειδή την άφηναν έξω από τους σχεδιασμούς (στους οποίους συμμετείχε δραστήρια η Δαμανάκη).

Από την άλλη, στελέχη της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» (πρώην τσοχατζοπουλικοί) με επικεφαλής τον Παναγιωτακόπουλο, μαζί με τον Αρσένη έκαναν δήλωση καταδίκης του ευρωψηφοδελτίου.
Τέλος ο Γ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει την κριτική των νομαρχιακών επιτροπών (τις οποίες θέλει να καταργήσει γιατί «συγκεντρώνουν» εξουσία) γιατί δεν κάνει αντιπολίτευση στον Καραμανλή.
Οι αντιστάσεις αυτές είναι στη θετική κατεύθυνση γιατί θα καθυστερήσουν και θα δυσκολέψουν την επέλαση των κνιτών στο ΠΑΣΟΚ. Όσο όμως παραμένουν όλοι στο μαντρί και υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου, τόσο πιο πολύ θα ανοίγει ο δρόμος για αυτή την επέλαση, που ήδη προετοιμάζεται για το συνέδριο του Νοέμβρη.