Νέα στοιχεία φρίκης από το Νταρφούρ
Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο "ο βιασμός ως όπλο πολέμου στο Νταρφούρ του Σουδάν", οι παραστρατιωτικές συμμορίες των Τζαντζαουίντ, που τον χρησιμοποιεί το καθεστώς του Χαρτούμ για να εκκαθαρίσει την περιοχή από κάθε μη άραβα, βιάζουν κορίτσια ως 8 ετών και γυναίκες με στόχο να τις φοβίσουν, να τις εξευτελίσουν και στη συνέχεια να αναγκάσουν τις οικογένειές τους να εγκαταλείψουν την περιοχή. "Στη έκθεση περιγράφονται ομαδικοί βιασμοί, δημόσιοι βιασμοί με στόχο τον εξευτελισμό των γυναικών, μπροστά στα μάτια συζύγων, συγγενών, φίλων και ξένων, για να στιγματιστούν ισοβίως" (Ελευθεροτυπία, 20-7), μια πρακτική που είχε προηγούμενα υιοθετηθεί από το σέρβικο στρατό κατοχής στη Βοσνία. Στη συνέχεια, τα θύματα διοχετεύονται σε κυκλώματα σεξουαλικής δουλείας. Μία αυτόπτης μάρτυρας αφηγείται: ''Είναι χαρούμενοι όταν βιάζουν. Τραγουδούν όταν βιάζουν και μας λένε πως είμαστε σκλάβες και πως μπορούν να μας κάνουν ό,τι θέλουν (...) Όταν προσπαθήσαμε να δραπετεύσουμε, σκότωσαν κι άλλα παιδιά''. Οι βιαστές δε διστάζουν ακόμα και να σπάσουν τα πόδια των γυναικών για να κάμψουν τις αντιστάσεις τους. Στο πλάι τους κι ενόσω διαπράττουν τα αποτρόπαια εγκλήματά τους, οι γυναίκες Τζαντζαουίντ ή αλλιώς Χακαμάντα, τους εμψυχώνουν τραγουδώντας στίχους σαν τους παρακάτω: "Το αίμα των μαύρων ρέει σαν νερό, κλέβουμε τα υπάρχοντά τους, τους διώχνουμε από τις περιοχές μας και βάζουμε τις αγελάδες μας να βόσκουν στα χωράφια τους. Η ισχύς του προέδρου μας (του Ομέν Χασάν) είναι στα χέρια των Αράβων και θα σας σκοτώσουμε μέχρι τέλους, ω μαύροι, θα σκοτώσουμε το Θεό σας" (στο ίδιο, 21-7).
Κι όλα αυτά τα απερίγραπτα εγκλήματα παρέμεναν για ενάμιση ολόκληρο χρόνο κρυμμένα από τους σοσιαλφασίστες που φροντίζουν πάντα τα αποκλειστικά πυρά τους να είναι στην αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ όπου η αμερικάνικη βία σε σχέση με εκείνη στο Νταρφούρ ή στην Τσετσενία μοιάζει με απλό πταίσμα. Αν σήμερα αρχίζουν να προκαλούν το ενδιαφέρον και να συζητούνται σε παγκόσμια κλίμακα είναι γιατί, μέσα από τη διασφάλιση της πολιτικής ηγεμονίας του ΟΗΕ και των σιιτών φονταμενταλιστών, η κυριαρχία της ρωσικής πολιτικής μέσα στο ιρακινό καθεστώς έχει πλέον σταθεροποιηθεί και είναι καιρός να γίνει κάτι ανάλογο με τα διάφορα φιλικά της φασιστικά καθεστώτα ανά τον πλανήτη, όπως είναι το ιρανικό και το σουδανέζικο. Ήδη την τήρηση της εκεχειρίας μεταξύ των ανταρτών και της κυβέρνησης του Σουδάν έχει αναλάβει η Οργάνωση Αφρικανικής Ενότητας με την επικείμενη αποστολή 300 παρατηρητών ενώ το Μάη, ο ΟΗΕ απείλησε με κυρώσεις την κυβέρνηση της χώρας (εμπάργκο όπλων, αποστολή παρατηρητών για να διερευνήσουν τα εγκλήματα στο Νταρφούρ) προαναγγέλλοντας ένα κύμα ισχυρών πολιτικών πιέσεων.