Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΣΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

  • Παρασκευή, 01 Ιανουαρίου 2021

Η ελληνική αστική τάξη κι ακόμη περισσότερο η φιλοϊμπεριαλιστική ελληνική ψευτοαριστερά, δηλαδή ο σοσιαλφασισμός, δεν είχαν ποτέ αντιιμπεριαλιστικές τάσεις και σκοτούρες. Ήξεραν πάντα, η πρώτη να ξεπουλιέται στον κυρίαρχο ηγεμονιστή κι αργότερα ιμπεριαλιστή κάθε εποχής ή ακόμη χειρότερα στη μεγάλη εκείνη δύναμη που μυριζόταν ότι βαδίζει προς την κυριαρχία, η δε δεύτερη να αποτελεί από το 1956 τσιράκι των Ρώσων σοσιαλμπεριαλιστών μεγαλοαστών και αργότερα (λόγω υποταγής στις διεθνείς συμμαχίες της φασιστικής Μόσχας) και των Κινέζων ομολόγων τους.

Εξαιτίας του πρόωρου και βαθιά εξαρτημένου από τον τσαρισμό ανεξαρτησιακού αγώνα της σπαργανώδους ελληνικής αστικής τάξης στα 1821 σε καμιά εποχή από τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους αυτή η τάξη δεν στάθηκε σαν πολιτικά ανεξάρτητη τάξη, αλλά ακολουθούσε τις κάθε φορά μεγάλες δυνάμεις. Έτσι ενώ την ίδρυση του ελληνικού κράτους τη χρωστάει στον τσαρισμό, στη συνέχεια μετά την ήττα του πρώτου στην Κριμαία η ελληνική άρχουσα τάξη ακολούθησε για μια μεγάλη περίοδο την αγγλική αποικιοκρατία και στη συνέχεια τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, μετά τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό στην άνοδό του και τώρα τον ανερχόμενο ρωσικό ιμπεριαλισμό. Μόνο η εργατική τάξη σε καθοριστικές στιγμές της νεοελληνικής ιστορίας, όπως στον αγγλοκίνητο υπο-ιμπεριαλιστικό ελληνικό πόλεμο του 1920-22 και κυρίως στη διάρκεια της περιόδου 1940-1949 στάθηκε σαν εθνική τάξη και αυτό γιατί τότε υπήρχε όχι μόνο το παγκόσμιο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, αλλά κυρίως γιατί στη χώρα μας υπήρχε ένα πραγματικά εργατικό επαναστατικό κόμμα, το παλιό ΚΚΕ, με αρχηγό τον μεγάλο προλετάριο ηγέτη Ν. Ζαχαριάδη. Αυτός είναι και ο λόγος που η ΟΑΚΚΕ πιστεύει ότι την έξοδο από την κρίση και την πορεία προς τη δημοκρατία και την πρόοδο δεν μπορεί ακόμα περισσότερο τώρα που η αστική τάξη είναι στη μεγάλη παρακμή της να τη φέρει αυτή, και ότι αυτή η διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση είναι κυρίως δουλειά των καταραμένων της κοινωνίας, δηλαδή της εργατικής τάξης και της εργαζόμενης φτωχολογιάς της πόλης και της υπαίθρου.
Τα οικονομικά στοιχεία και η καθημερινή πραγματικότητα αποδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο την πορεία προς την ολική καταστροφή. Ένας βασικός δείκτης για την αύξηση ή μη της παραγωγής είναι αυτός ο οποίος μετρά το νέο κεφάλαιο που μπαίνει στην παραγωγή (ή αλλιώς ένας δείκτης των επενδύσεων). Αυτός είναι ο δείκτης του Σχηματισμού του Ακαθάριστου Παγίου Κεφαλαίου. Από την άλλη μεριά o δείκτης που μετρά το κεφάλαιο που καταστρέφεται, δηλαδή βγαίνει από την παραγωγή, είναι ο δείκτης των αποσβέσεων.
Ο παρακάτω πίνακας* μας δίνει για κάθε χρονιά από το 1995, την εξέλιξη του σχηματισμού του Ακαθάριστου Πάγιου Κεφαλαίου της χώρας, δηλαδή του κεφάλαιου που μπαίνει στην παραγωγή σαν μηχανήματα, κτήρια και γενικά σαν κεφαλαιουχικά στοιχεία που έχουν φυσική υπόσταση μείον τις αποσβέσεις του κεφαλαίου, που τις έχουμε δίπλα, δηλαδή το κεφάλαιο που βγαίνει από την παραγωγή, που στη χώρα μας υπολογίζεται σε περίπου 10% το χρόνο. Η τέταρτη στήλη είναι της Νέας Ανατολής και δείχνει τη διαφορά της 2ης και της 3ης στήλης, δηλαδή τη διαφορά των κεφαλαίων που μπαίνουν και που βγαίνουν από την παραγωγή ή διαφορετικά μετρά τη μείωση ή την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας.

Έτος Ακαθάριστος Σχηματισμός Παγίου Κεφαλαίου** Αποσβέσεις παγίου κεφαλαίου Διαφορά
1995 18.573 12.758 5.814
1996 21.423 14.079 7.344
1997 23.165 15.437 7.728
1998 29.707 17.120 12.587
1999 32.780 18.691 14.090
2000 34.805 20.437 14.368
2001 37.648 22.311 15.337
2002 38.581 24.171 14.410
2003 45.307 25.880 19.427
2004 47.257 27.467 19.790
2005 41.500 28.564 12.936
2006 51.602 31.159 20.444
2007 60.528 33.561 26.967
2008 57.627 36.364 21.263
2009 49.387 37.682 11.705
2010Β 37.113 37.387 -273
2011 27.805 35.687 -7.882
2012 21.720 34.093 -12.373
2013 20.141 32.425 -12.283
2014 19.202 30.710 -11.508
2015 18.997 29.435 -10.438
2016 19.209 28.467 -9.258
2017 20.784 27.906 -7.122
2018* 19.482 27.557 -8.075
2019* 18.589 27.055 -8.466

Παρατηρούμε ότι παρόλο το δραστήριο σαμποτάζ από την εποχή της ανόδου του ΠΑΣΟΚ -των ρωσόδουλων Α.Παπανδρέου-Λαλιώτη- στην εξουσία το ‘81, το κεφάλαιο που έμπαινε στην παραγωγή αυξανόταν μέχρι και το 2007. Από το σημείο αυτό και μετά τα αποτελέσματα της σαμποταριστικής πολιτικής των ρωσόδουλων άρχισαν να είναι ορατά και στις στατιστικές και αυτό αποτυπώνεται στη μείωση του σχηματισμού του πάγιου κεφαλαίου, δηλαδή στη μείωση των επενδύσεων. Ουσιαστικά δηλαδή η κρίση στην Ελλάδα δεν ξεκίνησε το 2008 οπότε θα αποτυπωνόταν στα αποτελέσματα του 2009 όπως στις άλλες χώρες. Αποκαλύφθηκε ότι κάτι σάπιο συνέβαινε στη χώρα ηδη ένα χρόνο νωρίτερα. Τότε ξεκινά και η μείωση της διαφοράς μεταξύ των κεφαλαίων που μπαίνουν στην παραγωγή και των κεφαλαίων που βγαίνουν από την παραγωγή. Από το 2010 και μετά η πτώση των επενδύσεων είναι τόσο μεγάλη που το κεφάλαιο που βγαίνει από την παραγωγή είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπαίνει στην παραγωγή. Η χώρα αποβιομηχανοποιείται απόλυτα. Από την άποψη των επενδύσεων σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται είκοσι χρόνια πριν, το 1995. Η μείωση των αποσβέσεων του παγίου κεφαλαίου δείχνει ότι το πάγιο κεφάλαιο καταστρέφεται, δηλαδή κλείνουν τα εργοστάσια και καταστρέφονται οι εγκαταστάσεις τους. Αυτή η καταστροφή -σαν αποτέλεσμα αποκλειστικά του συνειδητού πολιτικού σαμποτάζ των ρωσόδουλων- αποτελεί ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης και της χώρας και αποστερεί από την εργατική τάξη μια ανθρώπινη ζωή και τη βάση της μελλοντικής της εξουσίας.
Όλοι οι ψευτοαριστεροί σαμποταριστές, κοινοβουλευτικοί (ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) ή εξωκοινοβουλευτικοί (ΑΝΤΑΡΣΥΑ , μλ κλπ) ισχυρίζονται ότι για την αποβιομηχάνιση της χώρας φταίει η κρίση του καπιταλισμού και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγματι, το 2008 ο καπιταλισμός παγκόσμια είχε μια μεγάλη κρίση και ο σχηματισμός του παγίου κεφαλαίου έπεσε . Από τότε όμως μέχρι σήμερα οι χώρες αυτές έφτασαν περίπου στα προ της κρίσης επίπεδα και οι περισσότερες σαφώς τα πέρασαν. Εκείνες που έχουν αρνητική ανάπτυξη αλλά καθόλου όσο η Ελλάδα είναι όλες πλην της Ισπανίας χώρες κάτω από την πολύ ισχυρή επιρροή των ρωσσόφιλων: Κύπρος, Βουλγαρία, Ρουμανία, Λετονία, Σλοβενία, Κροατία, Πορτογαλία, Ιταλία (για το οικονομικό σαμποτάζ στην τελευταία έχουμε γραψει στο άρθρο μας για σύγκρουση Βορρά Νότου, https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-25-28/item/1227-). Μόνο όμως η χώρα μας υστερεί και πέφτει τόσο δραματικά, οπότε γίνεται από βιομηχανική μια πρώην βιομηχανική χώρα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του πρωτοφανούς παραγωγικού σαμποτάζ στην Ελλάδα. Αυτά τα στοιχεία οι ψευτοαριστεροί τα αποκρύβουν από το λαό για να μην καταλάβει ότι πίσω από τα μνημόνια, την ανεργία και τη δυστυχία του κρύβεται το σαμποτάζ της παραγωγής και όχι οι ευρωπαίοι δανειστές όπως λένε οι σαμποταριστές και πίσω από αυτό το σαμποτάζ κρύβονται ακριβώς αυτοί οι πιο μεγάλοι εγκληματίες της χώρας και της εργατιάς. Γιατί σε κάθε νέα επένδυση θα εξαπολύσουν τα τσιράκια τους ή θα επεμβαίνουν άμεσα τα ίδια τα κόμματά τους για να τη ματαιώσουν.
Ο παρακάτω πίνακας*** δείχνει το σχηματισμό του παγίου κεφαλαίου στις χώρες της ΕΕ του έτους 2008 που άρχισε η κρίση, του έτους 2009 (στο οποίο φάνηκαν τα αποτελέσματα της κρίσης του 2008) και του έτους 2019, καθώς και την εκατοστιαία μεταβολή μεταξύ των ετών 2008 και 2019 για να δούμε τι έγινε στις χώρες της ΕΕ και που βρίσκονται όσον αφορά τις απώλειες από την κρίση. Αυτό το κάνουμε για να δούμε την τεράστια διαφορά τους με τη χώρα μας και ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό της ίδιας της εσωτερικής της κατάστασης και όχι εξωτερικό φαινόμενο. Η μεταβολή αυτή επίσης μας δείχνει την πολιτική των αστικών τους τάξεων όσον αφορά τα αποτελέσματα της κρίσης.

  2008** 2009 2019 Διαφορά μεταξύ 2008 και 2019
Belgium 84,833.9  78,942.1  115,072.1  35,6%
Bulgaria 12,283.8  10,395.0  11,455.1  -6,7%
Czechia 47,401.3  41,308.0  58,703.3  23,8%
Denmark 55,435.7  46,646.2  68,649.5  23,8%
Germany 517,013.0  471,232.0  747,986.0  44,7%
Estonia 5,173.3  3,204.9  7,369.1  42,4%
Ireland 46,525.0  35,875.7  162,350.1  249,0%
Greece 57,626.9  49,386.9  18,589.3p  -67,7%
Spain 308,857.0  247,155.0  247,328.0p  -19,9%
France 470,123.0  427,320.0  573,097.0p  21,9%
Croatia 13,525.9  11,366.8  11,401.7p  -15,7%
Italy 348,467.7  317,194.3  323,186.9  -7,3%
Cyprus 5,167.4  4,377.4  4,326.0p  -16,3%
Latvia 7,816.0  4,205.4  6,758.4  -13,5%
Lithuania 8,513.3  4,810.5  10,429.2  22,5%
Luxembourg 7,727.8  6,805.7  10,721.4  38,7%
Hungary 25,292.2  21,418.4  39,768.5p  57,2%
Malta 1,243.5  1,144.5  2,919.8p  134,8%
Netherlands 143,141.0  133,128.0  170,099.0p  18,8%
Austria 68,377.4  64,559.3  98,136.1  43,5%
Poland 84,576.7  67,984.6  98,577.8  16,6%
Portugal 40,929.0  37,191.1  38,839.2p  -5,1%
Romania 54,658.5  32,552.6  52,781.9p  -3,4%
Slovenia 11,166.5  8,748.5  9,503.0  -14,9%
Slovakia 16,359.7  13,332.7  20,090.4  22,8%
Finland 47,583.0  41,720.0  57,482.0  20,8%
Sweden 87,110.4  70,773.9  115,949.3  33,1%
United Kingdom 348,661.3  279,302.8  455,096.4  30,5%


Η μοναδική απίστευτη μείωση κατά 67,7% των παγίων κεφαλαίων της χώρας μας σε σχέση με το 2008. Μόνο χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση μπορεί να έχουν αυτήν την τεράστια μείωση. Αλλά πράγματι η χώρα βρίσκεται σε ένα διαρκή και σιωπηρό πόλεμο. Βομβαρδίζουν καθημερινά και αδιάκοπα και με μανία την παραγωγική της βάση, τα ρωσόδουλα φερέφωνα του ρωσοκινέζικου ιμπεριαλισμού. Αυτή είναι η αιτία της μεγάλης ανεργίας της, αυτή είναι η αιτία της βαρβαρότητας στις εργασιακές σχέσεις, ιδιαίτερα στα διαρκώς μεταξύ ζωής και θανάτου μικρομάγαζα! Ποιος εργαζόμενος μπορεί να μιλήσει, ποιος μπορεί να αντισταθεί όταν ξέρει ότι την ίδια στιγμή θα βρεθεί μόνος στον παγωμένο ωκεανό της ανεργίας με ανέμους 9 μποφόρ; Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ιρλανδία που μπήκε για μόλις ένα χρόνο, την ίδια χρονική περίοδο με την Ελλάδα σε μνημόνιο, έχει αύξηση επενδύσεων 249%, ενώ η Πορτογαλία, που έχει παρόμοιο σαμποταριστικό σοσιαλφασιστικό μπλοκ απέχει μόλις 5,1% από τα επίπεδα του 2008. Για να γίνει η Ελλάδα μια κανονική χώρα της ΕΕ πρέπει να γίνουν επενδύσεις εκατοντάδων δις ευρώ, αλλά για να γίνουν αυτά πρέπει ουσιαστικά να μπει μπροστά η εργατική τάξη σαν επικεφαλής του έθνους και να δώσει τον πολιτικό πόλεμο με το πολιτικό καθεστώς των σαμποταριστών.
Ας δούμε και από μια άλλη πλευρά το σαμποτάζ. Να δούμε δηλαδή τι συμβαίνει στις άλλες χώρες της ΕΕ, όσον αφορά τα ποσά που επενδύονται στην οικονομία. Τo 2019 ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (σε τρέχουσες τιμές) ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 22,1 % στην EE-27 και σχεδόν πανομοιότυπος (22,0 %) στη ζώνη του ευρώ. Ο υψηλότερος με διαφορά ήταν στην Ιρλανδία (45,6 %), ενώ το χαμηλότερο ποσοστό ήταν μακράν στην Ελλάδα (11,4 %).Στο παρακάτω διάγραμμα**** φαίνονται σαν ποσοστό του ΑΕΠ ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου στην ΕΕ.

Ο παρακάτω πίνακας ***** δείχνει τις επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ

Η Ελλάδα και πάλι είναι μακράν η τελευταία!

Σημειώσεις
*https://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SEL18/-
** Τα ποσά είναι σε εκατομμύρια ευρώ
***https://ec.europa.eu/eurostat/tgm/refreshTableAction.do?tab=table&plugin=1&pcode=tipsna20&language=en
****https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=National_accounts_and_GDP/el-Εθνικοί Λογαριασμοί και ΑΕΠ
*****https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=File:Investment_at_current_market_prices,_2009,_2014_and_2019_(%25_share_of_GDP)_FP20.png
Β(σημειώσεις της ΕΛΣΤΑΤ):Τα δεδομένα του ΑΕΠ και των συνιστωσών του για την περίοδο 2010-2019 έχουν αναθεωρηθεί με έτος βάσης το 2015. Οι εργασίες αναθεώρησης των δεδομένων με το νέο έτος βάσης για την περίοδο 1995-2009 συνεχίζονται και ως εκ τούτου υπάρχει διακοπή στο έτος 2010 της χρονοσειράς μεταξύ των μη αναθεωρημένων δεδομένων της περιόδου 1995-2009 και των αναθεωρημένων της περιόδου 2010-2019. Όπου B=διακοπή χρονοσειράς.
p Προσωρινά στοιχεία

Σχετικά Άρθρα

© OAKKE