|
Tα στοιχεία για το ότι ο Κόκκαλης υπήρξε πράκτορας της Στάζι είναι
αδιαμφισβήτητα. Είναι επίσης ισχυρές οι ενδείξεις ότι μέσω της Ιντρακόμ
πρόσφερε τις υπηρεσίες του για τη μεταφορά πληροφορικής τεχνολογίας
από τη Δύση στη Ρωσία την εποχή του ψυχρού πολέμου.
Η Iντρακόμ στήθηκε στην Ελλάδα γιατί
αυτή ήταν η μόνη χώρα της Δύσης στην οποία υπήρχε ένας ρωσόφιλος
πρωθυπουργός, ο Α. Παπανδρέου, και ένα καλά οργανωμένο ρωσόφιλο
κόμμα, το ψευτοΚΚΕ. Αυτοί, μέσα από το Κυπριακό και τη μεθοδευμένη
όξυνση με την Τουρκία και τη Δύση, κατάφεραν να επιβάλουν από τότε
σα “μοναδικό φίλο του έθνους” τη Ρωσία. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα πέτυχαν
μέσω παράνομων διαγωνισμών να κάνουν τον Κόκκαλη αποκλειστικό προμηθευτή
του ΟΤΕ κυρίαρχο στις τηλεπικοινωνίες, διαχειριστή της μηχανοργάνωσης
του δημοσίου και προμηθευτή καίριων ηλεκτρονικών συστημάτων του
στρατού. Από τότε ο πράκτορας της Στάζι ελέγχει το νευρικό σύστημα
της χώρας, έχει γίνει ο ισχυρότερος οικονομικός παράγοντας, ο μεγαλύτερος
νονός του τζόγου και, με την παραχώρηση του Ολυμπιακού, χειριστής
του μεγαλύτερου στρατού φιλάθλων. Επίσης χρησιμοποιώντας τον ΟΤΕ
και με τη βοήθεια της ρώσικης διπλωματίας έχει χωθεί στα Βαλκάνια
και στο χώρο της πρώην ΕΣΣΔ. Παντού απ’ όπου περνάει αυτή η υπερφυσική
βδέλλα μυρίζει διαφθορά.
Τώρα ο πράκτορας διώκεται από έναν
τολμηρό δικαστή για πέντε κακουργήματα: κατασκοπία, δωροδοκία, απάτη,
υπεξαίρεση και ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Σημίτης, Καραμανλής και ΣΥΝ που ακολουθούν
συντονισμένα και με λεπτό τρόπο ρωσόφιλη πολιτική, συμφώνησαν ότι
όλο το ζήτημα ήταν να “αφεθεί απερίσπαστη η Δικαιοσύνη”,
που σημαίνει ότι δεν υπάρχει γι’ αυτούς κανένα πολιτικό ζήτημα,
και ότι ώσπου να βγει οριστική δικαστική απόφαση για τον Κόκκαλη,
αυτός είναι και νομικά και πολιτικά αθώος, δηλαδή πρέπει να “αφεθεί
και νομικά και πολιτικά απερίσπαστος” στα σκοτεινά πολύπλευρα έργα
του. Όσο για το ψευτοΚΚΕ, αυτό τον στήριξε ανοιχτά λέγοντας ότι
οι διώξεις εναντίον του είναι μέρος ενός πολέμου μεταξύ επιχειρηματιών,
εννοώντας ότι ο Κόκκαλης δεν διώκεται επειδή είναι ένοχος, αλλά
επειδή θέλουν να τον εξοντώσουν άλλοι καπιταλιστές. Αυτό σημαίνει
ότι μέχρι την ανατροπή όλων των καπιταλιστών ο Κόκκαλης θα πρέπει
να παραμείνει στη θέση του. Αυτό τον “αριστερό” τρόπο κάλυψης του
πράκτορα χρησιμοποίησε μετά και ο ίδιος ο Σημίτης.
Η διακομματική πολιτική στήριξη του
Κόκκαλη αδυνατίζει τη νομική του δίωξη γιατί έτσι αποτρέπονται οι
δικαστές από το να ψάξουν βαθιά, οι μάρτυρες από το να καταθέσουν
και οι κάθε λογής συνεργοί του από το να τον εγκαταλείψουν. Ήδη
παλιότερες διώξεις εναντίον του με ακλόνητα ενοχοποιητικά στοιχεία
θάφτηκαν τελικά από δικαστές που χάρη στο “άνωθεν κλίμα” δεν έκαναν
καθόλου καλά τη δουλειά τους.
Η σκανδαλώδης πολιτική κάλυψη του
Κόκκαλη αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη πράξη πολιτικής ανωμαλίας.
Ήδη ο Σημίτης άρχισε να μιλάει για κίνδυνο εκτροπής. Είναι καθήκον
των δημοκρατικών ανθρώπων να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να πάρει
εκείνα τα μέτρα που απαιτούνται για την περιφρούρηση της δικαστικής
έρευνας και την προστασία του δημόσιου συμφέροντος ως τη διαλεύκανση
της υπόθεσης, που είναι: η αφαίρεση κάθε δυνατότητας πρόσβασης του
Κόκκαλη στις τηλεπικοινωνίες, στα πληροφορικά δίκτυα του δημοσίου
και στα ηλεκτρονικά συστήματα του στρατού, η άμεση αναστολή κάθε
νέας ανάθεσης προμηθειών και ο έλεγχος κάθε παλιάς. Όταν ένας απλός
υπάλληλος του κράτους μπαίνει σε διαθεσιμότητα επειδή διώκεται για
μία κακουργηματική πράξη, δεν είναι δυνατό να αλωνίζει μέσα στο
κράτος και να ελέγχει καίριες λειτουργίες του ένας κατηγορούμενος
για κατασκοπία και μια σειρά άλλα κακουργήματα. Όσο αυτό θα συμβαίνει
θα πρέπει να μιλάμε για κυβέρνηση και για αντιπολίτευση συνεργών.
Αθήνα 6-3-2002 |
