| Η
ΟΑΚΚΕ προετοιμάζεται για τις επερχόμενες εκλογές και καλεί τους
δημοκράτες να την ενισχύσουν για να ανταποκριθεί στις οργανωτικές
και οικονομικές απαιτήσεις αυτής της μάχης.
Μέχρι τώρα κατεβαίναμε στις εκλογές
κυρίως για να γίνουν γνωστές οι θέσεις μας μέσα από την τηλεόραση,
την οποία τα καθεστωτικά κόμματα έχουν στη διάθεση τους 365 μέρες
το χρόνο κι εμείς 10 λεπτά την τετραετία. Τώρα δεν αρκεί να ακουστούν
οι θέσεις μας. Η ΟΑΚΚΕ πρέπει να δυναμώσει πολιτικά και οργανωτικά
γιατί μόνο το προλεταριάτο και οι μαρξιστές μπορούν να απαντήσουν
αποτελεσματικά στο σημερινό καταστροφικό καθεστώς του σοσιαλφασισμού.
Αυτό το καθεστώς που καθοδηγείται
συντονισμένα από τις ηγεσίες των τεσσάρων κομμάτων
και το οποίο έχει κλιμακώσει την καταστροφική του δράση στην οικονομία
και στην πολιτική, εμφανίζεται σαν λαϊκός τιμωρός και αντίπαλος
του κεφάλαιου και των "διαπλεκόμενων" για να ασκήσει
τελικά πάνω στο λαό τη δικτατορία της χειρότερης μερίδας του κεφάλαιου
που το ίδιο εκπροσωπεί.
Ας δούμε την καταστροφική δράση του
τετραμελούς "Συντονιστικού" των Σημίτη, Κωνσταντόπουλου,
Παπαρήγα, Καραμανλή:
Κλείνουν μια μία τις μεγάλες βιομηχανίες
σηκώνοντας τη σημαία της προστασίας του λαού από τη μόλυνση. Χτυπάνε
την έρευνα και την τεχνολογία στο όνομα του διαχωρισμού της επιστήμης
από το κεφάλαιο. Εμποδίζουν την ιστορικά αναγκαία συγκέντρωση των
παραγωγικών δυνάμεων σε σύγχρονες μεγάλες μονάδες μιλώντας στο όνομα
των απειλούμενων μικρομεσαίων, την ίδια ώρα που προστατεύουν πολιτικά
και δικαστικά τη νέα ολιγαρχία που γεννήθηκε από τη λεηλασία του
Δημόσιου, την κρατικοδίαιτη ολιγαρχία τύπου Κόκκαλη, Μπόμπολα κλπ.
Ολοκληρώνοντας αυτήν την καταστροφή συγκροτούν μέσα από τους κόλπους
του λαού, κυρίως μέσα από την κρατική και μισοκρατική υπαλληλία
έναν όλο και πιο διευρυμένο στρατό παρασίτων, που τα εξαγοράζουν
με την ατιμώρητη μίζα και την τεμπελιά. Αυτός ο στρατός υπονομεύει
σε πλατειά κλίμακα τις διοικητικές -οικονομικές λειτουργίες του
κράτους.
Το αποτέλεσμα αυτού του γενικευμένου
σαμποτάζ είναι η γενική πτώση της παραγωγικότητας, και από κει η
καταβύθιση των εξαγωγών και η αύξηση του δημόσιου χρέους και του
πληθωρισμού. Το τετρακομματικό σοσιαλφασιστικό καθεστώς για να αντιρροπήσει
την πτώση της παραγωγικότητας ρίχνει αδιάκοπα το εργατικό μεροκάματο.
Αυτό το πετυχαίνει κυρίως με την εισαγωγή φτηνής εργατικής δύναμης
των μεταναστών, ανθρώπων που τους στερεί κάθε ουσιαστικό δικαίωμα
ταξικής δράσης και τους χρησιμοποιεί σε όλους τους κλάδους για να
σπάσει τα μεροκάματα. Για να μην αντιδράσει κανείς σε αυτή την τρομακτική
εθνοτική διάσπαση και υποβάθμιση της εργατικής τάξης, το πολιτικό
καθεστώς και τα πουλημένα σε αυτό επίσημα συνδικάτα σηκώνουν τη
σημαία του αντιρατσισμού την ίδια στιγμή που στην πράξη έχουν καταργήσει
τα συνδικάτα, σαν ενιαία όργανα του συνόλου των εργατών, και έχουν
σπείρει για μελλοντική χρήση τον πιο άγριο, αλλά υπόκωφο ρατσισμό.
Έτσι έχουν πετάξει στο περιθώριο
την εργατική τάξη, τη μόνη που μπορεί να αντισταθεί ισχυρά στην
πολιτική δικτατορία την οποία ετοιμάζουν ως εξής:
Αξιοποιώντας τα βάσανα που πέρασε
ο λαός μας και οι λαοί του κόσμου από την παγκόσμια μεταπολεμική
αμερικάνικη ηγεμονία και από τη συνεχιζόμενη οικονομική κυριαρχία
του δυτικού μονοπώλιου και οξύνοντας τεχνητά για δεκαετίες την ελληνοτουρκική
αντίθεση έχουν κάνει δημοφιλείς όλους τους ανατολικούς και τριτοκοσμικούς
φασισμούς και βασικά τον άξονα Μόσχας, Πεκίνου, Τεχεράνης. Όλοι
οι παλιοί αμερικανόφιλοι φασίστες είναι τώρα ρωσόφιλοι και είναι
ενωμένοι σαν μια γροθιά με τους αποστάτες του μαρξισμού. Από κοινού
καταγγέλλουν τις βάσεις των ΗΠΑ, αλλά ποτέ τις ρώσικες βάσεις των
S-300, ενώ το κυλισμένο στις λάσπες σφυροδρέπανο διαδηλώνει επικεφαλής
του πιο μαύρου σοβινισμού για να υπερασπίσει κάθε κρυφοναζιστή στον
κόσμο που σκοτώνει αμάχους αρκεί να είναι εβραίοι, αμερικάνοι, φιλελεύθεροι
αστοί ή τριτοκοσμικοί λαοί που αντιστέκονται στο Κρεμλίνο, όπως
Τσετσένοι, Βόσνιοι κλπ.
Στο εσωτερικό της χώρας το μαύρο
μέτωπο ασκεί την δικτατορία του ύπουλα, χειρουργικά και αθόρυβα
και πάντα στο όνομα του λαού και της πάλης ενάντια στο κεφάλαιο
και την αγορά.
Έτσι εξασφαλίζει για τα μέλη των
κομματικών του στρατών θέσεις, δουλειές και δίκτυα διαφθοράς στην
Κεντρική Διοίκηση, στις ΔΕΚΟ, στους Δήμους και στα Συνδικάτα, ενώ
για τους εχθρούς του χρησιμοποιεί τον οικονομικό αποκλεισμό και
ασκεί επιλεκτική "αντικαπιταλιστική" βία με τα κρατικά
και μισοκρατικά διακομματικά εργαλεία του όπως είναι ο ΣΔΟΕ, το
βιομηχανοκτόνο Συμβούλιο της Επικρατείας, Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο,
τα Πειθαρχικά των επαγγελματικών Σωματείων (ΕΣΗΕΑ, ΔΣΑ κ.α).
Το ωμότερο όργανο βίας των σοσιαλφασιστών
είναι η "17Ν", την οποία τώρα, που δεν τους είναι τόσο
απαραίτητη σαν στρατιωτικό εργαλείο, την έχουν αναβαθμίσει σε μαζικό
φασιστικό κόμμα. Η συνηθισμένη άσκηση των κομματικο-συνδικαλιστικών
τους στρατών είναι η ομηρία του πληθυσμού (αποκλεισμός δρόμων, λιμανιών,
δημόσιων κτιρίων) για μια εκκαθάριση υπουργού ή για μια βουτιά στον
κρατικό προϋπολογισμό, ενώ το μεγάλο τους σχέδιο για να ελέγξουν
το κράτος είναι να χώσουν σε αυτό τον πυρήνα των στελεχών τους ο
οποίος βρίσκεται κυρίως στο ψευτοΚΚΕ και τον ΣΥΝ. Αυτή τη διείσδυση
την επιδιώκουν με τη συμμετοχή των τελευταίων σε μια κυβέρνηση του
ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Δουλεύοντας για 20 ολόκληρα χρόνια, οι Α. Παπανδρέου-Κ.
Σημίτης έχουν εκκαθαρίσει το ΠΑΣΟΚ από τα στελέχη που αντιστέκονται
στη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΝ, και το έχουν προετοιμάσει να φέρει
πάνω στις πλάτες του τον ΣΥΝ στην εξουσία. Για να το πετύχουν αυτό
κάνουν τα πάντα: "απλή αναλογική" με το 3%, ασταμάτητες
εκκαθαρίσεις με επιλεγμένα σκάνδαλα και ειδικά "ασυμβίβαστα",
υποταγή των ΜΜΕ μέσω της μη αδειοδότησης και των διοικητικών προστίμων,
και τελικά νοθεία. Μέσα στη στρατηγική τους βρίσκεται και η πρώθηση
του αντισημίτη και ρωσόφιλου Γ. Καρατζαφέρη.
Οι μέθοδες τους θα χοντρύνουν γιατί
βιάζονται να ελέγξουν τη χώρα ολοκληρωτικά. Κάθε άνθρωπος που δεν
ζει χωρίς δημοκρατία και καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στη λαϊκή
επανάσταση και το φασισμό, καθένας που βλέπει τη χώρα να καταστρέφεται
και δεν πιστεύει σε σωτήρες τιμωρούς, αλλά στην οργάνωση του ίδιου
του λαού, πρέπει να υποστηρίξει την ΟΑΚΚΕ και να συστρατευτεί δίπλα
της στις εκλογές που έρχονται.
Αθήνα, 19/10/2003 |
