| Από όλα τα μέχρι τώρα κύματα κάθαρσης
σε αυτή τη χώρα, αυτό εδώ είναι το πιο βρώμικο. Η εξόντωση των «αμαρτωλών»
μητροπολιτών γίνεται μέσω της διάπραξης μιας σειράς από ποινικά
εγκλήματα όπως η παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής και η έκθεσή της
στο μεγαλύτερο διασυρμό πριν από οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία.
Η τιμωρία των δικαστών γίνεται από μια δικαστική ηγεσία που όχι
μόνο επιτρέπει το παραπάνω έγκλημα αλλά το αξιοποιεί και σαν ατμόσφαιρα
και σαν πηγή στοιχείων για να εκπαραθυρώνει τα θύματα της μαζικά
και με συνοπτικές διαδικασίες, ανασύροντας παλιό υλικό και επιστρατεύοντας
αμφίβολους ισχυρισμούς. Οι ηγεσίες των τεσσάρων κομμάτων
εγκρίνουν αυτό το όργιο και καλούν τους αποκεφαλιστές να συνεχίσουν
πιο εντατικά το έργο τους. Στο βάθος αυτές υποδαυλίζουν και καθοδηγούν
την "κάθαρση".
Σε μια εκκαθάριση με βρώμικα μέσα ο εκκαθαριστής είναι χειρότερος
από τον εκκαθαριζόμενο. Αυτή είναι η φασιστική εκκαθάριση που έχει
πάντα ένα μεγάλο χαρακτηριστικό: την επιλεκτικότητα. Αυτή
διακρίνει και τους σημερινούς εκκαθαριστές που με τον έναν ή τον
άλλο τρόπο έχουν συγκαλύψει το μεγαλύτερο, διαρκέστερο και πιο ανοιχτό
σκάνδαλο των τελευταίων χρόνων, τη γιγαντιαία υπερπάχυνση με κρατικά
κονδύλια δύο ολιγαρχών, του Κόκκαλη και του Μπόμπολα.
Ας δούμε τους διεκπεραιωτές της κάθαρσης. Καταρχήν τον Τριανταφυλλόπουλο.
Αυτός διυλίζει τα κουνούπια και καταπίνει τις καμήλες. Έχει ανακαλύψει
όλα τα πολεοδομικά παραπτώματα των θυμάτων του, αλλά πάντα του διέφευγαν
τα δισεκατομμύρια των απευθείας αναθέσεων στον Κόκκαλη και στον
Μπόμπολα. Το Νοέμβρη του 2004 διέσυρε τον πρόεδρο του ΟΠΑΠ Φιλιππίδη
για μια νόμιμη η ανάθεση την ώρα που αυτός προσπαθούσε να ανεξαρτητοποιήσει
τον ΟΠΑΠ από την Ιντραλότ του Κόκκαλη. Την ίδια εποχή διέσυρε τον
υπουργό Ορφανό για ένα ανύπαρκτο προσωπικό ρουσφέτι την ώρα που
αυτός ήταν σε σύγκρουση με τον Κόκκαλη για την εκλογή Γκαγκάτση
στην ΕΠΟ.
Από την πλευρά του ο εκκαθαριστής νέος πρόεδρος του Αρείου Πάγου
Κάπος είχε συγκρουστεί το 2003 με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Κρουσταλλάκη τασσόμενος πρακτικά υπέρ του Κόκκαλη. Ο Κρουσταλλάκης
είχε τότε καταγγείλει τη διαφθορά στη Δικαιοσύνη επειδή η Ολομέλεια
Εφετών αρνήθηκε να τοποθετήσει εφέτη-ανακριτή για να ξεμπλοκάρει
τη δίωξη κατά Κόκκαλη. Η δικαστική ηγεσία εξοντώνει σήμερα μια δικαστίνα
επειδή έπαιζε στο καζίνο αλλά αφήνει άθικτο τον πιο διαβλητό ολιγάρχη
του ελληνικού τζόγου, πρώην κατασκόπου της ρωσικής υπερδύναμης,
επιτρέπει τη σκανδαλώδη καθυστέρηση της δίωξής του για δωροδοκία
και εμπόριο όπλων και αθωώνει την ποδοσφαιρική βία του.
Αντίστοιχα επιλεκτική είναι η «κάθαρση» στην εκκλησία.
Ο Παντελεήμων Αττικής εκπαραθυρώθηκε απνευστί χάρη στις παράνομες
παλιές κασέτες, ο άνθρωπος όμως του Χριστόδουλου Θεόκλητος Θεσσαλιώτιδος
που εμπλέκεται και στο πρόσφατο δικαστικό σκάνδαλο ουσιαστικά αθωώνεται.
Όσο για τον ίδιο το Χριστόδουλο, που έχει την παράξενη συνήθεια
να εφοδιάζει με συστατικές επιστολές εμπόρους ναρκωτικών και να
περιθάλπει σατανιστές δολοφόνους, καλείται από κυβέρνηση και αντιπολίτευση
να ηγηθεί της κάθαρσης!!!
Αυτήν την επιλεκτική κάθαρση υποδαυλίζουν με πολιτικά μέσα οι
ηγεσίες των τεσσάρων κομμάτων. Είναι φυσικό. Η εξήγηση για όλη αυτή
την επιλεκτικότητα είναι πολιτική. Το συνολικό σύστημα εκκαθάρισης
είναι στα χέρια ενός διακομματικού μηχανισμού κορυφής
που έχει προσδεθεί τη χώρα στο άρμα της ρωσικής υπερδύναμης. Αυτός
ο μηχανισμός έχει αναθέσει στο Χριστόδουλο το καθήκον να υποτάξει
την ελληνική Εκκλησία στο ρώσικο πατριαρχικό κέντρο, να την απομακρύνει
από το αντιρώσικο Φανάρι και τελικά να τη φέρει σε ρήξη με τη Δύση.
Η υπονόμευση του ως χθες ισχυρού Παντελεήμονα Αττικής σχετίζεται
με το ρόλο του στην εξομάλυνση των σχέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας
με την Καθολική. Το ότι και ο ίδιος ο Χριστόδουλος βάλετε
σήμερα από τους εκκαθαριστές είναι για να εμφανιστεί και αυτός σαν
θύμα και να μην καταλάβουν τα αληθινά θύματα ότι αυτός ακριβώς ηγείται
της εξόντωσης τους. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε στην «κάθαρση»
του 1989 για να συντριβούν οι αυτοδυναμικοί του ΠΑΣΟΚ χωρίς να καταλάβουν
ποτέ ότι τους εξόντωσε ο τελικά ανέπαφος υποτιθέμενος αρχηγός του
Α. Παπανδρέου.
Όσο για την επίθεση στους δικαστές αυτή οφείλεται στο ότι η Δικαιοσύνη
είναι το κομμάτι του κράτους που αντιστέκεται περισσότερο στο ρωσόδουλο
μηχανισμό. Αυτό το μαρτυρούν μια σειρά δικαστικές αποφάσεις ενάντια
στους ανθρώπους αυτού του μηχανισμού, διώξεις κατά Κόκκαλη, δικαστικές
αποφάσεις κατά Ιντραλότ και Άκτωρα, καταδίκη Λαλιώτη για συκοφαντική
δυσφήμιση στο Μητσοτάκη, καταδίκες τραμπούκων του ψευτοΚΚΕ.
Έτσι εξηγείται γιατί τα δύο πιο ρωσόδουλα κόμματα, το ψευτοΚΚΕ και
ο ΣΥΝ ηγούνται της «κάθαρσης», γιατί τη στηρίζει θερμά ο ανοιχτός
υμνητής της Ρωσίας Καραμανλής, που μεθοδεύει την αποπομπή του υπουργού
Άμυνας Σπηλιωτόπουλου επειδή αρνήθηκε να παραλάβει τους ρωσικούς
TOR. Να γιατί πνίγεται στη διακομματική σιωπή η δολοφονική επίθεση
στο κατήγορο του Κόκκαλη Συρίγο. Να γιατί με εθνική ομοψυχία τοποθετείται
πρόεδρος της Δημοκρατίας ο πιστός υπηρέτης της ρωσικής διπλωματίας
Παπούλιας.
Καθώς η Ελλάδα της τετρακομματικής «συναίνεσης» ετοιμάζεται να
γίνει ένα παράρτημα της Ρωσίας του Πούτιν, κάθε κάθαρση θα σημαίνει,
όπως και εκεί φασισμό και έγκλημα. Σε τέτοιες συνθήκες μια αληθινή
κάθαρση μπορεί να ξεκινήσει μόνο σαν εκκαθάριση των εκκαθαριστών.
Αθήνα 12-02-2005
|
