ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
Μια ακόμα επιβεβαίωση της ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ πάνω στο ζήτημα του χρέους και του ευρώ ήρθε να προσφέρει το βιβλίο των ξένων ανταποκριτών στις Βρυξέλλες, Κέρστιν Γκάμελιν της «Süddeutsche Zeitung» και Ράιμουντ Λεβ της αυστριακής κρατικής τηλεόρασης ORF, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Αυτοί που κινούν τα νήματα στην Ευρώπη».
Οι δύο συγγραφείς, εκτός από εκατοντάδες συνεντεύξεις που πήραν από ειδήμονες, είχαν πρόσβαση και στα πρωτόκολλα (δηλ. στα πρακτικά) των διπλωματών που κάθονται πίσω από τους αρχηγούς κρατών κατά τη διάρκεια των διαφόρων συνδιασκέψεων. Αναζητούν μεταξύ άλλων μέσα από τις σελίδες του βιβλίου τους τούς λόγους για τους οποίους το αρνητικό κλίμα για την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ αντιστράφηκε τον Οκτώβρη του 2012 με αποτέλεσμα η κρίση του ευρώ να διαιωνίζεται έως σήμερα.
Σύμφωνα με σχετικό άρθρο του Βήματος της Κυριακής, 23/2: «Οι δύο κυριότεροι από αυτούς τους λόγους: το ενδεχόμενο της διάλυσης συνολικά της ευρωζώνης στην περίπτωση της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, και δεύτερον, η απειλή των κινέζων ηγετών, ότι αν οι Βρυξέλλες δεν βάλουν τάξη στα του οίκου τους κρατώντας την Ελλάδα στην ευρωζώνη, θα γυρίσουν κι αυτοί την πλάτη τους στην Ευρώπη και θα μετατρέψουν τα τρισεκατομμύρια ευρώ που κρατούσαν στα θησαυροφυλάκιά τους σε δολάρια».
Ο πρώτος λόγος είναι στην πραγματικότητα μια λανθασμένη εκτίμηση των σαπισμένων ευρωπαίων μονοπωλιστών, που στηρίζεται στην εξίσου λανθασμένη εκτίμηση ότι το ελληνικό χρέος είναι όπως όλα τα άλλα μέσα στην Ευρωζώνη. Είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτά τα μυωπικά παχύδερμα να καταλάβουν τη στρατηγική και ταχτική ενός πιο συγκεντρωμένου και πιο επιθετικού μονοπωλίου όπως είναι το ρωσικό κρατικοφασιστικό, και εξίσου δύσκολη η παραδοχή του ότι μία κυβέρνηση που παρουσιάζεται σαν φιλοευρωπαϊκή θα μπορούσε συνειδητά να χτυπά το παραγωγικό κεφάλαιο, να διώχνει επενδύσεις και να οδηγεί το καράβι βαθιά μέσα στη χρεοκοπία όπως κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Βέβαια εδώ οι τελευταίες ξεπλένονται κατά κάποιο τρόπο με την αρωγή της «αντιμνημονιακής» αντιπολίτευσης, η οποία συνήθως υπερθεματίζει σε αντιπαραγωγική βία και παριστάνει στους δυτικούς δανειστές πως κρατά όμηρο την κυβέρνηση.
Όπως οι ίδιοι οι συγγραφείς εξηγούν, οι Ευρωπαίοι «Κατ' αρχάς είχαν δώσει μια τεράστια προκαταβολή εμπιστοσύνης στον Παπανδρέου. Ύστερα από λίγους μήνες ανακάλυψαν όμως ότι δεν κρατούσε ποτέ τις υποσχέσεις του. Το αποτέλεσμα ήταν μια ισχυρή καχυποψία, που στράφηκε εναντίον ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου στην Ελλάδα. (…) Μπροστά στο δίλημμα Σαμαράς ή Τσίπρας, οι Ευρωπαίοι προτίμησαν τον Σαμαρά» σαν το μικρότερο κακό. Οι δύο ανταποκριτές αποκαλύπτουν επίσης ότι οι πιέσεις για αποπομπή του διπρόσωπου Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία δεν ασκήθηκαν από την ΕΕ αλλά από τον επίσης διπρόσωπο Βενιζέλο, ακριβώς όταν το χαρτί αυτό κάηκε πάνω στο δημοψήφισμα που εξήγγειλε.
Έτσι λοιπόν, ο πρώτος λόγος βαρύνει κυρίως τα ευρωπαϊκά μονοπώλια που είναι όχι μόνο παρηκμασμένα αλλά και αντιλαϊκά όταν θέλουν να διοικήσουν οικονομικά μία χρεοκοπημένη χώρα και να προσυπογράψουν την πείνα του λαού της.
Ωστόσο, μέχρι τον Οκτώβρη του ΄12 ήταν πολύ ισχυρή η γραμμή που εκφραζόταν βασικά από τον Σόιμπλε και ήθελε τη χώρα εκτός Ευρωζώνης αφού δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Πάνω εκεί χρειάστηκε να ασκηθεί ο ωμός ρωσοκινεζικός εκβιασμός για να συνεχιστεί η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, δηλ. η διαιώνιση του καρκίνου μέσα στο σώμα του αρρώστου.
Είναι τα συμφέροντα του ρωσοκινεζικού άξονα και όχι τα ευρωπαϊκά που υπαγορεύουν την ταχτική της με κάθε μέσο παραμονή της χώρας μας στο ευρώ που ευαγγελίζονται οι Σαμαράς-Βενιζέλος. Αυτά που ενώνουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην παραγωγική καταστροφή της χώρας και τον πιστωτικό εκβιασμό, οπότε και την οικονομικοπολιτική διάσπαση της Ευρώπης.
Ετικέτες