Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο «Οι σαμποταριστές μεθοδεύουν το κλείσιμο του εργοστασίου έξυπνων μετρητών στην Κόρινθο» ερμηνεύαμε τον αποκλεισμό της εταιρείας Landis+Gyr από το διαγωνισμό για τους έξυπνους μετρητές σαν μια απόπειρα του διακομματικού πολιτικού καθεστώτος συμπεριλαμβανομένου του διπρόσωπου πρωθυπουργού Μητσοτάκη να χτυπήσουν την εγχώρια αναπτυγμένη και δεμένη με τη Δύση βιομηχανική παραγωγή. Η εκτίμησή μας αυτή υπαγορευόταν από την πρωτοφανή ωμότητα με την οποία έγινε ο αποκλεισμός του ελβετικού ομίλου από τον ΔΕΔΔΗΕ και μετά από την Ενιαία Αρχή Δημοσίων Εσόδων, δηλαδή ο αποκλεισμός του μόνου συμμέτοχου του διαγωνισμού που διέθετε στην Ελλάδα εργοστάσιο έξυπνων μετρητών (!) με την ασύλληπτη δικαιολογία ότι δεν είχε συμπληρώσει σωστά τη αίτηση συμμετοχής (!) και αυτό σε συνδυασμό με την εκκωφαντική σιωπή όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας για ένα τόσο τρανταχτό σκάνδαλο. Η Λάντις Γκυρ έκανε προσφυγή στο ΣΤΕ ενάντια στον αποκλεισμό αυτό και το Στ τμήμα του ΣΤΕ μόλις πριν λίγες μέρες πήρε θέση υπέρ του σκανδαλώδους αποκλεισμού απορρίπτοντας την προδικαστική προσφυγή της εταιρείας κατά της απόφασης του δ.σ. του ΔΕΔΔΗΕ και επικυρώνοντας την απόφαση της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων που την έθετε εκτός διαγωνισμού (Euro2day, 22/9).

Μέσα στην καταιγιστική ροή ειδήσεων για την κτηνωδία της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία, στο εσωτερικό πέρασε αθόρυβα και μέσα σε πανηγυρισμούς από τους ψευτοαριστερούς σαμποταριστές, το συντριπτικό χτύπημα του ΣτΕ στην ανάπτυξη της κρουαζιέρας στον Πειραιά. Με δύο αποφάσεις του το ΣτΕ δικαιώνει ουσιαστικά τις καθυστερήσεις και το επίμονο και μακρόχρονο σαμποτάζ που, όπως έχουμε αποδείξει κάνει η ίδια η Κόσκο στις υποχρεωτικές επενδύσεις, και σταματάει άμεσα την ουσιαστικότερη από αυτές, το έργο της επέκτασης της προβλήτας της κρουαζιέρας, βάζοντας τα θεμέλια για τη ματαίωση του. Με αυτές τις αποφάσεις, ο οδοστρωτήρας του κινέζικου φασιστικού μονοπωλίου θα κερδίσει κι άλλο χρόνο και επιχειρήματα για να μετατρέψει όλο το λιμάνι σε ΣΕΜΠΟ, δηλαδή σε αποικιοκρατούμενο έδαφος, βάση της Κίνας στον ιμπεριαλιστικό της «δρόμο του μεταξιού». Για να γίνει κυρίαρχη η Κίνα στο λιμάνι πρέπει να τσακιστεί κάθε μορφή μεγάλης ντόπιας ανάπτυξης, ιδιαίτερα κάθε σύνδεση του Πειραιά με τη Δύση και ένα μεγάλο δυτικό τουριστικό κεφάλαιο όπως είναι αυτό της κρουαζιέρας.

Η ενεργειακή κρίση που πλήττει την Ευρώπη επηρεάζει και τη χώρα μας. Μέχρι εκεί σταματάει η ανάλυση που επιτρέπει να γίνεται πλατύτερα πάνω στο ζήτημα το κυρίαρχο διακομματικό πολιτικό καθεστώς. Μια πιο προσεκτική ματιά θα φώτιζε ωστόσο, όχι μόνο τις αιτίες αυτής της κρίσης, που κυρίως έγκεινται στην πολιτικό-στρατιωτική επίθεση του ρωσικού χιτλερικού μονοπωλίου, αλλά και την ελληνική ιδιαιτερότητα, δηλ. το σαμποτάρισμα από το πολιτικό καθεστώς της εγχώριας παραγωγής, που προκαλεί εδώ ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι στη χώρα μας η μη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και το σαμποτάρισμα της παραγωγής ορυκτών καυσίμων κινδυνεύει να καταστήσει απόλυτη την εξάρτησή της από ξένους προμηθευτές πετρελαίου (Ιράκ, Καζακστάν, Ρωσία κτλ.) και φυσικού αερίου. Το παρακάτω άρθρο του Κωνσταντίνου Γιωτόπουλου – τέως γενικού διευθυντή Οικον. ΔΕΗ, τέως προέδρου Επιτροπής Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιχειρήσεων με Δημόσια Συμμετοχή (CEEP) και τέως διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΜ ΑΕ – στην Capital της 19/10 (https://www.capital.gr/me-apopsi/3589319/pio-sobares-gia-tin-ellada-oi-epiptoseis-tis-energeiakis-krisis), καταγγέλλει αυτήν ακριβώς την πολιτική του σαμποτάζ, το κρυμμένο αυτό σκάνδαλο μεγατόνων ενάντια στο οποίο εδώ και αρκετό καιρό και με ιδιαίτερο σθένος παλεύει η ΟΑΚΚΕ.

Η ελληνική αστική τάξη κι ακόμη περισσότερο η φιλοϊμπεριαλιστική ελληνική ψευτοαριστερά, δηλαδή ο σοσιαλφασισμός, δεν είχαν ποτέ αντιιμπεριαλιστικές τάσεις και σκοτούρες. Ήξεραν πάντα, η πρώτη να ξεπουλιέται στον κυρίαρχο ηγεμονιστή κι αργότερα ιμπεριαλιστή κάθε εποχής ή ακόμη χειρότερα στη μεγάλη εκείνη δύναμη που μυριζόταν ότι βαδίζει προς την κυριαρχία, η δε δεύτερη να αποτελεί από το 1956 τσιράκι των Ρώσων σοσιαλμπεριαλιστών μεγαλοαστών και αργότερα (λόγω υποταγής στις διεθνείς συμμαχίες της φασιστικής Μόσχας) και των Κινέζων ομολόγων τους.

Το παρατεταμένο lockdown ήρθε να επιδεινώσει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που στον πυρήνα της βρίσκεται το παραγωγικό-βιομηχανικό σαμποτάζ. Εκατοντάδες παραμένουν οι μπλοκαρισμένες επενδύσεις και τα έργα, ενώ οι μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης είναι ίσως ένα από τα μεγαλύτερα εργαλεία παραγωγικού σαμποτάζ που διαθέτει το πολιτικό καθεστώς. Οι εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις επενδύσεων και δημόσιων έργων ανέρχονται σε 250-300 και οι θέσεις εργασίας που ακολούθως διακυβεύονται άμεσα αγγίζουν τις 20.000. Αυτά τα νούμερα παραθέτει στο Κάπιταλ της 22/4 ο Γ. Κράλογλου, ένας από τους ελάχιστους δημοσιολογους του αστικού τύπου που καταγγέλει, και με αξιοπρόσεκτη επιμονή τη συνειδητή αντιβιομηχανική πολιτική όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. (https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3447596/pano-apo-20-000-theseis-ergasias-sta-xeria-tis-dikaiosunis). Μάλιστα δεν διστάζει κάπου να σημειώσει ότι αρκούν 40-50 άνθρωποι με την υποστήριξη Δημάρχων και κομμάτων και οι προσφυγές τους στο ΣτΕ για να ακυρώσουν ένα έργο υπερασπίζοντας κάποια συμφέροντα, που δεν κατονομάζει.