Πρακτικές που πλήττουν τόσο βαθιά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προκαλούν τόσο απέραντο πόνο και εξαχρειώνουν αυτούς που τις ακολουθούν θα πρέπει να καταδικάζονται αποφασιστικά από όλους τους δημοκρατικούς και φιλειρηνικούς λαούς του πλανήτη. Η κτηνωδία αυτή σήμερα -70 χρόνια μετά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο- δε χαρακτηρίζει κανένα κράτος που θέλει να τηρεί ορισμένες στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές. Αλλά έτσι είναι οι ιμπεριαλισμοί, και κυρίως οι υπερδυνάμεις: άκρως καταπιεστικά κράτη που χρησιμοποιούν ό,τι πιο άνομο υπάρχει για να επιβληθούν: βασανιστήρια, απαγωγές και δολοφονίες -συχνά σε ξένο έδαφος και χωρίς την άδεια του κράτους που διατηρεί την εκεί κυριαρχία-, παρακολουθήσεις ιδιωτικών συνομιλιών, στρατιωτικές επεμβάσεις και πραξικοπήματα κτλ.
Αυτό που αξίζει εδώ να επισημάνουμε είναι το βασικό “ανθρωπιστικό” επιχείρημα που συνεχίζουν να χρησιμοποιούν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα στη CΙΑ και στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, για να κάνουν τα βασανιστήριά τους. Πρόκειται για το ότι με τα βασανιστήρια οι ανακριτές μαθαίνουν πώς θα εξουδετερώσουν μια τρομοκρατική ενέργεια που θα κοστίσει ζωές σε πολλούς αμάχους. Η απάντηση που δίνουν σε αυτό το επιχείρημα οι αστοί φιλελεύθεροι που είναι κατά των βασανιστηρίων είναι ότι τεχνικά αυτή η μέθοδος δεν αποδίδει είτε π.χ. γιατί σπανίως ο δράστης βρίσκεται αιχμάλωτος πριν την πράξη του ή γιατί κάθε βασανιζόμενος μπορεί να παραδεχτεί τα πάντα για να λυτρωθεί από τον πόνο, είτε ότι πιο αποδοτική είναι η έξυπνη παρακολούθηση και έρευνα, η διείσδυση μέσα στον εχθρό κτλ. Για μας το βασικό με τα βασανιστήρια και ο λόγος για τον οποίο εμείς σαν κομμουνιστές της ΟΑΚΚΕ ποτέ μα ποτέ και για κανένα λόγο δε θα τα εφαρμόσουμε και δε θα επιτρέψουμε στον επαναστατικό μας στρατό και στα κρατικά όργανα της δικτατορίας του προλεταριάτου ή της αντιφασιστικής δημοκρατίας να τα εφαρμόσει είναι ένας: Ότι τα βασανιστήρια κατασκευάζουν ένα τέρας που λέγεται βασανιστής και τελικά κατασκευάζουν ένα καθεστώς που δημιουργεί, εκτρέφει και αναπτύσσει βασανιστές και που γι' αυτό το λόγο στο τέλος δηλητηριάζει βαθιά όλη την κοινωνία και τη λογική της και αναγκαστικά καταλήγει στην πιο ωμή εκμεταλλευτική και φασιστική δικτατορία. Αυτό είναι απείρως χειρότερο και από το να πεθάνουν 100 ή ακόμα και 1000 αθώοι που απειλούνται από την έκρηξη μιας βόμβας που ο βασανιζόμενος σε μια σπάνια περίπτωση θα αποκαλύψει. Το πιο πολύ που θα κάνει το επαναστατικό καθεστώς, και αυτό σε περίπτωση ανοιχτής εκδήλωσης του ταξικού πολέμου, είτε αυτός θα έχει ανοιχτά ταξικά είτε εθνικά αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, θα είναι να σκοτώσει το δολοφόνο και τους δολοφόνους των αθώων. Αλλά όχι βασανιστήρια.
Κλείνοντας θα πρέπει να κάνουμε μία επισήμανση για να μην επιτρέψουμε στο φασισμό στον Τρίτο Κόσμο, και κυρίως στο ρωσοκινέζικο φασισμό, να κρυφτεί πίσω από τα αμερικάνικα βασανιστήρια για να καλύψει τα δικά του: Σήμερα ο ρωσικός χιτλερικός σοσιαλιμπεριαλισμός έχει φτάσει σε τέτοια ύψη σαδισμού, όπου δεν φτάνει ούτε η χειρότερη φαντασία. Από τα ρώσικα ασφαλίτικα και στρατιωτικά κολαστήρια της Τσετσενίας βγήκαν τέτοιοι βασανιστές, που σήμερα, όταν ακούγεται ότι τσετσένοι “ταγματασφαλίτες” στρατιώτες ακολουθούν τάγματα ρώσικου στρατού για να συλλαμβάνουν αιχμαλώτους, όσοι στρατιώτες κινδυνεύουν να συλληφθούν αιχμάλωτοι αυτοκτονούν!
Επίσης οι φαιο-”κόκκινοι”, που έσπευσαν να καταγγείλουν το σκάνδαλο με τους αιχμαλώτους- των ΗΠΑ, “ξέχασαν” να μιλήσουν για τα ατέλειωτα βασανιστήρια που υπέστη ο βοσνιακός λαός από τους Κάρατζιτς-Μλάντιτς, τους μαζικούς βασανισμούς που υπέστη ο πληθυσμός του Νταρφούρ από τους ισλαμοφασίστες του Σουδάν και βέβαια οι πολιτικοί κρατούμενοι στα κρατητήρια και τα στρατόπεδα της Κίνας. Μάλιστα το πιο βασικό στις σοσιαλφασιστικές και φασιστικές χώρες είναι ότι εκεί δεν υπάρχει μια αντιπολίτευση ή ακόμα και ένα Κογκρέσο που να μπορεί να φέρει στο φως και να καταγγείλει κάποια από τα βασανιστήρια.
Στις φαιο-”κόκκινες” χώρες ο βασανιστής είναι βασιλιάς. Γενικά η στάση απέναντι στα βασανιστήρια είναι σήμερα ένα σημαντικό, πιστεύουμε το πιο σημαντικό κριτήριο για να διακρίνει κανείς ποια χώρα είναι και ποια δεν είναι φασιστική.