Με άλλα λόγια, η ΔΟΕ ουσιαστικά αθώωσε το ρωσικό κράτος από τις επιβεβαιωμένες ευθύνες του ενοχοποιώντας αποκλειστικά τον κάθε αθλητή για τις παραβάσεις, ακριβώς όπως το ρώσικο κράτος επεδίωξε από την πρώτη στιγμή. Τέτοιες παραβάσεις οι περισσότερες ομοσπονδίες δε διαθέτουν καν τον απαραίτητο εξοπλισμό για να ελέγξουν μέσα σε λίγες ημέρες ενώ άλλες είναι πολύ ευνοϊκά προκατειλημμένες απέναντι στο Κρεμλίνο για να τις λάβουν υπόψη. Ήδη η διεθνής ομοσπονδία τένις ανακοίνωσε τη συμμετοχή και των 8 ρώσων αθλητών της (ΝΥΤ, 26/7).
Έτσι στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έβγαλε λάδι το ρωσικό αλήτικο νεοναζιστικό κράτος και δημιούργησε ένα προηγούμενο δύο μέτρων και δύο σταθμών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί προπαγανδιστικά από αυτό για να δυναμώσει το αίσθημα αδικίας και ο αντιδυτικισμός των μεγαλορώσων σοβινιστών: Αφού το ρώσικο κράτος δεν ευθύνεται για την απάτη (σύμφωνα με τη ΔΟΕ), τότε γιατί αποκλείονται μόνο ρώσοι και όχι αθλητές άλλων αποστολών που έχουν επίσης παρουσιάσει κρούσματα ντόπινγκ; Η ντροπιαστική απόφαση όχι μόνο δε συμβάλει στην απομάκρυνση του ρωσικού λαού από την ιδεολογική ηγεμονία του Κρεμλίνου αλλά στην παραπέρα ενίσχυσή της. Από την άλλη ωστόσο αυτή η απόφαση έχει και ένα καλό: οδηγεί στην ιδεολογική αποκαθήλωση του θεσμού αυτού του ιμπεριαλισμού που προάγει την ιμπεριαλιστική ανταγωνιστική σχεδόν πολεμική ηθική και καταστρέφει το σώμα και τη συνείδηση του αθλητή.