ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΙΔΗ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΩΝ ΝΕΟ-ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΩΝ
Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2018
Μέσα σε μία στιγμή όλα τα θέματα της επικαιρότητας πάγωσαν στις οθόνες των τηλεοράσεων, και μία εικόνα εντυπώθηκε βαθειά στη συνείδηση της χώρας σαν ένα σοκ που αναζητάει την εξήγηση του : ήταν η εικόνα του πουτινικού ολιγάρχη Σαββίδη να τρέχει μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, με το όπλο του στην πίσω τσέπη του παντελονιού σε κοινή θέα, και το χέρι του σε ετοιμότητα για να το πιάσει, για να εξαναγκάσει με απειλή βίας το διαιτητή του αγώνα που μόλις είχε ακυρώσει γκολ του ΠΑΟΚ να αλλάξει την απόφαση του.
ΜΕΓΑΛΑ ΒΑΣΑΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Κυριακή, 26 Ιανουαρίου 2014
Ο Γιανούκοβιτς χτυπάει από τα έξω, η ηγεσία της αντιπολίτευσης προβοκάρει με τους φασίστες από τα μέσα το δημοκρατικό κίνημα. Η ΕΕ επιμένει στον κεντρίστικο, φιλορώσικο ρόλο της
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ- ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΟΥΤΙΝ-ΤΡΑΜΠ- ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ
Κυριακή, 17 Μαρτίου 2019
Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Γκουαϊδό: Πολύ ξαφνικός και πολύ αποδεκτός ήρωας για να είναι αληθινός εχθρός της φασιστικής δικτατορίας Μαδούρο» (δημοσιεύτηκε στις 1/2 στην ιστοσελίδα μας, https://www.oakke.gr/global/item/1106-), είχαμε επισημάνει ορισμένα στοιχεία που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για το δημοκρατικό χαρακτήρα του νέου αρχηγού της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα.
Κάτι πολύ βρώμικο και επικίνδυνο κρύβεται πίσω από την «αναδίπλωση» της Ρωσίας και την «απελπισμένη» μισοεπιστράτευση του Πούτιν
Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2022
Σε πολλούς δημοκράτες, εχθρούς του φασισμού και φίλους του αγωνιζόμενου για την εθνική του λευτεριά και ανεξαρτησία ουκρανικού λαού επικρατεί ενθουσιασμός για τις τελευταίες νίκες του ουκρανικού στρατού στην επαρχία του Χάρκοβο, καθώς και για τις φαινομενικά αλλοπρόσαλλες κινήσεις του πουτινικού καθεστώτος, με τη μερική επιστράτευση κληρωτών από το σύνολο - πλέον - της ρωσικής επικράτειας, δηλαδή ακόμα και από τα μεγάλα αστικά κέντρα τύπου Μόσχας και Λένινγκραντ (Αγ. Πετρούπολη, όπως το έχουν ονομάσει ξανά οι νεοτσαρικοί).
Είναι αλήθεια ότι ο ουκρανικός λαός έχει συγκινήσει βαθιά κι έχει προκαλέσει τον θαυμασμό σε κάθε φίλο της λευτεριάς των λαών και της ανεξαρτησίας εθνών και κρατών ανά τον κόσμο, με το μεγαλειώδη αγώνα του ενάντια στο ρώσικο νεοχιτλερισμό. Πρόκειται στην ουσία για έναν παλλαϊκό πόλεμο και για ασύλληπτο ηρωισμό ο οποίος, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το Κρεμλίνο τον είχε κάπως υπολογίσει όταν ξεκίναγε τη δολοφονική εκστρατεία του, σίγουρα άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τα πολιτικά και επιχειρησιακά σχέδια των Ρώσων, τουλάχιστον σε επίπεδο τακτικής.
Πιστεύουμε όμως ότι η γενική στρατηγική των νέων τσάρων σε αυτό το πρελούδιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο ξεκίνησαν ήδη από το φθινόπωρο του 2021 πριν την ωμή και απροσχημάτιστη ναζιστική εισβολή τους στην Ουκρανία με το σταδιακό μισοκλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το οποίο κλιμάκωσαν στις 24 του Φλεβάρη, με αυτή την εισβολή, βασικά δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή στον πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία για λόγους στρατηγικής παραπλάνησης των εχθρών της, αυτή δεν έχει εκδηλώσει εσκεμμένα τις δυνατότητες που έχει στη χρήση όλων των υλικών και έμψυχων πόρων, αλλά και όλων των πολιτικών και ιδεολογικών εργαλείων που αυτή και οι σύμμαχοί της μπορούν να διαθέσουν. Οι περισσότεροι ειδικοί στην ανάλυση της ρωσικής τακτικής από την αρχή της εισβολής κάνουν την εξής παρατήρηση που συμπυκνώνει ένας από αυτούς, ο διευθυντής ρωσικών μελετών στο ινστιτούτο Άμυνας CNA, Μάικλ Κόφμαν που δηλώνει σύμφωνα με άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης: «Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχει μια διαρκής διάσταση ανάμεσα στους πολιτικούς στόχους του Πούτιν και τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξή τους. Σε σημαντικές αποφάσεις ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα μέχρι που οι επιλογές του να εξελιχθούν από κακές σε χειρότερες».
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ ΣΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ - ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΩΔΩΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ
Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2012
Τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη αγόρασε ο ρώσικος όμιλος Strategic Ιnitiatives (SI-CP) που έχει τη βάση του στη Μόσχα και πρόεδρο τον Γιούρι Ζέκτσερ (Yuri Zektser), σύμβουλο του προέδρου της ρώσικης κρατικής Τράπεζας Επενδύσεων (VEB), και πρώην στέλεχος της ρώσικης κρατικής αυτοκινητοβιομηχανίας Avtovaz κατασκευάστριας των Lada. Η εξαγορά της Δωδώνης έγινε με διεθνή διαγωνισμό που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. Στη διάρκεια του έγιναν διάφορες μεθοδεύσεις που απέκλεισαν κάθε άλλο ενδιαφερόμενο,
ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΛΕΙΑ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑ το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου κατά το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014 ανήλθε σε 13.542,4 εκατ. Ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 5,2% σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2013, διευρύνοντας ακόμη πιο πολύ το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών,
Οι νέοι τσάροι θα έχουν το τέλος των παλιών -Μέρος δεύτερο: η στρατηγική της παραπλάνησης και τα όριά της
Τρίτη, 01 Οκτωβρίου 2019
(Συνέχεια από το α΄ μέρος: https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1142-)
Αυτή την πελώρια ανατροπή των συσχετισμών δύναμης σε ολόκληρο τον πλανήτη υπέρ του φαιο-”κόκκινου” νεοχιτλερισμού, που το γενικό του επιτελείο συνεδριάζει στο Κρεμλίνο, οι σοσιαλφασίστες που παριστάνουν την αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, “μ-λ” αποστάτες του μαοϊσμού και παραδοσιακοί τροτσκιστές) την κρύβουν καταγγέλλοντας δυνατά τις αμερικανοδυτικές επεμβάσεις, σαν δήθεν έκφραση της επελαύνουσας αμερικάνικης μονοκρατορίας, όχι όμως για να τις εμποδίσουν, αλλά για να βοηθήσουν τον Χίτλερ-Πούτιν να δρέψει τους καρπούς αυτών των επεμβάσεων και εισβολών.
Η ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΗ ΒΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΡΟΦΙΓΓΑ ΕΧΟΥΝ ΚΥΡΙΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΕΜΟ
Τετάρτη, 16 Φεβρουαρίου 2022
Πριν κιόλας από τους τελευταίους ελιγμούς και τον πόλεμο νεύρων του Πούτιν με την αποχώρηση ή την παραμονή των φουσάτων του στα σύνορα της Ουκρανίας, έχουν εδώ και λίγες βδομάδες διαμορφωθεί δύο ειδών αντιλήψεις στην Ευρώπη ως προς τις πιο πιθανές προθέσεις της πουτινικής Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Η μια είναι ότι μάλλον η Ρωσία θα εισβάλει τώρα στην Ουκρανία και η άλλη ότι μάλλον δεν θα εισβάλει. Οι χώρες που έχουν την πρώτη εκτίμηση έχουν καλέσει εδώ και μέρες τους πολίτες τους να φύγουν από την Ουκρανία, ενώ αυτές που έχουν τη δεύτερη εκτίμηση αποφεύγουν να κάνουν ένα τέτοιο κάλεσμα ή το κάνουν διστακτικά. Στην κύρια πλευρά τους οι πρώτες είναι αυτές που αντιμετωπίζουν την πουτινική Ρωσία σαν έναν επικίνδυνο επιθετιστή που πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με μια καλή στρατιωτική άμυνα και οι δεύτερες εκείνες που την αντιμετωπίζουν σαν μια χώρα που δρα τώρα επιθετικά απλά επειδή αισθάνεται περικυκλωμένη, οπότε πρέπει να καθησυχαστεί κυρίως με υποχωρήσεις που θα αποφασιστούν απέναντι της μέσα από διπλωματικές διαδικασίες.
Η ΣΟΥΗΔΙΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014
Μετά τη παραβίαση του σουηδικού και φιλανδικού εναέριου χώρου, την απαγωγή ενός εσθονού μυστικού πράκτορα και την κατάσχεση μιας λιθουανικής ψαρότρατας, οι χιτλερικοί σοσιαλιμπεριαλιστές συνεχίζουν τις προκλήσεις τους στη Σκανδιναβική χερσόνησο και Στη Βαλτική. Αυτή τη φορά στέλνουν πολεμικό τους υποβρύχιο στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης.
ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΥΠΕΡ ΠΟΥΤΙΝ Ή ΟΤΑΝ Ο ΛΥΚΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΙΑ ΤΟΥ
Πέμπτη, 01 Ιανουαρίου 2015
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η σοβιετική πολιτική ηγεσία υπό τον Μ. Γκορμπατσόφ λάνσαρε την πολιτική της “περεστρόικα”, αρκετοί άνθρωποι και πολιτικές δυνάμεις στον πλανήτη έχαφταν το παραμύθι περί οικειοθελούς εξημέρωσης της ρωσικής ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης (η οποία προέκυψε μέσα απ’ την αναρρίχηση της κρατικο-κομματικής αστικής τάξης στην εξουσία στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και τη μετατροπή των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής σε καπιταλιστικές),