Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 Η κυ­βέρ­νη­ση με τη δια­δι­κα­σί­α του κα­τε­πεί­γο­ντος πέ­ρα­σε με διευ­ρυμέ­νη πλειο­ψη­φί­α στη Βου­λή το νο­μο­σχέ­διο που θα ε­πι­τρέ­ψει την ε­γκα­τά­σταση της Κό­σκο σε ο­λό­κλη­ρο το λι­μά­νι του Πει­ραιά με τη με­τα­βί­βα­ση του 67% των μετο­χών του ΟΛ­Π.

 

- ΟΧΙ ΣΤΟ «ΠΑΡΑ-ΜΗΤΡΩΟ» ΤΟΥ ΟΛΠ – ΚΟΣΚΟ

- ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΛΙΜΑΝΙ

- ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ

Στο μεταξύ τα εργασιακά δικαιώματα επιδεινώνονται επί διοίκησης Κόσκο στον ΟΛΠ, όπως προκύπτει από τη μεταχείριση που επιφύλαξε αυτή η διοίκηση στους λιμενεργάτες, αρνούμενη να υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας, αλλά και να κάνει τακτικές προσλήψεις με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη όπως καταγγέλλει η Ένωση Λιμενεργατών, και μείωση εισοδημάτων.

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

Η ΚΟΣΚΟ ρημάζει τον Πειραιά. Με σύστημα έχει σταματήσει επί πέντε χρόνια όλες τις επενδύσεις που ήταν υποχρεωμένη να κάνει σύμφωνα με τη σύμβαση που υπόγραψε με το ελληνικό κράτος. Το μόνο που πραγματοποίησε σε χρόνο μηδέν ήταν αυτό που ήθελε: τους γερανούς για τα κοντέϊνερ. Στόχος της είναι να κάνει τον Πειραιά ένα κλειστό σωλήνα από τον οποίο θα περνάει όλη η κινέζικη βιομηχανική παραγωγή για να πάει στην ΕΕ, αλλά στον Πειραιά δεν θα μένει ούτε μισό ευρώ σαν βιομηχανική επένδυση. Το κινέζικο κράτος δεν θέλει ούτε την επισκευή πλοίων που είναι η καρδιά της βιομηχανίας της πόλης, ούτε τις προβλήτες της κρουαζιέρας που είναι η καρδιά του ελληνικού νησιωτικού τουρισμού για τον εξής λόγο:

 

Μετά α­πό έ­ναν πα­ρα­τε­τα­μέ­νο α­γώ­να οι λι­με­νερ­γά­τες α­νέ­στει­λαν τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις τους για την υ­πε­ρά­σπι­ση των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των τους, α­φού πέ­τυ­χαν κά­ποιες κυ­βερ­νη­τι­κές πα­ρα­χω­ρή­σεις που ω­στό­σο δεν τους δια­σφα­λί­ζουν α­πέ­να­ντι στην Κό­σκο. Η Ο­ΑΚ­ΚΕ στή­ρι­ξε α­πό την πρώ­τη στιγ­μή αυ­τό το δί­καιο και τε­ρά­στιας ση­μα­σί­ας α­γώ­να. Αυ­τός ο α­γώ­νας άρ­χι­σε ε­δώ και χρό­νια  κά­τω α­πό την η­γε­σί­α  της Ο­ΜΥ­ΛΕ και ά­φη­σε πα­ρα­κα­τα­θή­κες ε­νά­ντια στην ε­πέ­κτα­ση του ερ­γα­σια­κού γκέ­το της Κό­σκο στο λι­μά­νι, ε­νώ δό­θη­κε σε συν­θή­κες πο­λι­τι­κής απομό­νω­σης α­πό συν­δι­κά­τα και κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κόμμα­τα.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο περίπου έρευνα σχετικά με τη διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων παπουτσιών και ρούχων, που διακινήθηκαν μέσω του λιμανιού του Πειραιά από κινέζικο δίκτυο χωρίς οι διακινητές του να πληρώσουν τους φόρους και δασμούς που τους αναλογούσαν.

Η αριστερά ήταν πάντα ο πιο ορκισμένος εχθρός του φασισμού-ναζισμού. Απέναντί του το κομμουνιστικό κίνημα αντέτασσε το πιο πλατύ λαϊκό αντιφασιστικό μέτωπο. Ωστόσο σήμερα η κυρίαρχη εμφανιζόμενη σαν «αριστερά» στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς συμπλέει με τους ναζί σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, συνεργάζεται μαζί τους άλλοτε κρυφά και άλλοτε εντελώς απροκάλυπτα. Τέτοια παραδείγματα συνεργασίας σε κινηματικό-συνδικαλιστικό επίπεδο έχουν συγκεντρωθεί ουκ ολίγα τα τελευταία χρόνια.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

 

Αν η πρω­θυ­πουρ­γί­α Γ. Πα­παν­δρέ­ου πρό­σφε­ρε στους κι­νέ­ζους νέ­ο-α­ποι­κιο­κρά­τες σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στές έ­να πρώ­το έ­ρει­σμα στο βα­σι­κό ε­μπο­ρι­κό λι­μά­νι της χώ­ρας, η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου ε­νί­σχυ­σε α­πο­φα­σι­στι­κά αυτή την πα­ρου­σί­α. Με τη συμ­φω­νί­α του Νο­έμ­βρη (και με την α­πα­ραί­τη­τη α­νοχή, έμ­με­ση υ­πο­στή­ρι­ξη ό­λων των κομ­μά­των, και τε­λευ­ταί­α με μια ε­πί­σης συ­νένο­χη “μου­γκή” προ­ε­κλο­γι­κή τρο­πο­λο­γί­α α­στρα­πή 250 εκ. ευ­ρώ!)