Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας υποδέχτηκε με μια χαρά που δεν μπορούσε να κρύψει τον υπουργό εξωτερικών της ρώσικης υπερδύναμης Λαβρόφ. Η συνάντηση Δένδια-Λαβρόφ ήρθε να επιβεβαιώσει το σταθερό προσανατολισμό των ελληνικών κυβερνήσεων στη στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία που συνεχίζει με τη μεγαλύτερη θέρμη η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το ότι μπόρεσε να γίνει μια τέτοια συνάντηση τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει τους πιο στενούς δεσμούς με την Ευρώπη και ακόμα πιο πολύ τελευταία με τις ΗΠΑ χωρίς να προκαλέσει την έντονη αντίδρασή τους οφείλεται στο ότι η Ελλάδα εμφανίζεται σήμερα σα θύμα μίας επίθεσης της Τουρκίας, που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ, οπότε η Ελλάδα επικαλείται το δικαίωμα της να αξιοποιήσει οποιαδήποτε διαθέσιμη βοήθεια, δηλαδή και της Ρωσίας που σήμερα εκλαμβάνεται αν όχι ακόμα σαν εχθρός αλλά έστω σαν αντίπαλος και στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.

Με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την 25 Μάρτη 1821, δημοσιεύουμε εδώ για ενημέρωση των αναγνωστών μια σειρά κειμένων της ΟΑΚΚΕ αρχίζοντας με ένα ιστορικό κατά τη γνώμη μας απόσπασμα από την απόφαση του 1ου συνεδρίου της ΟΑΚΚΕ του 1990 με το οποίο για πρώτη φορά ένας πολιτικός σχηματισμός στη χώρα μας υιοθέτει τη θέση των Μαρξ και Ένγκελς ότι η εξέγερση, όπως τη χαρακτήρισαν, του 1821 δεν ήταν τμήμα των δημοκρατικών επαναστάσεων που σάρωναν τότε την ευρωπαϊκή ήπειρο αλλά υπηρετούσε τα σχέδια του κύριου εχθρού τους, της τσαρικής αντεπανάστασης.