Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η Πελοπόννησος χρειάζεται σταθεροποίηση της τάσης και επιπλέον φορτίο γιατί λείπουν δύο γραμμές που δεν τις φτιάχνει ο ΑΔΜΗΕ, προβλήματα από τα οποία βγάζουν πολλά λεφτά οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν φυσικό αέριο, επειδή γεμίζουν το κενό ενέργειας στα πλαίσια του νέου συστήματος κοστολόγησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, του λεγόμενου τάργκετ μόντελ (target model). Ανάμεσά τους από τους πιο ευνοημένους και ο ανατολικός ολιγάρχης Μυτιληναίος.

Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας ιδιαίτερα για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες-τη βαριά βιομηχανία της χώρας, όση έχει απομείνει ακόμη μετά το πολύχρονο σαμποτάζ των ρωσόδουλων- αποτελεί τον κύριο παράγοντα ο οποίος διαμορφώνει το κόστος του προϊόντος τους και κατά συνέπεια τη βιωσιμότητά τους.

Στην Ελλάδα το κόστος αυτό όπως είχαμε γράψει και στη Νέα Ανατολή αρ. φ. 542 είναι 34% περίπου (https://www.oakke.gr/component/k2/item/1143). Αυτό σημαίνει ότι κάθε μεταβολή του επηρεάζει σημαντικά το κόστος αυτό.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει το πιο ειδεχθές, το πιο ορμητικό και το πιο πολύπλευρο παραγωγικό σαμποτάζ -με κέντρο του εκείνο στην ενέργεια- σε σχέση με κάθε άλλη προηγούμενη σαμποταριστική κυβέρνηση, ακόμα και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Μήπως αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι η ΝΔ είναι χειρότερη, δηλαδή δεξιότερη, πιο ξενόδουλη και πιο σαμποταριστική από το ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιάνεται σε αυτά γιατί είναι σε ηγετικό στελεχικό επίπεδο ένα μασίφ σοσιαλφασιστικό κόμμα, πράγμα που δεν συμβαίνει με τη ΝΔ, όπως και με το ΠΑΣΟΚ.

Τα μεσάνυχτα της 17 προς 18 Δεκέμβρη η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ έκοψαν το ρεύμα στη Χαλυβουργική. Η επιχείρηση χρωστούσε 31,8 εκ. ευρώ στον πάροχο και ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οφειλέτης μετά την κρατικά ελεγχόμενη ΛΑΡΚΟ (300 εκ.). Η ακριβή τιμή της ελληνικής ηλεκτρικής ενέργειας είναι η βασική αιτία του κλεισίματος της χαλυβουργίας Ελευσίνας και γενικά της καταστροφής της ελληνικής χαλυβουργίας, που είδε τις μεγάλες μονάδες της να κλείνουν η μια μετά την άλλη μόλις στα 5 τελευταία χρόνια.

  Η οικονομική κρίση την οποία προκάλεσαν οι ρωσόδουλοι στη χώρα μας μαζί με το πολύχρονο σαμποτάζ της παραγωγής οδηγούν τη βιομηχανία στο μαρασμό και το κλείσιμο.

Η ενεργειακή κρίση που πλήττει την Ευρώπη επηρεάζει και τη χώρα μας. Μέχρι εκεί σταματάει η ανάλυση που επιτρέπει να γίνεται πλατύτερα πάνω στο ζήτημα το κυρίαρχο διακομματικό πολιτικό καθεστώς. Μια πιο προσεκτική ματιά θα φώτιζε ωστόσο, όχι μόνο τις αιτίες αυτής της κρίσης, που κυρίως έγκεινται στην πολιτικό-στρατιωτική επίθεση του ρωσικού χιτλερικού μονοπωλίου, αλλά και την ελληνική ιδιαιτερότητα, δηλ. το σαμποτάρισμα από το πολιτικό καθεστώς της εγχώριας παραγωγής, που προκαλεί εδώ ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι στη χώρα μας η μη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και το σαμποτάρισμα της παραγωγής ορυκτών καυσίμων κινδυνεύει να καταστήσει απόλυτη την εξάρτησή της από ξένους προμηθευτές πετρελαίου (Ιράκ, Καζακστάν, Ρωσία κτλ.) και φυσικού αερίου. Το παρακάτω άρθρο του Κωνσταντίνου Γιωτόπουλου – τέως γενικού διευθυντή Οικον. ΔΕΗ, τέως προέδρου Επιτροπής Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιχειρήσεων με Δημόσια Συμμετοχή (CEEP) και τέως διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΜ ΑΕ – στην Capital της 19/10 (https://www.capital.gr/me-apopsi/3589319/pio-sobares-gia-tin-ellada-oi-epiptoseis-tis-energeiakis-krisis), καταγγέλλει αυτήν ακριβώς την πολιτική του σαμποτάζ, το κρυμμένο αυτό σκάνδαλο μεγατόνων ενάντια στο οποίο εδώ και αρκετό καιρό και με ιδιαίτερο σθένος παλεύει η ΟΑΚΚΕ.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

 

Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή ο Παπανδρέου ο Γ΄  εξάγγειλε στην Κοζάνη (!) το τέλος του φτηνού ελληνικού λιγνίτη σαν εθνικού καύσιμου και ανάγγελνε τη μετάβαση στην νέα υποτίθεται εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας(ΑΠΕ).

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

  Μόνο ένα δημοκρατικό κίνημα του λαού και ένα νέο κίνημα εργαζομένων μπορούν να την εμποδίσουν   Το νομοσχέδιο που κατατίθεται και συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή σχετικά με το «σπάσιμο» της ΔΕΗ, σε «μικρή» (30%  της σημερινής ΔΕΗ) και «μεγάλη» ΔΕΗ (70% της σημερινής ΔΕΗ), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σχέδιο για την παραχώρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας στη ρώσικη υπερδύναμη και στη ντόπια ρωσόδουλη ολιγαρχία που έχει γιγαντωθεί τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.