Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σε αυτήν εδώ την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του αυστραλού δημοσιογράφου Τζον Πάουερ από την South China Morning Post της 25/8. Το άρθρο περιγράφει τις φασιστικές επιθέσεις που δέχονται οι υποστηρικτές του δημοκρατικού αντισοσιαλιμπεριαλιστικού κινήματος του Χονγκ Κονγκ στο εξωτερικό.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-23-31/item/1174-

Ο αγώνας του ηρωικού λαού του Χονγκ Κονγκ για δημοκρατία ενάντια στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου μπήκε σε μια νέα φάση από την ώρα που αυτό το καθεστώς παρέταξε επιδεικτικά στο Σεντζέν, δηλαδή στην περιοχή της Κίνας που βρίσκεται δίπλα στο Χονγκ Κονγκ, χιλιάδες στρατό καθώς και αστυνομικές δυνάμεις απειλώντας ότι αν χρειαστεί θα επέμβει για να στηρίξει «την τάξη και την ασφάλεια» στη μεγαλούπολη, δηλαδή να καταπνίξει το μαζικό αντιστασιακό της κίνημα. Ταυτόχρονα το φασιστικό καθεστώς αξιοποιώντας τα λάθη και τις αδυναμίες του δημοκρατικού κινήματος φανατίζει με γρήγορους ρυθμούς τις μάζες στην κινέζικη ενδοχώρα ενώ εκμεταλλευόμενο την κλιμάκωση των καταστροφών στο μετρό του Χ. Κονγκ και κυρίως τις επιθέσεις των διαδηλωτών στις κινέζικες επιχειρήσεις, έκανε το ποιοτικό άλμα μέσω της κυβέρνησης των ανδρείκελων της στο Χονγκ Κονγκ να επιβάλει έναν νόμο έκτακτων μέτρων -τον οποίο είχε θεσπίσει το αγγλικό αποικιακό καθεστώς- βάσει του οποίου τα ανδρείκελα θα μπορούν να κυβερνάνε με διατάγματα χωρίς να τα περνάνε από τη Βουλή (εν προκειμένω το Νομοθετικό Συμβούλιο). Το πρώτο τέτοιο διάταγμα ήταν για την τιμωρία όσων φορούν μάσκες στις διαδηλώσεις.

Καθώς κλιμακώνεται η βία τις τελευταίες ημέρες στο Χονγκ Κονγκ η ζυγαριά αρχίζει να γέρνει πολιτικά σε βάρος του δημοκρατικού κινήματος και ο χρόνος κυλά εναντίον του επειδή την πολιτική ηγεμονία μέσα σε αυτό την έχουν αποσπάσει εδώ και τουλάχιστον ένα μήνα οι αντιδραστικοί λοκαλιστές (ένα είδος τοπικιστικού εθνικισμού), πράγμα που δεν φαίνεται ακόμα στις διακηρύξεις του αλλά είναι ολοφάνερο στις πράξεις και τα συνθήματα των βίαιων μορφών του κινήματος που είναι πλέον οι συντριπτικά κυρίαρχες.

Στις 2 Δε­κέμ­βρη η τρι­με­λής η­γε­σί­α του Occupy Central, α­πο­τε­λού­με­νη α­πό τους πανε­πι­στη­μια­κούς Μπέ­νυ Τά­ι, Τσαν Κιν Μαν και τον κλη­ρι­κό Τσου Γιου Μιν­γκ, ζήτη­σε α­πό τους κα­τα­λη­ψί­ες του κέ­ντρου να α­πο­χω­ρή­σουν “για την α­κε­ραιό­τη­τα και την α­σφά­λεια των συ­γκε­ντρωμένων” α­να­κοι­νώ­νο­ντας το τέ­λος της πολι­τι­κής α­νυ­πα­κο­ής (βλ. El Pais, 2/12).

Οι προτεινόμενες αλλαγές στη νομοθεσία περί έκδοσης φυγάδων και αμοιβαίας βοήθειας σε ποινικά ζητήματα που πρότειναν τον περασμένο Φλεβάρη οι τοπικές αρχές του Χονγκ Κονγκ προβλέπουν τη δυνατότητα έκδοσης κατοίκων της Ειδικής Διοικητικής περιοχής στην ηπειρωτική Κίνα. Αν δηλαδή ένας δημοκράτης του Χονγκ Κονγκ κατηγορηθεί για πολιτική δράση που στρέφεται ενάντια σε αυτό που η κινέζικη κυβέρνηση θεωρεί εθνικό της συμφέρον τότε θα μπορεί να μεταφερθεί στην Κίνα και να υποστεί όλους τους βασανισμούς που υφίστανται οι γενναίοι κινέζοι δημοκράτες.