Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ

   Έ­νας βα­σι­κός πα­ρά­γο­ντας πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ εί­ναι και η δι­καστι­κή γρα­φειο­κρα­τί­α σε συ­νερ­γα­σί­α με τα κόμ­μα­τα και τα κι­νή­μα­τα των σα­μποτα­ρι­στών, και εν­νο­εί­ται με την πο­λι­τι­κή κά­λυ­ψη και τις ε­πεμ­βά­σεις των κυβερ­νη­τι­κών η­γε­τών-σμποτα­ρι­στών. Χω­ρίς αυ­τές τις κα­λύ­ψεις και τις ε­πεμβά­σεις μό­νοι τους οι δι­κα­στές, σα­μπο­τα­ρι­στές δεν θα μπο­ρού­σαν να κά­νουν τέ­τοια ζη­μιά στις πεν­δύ­σεις.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ κα­ταγ­γέλ­λει ε­δώ και χρό­νια το δι­καστι­κό σα­μπο­τάζ που στο κέ­ντρο του εί­ναι το σα­μπο­τάζ του Συμ­βού­λιου της Επι­κρα­τεί­ας, ι­διαί­τε­ρα του βιο­μη­χα­νο­κτό­νου 5ου τμή­μα­τός του.
Το δι­κα­στι­κό σα­μπο­τάζ, λει­τουρ­γεί ως ε­ξής: ό­ταν α­να­κοι­νω­θεί η επέν­δυ­ση και κα­τα­τε­θούν τα σχε­τι­κά έγ­γρα­φα για έ­γκρι­ση, κά­ποιοι-συ­νή­θως δήθεν οι­κο­λό­γοι ή ο­μά­δες πο­λι­τών-που κα­θο­δη­γού­νται πο­λιτι­κά κυ­ρί­ως α­πό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή πα­λιό­τε­ρα και α­πό το ψευ­τοΚ­ΚΕ, κά­νουν προ­σφυ­γή στο ΣτΕ. Αυ­τό καθυ­στε­ρεί την α­πό­φα­ση, πολ­λές φο­ρές και μέ­χρι δέ­κα χρό­νια,  και στο τέ­λος ο ε­πεν­δυ­τής χρε­ο­κο­πεί ή φεύ­γει. Αυ­τή η δι­κα­στι­κή μορ­φή του πα­ρα­γω­γι­κού σαμπο­τάζ δεν πραγ­ματο­ποιεί­ται μό­νο α­πό το ΣτΕ, αλ­λά και α­πό ό­λων των βαθ­μίδων και ει­δι­κο­τή­των τα δι­κα­στή­ρια. 
Για πρώ­τη φο­ρά η α­στι­κή τά­ξη αρ­χί­ζει να συ­νει­δη­το­ποιεί αυ­τή τη ζη­μιά χω­ρίς ω­στό­σο να κα­τα­λα­βαί­νει ή να θέ­λει να φα­νε­ρώ­σει ό­τι πρό­κει­ται για συ­νει­δη­τό, ορ­γα­νω­μέ­νο και μά­λι­στα πο­λι­τι­κό σα­μπο­τάζ. 
Σύμ­φω­να λοι­πόν με στοι­χεί­α που δη­μο­σιεύ­ει η Κα­θη­με­ρι­νή στις 26-10: “Εκα­το­ντά­δες ε­πεν­δύ­σεις, ε­κα­τομ­μύ­ρια ερ­γα­το­ώ­ρες και χι­λιά­δες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας χά­θη­καν ε­ξαι­τί­ας της πο­λυ­πλο­κό­τη­τας και των τε­ρά­στιων κα­θυ­στε­ρήσε­ων που χα­ρα­κτη­ρί­ζουν το πλαί­σιο α­πο­νο­μής δι­καιο­σύ­νης. Ο­λα αυ­τά, ε­νώ συμ­βαί­νει τα τε­λευ­ταί­α 20 χρό­νια να θε­σπί­ζο­νται 4 ή 5 νό­μοι ε­τη­σί­ως σε ό­λο το φά­σμα της Δι­καιο­σύ­νης που τι­τλο­φο­ρού­νται “ε­πι­τά­χυν­ση της Δι­καιο­σύ­νης…Το νο­μι­κό πλαί­σιο εί­ναι πε­ρί­πλο­κο, με πολ­λές α­ντι­κρουό­με­νες δια­τά­ξεις, α­σα­φές και διαρ­κώς με­τα­βαλ­λό­με­νο και μά­λι­στα κά­ποιες φο­ρές α­να­δρο­μι­κά. Οι δη­μό­σιες υ­πη­ρε­σί­ες δεν έ­χουν πολ­λές φο­ρές ξε­κά­θα­ρες αρ­μο­διό­τη­τες. Δεν έ­χουν ε­πί­σης υ­πο­χρέ­ω­ση να λαμ­βά­νουν α­πο­φά­σεις ε­ντός ο­ρι­σμέ­νου χρό­νου και ό­ταν την έ­χουν, δεν την εφαρ­μό­ζουν χω­ρίς να υ­πο­στούν ε­πι­πτώ­σεις. Οι δι­κα­στι­κές δια­δι­κα­σί­ες εί­ναι ε­ξαι­ρε­τι­κά αρ­γές, σε ση­μεί­ο που μπο­ρούν ακό­μη και να α­κυ­ρώ­σουν ε­πεν­δύ­σεις. Με αυ­τά τα δε­δο­μέ­να, εύ­κο­λα α­ντι­λαμ­βά­νεται κα­νείς για­τί η Ελ­λά­δα δια­τη­ρεί αρ­νη­τι­κό ρε­κόρ ξέ­νων ε­πεν­δύ­σε­ων και πό­σο δύ­σκο­λα θα ε­πι­τευ­χθεί ο δι­πλός στό­χος α­νά­πτυ­ξη- α­πα­σχό­λη­ση ε­άν δεν δο­θεί λύ­σει στο πρό­βλη­μα”. 
Αυ­τός που α­πο­φα­σί­ζει για τους νό­μους δεν εί­ναι βέ­βαια τα δι­κα­στή­ρια αλ­λά η Βου­λή, δη­λα­δή τα κόμ­μα­τα που την α­πο­τε­λούν, η ο­ποί­α και ψη­φί­ζει τους νό­μους. Θα μπο­ρού­σαν δη­λα­δή η κυ­βέρ­νη­ση και τα κόμ­μα­τα να φέ­ρουν νόμους, ι­διαί­τε­ρα τώ­ρα που η χώ­ρα έ­χει χρε­ο­κοπή­σει, οι ο­ποί­οι θα α­πλο­ποιούν τις δια­δια­κα­σί­ες έκ­δο­σης των δι­κα­στι­κών α­πο­φά­σε­ων και που θα έ­βα­ζαν τέρμα στη  μα­κρο­χρό­νια α­να­μο­νή. Άλ­λω­στε αυ­τή εί­ναι μια α­πό τις λί­γες ση­μα­ντι­κές  με­τα­αρ­ρυθ­μί­σεις στις ο­ποί­ες ε­πι­μέ­νει η Τρό­ι­κα. Ε­δώ εί­ναι χα­ρα­κτη­ριστι­κό της δια­κομ­μα­τι­κής συν­νε­νο­χής, ό­τι κα­τά την πε­ρί­ο­δο που στο υ­πουρ­γεί­ο δι­καιο­σύ­νης ή­ταν η ψευ­το­α­ρι­στε­ρή ΔΗ­ΜΑΡ, δεν ψη­φί­στη­κε ού­τε έ­νας νό­μος που να βά­ζει φρέ­νο σε αυ­τήν την κα­τά­στα­ση.