Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ!

Καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης

(άρθρο της 10 Φεβρουαρίου 2014)

 Αγαπητοί συναγωνιστές και φίλοι της ΟΑΚΚΕ,

 Α­πευ­θυ­νόμ­αστε σε σας για να βά­λου­με με πιο μεγά­λη ε­πί­τα­ση α­πό άλ­λες φο­ρές το ζή­τη­μα της οι­κο­νο­μι­κής ε­νί­σχυ­σης της ορ­γά­νω­σης. Πα­λιά αυ­τό δεν μας ήταν πο­λύ δύ­σκο­λο για­τί ζητού­σα­με λε­φτά κυ­ρί­ως α­πό ε­κεί­νο που σας πε­ρίσ­σευε. Τώ­ρα σας ζη­τά­με και α­πό το αναγκαί­ο για την ε­πι­βί­ω­σή σας. Ζη­τά­με δηλα­δή μια θυ­σί­α.

Τολ­μά­με να το κά­νου­με αυ­τό για­τί η  προ­σφο­ρά σας θα πά­ει στον  πο­λι­τι­κό πό­λε­μο που διε­ξά­γου­με α­πό κοι­νού για να σταματήσου­με τον αργό και α­γω­νιώ­δη θά­να­το της με­γά­λης πλειο­ψη­φίας του λα­ού και του έθνους.

 Αυ­τός ο πό­λε­μος εί­ναι α­κό­μα πο­λύ δύ­σκο­λος για­τί έ­χου­με μια πο­λύ μι­κρή οργά­νω­ση ιδιαίτερα σε σχέ­ση με  τον ε­χθρό που πο­λε­μάει. Πρέ­πει λοι­πόν αυ­τή η μι­κρή δύ­να­μη να μεγαλώ­σει. Και για να με­γαλώ­σει πρέ­πει να γί­νουν δύ­ο πράγ­μα­τα, πρώ­τον να αρ­χί­σει να φαίνε­ται στις πλα­τειές μά­ζες  ο κρυμ­μέ­νος ε­χθρός, πράγ­μα που έ­χει κά­πως αρ­χί­σει να γί­νεται έ­πει­τα α­πό 30 ο­λό­κλη­ρα χρό­νια ύ­παρ­ξης της Ο­ΑΚ­ΚΕ και δεύ­τε­ρο να α­κου­στεί ό­σο γί­νε­ται πιο πλα­τειά η πο­λι­τι­κή και ι­δε­ο­λο­γι­κή μας γραμ­μή. 

 Το κα­λύ­τε­ρο προ­πα­γαν­δι­στι­κό μας ερ­γαλ­εί­ο εί­ναι το δια­δί­κτυο αλ­λά ε­κτός α­πό αυ­τό  έ­χου­με την ε­φη­με­ρί­δα μας, τις α­φί­σες και τις προ­κη­ρύ­ξεις μας. Επί­σης κά­θε 3-4 χρό­νια έ­χου­με ως τώ­ρα στη διάθε­σή μας το ε­λά­χι­στο δη­μο­κρα­τι­κό δι­καί­ω­μα των πο­λύ μι­κρών κομ­μά­των να μιλά­νε στο λα­ό μέ­σω της τη­λεό­ρα­σης και του ρα­διο­φώ­νου. Στις ευ­ρω­ε­κλο­γές μπο­ρούμε να μι­λή­σου­με έ­στω 5 λε­πτά σε κά­θε κα­νά­λι και ρα­διό­φω­νο. Αυ­τό δεί­χνει το βα­θύ αντιδημοκρατισμό όλων των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των που μι­λά­νε α­στα­μά­τη­τα σε ό­λα τα μέ­σα. Ό­μως το να μι­λά­ει κα­νείς έ­στω και ε­λά­χι­στα σε πε­ρί­ο­δο ε­κλο­γών, δη­λα­δή σε στιγ­μές όπου ο λα­ός εν­δια­φέ­ρε­ται πο­λύ για την πο­λι­τι­κή, σε ό­λες τις πό­λεις και τα χω­ριά σε μια τεράστια μά­ζα η ο­ποί­α α­κό­μα δεν ε­πι­κοι­νω­νεί μέ­σω  ίντερ­νετ, εί­ναι κά­τι το πο­λύ ση­μα­ντι­κό.

 Τώ­ρα εί­μα­στε κο­ντά στις ευ­ρω­ε­κλο­γές. Σε αυ­τές η Ο­ΑΚ­ΚΕ δεν κα­τε­βαί­νει μό­νο για να μιλήσει αλ­λά και για να δώ­σει πο­λι­τι­κή διέ­ξο­δο και ελ­πί­δα στους αν­θρώ­πους που τη συμπαθούν και θέ­λουν να την ψη­φί­σουν. Το πρό­βλη­μα μας εί­ναι ό­τι αυ­τές οι ε­κλο­γές στοιχίζουν στην Ο­ΑΚ­ΚΕ το λι­γό­τε­ρο 21.000 Ευ­ρώ. Δη­λα­δή χρειά­ζε­ται έ­να πα­ρά­βο­λο γύ­ρω στα 3000 Ευ­ρώ -ποσό προηγούμενων ευρωεκλογών-, το τύ­πω­μα  και κό­ψι­μο πε­ρί­που γύ­ρω στα 10.000 Ευ­ρώ, οι με­τα­φο­ρές ψη­φο­δελ­τίων σε ό­λη την Ελ­λά­δα και στο ε­ξω­τε­ρι­κό γύ­ρω στις 7.000 Ευ­ρώ και πε­ρί­που 1000 Ευ­ρώ για τα ε­λά­χι­στα έ­ξο­δα προ­πα­γάν­δας.

 Ως τώ­ρα τα έ­ξο­δα αυ­τά τα βγά­ζα­με με έ­κτα­κτες ει­σφο­ρές των με­λών μας και των στε­νών φίλων μας και με δά­νεια που τα α­πο­πλη­ρώ­να­με σι­γά-σι­γά μέ­σα στα 3 χρό­νια που μεσολαβού­σαν α­νά­με­σα στις ε­κλο­γι­κές μά­χες. Τώ­ρα ό­μως αυ­τές οι δύ­ο δυ­να­τό­τη­τες δεν υπάρ­χουν πια. Τα μέ­λη και οι στε­νοί φί­λοι της Ο­ΑΚ­ΚΕ, που εί­ναι στη συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φί­α ερ­γα­ζό­με­νοι, ά­νερ­γοι, συ­ντα­ξιού­χοι  και μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τί­ες, δεν μπο­ρούν πια να δώ­σουν αυτά τα λε­φτά, ούτε μπο­ρούν να δα­νει­στούν α­πό τρά­πε­ζες. Γι αυ­τό το λό­γο δεν μπο­ρέ­σα­με να κατε­βού­με στις δεύ­τε­ρες βου­λευ­τι­κές ε­κλο­γές του 2012.

 Αν δεν βρού­με μια άλ­λη πη­γή οι­κο­νο­μι­κής ε­νί­σχυ­σης δεν θα κα­τε­βού­με στις ε­περ­χό­με­νες ευ­ρω­ε­κλο­γές. Και αυ­τό μεν δεν θα εί­ναι μια κα­τα­στρο­φή γιατί έ­να ε­πα­να­στα­τι­κό κόμ­μα δεν ανα­σαί­νει α­πό τις ε­κλο­γές ού­τε ζει α­πό αυ­τές, ε­πει­δή ξέ­ρει ό­τι τους ε­κλο­γι­κούς δρόμους προς την ε­ξου­σί­α τους κρα­τάει συ­νή­θως στα χέ­ρια της η πο­λι­τι­κή α­ντί­δρα­ση. Ό­μως πο­τέ ό­σο τώ­ρα δεν χρειά­στη­κε να α­κου­στεί και η φω­νή της α­λή­θειας και της δη­μο­κρα­τί­ας  μέ­σα στους τό­νους της α­πά­της και κυ­ρί­ως μέ­σα στην κα­τα­στρο­φι­κή και φα­σι­στι­κή ε­πίθε­ση που ε­ξα­πο­λύ­ει καλυμμέ­να ο κύ­ριος ε­χθρός, ο σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμός, δη­λα­δή πο­τέ ό­σο τώ­ρα δεν ή­ταν τό­σο πο­λύ­τι­μο το να δώ­σου­με στους πα­λιούς και νέ­ους φί­λους της Ο­ΑΚ­ΚΕ τη δυ­να­τό­τη­τα να πούνε  και τώ­ρα στα πιο δύ­σκολα το γνω­στό τους, γεν­ναί­ο και κό­ντρα στο ρεύ­μα: «εί­μα­στε εδώ».

 Το μό­νο λοι­πόν που μπο­ρού­με να κά­νου­με για να κα­τε­βού­με σε αυ­τές τις ε­κλο­γές εί­ναι να κά­νου­με κά­λε­σμα σε ό­λους τους φί­λους, σε ό­λους τους ψη­φο­φόρους μας, σε ό­λους του συναγω­νι­στές που δεν έ­χου­με α­κό­μα γνω­ρί­σει να μας δώσουν μια οικονομική ε­νί­σχυ­ση, α­κό­μα και την πιο μι­κρή, α­κό­μα και 1 Ευ­ρώ για να κα­τε­βού­με στις ευ­ρω­ε­κλο­γές. Αν υ­πο­θέ­σου­με ό­τι ο κα­θέ­νας α­πό τους 2.600 ψηφο­φό­ρους του 2012 μπο­ρού­σε να μά­θει γι αυ­τό το κά­λε­σμα μας, και αν μπο­ρού­σε να α­ντα­πο­κρι­θεί δί­νο­ντας μας μέ­σα στους λί­γους μή­νες που μας χωρίζουν από τις ευ­ρω­ε­κλο­γές 10 Ευ­ρώ ο κα­θέ­νας κα­τά μέ­σο όρο, θα μπο­ρού­σα­με να κατεβού­με. Το ί­διο θα μπο­ρού­σα­με αν ε­ξα­σφα­λί­ζα­με 20 Ευ­ρώ α­πό 1000 φί­λους, ή 40 ευ­ρώ α­πό 500. Εί­ναι δύ­σκο­λα αυ­τά τα νού­με­ρα κυ­ρί­ως ε­πει­δή δεν ξέ­ρου­με τους πε­ρισσό­τε­ρους από τους φί­λους και ψη­φο­φό­ρους μας. Ό­μως πρέ­πει να το πα­λέ­ψου­με.

 Ό­ποιος φί­λος θέ­λει να μπει στη μά­χη για το κα­τέ­βα­σμα της Ο­ΑΚ­ΚΕ στις ευ­ρωε­κλο­γές μπορεί να δώ­σει την ε­νί­σχυ­ση του –που μπο­ρεί να τη σπά­σει σε περισ­σό­τε­ρες α­πό μί­α δόσεις- με κα­τά­θε­ση στον τρα­πε­ζι­κό λο­γα­ρια­σμό 160/76496229 στην Εθνική Τράπεζα, ή στην ταχυδρομική μας θυρίδα: Κώ­στας Κού­τε­λος, ΤΘ 3408 10210, Αθήνα.

 Αν αυ­τή η κα­μπά­νια κα­τα­φέ­ρει να μας κα­τε­βά­σει στις ε­κλο­γές θα έχουμε εξα­σφα­λί­σει κά­τι πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό την πο­λι­τι­κή ε­νί­σχυ­ση της Ο­ΑΚ­ΚΕ : θα έχουμε ε­ξα­σφα­λί­σει μια λαϊ­κή συμ­με­το­χή στην ορ­γα­νω­τι­κή α­νά­πτυ­ξη της ΟΑΚ­ΚΕ, μια Ο­ΑΚ­ΚΕ δη­λα­δή κο­ντά σε έ­να οργανω­τι­κό ξε­πέ­ταγ­μα  που μό­νο σε αυ­τές τις τρα­γι­κές συν­θή­κες εί­ναι τό­σο δυ­να­τό για­τί μό­νο τώ­ρα εί­ναι τό­σο α­παραί­τη­το.

 

Αθήνα 10/2/2014