Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στις 18 Ιού­λη κη­ρύ­χτη­κε μια α­περ­γί­α στην COSCO. Αρ­χι­κά φά­νη­κε ό­τι ε­ξερ­ράγη έ­να η­φαί­στειο για να ξε­πη­δή­σει α­πό μέ­σα του η συσ­σω­ρευ­μέ­νη ορ­γή των υ­πόδου­λων ερ­γα­τών του κι­νέ­ζι­κου κά­τερ­γου. Η λή­ξη ό­μως της α­περ­γί­ας μέ­σα σε ένα 24ω­ρο α­πό τους διορ­γα­νω­τές της χωρίς Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση και χω­ρίς να έχει α­να­τρα­πεί κα­νέ­να α­πό τα θε­με­λια­κά στοι­χεί­α του κά­τερ­γου α­πέ­δει­ξε ότι οι ερ­γα­ζό­με­νοι που­λή­θη­καν υ­πέρ των συμ­φε­ρό­ντων της COSCO.

Στην ου­σί­α η α­περ­γί­α ε­λεγ­χό­ταν α­πό την αρ­χή α­πό την COSCO και το φι­λι­κό της κα­θε­στώς, κυ­ρί­ως α­πό τους πο­λι­τι­κο-συν­δι­κα­λι­στι­κούς φο­ρείς ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ΠΑ­ΜΕ που ά­φη­ναν ε­ντε­λώς α­νε­νό­χλη­τη την COSCO τό­σα χρό­νια. Κύ­ριος στό­χος της α­περ­γί­ας αυ­τής ή­ταν να δη­μιουρ­γηθεί έ­να ο­μοί­ω­μα συν­δι­κά­του, κατ αρ­χήν μια μη ε­κλεγ­μέ­νη Ε­πι­τρο­πή ερ­γα­ζο­μέ­νων προ­κει­μέ­νου η COSCO να ξε­πλυ­θεί από την κα­τη­γο­ρί­α ό­τι εί­ναι με­σαιω­νι­κός ερ­γο­δό­της. Αυ­τή ή­ταν μί­α α­πό τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να της ε­πι­τρα­πεί α­πό την Ε­Ε και α­πό τα ευ­ρω­πα­ϊ­κά συν­δι­κάτα λι­με­νερ­γα­τών να α­γο­ρά­σει ό­λο το λι­μά­νι. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο ό­τι την ε­πό­μενη κιό­λας μέ­ρα της δήθεν “νί­κης” της α­περ­γί­ας, ε­γκρί­θη­κε α­πό την Κο­μι­σιόν ε­πί­ση­μα αυ­τή η δυ­να­τό­τη­τα στην COSCO. Αυ­τή η έ­γκρι­ση εί­χε μπλο­κα­ρι­στεί για πολύ και­ρό λό­γω της α­πα­γό­ρευ­σης α­πό τη νο­μο­θε­σί­α  της Ε­Ε να ε­λέγ­χει μια μό­νο ε­ται­ρεί­α μο­νο­πω­λια­κά έ­να με­γά­λο ευ­ρω­πα­ϊ­κό λι­μά­νι.

Το ξε­κί­νη­μα της α­περ­γί­ας εκ­δη­λώ­θη­κε σα μί­α σύ­γκρου­ση α­πο­κλει­στικά με την ε­ται­ρεί­α “Δια­κί­νη­ση”, τον ερ­γο­λά­βο που  χρη­σι­μο­ποιεί η Cosco για να κρύβε­ται πί­σω του ώ­στε να πα­ρι­στά­νει ό­τι δεν φταί­ει η ί­δια για το κά­τερ­γο, και κα­θό­λου με την ί­δια την COSCO. Ό­χι τυ­χαί­α α­πό τον κα­τά­λο­γο των 16 αι­τη­μά­των της α­περ­γί­ας, α­που­σί­α­ζαν τα δύ­ο που βα­σα­νί­ζουν πιο πο­λύ τους ερ­γα­ζο­μέ­νους, οι ο­ποί­οι κα­τά συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φί­α δου­λεύ­ουν στον ερ­γο­λά­βο της COSCO: Το έ­να εί­ναι να στα­μα­τή­σουν τα SMS με τα ο­ποί­α κα­λού­νται οι ερ­γα­ζόμε­νοι κά­θε στιγ­μή μέ­σα στο κά­θε 24ω­ρο να πά­νε για δου­λειά, το άλ­λο εί­ναι να μην τους κρατά­ει η  ερ­γο­δο­σί­α α­προ­ει­δο­ποί­η­τα για πο­λύ­ω­ρες υ­πε­ρω­ρί­ες. Αυ­τά τα δύ­ο αιτή­μα­τα τα ο­νο­μά­ζου­με α­ντι-δου­λο­κτη­τι­κά για­τί αυ­τά ε­μπο­δί­ζουν την COSCO να έχει τους ερ­γα­ζό­με­νους στη διά­θε­σή της ό­λο το 24ω­ρο. Το τρί­το πο­λύ σο­βα­ρό αίτη­μα που έ­λει­πε εί­ναι το να μην πο­δο­πα­τού­νται α­πό την COSCO τα μέ­τρα α­σφα­λεί­ας.

Εί­ναι α­λή­θεια ό­τι μέ­σα στα 16 αι­τή­μα­τα υ­πήρ­χαν και δύ­ο πο­λύ σο­βα­ρά αιτή­μα­τα, σχε­τι­κά με τα βα­σι­κά, που ε­πί­σης που­λή­θη­καν από τους ε­πι­κε­φα­λής της α­περ­γί­ας. Το έ­να ή­ταν το αί­τη­μα να πλη­ρώ­νο­νται οι ά­πει­ρες α­πλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες. Το άλ­λο ή­ταν να δη­λώ­νο­νται τα ερ­γα­τι­κά α­τυ­χή­μα­τα και να με­ταφέ­ρο­νται οι τραυ­μα­τί­ες με α­σθε­νο­φό­ρα και ό­χι με ΙΧ ό­πως γί­νε­ται σή­με­ρα. Εδώ η η­γε­σί­α της α­περ­γί­ας συμ­φώ­νη­σε με την COSCO να α­να­τε­θεί στον ελ­λη­νι­κό Ε­ρυθρό Σταυ­ρό να α­πο­φα­σί­ζει για τα πα­ρα­πά­νω!!! Δη­λα­δή μια α­περ­για­κή η­γε­σί­α συμφώνη­σε να κα­ταρ­γη­θούν ε­πί­ση­μα ό­χι μό­νο α­πλές αρ­χές αν­θρώ­πι­νης συ­μπε­ριφο­ράς, αλ­λά να πα­ρα­με­ρι­στούν οι αρ­μό­διες κρα­τι­κές αρ­χές υ­γεί­ας της χώρας μας και έ­νας χώ­ρος δου­λειάς να α­να­γνω­ρι­στεί σαν ε­μπό­λε­μη ζώ­νη ό­που μόνο ο Ε­ρυ­θρός Σταυ­ρός έ­χει δι­καί­ω­μα να ε­πεμ­βαί­νει!!!!!! 

Τέ­λος και πιο ση­μα­ντι­κό: Πα­ρό­λο που κα­τά τη διάρ­κεια της α­περ­γί­ας συ­γκε­ντρώ­θη­καν πολ­λές υ­πο­γρα­φές ερ­γα­ζο­μέ­νων για ί­δρυ­ση σω­μα­τεί­ου, στα 16 αι­τή­μα­τα της α­περ­γί­ας υ­πήρ­χε το αί­τη­μα μό­νο για δη­μιουρ­γί­α Ε­πι­τρο­πής εργα­ζο­μέ­νων και ό­χι Σω­μα­τεί­ου. Η COSCO δέ­χτη­κε αμέ­σως την Ε­πι­τρο­πή. Ό­μως τη δέ­χτη­κε σαν τά­χα διαι­τη­τής στα πλαί­σια μιας τρι­με­ρούς συ­νά­ντη­σης Ερ­γα­ζομέ­νων-Δια­κί­νησης-COSCO. Το σω­στό ή­ταν η Ε­πι­τρο­πή να δέ­χε­ται σαν ου­σια­στι­κό συ­ζη­τη­τή μό­νο την COSCO και η COSCO -σαν κύ­ριος του έρ­γου της φορ­το­εκ­φόρ­τω­σης- να επι­βάλ­λει τις σω­στές ερ­γα­σια­κές συν­θή­κες στον ό­ποιο ερ­γο­λά­βο της. Το χειρό­τε­ρο εί­ναι ό­τι που­θε­νά δεν α­να­κοι­νώ­θηκε ό­τι η Ε­πι­τρο­πή αυ­τή θα ε­κλε­γεί α­πό κά­ποια Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση ερ­γα­ζο­μέ­νων. 

Η πρω­το­φα­νής λή­ξη μιας α­περ­γί­ας μέ­σα σε 24 ώ­ρες χω­ρίς Γε­νι­κή Συ­νέ­λευση των ερ­γα­ζο­μέ­νων που θα ε­νέ­κρι­νε την ο­ποια­δή­πο­τε συμ­φω­νί­α με την ερ­γοδο­σί­α και θα ε­ξέ­λε­γε κά­ποια προ­σω­ρι­νή η­γεσί­α ε­πι­φορ­τι­σμέ­νη με το να κατα­θέ­σει υ­πο­γρα­φές και κα­τα­στα­τι­κό στο Πρω­το­δι­κείο, έ­γι­νε α­κρι­βώς για να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί  χω­ρίς πρό­βλη­μα το προ­σχε­δια­σμέ­νο ξε­πού­λη­μα. Δη­μο­κρατι­κές Γε­νι­κές Συ­νε­λεύ­σεις ο­πό­τε και δη­μο­κρα­τι­κό Σω­μα­τεί­ο εί­ναι πράγ­ματα που δεν δέ­χε­ται η φα­σι­στι­κή COSCO. Έ­τσι ε­ξη­γεί­ται το ό­τι εμ­φα­νί­στη­καν σαν στε­λέ­χη της α­περ­γί­ας χρυ­σαυ­γί­τες με μαί­αν­δρους στα μπρά­τσα που α­πει­λούσαν ό­ποιον ερ­γα­ζό­με­νο δια­φω­νού­σε μα­ζί τους στα αι­τή­μα­τα και στην τα­κτική. 

 

Δη­λα­δή η Coscο μπό­ρε­σε να δεί­ξει και στο ε­σω­τε­ρικό και στο ε­ξω­τε­ρι­κό έ­να δή­θεν φι­λερ­γα­τι­κό πρό­σω­πο, δια­τη­ρώ­ντας  το κά­τερ­γό της. Για­τί έ­δω­σε μό­νο ψί­χου­λα  στους ερ­γα­ζό­με­νους (α­να­γνώ­ρι­ση βα­ρέ­ων και αν­θυ­γιει­νών, πε­ρισσό­τε­ρα ά­το­μα στις γε­ρα­νο­γέ­φυ­ρες, έ­ναρ­ξη δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων για αυ­ξή­σεις και συλ­λο­γι­κή σύμ­βα­ση ερ­γα­σί­ας). Αυ­τά, που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τα χα­ρα­κτή­ρι­σε “νί­κη”, ε­μείς  τα λέ­με ψί­χου­λα  για­τί  στην πε­ρί­πτω­ση της COSCO  δεν έ­χουν σχέ­ση με την κα­τάρ­γη­ση της δου­λεί­ας, αλ­λά  με το αν οι δού­λοι θα τρώ­νε λί­γο φαί πα­ραπάνω και μά­λι­στα και αυ­τό εί­ναι α­πλά μια υ­πό­σχε­ση. Μια α­λη­θι­νή α­περ­γί­α δεν θα τέ­λειω­νε με υ­πό­σχε­ση έ­ναρ­ξης δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων για αυ­ξή­σεις αλ­λά με το τέ­λος των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων.

Αν οι ερ­γα­ζό­με­νοι δεν συ­νε­χί­σουν τον α­γώ­να τους να φτιά­ξουν δη­μο­κρα­τι­κό Σω­μα­τεί­ο και να κα­ταρ­γή­σουν την δου­λο­κτη­σί­α η θέ­ση τους θα ε­πι­δεινω­θεί για τρεις λό­γους:

1. Για­τί η COSCO θα α­γο­ρά­σει ό­λο το λι­μά­νι ο­πό­τε θα κα­ταρ­γή­σει τις αν­θρώπι­νες συν­θή­κες δου­λειάς και το σχε­τι­κά δη­μο­κρα­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό που υ­πάρχει  σή­με­ρα στο υ­πό­λοι­πο λι­μά­νι και έ­τσι δεν θα υ­πάρ­χει πια έ­να αρ­νη­τι­κό γι αυτή μέ­τρο σύ­γκρι­σης. 

2.  Για­τί πιο δύ­σκο­λα α­πό πριν θα προ­κύ­ψει μια α­λη­θι­νή ε­ξέ­γερ­ση ερ­γατών ε­φό­σον θα υ­πάρ­χει ή­δη έ­να που­λη­μέ­νο στην ερ­γο­δο­σί­α ο­μοί­ω­μα συν­δι­κα­λιστι­κής ορ­γά­νω­σης.  Θα α­πο­δει­χτεί ό­τι αυ­τή α­περ­γί­α ή­ταν μια ε­λεγ­χό­με­νη μικρο-έ­κρη­ξη για να α­πο­φευ­χθεί μια α­νε­ξέ­λε­γκτη με­γά­λη έ­κρη­ξη.

3. Για­τί θα α­να­γνω­ρι­στεί η συμ­με­το­χή στε­λε­χι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού ρόλου και στους να­ζι­στές πράγ­μα που θα ση­μαί­νει τα­φό­πλα­κα στο δη­μο­κρα­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό σε ό­λη την Ελ­λά­δα. Άλ­λω­στε οι να­ζι­στές της “Χ.Α.”, που υ­πο­κρί­νονται τώ­ρα ό­τι εί­ναι ε­να­ντί­ον της Cosco, είναι τα μα­ντρό­σκυ­λα του ρώ­σι­κου φα­σι­στι­κού ι­μπε­ρια­λι­σμού και των κι­νέ­ζων συμ­μά­χων του και με αυ­τούς το κάτερ­γο θα γί­νει δυο φο­ρές κά­τερ­γο.

 

Κα­λού­με τους ερ­γα­ζό­με­νους της COSCO, να ε­πι­μεί­νουν στα πιο ζω­τι­κά τους αι­τή­μα­τα και κυ­ρί­ως να α­παι­τή­σουν συν­δι­κα­λι­στι­κή δη­μο­κρα­τί­α, δη­λα­δή δημο­κρα­τι­κή Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση και ε­λεύ­θε­ρες ε­κλο­γές για έ­να δη­μο­κρα­τι­κό Σω­μα­τεί­ο.

Α­θή­να, 31/07/2014