Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΝ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ

 

Στις 30 Μάρτη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε την Ελλάδα για τις «ματωμένες φράουλες» της Μανωλάδας, μια σημαντική απόφαση για το εργατικό κίνημα στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη. Το δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα   ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 4 § 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Το Δικαστήριο δικαίωσε τους μετανάστες εργάτες γης και διαπίστωσε ότι η Ελλάδα παρέβη τις συμβατικές υποχρεώσεις της, να αποτρέψει την εμπορία ανθρώπων, να προστατεύσει τα θύματα, να διερευνήσει αποτελεσματικά τα διαπραχθέντα εγκλήματα και τελικά να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για τα αδικήματα. Έκρινε, ότι η κατάσταση των προσφευγόντων αποκάλυπτε εμπορία ανθρώπων και καταναγκαστική εργασία, με δεδομένο ότι η εκμετάλλευση μέσω της εργασίας αποτελεί «μια πτυχή εμπορίας». Επιδίκασε μάλιστα αποζημίωση 16.000 ευρώ για καθέναν που συμμετείχε στη διαδικασία ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου και 12.000 ευρώ για τους υπολοίπους προσφεύγοντες για το σύνολο των βλαβών που τους προκλήθηκαν. Επίσης, το Δικαστήριο τους αναγνώρισε 4.363,64 ευρώ συνολικά για τα δικαστικά έξοδα.

 

Η απόφαση αφορά 42 προσφεύγοντες που είναι υπήκοοι του Μπαγκλαντές, ζουν στην Ελλάδα και η καταγγελία τους είχε γίνει το 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΔΑΔ οι προσφεύγοντες οι οποίοι δεν είχαν άδεια εργασίας, είχαν προσληφθεί από τον Οκτώβριο του 2012 έως τον Φεβρουάριο του 2013 για να συλλέξουν φράουλες σε αγρόκτημα στη Μανωλάδα. Είχαν συμφωνήσει με τον εργοδότη μισθό 22,00 ευρώ για επτά ώρες εργασίας, και 3,00 ευρώ για κάθε ώρα υπερωρίας. Δούλεψαν καθημερινά από τις 7 το πρωί έως τις 7 το βράδυ υπό την επίβλεψη ένοπλων φρουρών. Ζούσαν σε πρόχειρες παράγκες χωρίς τουαλέτες ή τρεχούμενο νερό. 

Το Φεβρουάριο, Μαρτίου και Απρίλιο του 2013, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας την καταβολή των απλήρωτων μισθών τους. Οι εργοδότες τους όμως αρκέστηκαν να προσλάβουν άλλους μετανάστες από το Μπαγκλαντές για να τους αντικαταστήσουν. Φοβούμενοι ότι δεν θα τους καταβληθούν οι μισθοί, 100 έως 150 εργαζόμενοι άρχισαν να κινούνται προς την κατεύθυνση των δύο εργοδοτών, προκειμένου να απαιτήσουν τους μισθούς τους. Τότε δύο τουλάχιστον από τους  ένοπλους επιστάτες άνοιξαν πυρ, τραυματίζοντας σοβαρά 30 εργαζόμενους.

Στη δίκη που ακολούθησε στο Μικτό Ορκωτό της Πάτρας το 2014 η αρχική κατηγορία για απόπειρα ανθρωποκτονίας μετατράπηκε σε πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών και οι κατηγορούμενοι, 2 εργοδότες και ένοπλοι φρουροί, απαλλάχτηκαν από την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων (30/07/2014). Το δικαστήριο καταδίκασε τον ένοπλο φρουρό και έναν από τους εργοδότες για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και παράνομη χρήση πυροβόλων όπλων με αποτέλεσμα οι ποινές τους να είναι εξαγοράσιμες, και υποχρεώθηκαν να δώσουν ως αποζημίωση στα 35 θύματα αυτής της ένοπλης βίας από ...43 Ευρώ στον καθένα! Οι δύο καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως που εκκρεμεί ακόμα και έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Ο Άρειος Πάγος αρνήθηκε να ασκήσει αναίρεση και η απόφαση έγινε οριστική και αμετάκλητη.

Αυτό κι αν είναι όργιο υπέρ της αστικής τάξης του χωριού και της δουλοκτησίας.  

Σε άρθρο μας το 2013 τονίζαμε τότε για τη διακομματική μπόχα που βγήκε στο φως: «Αυτή η κτηνωδία,  που απλά κορυφώθηκε με το μαζικό αιματηρό ανθρωποκυνηγητό των θυμάτων  της ληστείας, δεν εφαρμοζόταν στα κρυφά, αλλά μπροστά στα μάτια όλης της καθώς πρέπει κοινωνίας και όλων των αρχών της συγκεκριμένης επαρχιακής πόλης και μάλιστα για δεκαετίες. Τελικά μάλιστα γινόταν  με την έγκριση όλης της άρχουσας τάξης της χώρας αφού όλες οι κομματικές ηγεσίες και όλα τα δημοσιογραφικά επιτελεία ξέρανε ότι αυτά τα όργια γίνονται διαρκώς σ’ αυτή την περιοχή αλλά και σε όλα τα εργασιακά μεταναστευτικά κολαστήρια της υπαίθρου». (www.oakke.gr/na487/manolada487.htm).

Για την απόφαση αυτή ο υποκριτής υπουργός Δικαιοσύνης, Κοντονής κατηγόρησε την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ που, όπως είπε, έκθεσε τη χώρα και τις δικαστικές ενώσεις, ενώ διαβεβαίωσε ότι ότι τώρα όλα είναι καλά με το νέο νόμο του ασφαλιστικού (4387/2016) που καθιέρωσε την έκδοση εργοσήμου για την αγροτική εργασία ακόμα και για μετανάστες που δεν έχουν χαρτιά. Το ποσό καλά είναι τα πράγματα τώρα το αποκάλυψε ένας από τους εργάτες γης στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ μαζί με τους δικηγόρους τους από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, και το νομικό Σάιμον Κοξ από την πρωτοβουλία Open Justice Initiave. Δήλωσε λοιπόν ο εργάτης:   «Η απόφαση για τη Μανωλάδα είναι μεγάλη νίκη. Αλλά η «Μανωλάδα» συνεχίζεται και στη Θήβα, στο ‘Αργος, στην ‘Αρτα και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας» (http://www.huffingtonpost.gr/2017/03/30/koinonia-manolada-ergates-diloseis_n_15710692.html)

Όσο για το ψευτοΚΚΕ αυτό κατάγγειλε την απόφαση ότι « έχει στοιχεία υποκρισίας, αφού κάνει λόγο για παραβίαση των νόμων περί καταναγκαστικής εργασίας, φαινόμενο που γεννάται και αναπαράγεται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τις κατευθύνσεις της ίδιας της ΕΕ για την ένταση της εκμετάλλευσης των μεταναστών εργατών και συνολικά των εργαζομένων» (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=9298654)

Αυτό είναι το κόμμα που δεν έχει πει κουβέντα ούτε έχει κανένα αίτημα για το αγροτικό προλεταριάτο, τους εργάτες γης, και εμπόδισε κάθε τέτοια αυθόρμητη οργάνωση των μεταναστών. Μάλιστα προβόκαρε και υπονόμευσε στις τελευταίες αγροτικές κινητοποιήσεις του φετινού Γενάρη- Φλεβάρη εκείνους τους αγρότες που έβαζαν ζήτημα νομιμοποίησης των μεταναστών εργατών γης και σημειώναμε τότε: «Όμως, οι πραγματικά μικροί και μεσαίοι αγρότες, στα πλαίσια της Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών βάζουν το αίτημα για ασφάλιση των 300.000 περίπου μεταναστών εργατών γης και τη νομιμοποίησή τους, δηλαδή βάζουν το ζήτημα να χτυπηθεί η μαύρη εργασία, σε αντίθεση με τους Μπούτα-Κουτσούμπα που δεν έχουν βάλει ποτέ τέτοιο αίτημα, κάτι που αποκαλύπτει τη μαύρη φασιστική και αντεργατική γραμμή του ψευτοΚΚΕ. Αυτό το θετικό δεν το ζητάνε βέβαια οι παραγωγικοί μικροί και μεσαίοι αγρότες από φιλεργατισμό αλλά γιατί αυτοί και μόνο αυτοί σαν επιχειρηματίες φάρμερ, δηλαδή κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, έχουν λόγο να δηλώσουν στα έξοδά τους τα μεροκάματα για να τα αφαιρέσουν από τα έξοδά τους και έτσι να μειώσουν τους φόρους και τις εισφορές τους αντίθετα με όσους συστηματικά και σχεδόν απόλυτα φοροδιαφεύγουν, είτε είναι ενοικιαστές γης, είτε μικροί και μεγαλύτεροι φάρμερ που δουλεύουν με μαύρα» (http://www.oakke.gr/2013-02-16-19-35-51/item/777)

Αλλά ανεξάρτητα από τα σχέδια αυτής της νέο-δουλοκτητικής ψευτοαριστεράς είναι αναπόφευκτο ότι το αγροτικό προλεταριάτο (ντόπιο ή μεταναστευτικό) θα αναζητήσει, αργά και βασανιστικά πάντως θα το κάνει, την οργάνωση για την υπεράσπιση της ζωής του και των δικαιωμάτων του όπως έκαναν και οι 42 εργάτες.

-Δημοσιεύτηκε στο φ. 523 της Νέας Ανατολής, Μάρτης 2017-