Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι εγκληματίες σαμποταριστές της κυβέρνησης Τσίπρα εξαπέλυσαν πρόσφατα νέα επίθεση, από ότι φαίνεται την τελική, για το διώξιμο του καναδού επενδυτή και το κλείσιμο των μεταλλείων.

 Η ΟΑΚΚΕ καταγγέλλει το νέο αυθαίρετο μπλόκο του υπουργείου στα έργα στις Σκουριές και στην Ολυμπιάδα και στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων που με ανακοίνωση τους κάλεσαν την κυβέρνηση να σταματήσει τον πόλεμο της εναντίον του έργου και ανακοίνωσαν ότι όσο αυτός συνεχίζεται θα ξεκινήσουν κινητοποιήσεις για «τη συνέχιση του πλήρως περιβαλλοντικά αδειοδοτημένου έργου μας, το οποίο έχει επικυρωθεί από πληθώρα δικαστικών αποφάσεων ως ωφέλιμο για την τοπική κοινωνία και εθνική οικονομία» (http://www.halkidikinews.gr, 9/8/2017).

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Περιβάλλοντος Σταθάκης αποφάσισε αυθαίρετα να σταματήσει όλες τις εκκρεμείς αδειοδοτήσεις για τα έργα στις Σκουριές στα χνάρια των προκατόχων του Σκουρλέτη και Λαφαζάνη και να καταφύγει στη διαιτησία ενάντια στο βασικό χώρο της εξόρυξης χρυσού που είναι οι Σκουριές. Την ίδια στιγμή καθυστερεί αδικαιολόγητα από τις αρχές του χρόνου τις αδειοδοτήσεις και για τον δευτερεύοντα, σχετικά προσωρινό, χώρο εργασιών που είναι η Ολυμπιάδα, τις οποίες όλο αυτό το διάστημα υπόσχεται διαρκώς ότι θα ολοκληρώσει. Με τις υποσχέσεις αυτές, έφαγε όλο τον κρίσιμο χρόνο μέχρι τα προγραμματισμένα για το Σεπτέμβρη εγκαίνια της λειτουργίας των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων στην Ολυμπιάδα, και κατάφερε τελικά να τα ματαιώσει.

Ο λόγος που επικαλείται το υπουργείο για το μπλόκο στις αδειοδοτήσεις των Σκουριών είναι κάποιες όψιμες απαιτήσεις του κράτους από υποτιθέμενες παραβιάσεις των συμβατικών υποχρεώσεων της Ελντοράντο Γκολντ χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να διευκρινίζεται ποιες είναι αυτές οι απαιτήσεις και ποιες είναι αυτές οι παραβιάσεις. Η μόνη συγκεκριμένη αντιπαράθεση με την εταιρεία που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα είναι η απόρριψη από τον Σκουρλέτη της τεχνικής μελέτης για την εφαρμογή της μεταλλουργικής μεθόδου της ακαριαίας τήξης σε κλειστό χώρο δήθεν για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα έχουν λυθεί από τις περιβαλλοντικές μελέτες για τη χρήση αυτής της μεθόδου που έχουν εγκριθεί από καιρό, γιατί η συγκεκριμένη μέθοδος η φινλανδική, είναι μία από τις πιο ασφαλείς και πιο καθαρές περιβαλλοντικά στον κόσμο (χρησιμοποιείται σε πάνω από 50 χώρες και πρόκειται για επεξεργασία συμπυκνωμάτων από την οποία προκύπτουν καθαρά μέταλλα με απομάκρυνση του αρσενικού χωρίς τη χρήση κυανίου). Αυτές οι μελέτες βρίσκονται σε πλήρη ισχύ και δεν έχουν ακυρωθεί από κανένα υπουργείο και από κανένα δικαστήριο. Ο Σκουρλέτης δεν είχε κανένα λόγο να απορρίψει την τεχνική μελέτη εκτός από το σταμάτημα της επένδυσης, και φαίνεται σήμερα πόσο αυτή του η απόφαση που εκδόθηκε λίγες μέρες πριν τον αντικαταστήσει ο Σταθάκης χρησιμεύει στην κυβέρνηση για να πετύχει τον τελικό της στόχο. Ο Σταθάκης ως δήθεν «μνημονιακός» διάδοχος του «αντιμνημονιακού» Σκουρλέτη, και δήθεν φίλος της επένδυσης, είχε υποσχεθεί ότι θα λύσει το θέμα με διαβουλεύσεις. Αλλά έκανε ακριβώς το αντίθετο, χρησιμοποίησε την απόφαση Σκουρλέτη για να κλιμακώσει τη σύγκρουση αφού όμως προηγούμενα είχε καθησυχάσει για έναν ολόκληρο χρόνο τους επενδυτές που συνέχιζαν να ρίχνουν λεφτά στο έργο ώστε η κυβέρνηση να κερδίζει πολύτιμο πολιτικό χρόνο. Ονομάζουμε πολιτικό τον χρόνο που χρειάζεται η κυβέρνηση ώστε να είναι πιο ευνοϊκοί γι αυτήν οι πολιτικοί συσχετισμοί και στις ΗΠΑ, οι οποίες καλύπτουν διπλωματικά τον Καναδά, και στην ΕΕ, η οποία έχει επιβάλει σαν μνημονιακή υποχρέωση της κυβέρνησης το να εγκρίνει το έργο. Ειδικά σε σχέση με το τελευταίο σε όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με επενδύσεις οι δυτικοί ιμπεριαλιστές δανειστές που είναι εντελώς χοντρόπετσοι σε ότι αφορά την επιβίωση του λαού αντικειμενικά λειτουργούν χίλιες φορές πιο πατριωτικά και πιο φιλολαϊκά από τις ελληνικές κυβερνήσεις των πρωθυπουργών που σκοτώνουν όσες επενδύσεις δεν είναι υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών τους, των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου η κυβέρνηση δημιουργεί από το πουθενά φακέλους με απαιτήσεις του δημοσίου στους οποίους μόνο αυτή έχει πρόσβαση και σταματάει τα έργα στις Σκουριές χωρίς να εξηγεί πως συνδέονται οι αδειοδοτήσεις των Σκουριών με την υπόθεση της τεχνικής μελέτης που αφορά τη μελλοντική κατασκευή του εργοστασίου της μεταλλουργίας χρυσού στην περιοχή Μάντεμ Λάκκος.

Η διαιτησία σημαίνει νέες καθυστερήσεις με στόχο τη ματαίωση του έργου

Για να λυθούν υποτίθεται οι διαφορές του κράτους και της εταιρείας το υπουργείο επέλεξε να προσφύγει σε ένα διαιτητικό δικαστήριο που θα ξεκινήσει να εξετάζει την υπόθεση στα μέσα Σεπτέμβρη. Το χρονοδιάγραμμα που έχει δώσει το υπουργείο είναι τρεις μήνες. Αλλά κανείς δεν εγγυάται τη συγκεκριμένη διάρκεια. Αντίθετα από τη στιγμή που το υπουργείο δεν προσδιορίζει το περιεχόμενο των διαφορών, είναι σίγουρο ότι αυτές θα είναι διατυπωμένες τόσο αόριστα και με τέτοια ασάφεια ώστε να μπορεί κάθε τόσο να προσθέτει κάποιο νέο ζήτημα για συζήτηση για να ξεχειλώσει η διαδικασία τόσο όσο χρειάζεται για να εξαντληθεί οικονομικά η Ελντοράντο Γκολντ και να αποχωρήσει. Ήδη η ξαφνική προσφυγή και μόνο της κυβέρνησης στη διαιτησία έχει προκαλέσει κατακόρυφη πτώση των μετοχών της από τα 17 δολ στα 2,3 δολ, ενώ συσσωρεύονται οι ζημιές όσο το έργο δεν ολοκληρώνεται και ο προϋπολογισμός του εκτινάσσεται από τις διαρκείς καθυστερήσεις.

Οι εργαζόμενοι καλούν τώρα το υπουργείο Περιβάλλοντος να δώσει ξεκάθαρη ενημέρωση «με ειλικρίνεια για τις προθέσεις του» και τηρούν στάση αναμονής μέχρι να ξεκαθαρίσει τη θέση του ο Σταθάκης. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο λάθος από το να περιμένει κανείς να ξεκαθαρίσει τη στάση του ο Σταθάκης με «ειλικρίνεια». Η αποστολή αυτού του διπρόσωπου πολιτικού απατεώνα, παλιού στελέχους του ψευτοΚΚΕ είναι να παριστάνει τον δυτικόφιλο και να μην ξεκαθαρίζει ποτέ τη στάση του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση θέλει να εξαντληθούν οι καναδοί και να φύγουν μόνοι τους, ώστε η κυβέρνηση να μην απολογηθεί ούτε στους εργαζόμενους- οπότε θα χρειαστεί να τους αποζημιώσει- ούτε στον ελληνικό λαό, ούτε στην ΕΕ, ούτε στην καναδική κυβέρνηση και τις ΗΠΑ.

Με την αναμονή τους οι εργαζόμενοι των μεταλλείων χάνουν εξαιρετικά πολύτιμο χρόνο γι αυτούς. Και το κάνουν αυτό παρά τις επανειλημμένες μας επισημάνσεις ότι όσο δεν ενημερώνουν το λαό ότι η επένδυση δεν μολύνει και αφήνουν την προπαγάνδα των εχθρών της επένδυσης να μένει η μόνη και κυρίαρχη σαν τάχα λαϊκό κίνημα υπέρ του περιβάλλοντος, ενώ είναι κίνημα των σοσιαλφασιστών του ΣΥΡΙΖΑ και τελευταία και των ναζί της ΧΑ, το μεταλλείο είναι καταδικασμένο μιας και κανένα δικαστήριο δεν μπορεί όσο και να θέλει να τους σώσει όταν έχει απέναντί του μια κυβέρνηση που δεν σέβεται τη δικαιοσύνη και η δικαιοσύνη δεν έχει μαζί της στη μεγάλη της πλειοψηφία την κοινή γνώμη.

 Είναι φανερό ότι η στάση του υπουργείου, του πρωθυπουργού, και του κυβερνητικού κόμματος που στηρίζει δραστήρια όλο αυτό το διάστημα όλες τις κινητοποιήσεις των εχθρών της επένδυσης στην περιοχή, είναι ενιαία και ξεκάθαρη. Μάλιστα ο Καμμένος βγήκε να πετροβολήσει εντελώς ωμά την επένδυση χαρακτηρίζοντας την απάτη και «ξέπλυμα χρήματος» χωρίς κανένα κυβερνητικό στέλεχος να καταδικάσει αυτές τις δηλώσεις. Αυτή η σταθερή αντίθεση της κυβέρνησης στη λειτουργία των μεταλλείων δεν είναι συγκυριακή, δεν έχει να κάνει ούτε με οικοπεδοφάγους, όπως υποστηρίζουν εντελώς λαθεμένα διάφορα μπλογκ που εμφανίζονται σαν υπέρ της επένδυσης, ούτε έχει να κάνει με παραπλανητικές φήμες για δήθεν εσωκομματικές ισορροπίες για τον προσεταιρισμό των τοπικών βουλευτών τάχα για να ψηφίσουν τα μνημόνια.

Αυτή η κυβέρνηση δεν σκέφτεται ψήφους και εκλογές όταν δρα έτσι όπως δρα με την επένδυση του χρυσού στη Χαλκιδική. Θα ήταν δυνατό μία κυβέρνηση που βρίσκεται σε μια χώρα με πελώρια ανεργία, άθλια μεροκάματα, ασύλληπτους φόρους και τράπεζες που δεν δίνουν δανεικά σε επιχειρήσεις ούτε καν για κεφάλαια κίνησης και που σκέφτεται πάνω απ όλα τους ψήφους να χτυπάει με τέτοιο μένος μίας τέτοιας κλίμακας επένδυση, από την οποία θα ανάσαιναν εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι σε όλη την Ελλάδα; Γιατί μια τέτοια επένδυση θα ενθάρρυνε και άλλες μεγάλες επενδύσεις στη χώρα και σύντομα και οι τσακισμένοι άνεργοι που θα βλέπαν άσπρη μέρα θα της έδιναν εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους. Μόνο μια εντελώς ηλίθια κυβέρνηση θα τα έχανε όλα αυτά για να βοηθήσει μία δράκα ιδιοκτήτες γης να αξιοποιήσουν τα οικόπεδά τους και κάποιες εκατοντάδες ιερισσιώτες που νομίζουν, κάτω από την επιρροή μιας νεομεσαιωνικής προπαγάνδας, ότι θα πάθουν ζημιά τα τουριστικά καταλύματα και οι ταβέρνες τους, ώστε να πάρουν οι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μερικές εκατοντάδες ακόμα ή έστω δυο τρεις χιλιάδες ψήφους. Και από ποιους βουλευτές κινδυνεύει η κυβέρνηση για την καταψήφιση των μνημονίων της; Αυτή η κοινοβουλευτική ομάδα σύσσωμη έχει αποδείξει ότι δεν έχει πρόβλημα να τρώει ντομάτες στο δρόμο από εξαπατημένους ψηφοφόρους ψηφίζοντας δουλικά όλα μέχρι κεραίας τα μνημονιακά μέτρα. Όπως όλοι οι κυβερνητικοί βουλευτές δουλικά και αποφασιστικά ψηφίζουν τα μνημόνια έτσι δουλικά και αποφασιστικά θα υποστήριζαν ή θα χτυπούσαν την επένδυση αν έπαιρναν την κατάλληλη εντολή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ, ούτε ΝΔ, δηλαδή μισοδημοκρατικό κόμμα της αστικής τάξης. Είναι κόμμα αστικό φασιστικό και όποιος βουλευτής τολμήσει να διαφωνήσει υποχρεώνεται, θέλει δεν θέλει να αποχωρήσει για να αντικατασταθεί από άλλον δουλικό βουλευτή.

Η κυβερνητική επίθεση δεν θα σταματήσει μέχρι να διώξει τον καναδό επενδυτή γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα του νέου πολιτικού αφεντικού της χώρας, της νεοχιτλερικής Ρωσίας

Το έχουμε πει τόσες φορές στην εφημερίδα τούτη, στις αφίσσες και τις προκηρύξεις μας και άμεσα στους εργαζόμενους των μεταλλείων για πάνω από 15 χρόνια. Η ένταση της πολύχρονης σύγκρουσης του συριζαίικου κράτους και παρακράτους με την καναδική εταιρεία οφείλεται στο ότι η επένδυση σχεδιάζεται να γίνει σε μία περιοχή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τη «ΧΑ», και το ψευτοΚΚΕ, αλλά και με την πλάγια στήριξη των Μητσοτάκη, Καραμανλή, Σαμαρά, Λαλιώτη-Γεννηματά, Θεοδωράκη, φυλάνε το σαν κόρη οφθαλμού για να τον κάνουν δώρο στο αληθινό αφεντικό τους τη νεοχιτλερική Ρωσία του Πούτιν. Ο λόγος δεν είναι μόνο και δεν είναι τόσο ο χρυσός, αλλά κυρίως γιατί η περιοχή βρίσκεται δίπλα στο Άγιο Όρος . Η Ρωσία του Πούτιν δεν θέλει με τίποτα μια μεγάλη δυτική εταιρεία στην περιοχή του Αγίου Όρους. Αυτό θέλει να το αποσπάσει η ίδια από το πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και να το μετατρέψει σε θρησκευτική της βάση για το γεωπολιτικό έλεγχο όλου του ορθόδοξου κόσμου και για τον πολιτικοστρατιωτικό έλεγχο της Θεσσαλονίκης και από εκεί του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Γι αυτό η πουλημένη πολιτική ηγεσία της χώρας έχει σύσσωμη εγκαταστήσει τον πρώην βουλευτή της ρώσικης Δούμας και σκοτεινό κρατικοολιγάρχη, φίλο του Πούτιν, Ιβάν Σαββίδη σαν θεσσαλονικάρχη και του δίνει ιστορικά ακίνητα, λιμάνια, ποδοσφαιρικές ομάδες, εργοστάσια με επίπτωση στον αγροτικό πληθυσμό και πελώριας πολιτικής σημασίας τηλεοπτικά κανάλια που τα αρπάζει με οικονομική και νομοθετική βία από τους ντόπιους καπιταλιστές.

Μάλιστα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που κάνει ότι κόπτεται τώρα στην περίπτωση της Χαλκιδικής για τη φερεγγυότητα των επενδυτών, έχει φροντίσει με κάθε μέσο να προστατεύσει τον ρώσο ολιγάρχη από πρόστιμα και διώξεις για περιστατικά λαθρεμπορίου καπνού μέσω της ΣΕΚΑΠ. Τίποτα πιο φυσικό λοιπόν που ο «στρατηγικός επενδυτής» και θεσσαλονικάρχης Σαββίδης προσκλήθηκε να παραστεί στις εκδηλώσεις για τα χιλιόχρονα του ρώσικου μοναχισμού στο Άγιο Όρος τις οποίες παρακολούθησε ο ίδιος ο Πούτιν τον Ιούνη του 2016. Ο Σαββίδης τον ευχαρίστησε προσωπικά το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου για την επίσκεψη του στην Ελλάδα και στο Άγιο Όρος (http://www.sport24.gr/football/omades/Paok/oi-eyxaristies-toy-savvidh-ston-poutin-gia-thn-episkepsh-sthn-ellada.4347039.html).

Είχαμε γράψει σε άρθρο μας στη Νέα Ανατολή, το Μάη του 2015: «για κάθε φίλο της Ρωσίας, για κάθε Λαφαζάνη και ΣΥΡΙΖΑ, είναι πρόκληση ένα καναδικό, δηλαδή ένα δυτικό κεφάλαιο, να στήσει μια τόσο σύγχρονη μεταλλουργία χρυσού λίγα χιλιόμετρα παραπέρα από το Άγιο Όρος που ο Πούτιν το θέλει για παγκόσμια εκκλησιαστική βάση. Γιατί μεταλλείο με σύγχρονους ευρωπαϊκούς και βορειοαμερικάνικους όρους και στάνταρ παραγωγής σημαίνει σύγχρονη τεχνολογικά ανάπτυξη, ψηλά περιβαλοντικά στάνταρ συγκεντρωμένοι εργάτες με συνδικαλιστικά δημοκρατικά δικαιώματα και με πολιτική δύναμη που αντικειμενικά θα επηρεάζει τις εξελίξεις προς αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που θέλει η Ρωσία και οι φίλοι της. Αυτό τους πονάει, και όλα τ’ άλλα για τη μόλυνση είναι στάχτη στα μάτια και κοροϊδίες που δεν τις πιστεύουν στο βάθος ούτε οι ίδιοι οι φιλορώσοι ΣΥΡΙΖΑίοι» (http://www.oakke.gr/2013-02-16-19-35-51/item/520-).

Ως τώρα μια ανοιχτή και δίχως ουσιαστικά περιβαλλοντικά προσχήματα υπονόμευση μιας τέτοιας επένδυσης θα απομόνωνε εξαιρετικά την κυβέρνηση απέναντι στην ΕΕ στην οποία είχε δεσμευτεί μνημονιακά ότι θα την προωθήσει στα πλαίσια της δέσμευσής της για την αναγκαία ανάπτυξη της παραγωγής. Η παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ είναι βασική για τη Ρωσία που θέλει την Ελλάδα οπωσδήποτε μέσα στην ΕΕ για να μπαίνει μέσω αυτής η ρώσικη διπλωματία στο κέντρο των ευρωπαϊκών αποφάσεων. (Δες για παράδειγμα πως η Ελλάδα ακύρωσε την αύξηση των κυρώσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ το 2015 κατά της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία, ή το βέτο της μαζί με λίγες ακόμα χώρες ενάντια στην απόφαση κατά των εξαγορών από την Κίνα στρατηγικής σημασίας εταιρειών στην ΕΕ). Από την άλλη αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες δεν ήθελαν να ακυρώσουν ανοιχτά την επένδυση γιατί ο Καναδάς, όπως κάνει και σε άλλες περιπτώσεις στον κόσμο στηρίζεται στη δυνατή διπλωματία των ΗΠΑ για να υπερασπίζει τα συμφέροντα των καναδικών μονοπωλίων, και οι ΗΠΑ ήταν από την πρώτη στιγμή της χρεωκοπίας σύμμαχος των ελληνικών κυβερνήσεων στο ζήτημα του χρέους ενάντια στην ΕΕ, ιδιαίτερα ενάντια στη Γερμανία της γραμμής Σόυμπλε. Έτσι για ένα διάστημα τα χτυπήματα της κυβέρνησης στην επένδυση ήταν τέτοια που την υπονόμευαν αλλά δεν την ακύρωναν ανοιχτά. Σε αυτό το διάστημα οι ευρωπαϊκές αντιστάσεις στη ρώσικη διπλωματία και στους φίλους της μέσα στην Ευρώπη, όπως η Ελλάδα ήταν ισχυρές, ενώ την εξουσία στις ΗΠΑ είχε ο Ομπάμα, που δεν ήταν ανοιχτός φίλος του Πούτιν, όπως τώρα ο Τραμπ, οπότε υποχρεωνόταν να φροντίζει τη διεθνή συμμαχία των ΗΠΑ με τον Καναδά.

Σήμερα, που έχουν δυναμώσει οι φιλορώσικες τάσεις μέσα στην ΕΕ με την έξοδο από αυτήν της αντιστεκόμενης στη ρώσικη επιθετικότητα Αγγλίας, με την άνοδο των φιλορώσικων ρευμάτων τύπου Λεπέν, Βίλντερς, Σαλβίνι, με την άνοδο του ρωσόδουλου και γι αυτό όχι πολύ φιλικού προς τον Καναδά Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ, με την φθορά του αντιρώσου Σόυμπλε στο ελληνικό ζήτημα και τη σαφώς διαφαινόμενη συμμαχία Μέρκελ-Μακρόν ενάντια του στο ζήτημα της γερμανικής δανειοδότησης για την ανάπτυξη της υπόλοιπης ΕΕ, η κυβέρνηση Τσίπρα μπόρεσε να προχωρήσει σε ένα αποφασιστικό χτύπημα που για πρώτη φορά φέρνει τόσο κοντά την «Ελληνικός Χρυσός» σε κλείσιμο.

Για να εμφανίσει άλλωστε ένα πολύ φιλικό πρόσωπο στις βιομηχανικές αμερικανικές επενδύσεις και έτσι να απομονώσει τους καναδούς της «Ελληνικός Χρυσός», ο Τσίπρας έκανε πρόσφατα επίσκεψη στην «Παπαστράτος» δίνοντας εύσημα στους αμερικάνους επενδυτές της “PhilippMorris”. Για να τα έχει καλά με τις ΗΠΑ ενάντια στην ΕΕ, σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό καθεστώς άφησε από την αρχή την “PhilippMorris” να χτίσει το νέο μεγάλο της εργοστάσιο στο Θριάσιο χωρίς να κάνει τις συνηθισμένες εκστρατείες σαμποτάζ, ενώ ο Σύριζα έπαιξε από την πρώτη στιγμή που το πήραν οι αμερικάνοι πρωτοπόρο ρόλο στο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων στο εργοστάσιο. Να γιατί ο «Παπαστράτος» βρέθηκε να έχει αυτή την ξαφνική φαινομενικά ανεξήγητη εύνοια του πρωθυπουργού, προκαλώντας τη γενική κατάπληξη.

Η κυβέρνηση των σαμποταριστών κλείνει τα μεταλλεία με την πλήρη ανοχή των φιλελεύθερων και τη στήριξη του ψευτοΚΚΕ και της ναζιστικής συμμορίας

Η κυβέρνηση ελίσσεται με αυτό τον τρόπο και δίνει το πιο ωμό της χτύπημα στα μεταλλεία χωρίς ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση.

Μόνο η ηγεσία της ΝΔ κάνει κάποιο θόρυβο αυτή τη στιγμή υπέρ της επένδυσης. Πιστεύουμε ότι αυτό το κάνει για ξεκάρφωμα στη βάση της και πιο πολύ για να κρατάει κάποια επαφή με το σωματείο και να το παραπλανάει, απόδειξη ότι δεν κάνει αυτό το τεράστιο πλήγμα στην οικονομία της χώρας σε αυτές τις δύσκολες ώρες κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Μάλιστα, ο Κ. Μητσοτάκης για να καθησυχάσει την ηγεσία του σωματείου μιλάει απλά για «ορατό» αλλά όχι άμεσο κίνδυνο, και ουσιαστικά παραπέμπει το θέμα στις καλένδες των επόμενων εκλογών, όπως ακριβώς προηγούμενα από αυτόν το ίδιο έκαναν οι Καραμανλής και Σαμαράς. Το χειρότερο όμως είναι ότι ξεπλένει το σαμποταριστή Τσίπρα και το εγκληματικό επιτελείο του όταν αποδίδει τη στάση τους σε κάποια δήθεν «αριστερή ιδεοληψία» δηλαδή σε μια ιδεολογική καλοπροαίρετη άποψη και όχι σε ένα βρώμικο συμφέρον. Δεν έχει καμία «ιδεοληψία» ο ΣΥΡΙΖΑ που χαιρετίζει με ενθουσιασμό σαν στρατηγική επένδυση το εργασιακό κάτεργο της Κόσκο στην οποία έχει παραχωρήσει άβατο για τις κρατικές υπηρεσίες. Και αν τον ΣΥΡΙΖΑ τον καταλαμβάνει «ιδεοληψία», τότε τον κυβερνητικό συνεταίρο του Καμμένο, ποια «ιδεοληψία» τον καταλαμβάνει όταν εξαπολύει την πιο έντονη σε φραστικό επίπεδο επίθεση εναντίον της επένδυσης απαιτώντας ουσιαστικά την άμεση διακοπή της; Ακόμα χειρότερα η συμμορία Τσίπρα δεν έχει καμιά «αριστερή» ιδεοληψία. Πότε και που κύριοι φιλελεύθεροι στη μαρξιστική θεωρία, αλλά και που και πότε στην ιστορία των αιματηρών αγώνων του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος του λαού μας, πριν δηλαδή από αυτήν εδώ τη μεταπολιτευτική «αριστερά» του κρατικού συνδικαλισμού και των «κινηματικών» περιπάτων Προπύλαια –Σύνταγμα, υπήρξε αριστερά που έκλεινε εργοστάσια, εξουδετέρωνε αριθμητικά την εργατική τάξη και μεγάλωνε σε ασύλληπτο βαθμό την ανεργία μειώνοντας έτσι τους μισθούς; Εκείνο που έκανε η ιστορική αριστερά στην Ελλάδα ήταν να δίνει το αίμα της για να σώνει εργοστάσια όταν κινδύνευαν να καταστραφούν όπως το έκανε το ΚΚΕ και ο ΕΛΑΣ δίνοντας το αίμα τους το 1944 στην απελευθέρωση για να σώσει από τη γερμανική ανατίναξη το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι που ως τότε ανήκε στην αγγλική Πάουερ. Γι αυτό η ΟΑΚΚΕ που συνεχίζει τη μαρξιστική, αριστερή και κομμουνιστική γραμμή του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα είναι υπέρ της διαφύλαξης και ανάπτυξης της βιομηχανίας της χώρας και κατά των σαμποταριστών κάθε είδους θεωρώντας ότι το βασικό καθήκον της εργατικής τάξης είναι να υπερασπίζει στα εργοστάσια το ανθρώπινο μεροκάματο και τους ανθρώπινους όρους δουλειάς της, και να υπερασπίζει μαζί με όλο το λαό το δικαίωμά της να μην δηλητηριάζεται ο αέρας που αναπνέει, η γη όπου ζει και η θάλασσα που του δίνει πλούτο και αναψυχή.

Βιομηχανία, ομορφιά και αναψυχή μπορούν κάλλιστα να συνδυάζονται με τις σύγχρονες τεχνολογίες. Και όλα αυτά μπορεί να τα γευτεί στ αλήθεια η εργατική τάξη μόνο όταν έχει μεροκάματο. Αν δεν έχει είναι πεινασμένη και άρρωστη σωματικά και ψυχικά. Αλλά πέρα από το μεροκάματο η εργατική τάξη για να ζήσει και να χαρεί ολόπλευρα τον καθαρό αέρα, την καθαρή και πλούσια γη, την καθαρή και πλούσια θάλασσα και πάνω απ όλα τις πελώριες μπλοκαρισμένες στη μονότονη βιομηχανική δουλειά δημιουργικές της δυνατότητες, χρειάζεται να πάρει αυτά τα εργοστάσια και όλη τη μεγάλης κλίμακας παραγωγή με την επανάσταση στα χέρια της και να τα προσφέρει σε όλη την κοινωνία. Αλλά χωρίς βιομηχανία τι θα πάρει και τι θα προσφέρει η εργατική τάξη στην κοινωνία και στον ίδιο της τον εαυτό; Θα πρέπει να φτιάξει τη βιομηχανία από την αρχή και αυτό θα φέρει πελώριες δυσκολίες στην επαναστατική εξουσία, μεγάλη οικονομική εξάρτηση από τους ιμπεριαλιστές και αντί για ανεπτυγμένο σοσιαλισμό μοίρασμα της φτώχειας και ξαναζωντάνεμα της παλιάς φαγωμάρας στους κόλπους του λαού. Γι αυτούς τους λόγους η ΟΑΚΚΕ παλεύει με τόση επιμονή για να σώσει τη λίγη βιομηχανία που απέμεινε. Γι αυτό έβγαλε εδώ και 20 χρόνια το σύνθημα «Η πιο μεγάλη μόλυνση είναι η ανεργία» .

Αντίθετα οι φιλελεύθεροι αλλά και η κλασσική δεξιά, το μόνο που κάνουν είναι να ζητάνε για να βγει η χώρα από την κρίση να απολυθούν οι υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι ώστε να μειωθούν οι φόροι και κυρίως να μειωθεί και η κρατική γραφειοκρατία, που μάλιστα τη συνδέουν με το σοσιαλισμό. Έτσι πιστεύουν ότι θα έρθουν τα κεφάλαια και θα γίνουν οι αναγκαίες επενδύσεις, βασικά στις υπηρεσίες και κυρίως στον τουρισμό. Αυτή είναι νοοτροπία ανθρώπων που ζουν κυρίως από κάθε λογής υπηρεσίες, νοίκια, και οικόπεδα και που κοινωνικά έχουν μεγάλη ισχύ στην ελληνική παλιά δεξιά. Αυτός είναι ο ένας λόγος που όταν κλείνουν τα εργοστάσια δεν κάνουν στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο κανένα ζήτημα και δεν βοηθάνε τον ταξικά φιλικό τους ιδιοκτήτη του να το σώσει. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι έχουν μια ιστορικά ριζωμένη απέχθεια στους εργάτες που είναι αυτοί που κινούν τα εργοστάσια επειδή κάθε τόσο κάνουν επικίνδυνες εξεγέρσεις και επαναστάσεις ειδικά σε αυτή τη χώρα όπου η αστική τάξη δεν έκανε ποτέ κάτι κάπως επαναστατικό χωρίς ξένη κάλυψη και υπόδειξη. Ο τρίτος και ο πιο καθοριστικός λόγος σήμερα είναι ότι δεν θέλουν να κάνουν πολιτικό ζήτημα την ασύλληπτη σε έκταση συρρίκνωση της ελληνικής βιομηχανίας τις τελευταίες δεκαετίες επειδή πρέπει να μιλήσουν για βιομηχανικό σαμποτάζ και τότε πρέπει να δείξουν αυτόν που το κάνει, δηλαδή τη Ρωσία και τους φίλους της ανάμεσα στους οποίους και οι Καραμανλής και Σαμαράς, πράγματα για τα οποία τόσο επίμονα και αποδεικτικά μιλάει εδώ και 25 χρόνια η ΟΑΚΚΕ. Αλλά η ελληνική αστική τάξη ειδικά το πολιτικό της προσωπικό έχει μια ασύλληπτη ιστορική δουλικότητα απέναντι σε κάθε μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη και κοιτάει να την καλοπιάνει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη ρώσικη ορθόδοξη υπερδύναμη με την οποία έχει συμπαραταχθεί ήδη το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της πολιτικής συντήρησης και αντίδρασης της χώρας που είναι η εκκλησιαστική ηγεσία. Γι αυτό μπορούν οι Μητσοτάκης, Καραμανλής, Σαμαράς Θεοδωράκης, Γεννηματά, Λεβέντης που όλοι τους στηρίζουν την πολιτική της συμμαχίας της χώρας με τη νεοχιτλερική Ρωσία να πουλάνε τη μεταλλουργία Χρυσού και αρνούνται να αντιπαρατεθούν πολιτικά με την κυβέρνηση.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της κυβερνητικής πολιτικής είναι η ρωσόδουλη ναζιστική συμμορία της «Χρυσής Αυγής» που το 2013 είχε προβοκατόρικα εμφανιστεί μία και μόνο φορά στο πλευρό κάποιων συνδικαλιστικών στελεχών του ενός από τα τέσσερα σωματεία των εργαζομένων, ενώ τα υπόλοιπα διαχώρισαν τη θέση τους καταγγέλλοντας τη για τη ρατσιστική της βία (http://www.oakke.gr/2013-02-16-19-35-51/item/128-). Στη συνέχεια, κανένας βουλευτής της συμμορίας δεν πάτησε το πόδι του στα μεταλλεία, ενώ το σύνολο των ανακοινώσεων τους είναι κατά της μεταλλουργικής επένδυσης. Ο υποψήφιος βουλευτής της στην περιοχή στις εκλογές του Γενάρη του 2015 είχε κάνει μία ξεκάθαρη σχετική τοποθέτηση για το «δίκαιο αγώνα των κατοίκων της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής ενάντια στη ληστρική εξόρυξη των Σκουριών» και για το «πως μία Εθνική Κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής θα έβαζε άμεσο τέλος στην επιχειρούμενη καταστροφή της Χαλκιδικής, διώχνοντας από τη γη μας τόσο τους διεθνείς τοκογλύφους, όσο και τους εγχώριους νταβατζήδες» (εννοώντας τον Μπόμπολα που συμμετέχει μόνο με 5% στην επένδυση, που την έχει σαμποτάρει με ύπουλο τρόπο με τους διευθυντές του σε αυτή και που τον θυμούνται οι ναζί μόνο στην περίπτωση των μεταλλείων και όχι όταν οργιάζει στις οδοποιίες κλπ)-(https://www.metalleiablog.gr/2015/09/metalleiablog-oagonastoradikaionetai/).

Την καταγγελία για υποστήριξη και συμμετοχή των ναζιστών στις κινητοποιήσεις κατά του χρυσού στα πλαίσια των οποίων έχουν γίνει πολλές φορές βίαιες επιθέσεις κατά των εργοταξίων και των εργαζομένων, έκανε σε πρόσφατο ρεπορτάζ της η εφημερίδα Handesblatt που κατηγόρησε τον Τσίπρα για πόλεμο εναντίον της επένδυσης, ενώ μεγάλα αποσπάσματα του αναδημοσίευσε η Ναυτεμπορική (http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1268986/handelsblatt-gia-skouries-o-al-tsipras-maxetai-kata-tou-ergou). Σε αντίθεση όμως με τους εργαζόμενους των μεταλλείων, οι εκπρόσωποι του συριζαίικου κινήματος όχι μόνο δεν καταδίκασαν τη «ΧΑ», αλλά ούτε καν μπήκαν στον κόπο να κάνουν μία ξεκάθαρη διάψευση της είδησης, δηλαδή την επιβεβαίωσαν! (http://antigoldgr.org/blog/2017/08/24/h-handelsblatt-/).

Οι ναζιστές δεν είναι χέρι-χέρι μόνο με το ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά συμπλέουν σε επίπεδο γραμμής θαυμάσια με το ψευτοΚΚΕ. Η βουλευτής τους στην περιοχή στηρίζει τη γραμμή εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου με εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, δηλαδή με κυβέρνηση «Χρυσής Αυγής» αφού εκδιωχθούν «οι διεθνείς τοκογλύφοι», δηλαδή αφού κλείσουν τώρα τα μεταλλεία (στο ίδιο όπως πιο πάνω www.metalleiablog.gr).

Αν βάλει κανείς στη θέση της εθνικοποίησης, το πέρασμα των μεταλλείων στα χέρια της «λαϊκής εξουσίας» που θα έρθει μετά την ανατροπή του καπιταλισμού και του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, οπότε και μόνο τότε τα μεταλλεία θα μπορούν να λειτουργούν και να δουλεύουν εκεί οι εργαζόμενοι με παράλληλη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας τους και της υγείας των κατοίκων της περιοχής, έχουμε τη θέση του ψευτοΚΚΕ. Γιατί σε συνθήκες ιδιωτικής οικονομίας σύμφωνα με το ψευτοΚΚΕ αυτή η διασφάλιση είναι αδύνατη (http://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/σαμποταζ-–-ρωσοκινεζικη-διεισδυση/item/576-). Άρα προς το παρόν τα μεταλλεία πρέπει να κλείσουν, απλά το ψευτοΚΚΕ για να κοροϊδεύει κάποιους εργαζόμενους στην περιοχή κάνει πως δεν το ζητάει αυτό. Δηλαδή, σύμφωνα με το ψευτοΚΚΕ χρειάζεται κάποια «λαϊκή εξουσία» για να προστατεύσει τους εργαζόμενους οι οποίοι μέχρι τότε το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν, σύμφωνα με αυτή τη θέση, αν δεν θέλουν να συμμετέχουν στην μόλυνση του περιβάλλοντος είναι να μείνουν άνεργοι. Αλλά ποιος θα φέρει αυτή τη λαϊκή εξουσία, εάν όχι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι;

Όχι στις αυταπάτες! Υπάρχουν σύμμαχοι αλλά μόνο ο πολύ σκληρός αγώνας των εργαζομένων μπορεί να σώσει τα μεταλλεία

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από καμία διαιτησία, ούτε από κανένα Σταθάκη που επιδιώκει τώρα να τους προσεταιριστεί και να του ναρκώσει ρίχνοντας, όπως ο Σκουρλέτης τις ευθύνες των καθυστερήσεων στην εταιρεία. Αν η κυβέρνηση ήθελε συμβιβασμό και διασφάλιση των θέσεων εργασίας, δεν θα σταματούσε τις εργασίες στις Σκουριές, ούτε θα καθυστερούσε τις αδειοδοτήσεις της Ολυμπιάδας, ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας θα φρόντιζε να αφαιρέσει κάθε αναφορά στην επένδυση της Χαλκιδικής στους λόγους του για ανάπτυξη, ούτε ο Καμμένος θα μιλούσε για «επένδυση-απάτη». Το ΣτΕ και οι αποφάσεις του ως τώρα ήταν δίκαιες και πολύ θετικές για τους εργαζόμενους και πρέπει να χρησιμοποιηθούν από αυτούς για τον αγώνα τους, και να δώσουν έμφαση σε αυτές στις όποιες μελλοντικές δίκες, ιδιαίτερα στους επιστήμονες μάρτυρες υπεράσπισης και στην ανάδειξη των επιστημονικών απατών που διαπράττει το φασιστικό κίνημα κατά της επένδυσης. Όμως δεν πρέπει να στηρίζονται στο ΣτΕ γιατί αποδεικνύεται σήμερα ότι καμία από τις 16 αποφάσεις του υπέρ της επένδυσης δεν ήταν ικανή να αναχαιτίσει την κυβερνητική επίθεση, ειδικά σε μία περίοδο που έχει ξεσπάσει ανοιχτός πόλεμος κυβέρνησης δικαστών μετά το μπλόκο τους στη φίμωση των καναλιών.

Δεν θα τους σώσει καμία αντιπολίτευση, που υπόσχεται λύση όταν και όποτε αναλάβει την κυβέρνηση. Δεν θα τους σώσει κανένας Μπόμπολας που κρατάει τώρα το 5% αλλά έχει παραμεριστεί από τη διοίκηση της Ελντοράντο Γκολντ επειδή δεν μπόρεσε να κρατήσει καμία υπόσχεσή του για διαμεσολάβηση με τους κυβερνητικούς παράγοντες υπέρ της επένδυσης. Αυτές οι υποσχέσεις ήταν κάλπικες, αφού ο ρόλος του ήταν μόνο υπονομευτικός, και περιοριζόταν στο να δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση για τις αυθαιρεσίες της (http://www.oakke.gr/sabotaz-crisis/σαμποταζ-–-ρωσοκινεζικη-διεισδυση/item/571-). Πως θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό ένα κεφάλαιο που αγόρασε τζάμπα τα μεταλλεία και τα είχε στον πάγο για δέκα χρόνια σχεδόν κάνοντας αγοραπωλησίες των μετοχών του για να αποκομίσει κέρδος ύψους περίπου μισού δις? Αυτές τις ακριβές αγοραπωλησίες τις προώθησε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ όταν για όλα τα χρόνια που είχε ο Μπόμπολας τις μετοχές κρατούσε σε ύφεση το κίνημα κατά του χρυσού και έφτασε στο σημείο το 2010 μέσω της «Αυγής» να διαφημίζει την «Ελληνικός Χρυσός» σαν «μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στην Ελλάδα (http://www.oakke.gr/basic-articles/item/571, http://www.oakke.gr/na485/kirio_skouries485.htm).

Δεν θα τους σώσει καμία εταιρεία που αρνείται επίμονα να δώσει την πολιτική σύγκρουση με τους σαμποτέρ της κυβέρνησης και προσπαθεί να λύσει το θέμα με ατέρμονες διαπραγματεύσεις. Σε αυτά τα πλαίσια αντικατέστησε μάλιστα τον προηγούμενο διευθύνοντα σύμβουλο της Πολ Ράιτ που έκανε συχνές καταγγελίες στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για καθυστερήσεις.

Σε άρθρο μας για τα μεταλλεία τον Οκτώβρη του 2015, είχαμε αναφέρει ότι η καναδική Ελντοράντο Γκολντ πήρε τη θέση της TVX«στο ελληνικό πανδοχείο του τρόμου όπου ο επισκέπτης γίνεται αρχικά δεκτός με μουσική μέσα στη φωτισμένη μεγάλη σάλα του ισογείου και σταδιακά τεμαχίζεται και μετατρέπεται σε γεύμα μέσα στα σκοτεινά του υπόγεια».

Αυτή η τοποθέτηση που έγινε πριν δύο χρόνια επιβεβαιώνεται σκανδαλωδώς σήμερα καθώς η διεθνής μετοχή της μητρικής Ελντοράντο Γκόλντ καταβυθίζεται. Οι εργαζόμενοι δεν ωφελούνται βέβαια από τις ανόδους της μετοχής των ιδιοκτητών των μεταλλείων, όμως δεν έχουν κανένα συμφέρον να επιτρέψουν την καταστροφή της επένδυσης γιατί αυτή τους στερεί το μεροκάματο και ρίχνει στην εξαθλίωση και τις στερήσεις τα παιδιά τους. Αυτόν τον κυβερνητικό κανιβαλισμό που στρέφεται κύρια εναντίον τους, ενάντια στην ανάπτυξη της περιοχής και ενάντια στην ίδια τη χώρα πρέπει να πολεμήσουν, ενώ οι κανίβαλοι ύπουλοι πράκτορες του ρώσικου χιτλερικού κεφάλαιου θα τους κατηγορούν για δούλους ή συνεργάτες των καναδών.

Όμως ήταν ο μαζικός αγώνας που έδωσαν οι μεταλλωρύχοι κατά του Λαφαζάνη όταν ανακάλεσε πολεοδομικές άδειες για το έργο με τη μεγάλη διαδήλωση τους με τις οικογένειες τους στην Αθήνα τον Απρίλη του 2015, που ξεσκέπασε τις κυβερνητικές προθέσεις, άλλαξε το κλίμα στην κοινή γνώμη και αναχαίτισε προσωρινά την κυβερνητική επίθεση. Ο εφησυχασμός τους στη συνέχεια απέναντι στην επίθεση Σκουρλέτη με την προσδοκία της νίκης στο ΣτΕ έδωσε άπλετο χρονικό έδαφος στους κυβερνητικούς σαμποταριστές να χτυπήσουν την πρόοδο της επένδυσης με αποτέλεσμα σήμερα να βρίσκονται κοντύτερα στο κλείσιμο από κάθε άλλη φορά.

Η επίθεση της κυβέρνησης θα έπεφτε στο κενό αν η ίδια δεν συνέχιζε να αξιοποιεί ασταμάτητα τη δημαγωγία για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και να οργανώνει τις τοπικές αντιδράσεις που η ίδια προωθεί και προβάλλει σαν το μόνο κίνημα της περιοχής και μάλιστα σαν εκφραστή της πλειοψηφίας των κατοίκων. Τότε η ΟΑΚΚΕ είχε καταγγείλει τη στάση των ανθρώπων του Μπόμπολα στη διοίκηση της «Ελληνικός Χρυσός» Στρατουδάκη και Θεοδωρακόπουλου που έλεγαν στους εργάτες –και κάποιοι στη διοίκηση του Σωματείου τους πίστευαν - ότι όσο περπατάει η επένδυση δεν πρέπει να απαντάνε στο κίνημα κατά της επένδυσης για να μην θυμώνουν τους κατοίκους της Ιερισσού και επίσης ότι φταίει μόνο ένας Παπαγεωργίου και μερικοί άλλοι που παρασύρουν το λαό της περιοχής και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει την επένδυση αλλά δεν την αφήνουν οι λίγοι δημαγωγοί που παρασύρουν τον κόσμο. Επειδή ξεσκεπάζαμε διαρκώς αυτή τη γραμμή στους εργάτες και τον ρωσόδουλο Μπόμπολα σαν εμπνευστή της οι άνθρωποι του είχαν ρίξει στους εργάτες τη γραμμή για απομόνωση της ΟΑΚΚΕ. Μάλιστα γράψανε εναντίον μας στο μπλογκ των κατοίκων του Αριστοτέλη όταν ο σ. Ζαφειρόπουλος καλεσμένος από τα σωματεία ανέβηκε και μίλησε στη μεγάλη συγκέντρωση της Παναγιάς καταχειροκροτούμενος από τους χιλιάδες συγκεντρωμένους κατοίκους.

Η ΟΑΚΚΕ που έχει σταθεί με συνέπεια στο πλευρό των μεταλλωρύχων από την εποχή των αγώνων τους να μείνουν ανοιχτά τα μεταλλεία επί TVX, επέμενε πάντα στο ότι η μάχη αυτή μπορεί να κερδηθεί μόνο με μια πλατιά εκστρατεία των εργαζόμενων σε όλο το λαό για το πόσο ασφαλής περιβαλλοντικά είναι η επένδυση και την αντιπαράθεση των επιστημονικών επιχειρημάτων. Μια τέτοια καμπάνια θα αποδυνάμωνε και θα ξεγύμνωνε και το τοπικό κίνημα κατά του χρυσού, και θα ένωνε όλους τους κατοίκους στον αγώνα για τη λειτουργία των μεταλλείων.

Σε κάλεσμα μας τον Μάη του 2015 στους μεταλλωρύχους να βρίσκονται σε συναγερμό και να μην καθησυχαστούν από την επιτυχία της διαδήλωσης τους και από προσφυγές στο ΣτΕ αναφέραμε: ««Κα­θα­ρές κου­βέ­ντες. Οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι δεν θα μπο­ρέ­σουν να νι­κή­σουν αν δεν α­ξιο­ποι­ή­σουν τους πιο έ­γκυ­ρους ει­δι­κούς ε­πι­στή­μο­νες της με­ταλ­λουρ­γί­ας χρυ­σού στην Ελ­λά­δα και σε ό­λο τον κό­σμο, που μπο­ρούν  να ε­πι­βε­βαιώσουν σή­με­ρα σε η­με­ρί­δες και σε συ­νέ­δρια ό­τι  η μέ­θο­δος ε­ξό­ρυ­ξης στις Σκουριές (α­κα­ριαί­α τή­ξη σε κλει­στό φούρ­νο) εί­ναι η πιο σύγ­χρο­νη που υ­πάρ­χει σε ό­λο τον κό­σμο στη με­ταλ­λουρ­γί­α χρυ­σού (με πρω­το­πό­ρα στη χρή­ση της τη Φιν­λαν­δί­α) και ό­τι εί­ναι ε­ντε­λώς α­κίν­δυ­νη για το πε­ρι­βάλ­λον. Οι ερ­γα­ζό­μενοι στις Σκου­ριές ο­φεί­λουν κυ­ρί­ως και μπο­ρούν να α­παι­τή­σουν α­πό τα κα­νά­λια πριν τα ε­λέγ­ξει ή τα κλεί­σει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν εκ­πο­μπές ό­που θα εμ­φα­νι­στούν μπρο­στά στο λα­ό οι ει­δι­κοί των δύ­ο πλευ­ρών να μι­λήσουν δια μα­κρών για το ζή­τη­μα και ε­κεί θα φα­νεί η γύ­μνια των διά­φο­ρων αντι­γκόλ­ντ. (σημείωση δικιά μας: Πόσο έχει αρχίσει να επιβεβαιώνεται σήμερα αυτή η πρόβλεψη όταν το πιο φιλικό κανάλι για τις κινητοποιήσεις το ΜΕΓΚΑ είναι ειδησεογραφικά κλειστό, ο Αντέννα έχει υπεύθυνο ειδήσεων τον Φιλοσύριζα Χατζηνικολάου, ο Αλφα πάει για πούλημα επειδή η κυβέρνηση έχει ρίξει πρόστιμο στον Κοντομηνά 75.000.000). Αυ­τό για­τί οι πραγ­μα­τι­κοί ε­πι­στή­μο­νες και οι πραγ­μα­τι­κοί ει­δικοί ξέ­ρουν να εκ­φρά­ζουν και να ε­κλα­ϊ­κεύ­ουν τις βα­σι­κές έν­νοιες της ε­πι­στή­μης και της τε­χνο­λο­γί­ας ε­νώ οι κο­μπο­γιαν­νί­τες α­πο­κα­λύ­πτο­νται μπρσστά τους. Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν πρό­κει­ται να ε­πι­τρέ­ψει τη με­ταλ­λουρ­γί­α στις Σκου­ριές,  πα­ρά μό­νο αν υ­πο­χρε­ω­θεί α­πό έ­να παλ­λα­ϊ­κό κί­νη­μα υ­πέρ της επέν­δυ­σης και μά­λι­στα πα­νελ­λα­δι­κής εμ­βέ­λειας που θα ξε­ση­κώ­σουν οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι  γύ­ρω τους.

Αυ­τός εί­ναι ο μό­νος τρό­πος να κερ­δη­θού­νε πο­λι­τι­κά και οι κα­λοί άν­θρω­ποι της Ιε­ρισ­σού και της Θεσ­σα­λο­νί­κης, να κα­τα­λά­βου­νε την α­λή­θεια και να μεί­νου­νε μό­νοι τους οι τρα­μπού­κοι του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ψευ­το­α­ναρ­χι­σμού, α­πο­μο­νω­μέ­νοι και α­πα­ξιω­μέ­νοι α­πό το λα­ό της πε­ριο­χής, σαν ψεύ­τες και α­πα­τε­ώ­νες που εί­ναι» (http://www.oakke.gr/2013-02-16-19-35-51/item/520-).

Υπάρχει ακόμα χρόνος να σωθούν τα μεταλλεία, αλλά αυτός όσο πάει και λιγοστεύει.

Χω­ρίς ε­πι­στη­μο­νι­κή και σε με­γά­λο βαθ­μό πο­λι­τι­κή α­πο­κά­λυ­ψη μπροστά στο λα­ό του μαύ­ρου με­τώ­που των σα­μπο­τα­ρι­στών, θα ανοίξει ακόμα περισσότερο ο δρόμος στην κυβέρνηση και το καθεστώς των σαμποτέρ που τη στηρίζουν για το κλείσιμο των μεταλλείων. Αυτοί δεν νοιάζονται για κανένα περιβάλλον παρά μόνο για να παραδώσουν το στα χέ­ρια του α­φε­ντι­κού τους, του ε­πί­δο­ξου α­φε­ντι­κού ό­λης της Ελ­λά­δας, όλης της Χαλ­κιδι­κής και πρώ­τα-πρώ­τα του Ά­γιου Ό­ρους, πατώντας πάνω στα πτώματα των εργαζομένων στα μεταλλεία. Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να περάσει!