Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Καθώς το Κρεμλίνο κλιμακώνει την επίθεσή του στην Ουκρανία με το ρωσικό νεοχιτλερικό στρατό να προελαύνει στο έδαφός της και να βομβαρδίζει ανηλεώς μια σειρά αστικών και ενεργειακών υποδομών, το Κίεβο ζήτησε από τις συμμαχικές κυβερνήσεις μια επιπλέον στρατιωτική ενίσχυση και συγκεκριμένα ενίσχυση της αεράμυνάς του με τουλάχιστον 7 συστήματα Patriot και άλλα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα, όπλα και πυρομαχικά. Άμεση υπήρξε η ανταπόκριση ορισμένων κυβερνήσεων (Γερμανίας, Ολλανδίας κ.ά.) ενώ μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ ασκήθηκαν έντονες πιέσεις σε χώρες που διαθέτουν τέτοια συστήματα και δεν αντιμετωπίζουν καμία επικείμενη απειλή, κυρίως σε Ελλάδα και Ισπανία, να παραχωρήσουν ορισμένα από αυτά στους Ουκρανούς.

Αυτό το κείμενο το γράφουμε με την ευκαιρία του θανάτου του Γκορμπατσόφ. Αυτόν τον θρηνούν οι αδιόρθωτοι δυτικοί αστοί ανίκανοι να καταλάβουν τον αναγκαίο ρόλο του στην άνοδο του Γέλτσιν και μέσα από αυτή του Πούτιν. Λέμε ότι είναι αδιόρθωτοι γιατί δεν προβληματίζονται ούτε για το γεγονός ότι ο ίδιος έζησε τα τελευταία του χρόνια και πέθανε υπερασπιζόμενος τον Πούτιν στο αποκορύφωμα της κτηνωδίας του. Η εξήγηση αυτής της προσήλωσης βρίσκεται στο πιο σημαντικό κείμενο διεθνούς ανάλυσης της ΟΑΚΚΕ που έκρινε την παραπέρα ανάπτυξη της γραμμής της. Πρόκειται για το κεντρικό άρθρο της Νέας Ανατολής αρ. φ. 146 του Αυγούστου του 1991 που είχε τον τίτλο «ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΓΕΛΤΣΙΝ – ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ» (*). Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η ταραχώδης περίοδος στην οποία συντελείται το πέρασμα από την υπό διάλυση ΕΣΣΔ του Γκορμπατσόφ στη δήθεν δημοκρατική Ρωσία του Γέλτσιν και γίνεται η εκτίμηση ότι αυτή η νέα Ρωσία αποτελεί την αρχή μιας ακόμα πιο επιθετικής εποχής για το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό - νεοχιτλερισμό.

Δέκα μήνες από την έναρξη της δεύτερης, ανοιχτής εισβολής τους στην Ουκρανία τα ρωσικά ναζιστικά στρατεύματα έχουν χάσει όχι λίγες από τις προηγούμενες θέσεις τους. Οι επιτυχίες αυτές του ουκρανικού στρατού οφείλονται σ’ ένα μεγάλο βαθμό στο παλλαϊκό κίνημα αντίστασης το οποίο αναπτύσσεται μέρα με τη μέρα στις κατεχόμενες από τα ρωσοχιτλερικά στρατεύματα περιοχές της χώρας. Πρόκειται για το πρώτο λαϊκό αντιφασιστικό αντάρτικο της Ευρώπης σε συνθήκες τρίτου παγκόσμιου πολέμου, ένα ηρωικό κίνημα που δείχνει στους ευρωπαϊκούς λαούς το δρόμο της αντίστασης στην επικείμενη επέλαση των νέων ρωσοκινέζων χίτλερ στις χώρες τους, ενώ ταυτόχρονα ξεσκεπάζει σα συνεργάτη των ναζί μια ψευτοαριστερά που με ύπουλο τρόπο επιχειρεί να σαμποτάρει την αντίσταση του ουκρανικού λαού και του ουκρανικού κράτους απέναντι στους δολοφόνους τους. Το παρακάτω ρεπορτάζ των Τάιμς της Νέας Υόρκης της 26/12, το οποίο δημοσιεύουμε εδώ σε δική μας μετάφραση, μας δίνει μια ζωντανή εικόνα του κινήματος αυτού μέσα από τις εμπειρίες των πρωταγωνιστών του που δραστηριοποιήθηκαν στη νυν απελευθερωμένη περιοχή της Χερσώνας (https://www.nytimes.com/2022/12/25/world/europe/ukraine-kherson-defiance-russia.html).

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

Οι ψευτοαριστεροί πράκτορες και φίλοι της νεοναζιστικής Ρωσίας πατάνε πάνω στα θύματα της σφαγής των Τεμπών για να απειλήσουν για πρώτη φορά με άσκηση μαζικής βίας τους δημοκρατικούς αντιπάλους του. Κι αυτό γιατί στις συγκεντρώσεις και στις πορείες που οργάνωσαν για την καταγγελία της σφαγής έδωσε μεγάλη μαζικότητα η αυθόρμητη συμμετοχή μιας προοδευτικής νεολαίας που ήταν πραγματικά ανήσυχη και θυμωμένη και έψαχνε να βρει τη φωνή της κάτω από τα πανό που είχαν ετοιμάσει πριν από αυτήν και γι’ αυτήν οι σοσιαλφασιστικές ηγεσίες των ΠΑΜΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έτσι δίχως να το θέλουν ο θυμός και οι φωνές τους μπήκαν στην υπηρεσία εκείνων των πολιτικών δυνάμεων και βαθύτερα εκείνης της πολιτικής γραμμής που τη μοιράζονται όλες οι κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές ηγεσίες των τριών τελευταίων δεκαετιών που είναι υπεύθυνες για τη σφαγή των Τεμπών αλλά και γενικότερα για την παραγωγική και πολιτική κατάπτωση και το σταδιακό εκφασισμό της χώρας. Με λίγα λόγια μέσα σε αυτό το κίνημα η νεολαία αυτοτραυματίζεται αλλά αυτό είναι το αντάλλαγμα για τη γνώση που σε βάθος χρόνου θα πάρει. Το άμεσο πρόβλημα ωστόσο είναι ότι αυτή η ανταπόκριση της νεολαίας ισχυροποίησε τις τρεις σοσιαλφασιστικές ηγεσίες που αναφέραμε και τους έδωσε τη δυνατότητα να κηρύξουν ένα πογκρόμ κατ’ αρχήν ιδεολογικού λιντσαρίσματος και παράλληλα να εκτοξεύσουν τις πρώτες στη μεταπολιτευτική ιστορία απειλές βίας ενάντια κυρίως στους δημοσιογράφους αλλά και στα πολιτικά στελέχη που βρίσκονται λίγο ή πολύ απέναντι στο φασισμό τους. Μάλιστα αυτές οι απειλές εκτοξεύτηκαν παράλληλα και σε συντονισμό με εκείνες της φασιστικής χουλιγκάνικης ακροδεξιάς των γηπέδων.

Το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Νίγηρα με την καθαίρεση της εκλεγμένης κυβέρνησης του Μοαμέντ Μπαζούμ, αποτελεί μία κρίσιμη εξέλιξη στον πόλεμο του ενεργειακού στραγγαλισμού που έχει εξαπολύσει η Ρωσία ενάντια στην Ευρώπη. Το ότι το πραξικόπημα αυτό ήταν ρωσοκίνητο φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Οι πραξικοπηματίες οργάνωσαν συγκέντρωση έξω από τη γαλλική πρεσβεία με ρώσικες σημαίες στα χέρια και με συνθήματα υπέρ του Πούτιν, ενώ κινήθηκαν επιθετικά ενάντια στη γαλλική πρεσβεία και έβαλαν φωτιά σε μία πόρτα της. (1) Ο Νίγηρας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές ουρανίου της ΕΕ.

Πρόκειται για την τρίτη χώρα της στρατηγικής περιοχής του Σαχέλ στην Αφρική που μετά το Μαλί και τη Μπουρκίνα Φάσο περνάει με πραξικόπημα στον έλεγχο της Ρωσίας. Το βασικό όμως είναι ότι πρόκειται για τη μόνη χώρα του Σαχέλ που είχε φιλοουκρανική και όχι φιλορώσικη ή ψευτοουδέτερη θέση. Με την κατοχή μέσω αντιπροσώπων του Νίγηρα η Ρωσία ελέγχει το Σαχέλ και τελικά μια απέραντη λωρίδα γης που κόβει οριζόντια την Αφρική στη μέση και η οποία ξεκινάει από τον Ατλαντικό και φτάνει ως την Ερυθρά Θάλασσα. Αυτό σημαίνει ότι από σήμερα η Ρωσία ελέγχει τις συγκοινωνιακες καρωτίδες της Αφρικής σε ότι αφορά τις στρατηγικές πρώτες ύλες και τις μεταναστευτικές ροές.

Αυτή η ιστορικής σημασίας εξέλιξη επιβεβαιώνει δυστυχώς με δραματικό τρόπο μία πολύ διεξοδική ανάλυση της ΟΑΚΚΕ για την παγκόσμια στρατηγική του νεοχιτλερικού άξονα στο βασικότερο κείμενο της για το ουκρανικό, που είχε δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της στις 24 Μάη 2022, τρεις μήνες μετά τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία με τίτλο «Ο θερμός κεντρικός και ο ενεργειακός κυκλωτικός - ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΣΚΛΗΡΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» (https://www.oakke.gr/global/item/1484- ) το οποίο αναδημοσιεύουμε σήμερα. Συγκεκριμένα στην εισαγωγή εκείνου του άρθρου παρουσιαζόταν η εκτίμηση ότι : «η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης». Στη συνέχεια υπάρχει εκτεταμένη αναφορά για τη ρώσικη στρατηγική στον Τρίτο Κόσμο και ανάμεσα στα άλλα αναφέρονται τα εξής: «Αυτή η περικύκλωση εκδηλώνεται σήμερα πιο εκκωφαντικά στο ζήτημα της ενέργειας, αλλά ισχύει ευρύτερα στο ζήτημα των στρατηγικών πρώτων υλών, όπου ισχύει ο εξής καταμερισμός ανάμεσα στις δύο χώρες του πολεμικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας: Η μεν Ρωσία ελέγχει στην κύρια πλευρά τους υδρογονάνθρακες και τα σιτηρά και μια σειρά στρατηγικά μέταλλα, ενώ η Κίνα ελέγχει ειδικά τις σπάνιες γαίες που είναι κρίσιμες για την κατασκευή των μπαταριών, είναι απαραίτητες για την λειτουργία των ΑΠΕ καθώς και για μια σειρά βιομηχανικά εξαρτήματα. Για παράδειγμα αν κυριαρχήσει η Ρωσία και στο Νίγηρα (που τον έχει από παντού περικυκλώσει μετά από τις πρόσφατες δικτατορίες της στο Μάλι, στη Μπουργκίνα Φάσο και την πολιτική κρίση στο Τσαντ) θα μπορέσει να ελέγξει το 75% της παγκόσμιας παραγωγής του ουράνιου αφού ουσιαστικά ήδη ελέγχει το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Έτσι θα μπορεί την κατάλληλη στιγμή να στερήσει από τη Γαλλία το ουράνιο που τροφοδοτεί τους πυρηνικούς της αντιδραστήρες».

Αυτό είναι το ανοιχτό χτύπημα που δίνεται σήμερα στην Ευρώπη με το πραξικόπημα στο Νίγηρα να είναι το αποτέλεσμα μίας μεθοδικής ρώσικης στρατηγικής.

(1) Ενημέρωση 23/9/2023: Ενημερώνουμε το άρθρο με την απάλειψη της φράσης «Ταυτόχρονα ο στρατηγός που ανέλαβε την εξουσία ο Αμπτνουραχμάν Τιανί, ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις εξαγωγές ουρανίου και χρυσού στη Γαλλία». Η συγκεκριμένη είδηση μεταδόθηκε από το BBCτο οποίο έχει διορθώσει το σχετικό άρθρο του σε αυτό το σημείο με την εξής παρατήρηση (https://www.bbc.com/news/world-africa-66358951): «Διόρθωση: Αυτό το άρθρο έχει τροποποιηθεί με την απάλειψη αναφοράς ότι η χούντα διακόπτει τις εξαγωγές ουρανίου στη Γαλλία» («Correction: This article has been amended to remove a reference to the junta stopping uranium exports to France» ).

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΕΔΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΦΙΣΑΣ:

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ

Όχι στον πόλεμο του στην Ουκρανία που προετοιμάζει τη μεγάλη επίθεσή του στην Ευρώπη

Όχι στον πόλεμο που άναψε με τους λακέδες του ναζήδες γενοκτόνους της Χαμάς για να απαντήσει ο φίλος του φασίστας Νετανιάχου με τρόπο που να φουντώνει τον αντισημιτισμό και την έχθρα ανάμεσα στον Αραβικό κόσμο και στις δυτικές χώρες

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Μια ιδιαιτερότητα του πολέμου που διεξάγει σήμερα η Ουκρανία για την επιβίωσή της είναι η πλατιά χρησιμοποίηση των drones, κυρίως των μικρών καμικάζι drone προβολής πρώτου προσώπου (first person view – FPV), που αποδείχτηκαν ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό όπλο φθοράς του αντιπάλου. Το μικρό drone τέτοιου τύπου είναι ένα χαμηλού κόστους και γρήγορο στη συναρμολόγηση όπλο ακριβείας, ικανό να πλήξει άρματα μάχης και άλλους στόχους, όπως πυροβολικό, θέσεις πεζικού, φορτηγά, από απόσταση έως και 20χλμ. και έχει προκαλέσει κατά τους τελευταίους μήνες το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών απωλειών σε τανκς. Τόσο μεγάλη υπήρξε η διάδοση του κινήματος των drones ώστε τον περασμένο Φλεβάρη ο πρόεδρος της χώρας Ζελένσκι ανακοίνωσε τη δημιουργία ξεχωριστού κλάδου μη επανδρωμένων συστημάτων μέσα στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.