Την πλειοψηφία των μετοχών στο ΜΕΓΚΑ την έχουν οι Ψυχάρης-Βαρδινογιάννης και τη μειοψηφία ο Μπόμπολας. Στα πλαίσια αυτής της επίθεσης η κρυφοφασιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παραγκώνισε πραξικοπηματικά το ΕΣΡ από την υπόθεση της αδειοδότησης των καναλιών, επέβαλε μια πρωτοφανή για δημοκρατική χώρα απόφαση για τον περιορισμό των αδειών καναλιών πανελλαδκής εμβέλειας σε 4 την ώρα που σήμερα αυτά τα κανάλια είναι 8 και θα μπορούσαν να είναι πρακτικά απεριόριστα στον αριθμό, και ετοιμάζεται με έναν ψευτοδιαγωνισμό να παραδώσει στη ρωσόδουλη νέα κρατική ολιγαρχία το πιο ενοχλητικό από αυτά, το ΜΕΓΚΑ.
Αυτή την επιχείρηση την παρακολουθεί με χαρακτηριστικά εσκεμμένη απάθεια, που σημαίνει ουσιαστικά με έγκριση, σύσσωμη η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.
Ετσι λοιπόν ψηφίστηκε στις 28 Γενάρη η τροπολογία του γκαουλάιτερ των ΜΜΕ Παππά, η οποία προβλέπει ότι ο αριθμός των τηλεοπτικών αδειών θα αποφασίζεται με απλή πλειοψηφία από το Κοινοβούλιο, δηλαδή από την κυβέρνηση, έπειτα από σχετική εισήγηση του αρμόδιου υπουργού Επικρατείας χωρίς καμία εμπλοκή του ΕΣΡ που είναι τουλάχιστον ένα διακομματικό όργανο. Στις 10 Φλεβάρη το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε ότι οι τηλεοπτικές άδειες θα είναι τέσσερις. Η απόφαση επικυρώθηκε αμέσως από τη Βουλή. Λίγες μέρες μετά ασκήθηκε ποινική δίωξη στον Ψυχάρη για ηθική αυτουργία σε απιστία των τραπεζικών υπαλλήλων της Alpha, με την κατηγορία ότι τους παρακίνησε να του δώσουν ένα προσωπικό δάνειο 57 εκ ευρώ χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις!!!
Ποινική δίωξη για το αδίκημα του πλειοψηφικού μετόχου. Στόχος η εξόντωση του Ψυχάρη, η πιστωτική ασφυξία του MEGA και ο τελικός έλεγχος του ΔΟΛ
Πως αποφάνθηκε ο εισαγγελέας ότι οι εξασφαλίσεις του δανείου δεν ήταν επαρκείς; Από μία έκθεση της Τράπεζας Ελλάδας η οποία ονομάστηκε «Έκθεση ειδικής έρευνας» και η οποία έγινε επειδή ο όμιλος παρουσίαζε το μεγαλύτερο ύψος δανείων από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις ΜΜΕ, λες κι αυτό από μόνο του αποτελεί αντικείμενο «ειδικής έρευνας». Αυτή όμως ήταν η βασική κατηγορία του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό κατά του ΔΟΛ ειδικά, και κατά των ΜΜΕ γενικότερα, τα οποία κατηγορούσε τάχα για θαλασσοδάνεια. Αλλά θαλασσοδάνεια σημαίνει να δανείζεσαι λεφτά για μια δουλειά και να τα τοποθετείς σε μια άλλη ή να τα αποθησαυρίζεις, πράγμα για το οποίο όμως δεν κατηγορείται ο Ψυχάρης. Προφανώς σε συμμόρφωση με την κυβερνητική γραμμή άρχισε να ψάχνει για εγκλήματα η Τράπεζα της Ελλάδας.
Στη έκθεση διαπιστώνεται λοιπόν ότι κακώς η Alpha έδωσε δάνειο στον Ψυχάρη για να αγοράσει μετοχές στον ΔΟΛ με τον ισχυρισμό ότι ο Ψυχάρης έπρεπε να προσελκύσει νέους επενδυτές στον ΔΟΛ, και όχι να πάρει δάνειο επιβαρύνοντας το κύρια δικό του (!) συγκρότημα. Σύμφωνα όμως με την έκθεση χωρίς την είσοδο νέων κεφαλαίων στον ΔΟΛ, ούτε το προσωπικό του δάνειο, ούτε τα δάνεια που έχει πάρει ο επιχειρηματικός όμιλος θα είναι βιώσιμα Αυτές οι εκτιμήσεις για την επιχειρηματική πορεία του ΔΟΛ κατά τον εισαγγελέα αποτέλεσαν τη βάση για κακουργηματική δίωξη. Δεν θα υπήρχε δηλαδή κακούργημα αν ο ΔΟΛ είχε «επιτρέψει την είσοδο νέων κεφαλαίων στον ΔΟΛ» που σημαίνει αν είχε διαθέσει μετοχές σε κάποιους ανατολικούς ολιγάρχες που έτσι, μαζί με τον Μπόμπολα θα αποκτούσαν την πλειοψηφία στο ΜΕΓΚΑ. Επίσης το σκηνικό θα άλλαζε αμέσως αν ο τελευταίος αποφάσιζε τώρα να πουλήσει τις μετοχές του, οπότε τα δάνεια θα ξαναγίνονταν βιώσιμα…
Στη βάση του παραπάνω ασύλληπτου σκεπτικού η Τράπεζα της Ελλάδας συστήνει να γίνουν κατασχέσεις στα περιουσιακά στοιχεία του ΔΟΛ, μιας επιχείρησης που ως τώρα δεν είχε πρόβλημα να εξυπηρετεί κανονικά τα δάνειά της, ώστε να εξασφαλιστεί τάχα η αποπληρωμή τους. Βεβαίως ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί η μη αποπληρωμή των δανείων είναι να αρχίσουν οι κατασχέσεις μιας επιχείρησης. Ασφαλώς αυτό σημαίνει και δυνατότητα κατάσχεσης ακόμα και των εφημερίδων του συγκροτήματος!!! Με λίγα λόγια ό,τι και να γίνει ο Ψυχάρης ή πρέπει να πάει φυλακή ή να χάσει τον έλεγχο του συγκροτήματος που ελέγχει, δηλαδή όλα αυτά τα ΜΜΕ να φιμωθούν, ή να αλλάξουν με τη βία ιδιοκτήτη, δηλαδή την πολιτική γραμμή τους ! Αυτή ακριβώς είναι η τακτική με την οποία το καθεστώς Πούτιν έλεγξε σε διάστημα 10 χρόνων τα κανάλια της Ρωσίας (ο Τσίπρας θέλει να το κάνει πιο γρήγορα) οπότε και μπόρεσε να επιβάλλει τη μοντέρνα, δηλαδή τη με καλυμμένη βία μέθοδο φασιστικής δικτατορίας, μιας και κανένα από τα εγκλήματα του δεν γίνονται γνωστά στο ρωσικό λαό.
Αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση της ΤτΕ που μεγάλα αποσπάσματά της «όλως τυχαία» δημοσιεύτηκαν στην Αυγή: η επιχειρηματική επιλογή του μοναδικού πλέον μετόχου να εξαγοράσει όλες τις μετοχές της εταιρείας, «αύξησε σημαντικά τον δανεισμό της σε επίπεδο που δεν φαίνεται να είναι (δηλαδή δεν αποκλείεται και να είναι- σημείωση δικιά μας) ομαλά εξυπηρετήσιμο, παρά μόνο κατόπιν σοβαρής ενίσχυσης των κεφαλαίων της» και ότι η δανειοδότηση είναι επιλήψιμη γιατί «δεν αφορούσε την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της εταιρείας, αλλά τη στήριξη της επιχειρηματικής επιλογής του φορέα για πλήρη ιδιοκτησιακό έλεγχό της»!!! Πρόκειται για πρωτοφανείς ισχυρισμούς μιας κυβερνητικά ελεγχόμενης εθνικής κρατικής τράπεζας τους οποίους στη συνέχεια μετέτρεψε σε ποινική δίωξη η εισαγγελική αρχή. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι διαπιστώνεται πλήρης νομιμότητα στη διαδικασία της δανειοδότησης των 140 εκ ευρώ που πήρε σαν επιχειρηματικό δάνειο ο όμιλος, και ότι μόνο το δάνειο των 57 εκ ευρώ που πήρε ο Ψυχάρης για να αγοράσει μετοχές ελέγχεται για «παρεκκλίσεις» από τους κανονισμούς δανειοδότησης.
Βεβαίως πριν φτάσουμε σε αυτές τις ανακαλύψεις της ΤτΕ και της δικαιοσύνης έχουμε την επί μακρόν προαναγγελία του ότι η κυβέρνηση θέλει να εγχειρήσει τα κανάλια, και κυρίως το όργιο των κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη αρχίζοντας από τις ωμές επεμβάσεις της συριζαίας προέδρου του Αρείου Πάγου Θάνου (θυμίζουμε υπερασπίστρια της αθώωσης του ναζί Κ. Πλεύρη) και φθάνοντας ως τις επεμβάσεις του Παπαγγελόπουλου. Είναι φυσικό μετά από όλα αυτά, στην απάντησή του ο ΔΟΛ να μιλάει για «ποινικοποίηση πιστώσεων» και αντι-ΜΜΕ κλίμα (Ναυτεμπορική, 24/2).
Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, απέτυχε, όπως ήταν φυσικό η προγραμματιζόμενη αύξηση των 15 εκατομμυρίων Ευρώ στο ΜΕΓΚΑ, που ήταν αναγκαία για την επιβίωση του καναλιού. H άσκηση της δίωξης έκανε απαγορευτική οποιαδήποτε δανειοδότηση, καθώς και την αναδιάρθρωση της υπάρχουσας δανειοδότησης του καναλιού ώστε να είναι αυτό βιώσιμο. Έτσι ο διευθύνων σύμβουλος του καναλιού υποχρεώθηκε να παραιτηθεί! Με λίγα λόγια η κυβέρνηση παρέλυσε τον ΔΟΛ με μια τρομερή σφυριά στο κεφάλι και μετά του πήρε την περιουσία λέγοντας ότι έχει χάσει την ικανότητα να έχει την επιμέλειά της.
Αυτή τη στιγμή στο MEGA μέτοχοι είναι οι Ψυχάρης – Βαρδινογιάννης, και με ένα ποσοστό 32,73% ο ανατολικός κρατικοολιγάρχης Μπόμπολας, ο οποίος προφανώς εδώ και καιρό αρνείται να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό για αύξηση του κεφαλαίου. Τώρα προτείνει τη μεταφορά του MEGA στις εγκαταστάσεις του Πήγασου, δηλαδή του Έθνους (!), ενώ η ειδησεογραφία αναφέρει την πιθανή είσοδο του άλλου εντελώς λούμπεν και τραμπούκου ανατολικού ολιγάρχη Μαρινάκη στη μετοχική σύνθεση με μία νέα αύξηση κεφαλαίου.
Ο Ψυχάρης αποκαλύπτει τις παρεμβάσεις και τους εκβιασμούς Τσίπρα, αλλά σύσσωμο το διακομματικό καθεστώς καλύπτει τον πρωθυπουργό που έπρεπε να είχε ήδη παραιτηθεί.
Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης, ο Ψυχάρης πέρασε στην αντεπίθεση και αποκάλυψε με άρθρα στο Βήμα συναντήσεις που έκανε ο Τσίπρας με τον Ψυχάρη στις οποίες ο πρώτος διαμαρτυρήθηκε για μη ευνοϊκή κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου. Επίσης τα δημοσιεύματα αναφέρθηκαν στην απαίτηση του Τσίπρα για παραγκωνισμό ενός συγκεκριμένου δημοσιογράφου από προεκλογικές πολιτικές εκπομπές, ο οποίος δεν κατονομάζεται αλλά φωτογραφίζεται, και είναι ο Πρετεντέρης με τον ταυτόχρονο εκβιασμό για μποϊκοτάζ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο ΜΕΓΚA. (Θυμόμαστε πόσο ο Πρετεντέρης είχε απειληθεί από τους φίλους της «17Ν» με δολοφονία, πράγμα που δείχνει πόσο βαθειά ο πιο τραμπούκικος ψευτοαναρχισμός είναι ενεργούμενο του ΣΥΡΙΖΑ). Οι παρεμβάσεις επεκτάθηκαν σύμφωνα με όσα αναφέρονται στα σχετικά άρθρα του Βήματος στην απαίτηση για αναβάθμιση συγκεκριμένου πολιτικού συντάκτη στο MΕΓΚΑ, την πρόσληψη στο δελτίο του σταθμού κεντρικού αρθρογράφου της «Αυγής», καθώς και την αντικατάσταση του διευθυντή της εφημερίδας ΝΕΑ, με στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ!!!
Οι συναντήσεις δεν διαψεύστηκαν ποτέ από τον Τσίπρα, ούτε υπήρξε σαφής διάψευση του περιεχομένου τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι ο Ψυχάρης ήταν που ζήτησε τις συναντήσεις για διαγραφή των χρεών του. Δεν μπόρεσε όμως να εξηγήσει γιατί ο Τσίπρας κράτησε μυστικές τις συναντήσεις και δεν κατάγγειλε τον Ψυχάρη που υποτίθεται ότι ήταν αυτός που τον εκβίασε.
Και ενώ ο Τσίπρας ήταν τόσο βαρειά έκθετος, τουλάχιστον σαν διπρόσωπος, καμία από τις ηγεσίες των υπόλοιπων κομμάτων δεν απαίτησε τη διερεύνηση των καταγγελιών, ούτε ζήτησε την παραίτηση Τσίπρα, όπως θα έκαναν ηγεσίες κομμάτων σε μία χώρα που λειτουργεί στοιχειωδώς δημοκρατικά. Αντίθετα σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς, άφησε αυτές τις καταγγελίες να περάσουν σαν ένα επεισόδιο ενός δήθεν προσωπικού πολέμου Τσίπρα-Ψυχάρη. Αλλά το χειρότερο είναι ότι έδωσαν την έγκρισή τους για να καταπιαστεί ξαφνικά η Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής με το να ερευνά εκ νέου τα πόθεν έσχες που είχε καταθέσει σα δημοσιογράφος ο Ψυχάρης από το 2001 στηρίζοντας ουσιαστικά την κυβέρνηση στη δημαγωγική γκαιμπελική της προπαγάνδα για πόλεμο κατά της διαφθοράς την ώρα που πρόκειται για μία κυβέρνηση που ξεπλένει πιο συστηματικά από οποιαδήποτε άλλη όλα τα στελέχη της από κάθε κατηγορία για διαφθορά και πνίγει κάθε σχετική έρευνα.
Να καταγγείλουμε τη φασιστική δικτατορία νέου τύπου που ετοιμάζει το καθεστώς στο όνομα του πολέμου κατά της διαφθοράς
Η σύγκρουση Τσίπρα-Ψυχάρη δεν έχει καθόλου προσωπικό χαρακτήρα, είναι καθαρά μία πολιτική επίθεση που σαν άμεσο στόχο έχει τον έλεγχο του MEΓΚA, ή ακόμα και των βασικών πολιτικών εφημερίδων του ΔΟΛ, Βήμα και Νέα. Πρόκειται για μία επίθεση που ο σοσιαλφασισμός είχε ξεκινήσει από παλιά, όταν η δολοφονική συμμορία της «17Ν» έριξε τη ρουκέτα στο MΕΓΚΑ, και αργότερα όταν οι ναζήδες της ΧΑ, προστατευόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ, με τον άλλο Παππά, ουρούσαν στο κτίριο των γραφείων του ΜΕΓΚΑ.
Ο λόγος που ο Ψυχάρης έχει απομονωθεί πολιτικά σε αυτή τη σύγκρουση είναι ότι επέλεξε να τα βάλει στην αρθρογραφία του και στη δημοσιογραφική κάλυψη του MEGA όχι μόνο με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με το πραγματικό αφεντικό των πολιτικών ηγεσιών της χώρας τη νεοναζιστική Ρωσία του Πούτιν. Πρόκειται για πολλά τέτοια άρθρα και ρεπορτάζ τα τελευταία δυο χρόνια ιδιαίτερα, όπως πχ για την Ουκρανία, ή για μία σειρά άρθρα ενάντια στη φασιστική επίθεση του Κοτζιά κατά της Athens Review of Books που τον κατήγγειλε για τους δεσμούς του με τα σοσιαλφασιστικά ανατολικά καθεστώτα (Γιαρουζέλσκι), άρθρα που στη φαιο-«κόκκινη» δικτατορία που ετοιμάζουν για τη χώρα δεν θέλουν με τίποτα να προβάλλονται και να δημοσιεύονται.
Αν η κυβέρνηση περάσει τις πραξικοπηματικές της μεθοδεύσεις ενάντια στα ΜΜΕ σαν τάχα αναγκαίες για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής αξιοποιώντας τη σκανδαλώδη διακομματική σιωπή για αυτή την ωμή φασιστική επίθεση, αφενός θα μπορέσει να νομιμοποιηθεί απέναντι στην Ευρώπη που ως τώρα δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι τις πρωτοφανείς ρυθμίσεις για 4 κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, ρυθμίσεις που όμοιες τους δεν υπάρχουν και δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν σε κανένα ευρωπαϊκό, δηλαδή μη φασιστικό, κράτος, και αφετέρου θα βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο όλα τα υπόλοιπα κανάλια.
Η επίθεση δεν πρόκειται να σταματήσει στον Ψυχάρη και στο MEGA. Ήδη ετοιμάζουν νέο νομοσχέδιο για τον έλεγχο των ραδιοφώνων και του διαδικτύου, Πρέπει οι δημοκράτες να καταγγείλουν με όλη τους τη δύναμη και όσο πιο μαζικά γίνεται τις φασιστικές μεθοδεύσεις του διακομματικού καθεστώτος Τσίπρα ενάντια στα ΜΜΕ και στην ελευθερία του τύπου, αλλιώς ο λαός μας θα βρεθεί δεμένος με βαριές αλυσίδες και θα το καταλάβει μόνο όταν πια δεν θα μπορεί να αντιδράσει. Κι αυτό γιατί όλη η δουλειά γίνεται με βαρύ αναισθητικό και μάλιστα από πολύ παλιά.
Το βαρύ ιδεολογικό αναισθητικό που προηγήθηκε της φασιστικής επίθεσης στον Τύπο
Το αναισθητικό αυτό είναι μια μακρυά ιδεολογική προετοιμασία αντίστοιχη με εκείνη με την οποία γίνεται η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. Την παραγωγική καταστροφή οι ρωσόδουλοι την κάνουν, όπως τόσες φορές έχουμε πει, ταυτίζοντας τις παραγωγικές δυνάμεις με την καπιταλιστική τους χρήση, και μετά με μια αντικαπιταλιστική φρασεολογία σκοτώνουν τις παραγωγικές δυνάμεις αλλά επιλεκτικά μόνο εκείνες των εχθρών τους καπιταλιστών. Ανάλογα για τα ΜΜΕ λένε ότι αφού είναι στην ιδιοκτησία αστών, οπότε υπηρετούν τα αστικά συμφέροντα και την αστική πολιτική, δηλαδή μια έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκή πολιτική, λένε διαρκώς ψέμματα, οπότε δεν μας πειράζει καθόλου να κλείσουν ή να αλλάξουν χέρια και να πάνε σε οποιουσδήποτε άλλους καπιταλιστές. Αυτό σημαίνει ότι για τους σοσιαλφασίστες είναι αδιάφορο αν τα ΜΜΕ είναι στα χέρια του φασισμού ή της αστικής δημοκρατίας, αφού και η αστική δημοκρατία λέει ψέμματα. Αυτό ήταν το νόημα της μεγάλης εκστρατείας που είχε ξεκινήσει το ψευτοΚΚΕ και μετά ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στα κανάλια μετά τη μεταπολίτευση, και γι' αυτό το λόγο είχε δώσει ουσιαστική ιδεολογική κάλυψη στο σύνθημα "αλήτες- ρουφιάνοι- δημοσιογράφοι" που θα ήταν απλά ισοπεδωτικό αλλά έντιμο αν καταφερόταν και ενάντια -και πρώτα απ όλους ενάντια- στους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη.
Ασφαλώς και η αστική δημοκρατία λέει ψέμματα, πόσο μάλλον η παρακμασμένη, διεφθαρμένη, και εξαγορασμένη από τα ξεχωριστά κεφάλαια αστική δημοκρατία της εποχής του ιμπεριαλισμού. Όμως υπάρχουν δύο κεφαλαιώδεις διαφορές ανάμεσα στην αστική δημοκρατία και στο φασισμό σε αυτό το ζήτημα: Η πρώτη διαφορά είναι ότι στην αστική δημοκρατία ακριβώς εξαιτίας της ανοιχτής πολιτικής εκδήλωσης της σύγκρουσης των επί μέρους αστικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, δεν μπορεί να κρυφτεί ή να αντιστραφεί ολοκληρωτικά η αντικειμενική πραγματικότητα αφού δεν μπορούν όλα τα συμφέροντα αυτά να συμφωνήσουν ταυτόχρονα σε μια ενιαία παρουσίασή της και σε μια ενιαία ανάγνωσή της στις μάζες. Αυτό το πλεονέκτημα το έχει μόνο ο φασισμός, ως το πιο συγκεντρωμένο κεφάλαιο, που μπορεί όχι μόνο να κρύβει και να αντιστρέφει την πραγματικότητα, αλλά και να κατασκευάζει και να κινηματογραφεί ολόκληρα γεγονότα για να πετύχει αυτή την αντιστροφή, όπως πχ να στήνει "αυθόρμητες" εκδηλώσεις λατρείας, γκάλοπ κλπ στη φασιστική ηγεσία.
Η δεύτερη και πολύ πιο μεγάλη διαφορά είναι ότι μόνο ο φασισμός μπορεί να επιβάλει και μάλιστα για πολύ καιρό την ψεύτικη πραγματικότητα του σε όλη την κοινωνία, δηλαδή και στην υπόλοιπη αστική τάξη και στις λαϊκές μάζες τιμωρώντας ακόμα και εξοντώνοντας όσους τολμάνε να παρουσιάζουν ακόμα και τα πιο μικρά, ασύνδετα κομμάτια της πραγματικότητας που οι άνθρωποι μπορούν να δουν μέσα από τα κάγκελα της μεγάλης φασιστικής φυλακής τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα την κεντρική ιδεολογικο-πολιτική πλατφόρμα αυτής της επίθεσης την προσφέρει στο ΣΥΡΙΖΑ, το μητρικό και καθοδηγητικό του κόμμα, το ψευτοΚΚΕ, που είναι ο οργανωτής της σοσιαλφασιστικής ψευτοταξικής προπαγάνδας, δηλαδή της «αντικαπιταλιστικής» προπαγάνδας των πιο αρπακτικών και βίαιων κρατικομονοπωλιστών καπιταλιστών του κόσμου, των μεγαλορώσων.
Αυτό το κόμμα όχι μόνο δεν καταψήφισε ποτέ τις φασιστικές διατάξεις των νόμων και των τροπολογιών του ΣΥΡΙΖΑ για τα κανάλια, αλλά αυτό το έκανε με την τοποθέτηση ότι η ενημέρωση είναι κοινωνικό αγαθό οπότε δεν πρέπει να βρίσκεται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό όμως σημαίνει, στο βαθμό που δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα απολύτως καμιά μορφή κοινωνικής ιδιοκτησίας των καναλιών, ότι τα ξεχωριστά τμήματα της αστικής τάξης, και τα ξεχωριστά πολιτικο-ιδεολογικά ρεύματα που εκπροσωπούν αυτά τα τμήματα, έτσι κι αλλιώς δεν έχουν δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα μέσα από τα δικά τους ΜΜΕ. Αυτό σημαίνει ότι αν μια κυβέρνηση, εν προκειμένω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φιμώσει και πάρει όλα τα κανάλια από τον έναν ιδιοκτήτη και τα δώσει σε οποιονδήποτε άλλο φίλο της, αυτό δεν έχει απολύτως καμιά σημασία, αφού έτσι κι αλλιώς κανένα από αυτά τα κανάλια δεν αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία. Η αλλιώς, αφού δεν υπάρχει κομμουνισμός τότε ή φασισμός ή αστική δημοκρατία είναι το ίδιο, όπως εφόσον δεν υπάρχει κομμουνισμός, το να είναι ο Πειραιάς αποικιακό λιμάνι μιας φασιστικής χώρας ή λιμάνι μιας ανεξάρτητης δημοκρατικής χώρας είναι το ίδιο και το αυτό.
Να γιατί πρέπει να υποστηριχθεί το συγκρότημα του Λαμπράκη παρόλα τα δικά του μεγάλα ιστορικά ψέμματα, τις δικές του αποκρύψεις και παραμορφώσεις της πραγματικότητας σε δύσκολες στιγμές αυτού του τόπου και πιο πολύ τις δικές του ευθύνες για τη συμμετοχή του σε όλες τις εθνικές εκστρατείας που έφεραν τα τελευταία 49 χρόνια τους σοσιαλφασίστες στην εξουσία. Πόσο αποφασιστικά και «πρωτοπόρα» δεν συνεισέφερε αυτό το συγκρότημα στις αντιτουρκικές εθνικές υστερίες μετά τη δικτατορία που βοήθησαν στην αναθέρμανση του εθνοσοβινισμού και, κυρίως, κατοχύρωσαν το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό σαν στρατηγικό σύμμαχο της χώρας, ή στις φασιστικές εκστρατείες για να αλλάξει η μικρή γειτονική μας χώρα με τη βία το όνομά της που κάνανε το ρωσόδουλο πλέον κλασσικό φασισμό και ναζισμό καθώς πρέπει πολιτικά ρεύματα της χώρας, η στις αλλεπάλληλες εκστρατείες επιλεκτικής κάθαρσης στο πλευρό των σοσιαλφασιστών οι οποίες εξόντωσαν πολιτικά σχεδόν όλο το ευρωπαιόφιλο πολιτικό προσωπικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και άνοιξαν το δρόμο στην ουσιαστική συριζοποίηση όλου του κοινοβουλευτικού κόσμου σήμερα, οπότε τελικά και στην εκκαθάριση του ίδιου του συγκροτήματος Λαμπράκη.
Μετά από τους αστούς που λίγο πολύ του αντιστέκονται πολιτικά ο σοσιαλφασισμός θα στραφεί ανοιχτά ενάντια στην πολιτική αντίσταση των λαϊκών μαζών
Όμως τώρα τον ΔΟΛ δεν τον στραγγαλίζουν οι σοσιαλφασίστες για όλα αυτά τα εγκλήματα και τις αμαρτίες του, αλλά για όλα τα θετικά του, δηλαδή για τις φιλοευρωπαϊκές του δημοκρατικές πλευρές και βασικά για τις αντιστάσεις του στον φασισμό, και στον κλασσικό ναζιστικό και στον δήθεν κόκκινο, οι οποίοι εφορμάνε αγκαλιασμένοι για να καταπιούν τη χώρα. Γι αυτό πρέπει να εναντιωθούμε στο στραγγαλισμό του ΜΕΓΚΑ, του ΔΟΛ και μετά του ΣΚΑΙ και του κάθε καναλιού και του κάθε συγκροτήματος ΜΜΕ που θέλει με τη σειρά του να πνίξει ή να ελέγξει το διακομματικό καθεστώς Τσίπρα.
Ας μην έχει κανείς καμιά αμφιβολία: Ο νέου τύπου φασισμός, ο σοσιαλιμπεριαλιστικός πνίγει τώρα τους αστούς που του αντιστέκονται και μετά θα εφαρμόσει την πιο σκληρή δικτατορία του, για τις φτωχές λαϊκές μάζες. Το ότι ξεκινάει από τους αστούς αυτό οφείλεται στο ότι αυτήν την ιστορική εποχή η εργατική τάξη και οι λαοί δεν έχουν ακόμα οικοδομήσει τα δικά τους, αληθινά μαζικά κομμουνιστικά και λαϊκά κόμματα, τα οποία θα τους έδιναν τη γνώση και την οργάνωση, να αντισταθούν με άμεση αποτελεσματικότητα στους σοσιαλφασίστες. Και δεν υπάρχουν ακόμα σε μαζικό επίπεδο αυτά τα κόμματα γιατί αυτός ο νέου τύπου ιμπεριαλισμός ξεκίνησε την πορεία του για την κατάχτηση του κόσμου τσακίζοντας από τα μέσα τις λαϊκές εξουσίες της ΕΣΣΔ και της Κίνας, τις πρώτες στην ιστορία του πλανήτη, και μετά μετατρέποντας αυτές τις εξουσίες και όλα τα κομμουνιστικά κόμματα, που επίσης τσάκισε από τα μέσα, στο αντίθετό τους. Έτσι οι σοσιαλφασίστες, παντού στον κόσμο, ξεκινάνε σήμερα από αυτό που πρώτα βρίσκουν μπροστά τους και έχει κάποια πολιτική και οικονομική οργάνωση, δηλαδή τα αντίπαλα κομμάτια της αστικής τάξης, που στην πλειοψηφία τους είναι είτε δυτικού ιμπεριαλιστικού, είτε εθνικιστικού τριτοκοσμικού τύπου. Αυτά τα κομμάτια της αστικής τάξης, όσα αντιστέκονται και δεν συμβιβάζονται ή δεν συνεργάζονται με τους σοσιαλφασίστες, είναι για τους σοσιαλιμπεριαλιστές ένα νέο ευρύτερο είδος εβραίων μετά την εξόντωση των οποίων, έρχεται η ώρα των λαϊκών δημοκρατών, των αριστερών και των πραγματικών κομμουνιστών, που αυτοί έχουν αναλάβει από την ιστορία το καθήκον να προβάλλουν την πιο μεγάλη και αποτελεσματική αντίσταση στους φασίστες και τελικά, αναπόφευκτα, να τους συντρίψουν.
Εμείς οι κομμουνιστές της εποχής της αντιπαλινόρθωσης δεν πρέπει κάνουμε ξανά τα παλιά μοιραία αριστερίστικου τύπου λάθη, της πρώτης εποχής ανόδου του φασιστικού ιμπεριαλισμού πριν τον β παγκόσμιο πόλεμο. Ιδιαίτερα πρέπει να αντιπαλαίψουμε τη σοσιαλιμπεριαλιστική ιδεολογία που στον πυρήνα της είναι ο αντεπαναστατικός τροτσκισμός ο οποίος, όταν δεν περνάει ανοιχτά με τον φασισμό, ταυτίζει την αστική δημοκρατία με τον φασισμό για να εμποδίσει την δημιουργία του αντιφασιστικού μετώπου.
Δημοσιεύτηκε στο φ. 512 της Νέας Ανατολής, Γενάρης-Φλεβάρης 2016