Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η συμμορία των φαιο-«κόκκινων» πρακτόρων της πουτινικής Ρωσίας που κυβερνάει τη χώρα έχει έρθει σε πραγματικά δύσκολη θέση. Ουρλιάζει τώρα με μανία ενάντια στον εχθρό Ευρώπη επειδή, παρόλες τις βρώμικες μανούβρες της και παρόλη τη στήριξη που είχε από τους ηγέτες φίλους της μέσα στην ΕΕ, δεν κατάφερε να τον διασπάσει. Αντίθετα κατάφερε να ενώσει όλες τις χώρες της Ευρώπης και σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα εναντίον της, με πρώτα τα δύο μεγάλα κομματικά ρεύματα της Γερμανίας, τη συμμαχία χριστιανοδημοκρατών και χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CDU-CSU)

  ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΡ   Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι οι ηγήτες των 6 κοινοβουλευτικών κομμάτων μαζί με τη ναζιστική συμμορία θέλουν να υποδουλώσουν τη χώρα στο ρωσοκινέζικο άξονα, με μοχλό τις λεγόμενες «αναπτυξιακές» επενδύσεις αποικιακού χαρακτήρα τύπου Κόσκο.

  Σε άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο αναφερόμαστε στο πως το καθεστώς παγίδευσε τον Παπακωνσταντίνου σαν ένοχο για την πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ. Με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα αποκαλύπτεται σαν ένοχος πλαστογραφίας ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος, Διώτης, που

Δημοσιεύσαμε τη θέση μας και για τον β γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών (https://www.oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1620- ) που είναι η γενική που παίρνουμε στη βάση της λογικής του αντιφασιστικού μετώπου. Όπου υποψήφιος φασιστικού ή σοσιαλφασιστικού κόμματος, που σημαίνει φιλοπουτινικού, (όχι όπλα στην Ουκρανία, αντικειμενικά φιλοΧαμάς κλπ) έχει απέναντί του έναν υποψήφιο αστοδημοκρατικού κόμματος (ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ) που δεν είναι κι αυτός ένας καλυμμένος ακροδεξιός ή σοσιαλφασίστας, καλούμε τους αντιφασίστες να ψηφίσουν τον δεύτερο. Δηλαδή αν ένας υποψήφιος υποστηρίζεται από τη ΝΔ ή από το ΠΑΣΟΚ δεν διαλέγουμε ποιος υποψήφιος είναι πιο θετικός ή λιγότερο αρνητικός για το λαό, γιατί τότε θα παίρναμε ευθύνες για τις πιθανότατα σε πολλά ζητήματα αντιδραστικές πολιτικές που αυτοί συνήθως ακολουθούν. Απλά κάνουμε μια αμυντική επιλογή επειδή δεν θέλουμε να βρεθεί η περιφέρεια ή ο Δήμος στα χέρια του φασισμού.

 

Παρ’ ό­λες τις προ­ε­κλο­γι­κές δε­σμεύ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η διακυ­βέρ­νησή του ε­ξε­λίσ­σε­ται σε α­πο­θέ­ω­ση του νε­πο­τι­σμού και της α­δια­φά­νειας στη στε­λέ­χω­ση της δη­μό­σιας διοί­κη­σης. Α­πό τις πρώ­τες κιό­λας μέ­ρες πα­ρα­κο­λου­θού­με τη σπου­δή με την ο­ποί­α η κυ­βέρ­νη­ση ε­πι­χει­ρεί να ε­λέγ­ξει τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό στε­λε­χώ­νο­ντάς τον με “υμε­τέ­ρους” -κομ­μα­τι­κούς, συγ­γε­νείς και φί­λους - και

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

 

Όσο δεν θα υπάρχει μια πραγματική λαϊκή μαζική αντίσταση για να ανησυχήσει στ’ αλήθεια τη βρώμικη κυβέρνηση και την ακόμα πιο βρώμικη αντιπολίτευση όλη η εσωτερική  ελληνική πολιτική σκηνή θα υπηρετεί σαν μια θεατρική παράσταση έναν

  Η κατάληξη της υπόθεσης των «αδειών για σπουδές» του κρατούμενου ληστή Ρωμανού δικαίωσε πέρα για πέρα τη θέση της ΟΑΚΚΕ ότι επρόκειτο για καθεστωτική δουλειά «ηρωοποίησης» ενός πολιτικά αντιδραστικού ανθρώπου που καμώνεται τον επαναστάτη.

“Ο ερ­γά­της κα­τα­στρέ­φε­ται αν δεν τον α­πα­σχο­λεί το κε­φά­λαιο. Το κεφά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται ό­ταν δεν εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται την ερ­γα­τι­κή δύ­να­μη και για να την εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται πρέ­πει να την α­γο­ρά­ζει. Ό­σο πιο γρή­γο­ρα αυ­ξάνει το κε­φά­λαιο που εί­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νο για την πα­ρα­γω­γή, το πα­ρα­γω­γι­κό κεφά­λαιο, ό­σο πιο αν­θη­ρή εί­ναι ε­πο­μέ­νως η βιο­μη­χα­νί­α, ό­σο πιο πο­λύ πλου­τί­ζει η α­στι­κή τά­ξη, όσο πιο κα­λά πά­νε οι δου­λειές, τό­σο πιο πολ­λούς ερ­γά­τες χρειά­ζε­ται ο κα­πι­τα­λι­στής, τό­σο πιο α­κριβά που­λιέ­ται ο ερ­γά­της. Α­πα­ραί­τητος ό­ρος για μια υ­πο­φερ­τή κα­τά­στα­ση του ερ­γά­τη εί­ναι λοι­πόν η ό­σο το δυ­νατόν πιο γρή­γο­ρη αύ­ξη­ση του κε­φά­λαιου” (Μαρ­ξ, Μι­σθω­τή ερ­γα­σί­α και κε­φάλαιο).