Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Μόλις η Ευρώπη βγήκε από τις καραντίνες της πανδημίας και έτσι αύξησε την παραγωγή της οπότε και την ενεργειακή της κατανάλωση, η Ρωσία του Πούτιν έπαψε να της δίνει το πολύ παραπάνω αέριο που χρειαζόταν όπως το έδινε πριν την πανδημία. Έτσι οι τιμές του έχουν ανέβει από 3 έως 8 φορές (!) πιο ψηλά από πριν ανάλογα με το πόσο διαθέσιμο αέριο από άλλες χώρες υπάρχει στη διεθνή αγορά. Την πιο βαριά επίπτωση από αυτό το στραγγαλισμό της ΕΕ στην ηλεκτρική της παραγωγή την έχει η Ελλάδα γιατί οι κομματικές ηγεσίες της έχουν σαμποτάρει κάθε άλλη πηγή ενέργειας και έχουν εξαρτήσει τη χώρα μας πιο πολύ από κάθε άλλη της ΕΕ από το ρώσικο φυσικό αέριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα κόμματα καλύπτουν τη δυσμενέστερη από ποτέ σε βάρος της χώρας μας νέα συμφωνία για το φυσικό αέριο με τη Ρωσία που υπέγραψε ο Μητσοτάκης και με θράσος εμφανίζει σαν νίκη.  

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Η ενεργειακή κρίση που πλήττει την Ευρώπη επηρεάζει και τη χώρα μας. Μέχρι εκεί σταματάει η ανάλυση που επιτρέπει να γίνεται πλατύτερα πάνω στο ζήτημα το κυρίαρχο διακομματικό πολιτικό καθεστώς. Μια πιο προσεκτική ματιά θα φώτιζε ωστόσο, όχι μόνο τις αιτίες αυτής της κρίσης, που κυρίως έγκεινται στην πολιτικό-στρατιωτική επίθεση του ρωσικού χιτλερικού μονοπωλίου, αλλά και την ελληνική ιδιαιτερότητα, δηλ. το σαμποτάρισμα από το πολιτικό καθεστώς της εγχώριας παραγωγής, που προκαλεί εδώ ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι στη χώρα μας η μη αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και το σαμποτάρισμα της παραγωγής ορυκτών καυσίμων κινδυνεύει να καταστήσει απόλυτη την εξάρτησή της από ξένους προμηθευτές πετρελαίου (Ιράκ, Καζακστάν, Ρωσία κτλ.) και φυσικού αερίου. Το παρακάτω άρθρο του Κωνσταντίνου Γιωτόπουλου – τέως γενικού διευθυντή Οικον. ΔΕΗ, τέως προέδρου Επιτροπής Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Επιχειρήσεων με Δημόσια Συμμετοχή (CEEP) και τέως διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΜ ΑΕ – στην Capital της 19/10 (https://www.capital.gr/me-apopsi/3589319/pio-sobares-gia-tin-ellada-oi-epiptoseis-tis-energeiakis-krisis), καταγγέλλει αυτήν ακριβώς την πολιτική του σαμποτάζ, το κρυμμένο αυτό σκάνδαλο μεγατόνων ενάντια στο οποίο εδώ και αρκετό καιρό και με ιδιαίτερο σθένος παλεύει η ΟΑΚΚΕ.

Και εκεί που ο ευρωπαϊκός οικονομικός γίγας νόμιζε ότι θα απογειωθεί μετά την έξοδο του από την πανδημική οικονομική συρρίκνωση ένιωσε ένα σιδερένιο χέρι να του έχει αρπάξει το πόδι. Κοίταξε και είδε ότι ήταν η Ρωσία του Πούτιν. Αυτή, την ώρα που η παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες ιδιαίτερα για τις ενεργειακές εκτοξεύτηκε απότομα μετά τα αντι-πανδημικά λοκντάουν και ενώ η ΕΕ είχε αδειάσει τις αποθήκες της του φυσικού αερίου από έναν πολύ ψυχρό χειμώνα και ένα πολύ θερμό καλοκαίρι, μείωσε ξαφνικά την παροχή αερίου στην ΕΕ κατά 20% με αποτέλεσμα

Το κύ­ριο  ε­πι­χεί­ρη­μα των αν­θρώ­πων της Ρω­σί­ας που εμ­φα­νί­ζο­νται σαν  «ευ­ρω­παί­οι», «πα­τριώ­τες» ή και «ε­θνι­κι­στές»  για να που­λη­θεί η ΔΕΠΑ –ΔΕ­ΣΦΑ στη Ρω­σί­α

 

Πριν έ­να πε­ρί­που χρό­νο η Ρω­σί­α “φεύ­γο­ντας” α­πό το δια­γω­νι­σμό των ΔΕ­ΠΑ-ΔΕ­ΣΦΑ και α­φή­νο­ντας τη Socar του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν να α­πο­κτή­σει το 66% της ΔΕ­ΣΦΑ, κα­τά­φε­ρε

Τα μεσάνυχτα της 17 προς 18 Δεκέμβρη η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ έκοψαν το ρεύμα στη Χαλυβουργική. Η επιχείρηση χρωστούσε 31,8 εκ. ευρώ στον πάροχο και ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος οφειλέτης μετά την κρατικά ελεγχόμενη ΛΑΡΚΟ (300 εκ.). Η ακριβή τιμή της ελληνικής ηλεκτρικής ενέργειας είναι η βασική αιτία του κλεισίματος της χαλυβουργίας Ελευσίνας και γενικά της καταστροφής της ελληνικής χαλυβουργίας, που είδε τις μεγάλες μονάδες της να κλείνουν η μια μετά την άλλη μόλις στα 5 τελευταία χρόνια.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

Δυόμιση μήνες μετά τις 24 του Φλεβάρη οπότε ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο ωμή εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα από μια άλλη μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο αρχίζουν να διακρίνονται αχνά, κυρίως μέσα από τα γεγονότα και λιγότερο μέσα από τις δικές της διακηρύξεις, οι ευρύτερες στοχεύσεις της πουτινικής Ρωσίας, που η ίδια θέλει να συσκοτίζει και να πνίγει στην αμφιβολία. Παίρνοντας υπόψη μας το μακροπρόθεσμο, καλά μελετημένο, γεμάτο θεαματικές προσποιήσεις και κυρίως παγκόσμιο τρόπο με τον οποίο δρα πάντα αυτή η πιο πολιτική από τις δύο υπερδυνάμεις, εκτιμάμε ότι η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης.

 

Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι με την παραχώρηση της ΔΕΠΑ στο ρώσικο κρατικό μονοπώλιο να του παραχωρήσει και τον έλεγχο της βιομηχανίας που καταναλώνει φυσικό αέριο, κυρίως της βαριάς βιομηχανίας. Οι ψηλές τιμές του φυσικού αερίου