Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το ναυάγιο του μικρού δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» και η τεράστια μόλυνση του Σαρωνικού που ακολούθησε κατέδειξαν όλη την εγκληματική αδιαφορία, τον κυνισμό και την υποκρισία του πολιτικού καθεστώτος της χώρας μας όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, την υγεία και την ευημερία του ελληνικού λαού.

Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ προ­χώ­ρη­σε σε α­νοι­χτή πο­λι­τι­κή συμ­μα­χί­α με τη ναζι­στι­κή συμ­μο­ρί­α, κα­λώ­ντας στο β΄ γύ­ρο σε υ­πο­στή­ρι­ξη των υ­πο­ψη­φί­ων του από τη “ΧΑ”. Το ψευ­τοΚ­ΚΕ έ­κα­νε πλά­τες στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­φού δεν κα­τάγ­γει­λε αυ­τό το κα­τά­πτυ­στο κά­λε­σμα.

Στο άρθρο αυτό θέλουμε να εκθέσουμε περισσότερα στοιχεία για το πως μπορούν να λειτουργήσουν οι φονικές πυρκαγιές σε όφελος των πολιτικών σχεδιασμών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέραμε στην ανακοίνωσή μας της 28/7, ειδικά σε ότι αφορά τη ματαίωση της υλοποίησης τόσο του γενικού χωροταξικού σχεδίου, όσο και των ειδικών χωροταξικών για τη βιομηχανία, τον τουρισμό κλπ, δηλαδή σε ότι αφορά την εφαρμογή των όρων του καθορισμού των χρήσεων γης που είναι αναγκαίος για να προχωρήσει οποιαδήποτε επένδυση. Σχετικά με το στόχο της κυβέρνησης για φίμωση των πολιτικών της αντιπάλων (επίθεση σε Σκάι) δημοσιεύουμε εδώ σε άλλο άρθρο.

  Η ΣΥ­ΡΙ­ΖΑΙΑ πε­ρι­φε­ρειάρ­χης συ­νε­πής με ό­σα εί­χε ε­ξαγ­γεί­λει πριν τις αυ­το­διοι­κη­τι­κές ε­κλο­γές  με ε­πι­στο­λή που έ­στει­λε πρό­σφα­τα προς τους δη­μάρ­χους που ε­μπλέ­κο­νται με τη δια­χεί­ρη­ση των α­πορ­ρι­μά­των του νο­μού Ατ­τι­κής, έ­βα­λε ε­πί­ση­μα τέ­λος στους δια­γω­νι­σμούς για την υ­λο­ποί­η­ση 4 μο­νά­δων ε­πε­ξερ­γα­σί­ας α­πορ­ριμ­μά­των σε Φυ­λή, Ά­νω Λιό­σια, Γραμ­μα­τι­κό και Κε­ρα­τέ­α.

ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ ΜΩΡΑΛΗ

Ο πρώτος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σημαδεύτηκε από δύο αντικρουόμενες μεταξύ τους τάσεις. Η πρώτη ήταν η αποτυχία των φαιο-«κόκκινων», παρά το ότι γενικά ανέβασαν τις δυνάμεις τους, να πετύχουν έναν πολιτικό θρίαμβο απέναντι στην κλασσική κάπως φιλοευρωπαϊκή, μη φαιο-«κόκκινη» αστική τάξη.