Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

H συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα κά­νει πά­ντα το ί­διο. Βρί­σκει έ­να ση­μεί­ο που το ο­νομά­ζει κόκ­κι­νη γραμ­μή και α­πο­φα­σί­ζει ε­κεί να συ­γκρου­στεί με τους δα­νει­στές με δύ­ο στό­χους: ο έ­νας εί­ναι να δεί­ξει στο λα­ό ό­τι συ­γκρού­ε­ται με αυ­τούς και ο άλ­λος εί­ναι μπας και μπο­ρέ­σει να τους δια­σπά­σει σε αυ­τό το ση­μείο, δη­λα­δή να δια­σπά­σει την ΕΖ, και να α­πο­μο­νώ­σει τη Γερ­μα­νί­α.

Μεγάλο αχό (που κράτησε όμως μια-δυο μέρες) σήκωσαν οι αντιδράσεις των ηγεσιών του ψευτοαριστερού, σοσιαλφασιστικού μπλοκ, δηλαδή των βασικών υποστηρικτών, επί της ουσίας, της ναζιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ και οι ουρές τους) για την αποστροφή του λόγου του νεοδημοκράτη υφυπουργού Παιδείας Συρίγου περί του «μύθου του Πολυτεχνείου στην περίοδο της Μεταπολίτευσης» και για τον ισχυρισμό του ότι ήταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και όχι το Πολυτεχνείο που έβαλε ταφόπλακα στη δικτατορία.

Οι σοσιαλφασίστες εμφανίστηκαν έτσι για ακόμη μια φορά ως κληρονόμοι και πολιτικοί εκφραστές της αντιφασιστικής - αντιχουντικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 73 και ως τάχα υπερασπιστές της απέναντι σε μια εναντίον της συκοφαντία από την πλευρά της παλιάς δεξιάς διά στόματος του Συρίγου. Ο Τσίπρας-ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, αποχώρησε από τη Βουλή για να καταδείξει πόσο «βέβηλη» πολιτικά θεώρησε την τοποθέτηση του τελευταίου.

Αν η κυβέρνηση αυτή θα καταφέρει να κρατήσει το χρυσάφι της Κασσάνδρας θαμμένο μέσα στη γη και από πάνω του τους ανθρώπους άνεργους και πεινασμένους, τότε τίποτα δεν θα την εμποδίσει να γκρεμίσει και την υπόλοιπη βιομηχανία που απέμεινε στη χώρα.

Οξύνουν τη σύγκρουση με τη δημοκρατική Ευρώπη για να μας υποδουλώσουν στο ρωσοκινεζικό άξονα

Α­πό  κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κή ά­πο­ψη η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται σε μια πο­λύ ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση, ό­πως α­να­γκά­ζε­ται πια να το α­να­γνω­ρί­σει α­κό­μα και η συμ­μορί­α των προ­βο­κα­τό­ρων που έ­χουν  αρ­πά­ξει με ψέμ­μα­τα τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τό­που.

Η φυλάκιση με συνοπτικές διαδικασίες του Μένιου Φουρθιώτη και η γενική επιδοκιμασία της από σύσσωμο τον τύπο και τα κόμματα σε συνδυασμό με αρκετά πολιτικά στοιχεία της υπόθεσης αυτής δείχνουν ότι το εκφασισμένο στον πυρήνα του πολιτικό καθεστώς επιχείρησε να εξουδετερώσει ένα ακόμα απόσπασμα της αστικής τάξης με κάποια ισχύ στα ΜΜΕ το οποίο, δίχως να λάμπει με το δημοκρατισμό του, οπωσδήποτε το ενοχλούσε.

Το ό­τι έ­να κομ­μά­τι του α­ναρ­χι­σμού έ­χει ε­δώ και χρό­νια γί­νει α­κόλου­θος των κνι­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και στην πο­λι­τι­κή γραμ­μή και στην ι­δε­ο­λο­γί­α, το έ­χου­με κα­ταγ­γεί­λει πολ­λές φο­ρές, ει­δι­κά με­τά τη σύλ­λη­ψη - “α­πό­συρ­ση” των κα­θε­στω­τι­κών φο­νιά­δων της “17 Νο­έμ­βρη” το 2002.

Όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με επικεφαλής την κνίτικη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν γοργά προς τη δημιουργία δομών σοσιαλφασιστικής δικτατορίας (ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, νέοι εγκάθετοι στην κρατική υπαλληλία), ξεσκίζονται ταυτόχρονα από την αντίφαση της ψευτοαριστερής ρητορείας τους με την επίταση της οικονομικής καταστροφής της χώρας και του λαού.

Είχαμε εκτιμήσει σε προηγούμενο άρθρο μας που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα μας στις 27/9/2018 (http://oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1052-) ότι η όψιμη φιλοδυτική μεταμφίεση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας εξυπηρετεί το σχέδιο απορρόφησης της γειτονικής Τουρκίας από το ρωσοκινεζικό πολεμικό άξονα.

Η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ, δηλαδή του κόμματος – σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με δικαιώματα μάλιστα συνδιοίκησης του σχήματος, είναι ο τελευταίος σταθμός σε μια σειρά κινήσεων που το τελευταίο διάστημα φέρνουν το ΠΑΣΟΚ όλο και πιο κοντά στην ανοιχτή συμμαχία με τη σοσιαλφασιστική ηγετική συμμορία Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ.

Γράφαμε στην αφίσα μας για το φασιστικό κράτος που στήνει η συμμορία Τσίπρα:

«Η μέ­θο­δος φα­σι­στι­κο­ποίη­σης του κρά­τους που α­κο­λου­θεί η συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα εί­ναι τέ­τοια που να μην τη φέρ­νει σε α­νοι­χτή σύ­γκρου­ση με την ευ­ρωπα­ϊ­κή κοι­νή γνώ­μη,