η ΚΟ­ΣΚΟ ε­ξα­σφά­λι­σε την ε­πέ­κτα­ση της δυ­τι­κής προ­βλή­τας 3, κά­τι που θα της δώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα να δι­πλα­σιά­σει τον α­ριθ­μό των ε­μπο­ρευ­μα­το­κι­βω­τί­ων που δια­κι­νεί σή­με­ρα, με­τα­τρέ­πο­ντας έ­τσι τον Πει­ραιά σε βα­σι­κή πύ­λη για τη διο­χέ­τευ­ση των κινε­ζι­κών ε­ξα­γω­γών προς την Ευ­ρώ­πη.

Πρό­κει­ται για έ­να ζή­τη­μα τό­σο πο­λύ κρίσι­μο για το μέλ­λον της ευ­ρω­πα­ϊ­κής η­πεί­ρου, ώ­στε να α­σχο­ληθεί μ’ αυ­τό η ισπα­νι­κή El Pais, τη στιγ­μή που το φι­λο­α­να­το­λι­κό ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς το υπο­βαθ­μί­ζει συ­νει­δη­τά, αν δεν το πα­ρου­σιά­ζει με πο­λύ θε­τι­κά χρώ­μα­τα, ό­πως α­κρι­βώς οι ί­διοι οι κι­νέ­ζοι νε­ο­α­ποι­κιο­κρά­τες. Για­τί, σε α­ντί­θε­ση με την επί­ση­μη γραμ­μή της ΕΕ, η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση θε­ω­ρούν φυ­σι­κό να εκ­χω­ρούν το με­γα­λύ­τε­ρο λι­μά­νι στο φα­σι­στι­κό μο­νο­πώ­λιο μιας α­νερχό­με­νης υ­περ­δύ­να­μης (που βα­δί­ζει στο πλά­ι της χι­τλε­ρι­κής ρώ­σι­κης) και να κα­τα­δι­κά­ζουν τους ερ­γα­ζό­με­νους ε­κεί -και στα­δια­κά ό­λη την εργα­τι­κή τά­ξη της χώ­ρας- στη με­γα­λύ­τε­ρη ε­ξα­θλί­ω­ση και εκ­με­τάλ­λευ­ση που έ­χει θε­σμο­θε­τή­σει πο­τέ α­στι­κή τά­ξη στη Δ. Ευ­ρώ­πη τα τε­λευ­ταί­α 70 χρό­νια.

“Κα­μί­α χώ­ρα της Ευ­ρώ­πης δεν προ­σφέ­ρει τέ­τοια δυ­να­μι­κό­τη­τα”, ε­πισή­μαι­νε αυ­τή την ά­νοι­ξη ο Φου Τσεν­γκ, εκ­πρό­σω­πος της κι­νε­ζι­κής ε­πι­χεί­ρη­σης, υ­πο­στη­ρί­ζο­ντας ό­τι η πραγ­μα­τι­κή κί­νη­ση των 6.000 κο­ντέ­ι­νερ α­νά μέ­ρα θα μπορού­σε να ε­κτι­να­χθεί με την πρό­σφα­τη εκ­χώρηση. Οι υ­πο­λο­γι­σμοί προ­βλέπουν για το 2021 μί­α ε­τή­σια χω­ρη­τι­κό­τη­τα των 7,2 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων κο­ντέ­ι­νερ. “Ο Πειραιάς θα γί­νει το με­γα­λύ­τε­ρο με­σο­γεια­κό λι­μά­νι και έ­να α­πό τα με­γα­λύ­τερα κέ­ντρα δια­με­τα­κό­μι­σης ε­μπο­ρευ­μά­των της α­να­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης” (βλ. El Pais, 16/12).

Η λη­στρι­κή εκ­χώ­ρη­ση του Πει­ραιά α­νοί­γει την ό­ρε­ξη των κι­νέ­ζων σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­στών για νέ­α α­πο­κτή­μα­τα, ό­πως εί­ναι το λι­μά­νι της Θεσ­σα­λονί­κης και οι σι­δη­ρό­δρο­μοι, ε­νώ πα­ράλ­λη­λα δρο­μο­λο­γεί­ται η συμ­με­το­χή στην κα­τα­σκευ­ή ε­νός τε­ρά­στιου οι­κι­στι­κού, του­ρι­στι­κού και ε­μπο­ρι­κού συγκρο­τή­μα­τος στο Ελ­λη­νι­κό α­πό τον κι­νε­ζι­κό ό­μι­λο Fosun. Ό­λα αυ­τά α­πο­τε­λούν τμήμα ε­νός με­γαλύ­τε­ρου σχε­δί­ου διείσ­δυ­σης του Πε­κί­νου στα Βαλ­κά­νια και την Ευ­ρώ­πη, για το ο­ποί­ο γρά­φει α­να­λυ­τι­κό­τε­ρα η ε­φη­με­ρί­δα σε άλ­λο άρ­θρο της (16/12):

“Η Κί­να ε­πι­θυ­μεί να προ­σθέ­σει έ­να τμή­μα στον νέ­ο της Δρό­μο του Μετα­ξιού, έ­να φι­λό­δο­ξο σχέ­διο για να συν­δέ­σει το έ­δα­φός της με την Ευ­ρώ­πη μέσω υ­πο­δο­μών και συ­γκοι­νω­νιών. Ο στό­χος εί­ναι να δη­μιουρ­γη­θεί έ­νας διά­δρομος που θα συν­δέ­ει το α­θη­να­ϊ­κό λι­μά­νι του Πειραιά -ό­που η κι­νε­ζι­κή ε­πιχεί­ρη­ση Cosco έ­χει ή­δη μί­α πα­ρα­χώ­ρη­ση 35 χρό­νων- με την Κε­ντρι­κή Ευ­ρώ­πη, σύμ­φω­να με την πρό­τα­ση του κι­νέ­ζου πρω­θυ­πουρ­γού Λι Κε­τσιάν­γκ στο φό­ρουμ Κί­να-Κε­ντρι­κή και Α­να­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη (ECE), που διε­ξά­γε­ται α­πό χθες έ­ως σή­με­ρα στο Βελι­γρά­δι με 17 χώ­ρες.
Η γραμ­μή τραί­νων υ­ψη­λής τα­χύ­τη­τας Βε­λι­γρά­δι-Βου­δα­πέ­στη, που προβλέ­πε­ται για το 2017, εί­ναι ο ά­ξο­νας του σχε­δί­ου. Η υ­πο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας α­νάμε­σα στον Λι και τους πρω­θυ­πουρ­γούς της Ουγ­γα­ρί­ας και της Σερ­βί­ας Βί­κτορ Ορ­μπάν και Α­λε­ξά­νταρ Βού­τσιτ­ς α­πο­τε­λεί την κα­τα­κλεί­δα του φό­ρουμ για το Πε­κί­νο: εί­ναι η πρώ­τη γραμ­μή υ­ψη­λής τα­χύ­τη­τας που η Κί­να θα κα­τα­σκευά­σει στην Ευ­ρώ­πη.
Ο Λι, σε έ­να άρ­θρο που δη­μο­σιεύ­ει το σερ­βι­κό πρα­κτο­ρεί­ο Ταν­γιούγκ, ε­ξυ­μνεί τις α­ρε­τές του νέ­ου Δρό­μου του Με­τα­ξιού: “Βα­σι­σμέ­νος στο λι­μά­νι του Πει­ραιά και τη γραμ­μή Βε­λι­γρα­δί­ου-Βου­δα­πέ­στης, μπο­ρεί να γί­νει μί­α τα­χεί­α γραμ­μή θά­λασ­σας-ξη­ράς α­νά­με­σα στην Κί­να και την Ευ­ρώ­πη. Θα βελ­τιώ­σει την πε­ρι­φε­ρεια­κή συν­δε­σι­μό­τη­τα, θα δώ­σει ώ­θη­ση στην α­νά­πτυ­ξη των χω­ρών κα­τά μή­κος του δρό­μου και θα πα­ρά­σχει μί­α βο­λι­κή πρό­σβα­ση στις ε­ξαγω­γές της Κί­νας στην Ευ­ρώ­πη, και α­ντί­στρο­φα. Κα­λού­με σε συμ­μετο­χή πε­ρισ­σό­τε­ρες χώ­ρες της ECE για να βελ­τιω­θεί το δί­κτυο”.”

Στη­ριγ­μέ­νο λοι­πόν στα φι­λι­κά του ρω­σό­δου­λα κα­θε­στώ­τα Ελ­λά­δας-Σερ­βί­ας-Ουγ­γα­ρί­ας το Πε­κί­νο χρη­σι­μο­ποιεί τα Βαλ­κά­νια για να κα­τα­κλύ­σει με τα φτη­νά λό­γω ερ­γα­σια­κού ντά­μπιν­γκ προ­ϊ­ό­ντα του τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές α­γο­ρές. Πα­ρά τις δια­βε­βαιώ­σεις των σο­σιαλ­φα­σι­στών της Κίνας, ε­ξυ­πα­κού­ε­ται πως μια τέ­τοια ε­μπο­ρι­κή σχέ­ση με μια βιο­μη­χα­νι­κή υ­περ­δύ­να­μη-μα­γνή­τη της πα­γκό­σμιας φα­σι­στι­κού α­ντερ­γα­τι­κού τύ­που βιο­μη­χα­νι­κής πα­ρα­γω­γής μό­νο ε­πω­φε­λής δε θα εί­ναι για τα οικο­νο­μι­κά δε­δο­μέ­να των χω­ρών αυ­τών. Δε δίνει τζά­μπα η Κί­να 8 δις ευ­ρώ σε πι­στώ­σεις για υ­πο­δο­μές, ού­τε κλεί­νει υ­πέ­ρο­γκες συμ­φω­νί­ες 2,8 δις με τη φι­λι­κή της Ουγ­γα­ρί­α.

Ό­μως η κα­τα­σκευ­ή ε­νός τέ­τοιου δι­κτύ­ου δια­σύν­δε­σης Ελ­λά­δας-Κε­ντρι­κής Ευ­ρώ­πης εί­ναι θε­με­λιώ­δης για τους Κι­νέ­ζους κυ­ρί­ως για έ­ναν άλ­λο λόγο: συμ­βάλ­λει στη με­σο­πρό­θε­σμη πρόσ­δε­ση νέ­ων χω­ρών στο άρ­μα του ρω­σο­κινε­ζι­κού πο­λε­μι­κού ά­ξο­να για την πα­γκό­σμια κυ­ριαρ­χία.
“Το σχέ­διο του Πε­κί­νου περ­νά­ει μέ­σα α­πό ε­πεν­δύ­σεις σε υ­πο­δο­μές, με­τα­φο­ρές και ε­νέργεια, με­γά­λα βιο­μη­χα­νι­κά συ­γκρο­τή­μα­τα και, σύ­ντο­μα, την α­γο­ρά ευ­ρω­πα­ϊ­κών γε­ωρ­γι­κών και κτη­νο­τρο­φι­κών προ­ϊ­ό­ντων (εν­δια­φέ­ρον του το­μέ­α για χώ­ρες ό­πως η Βουλ­γα­ρί­α ή η Μα­κε­δο­νί­α). Η ε­μπο­ρι­κή σχέ­ση με τη ζώ­νη, σύμ­φω­να με τον κι­νέ­ζο υ­πουρ­γό Ε­μπο­ρί­ου Γκά­ο Χου­τσέν­γκ, θα μπο­ρούσε να πλη­σιά­σει τα 48.000 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ αυ­τό το έ­τος, και το Πε­κί­νο ε­πι­θυ­μεί να πε­τύ­χει τα 90.000 ε­κα­τομ­μύ­ρια στα 2018.
Το 80% του ε­μπο­ρί­ου του α­σια­τι­κού γί­γα­ντα με την Ευ­ρώ­πη διε­ξά­γε­ται α­πό τη θά­λασ­σα. Εξ ου και το κι­νε­ζι­κό εν­δια­φέ­ρον για να προ­ω­θή­σουν λι­μά­νια σαν αυ­τά της Α­δρια­τι­κής στην Κρο­α­τί­α και την Αλ­βα­νί­α, αλ­λά ε­πί­σης και η ανά­γκη να δια­φο­ρο­ποι­ή­σουν και να βελ­τιώ­σουν τις ε­δα­φι­κές συν­δέ­σεις. Σχεδόν ό­λα τα τρέ­να για την Ευ­ρώ­πη περ­νούν α­πό την Πο­λω­νί­α, πράγ­μα το ο­ποί­ο έχει με­τα­τρέ­ψει τη χώ­ρα σε έ­ναν προ­σο­δο­φό­ρο λο­γι­στι­κό κόμ­βο. Η Βαρ­σο­βί­α προσβλέ­πει ε­πι­πλέ­ον σε αύ­ξη­ση των ε­ξα­γω­γών της στην Κί­να για να α­να­κου­φί­σει τον ε­μπο­ρικό α­πο­κλει­σμό που έ­χει ε­πι­βά­λει η Ρω­σί­α στη δια­μά­χη της με την Ε­Ε για τον πό­λε­μο στην Ου­κρα­νί­α.”

Στη φι­λι­κή της Σερβί­α, που η Ευ­ρώ­πη θέ­λει να την ε­ντά­ξει στους κόλ­πους της, το Πε­κί­νο κά­νει γε­ρή εί­σο­δο. “Η Κί­να έ­χει ή­δη υ­πο­γρά­ψει μια συμφω­νί­α για τον εκ­συγ­χρο­νι­σμό του βα­σι­κού ερ­γο­στα­σί­ου πα­ρα­γω­γής ε­νέρ­γειας στη Σερ­βί­α για 1.250 ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ. Στη διάρκεια της ε­πί­σκε­ψής του στο Βε­λι­γρά­δι, που θα διαρ­κέ­σει ως την Πέ­μπτη, ο Λι θα ε­γκαι­νιά­σει μια γέ­φυ­ρα 1,5 χι­λιο­μέ­τρου και κι­νέ­ζι­κης κα­τα­σκευ­ής πά­νω στο Δού­να­βη. Στη Βο­σνί­α, το Πε­κί­νο συμ­με­τέ­χει ή­δη σε δύ­ο σχέ­δια κα­τα­σκευ­ής ερ­γο­στα­σί­ων η­λε­κτρι­κής ενέρ­γειας και έ­χει υ­πο­γράψει έ­να προ­σύμ­φω­νο για την κα­τα­σκευ­ή ε­νός αυτο­κι­νη­το­δρό­μου που συν­δέ­ει τη χώ­ρα με την κρο­α­τι­κή α­κτή. Και στο Μαυ­ρο­βού­νιο έ­χει συμ­φω­νή­σει μί­α πί­στω­ση 800 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ για την κα­τα­σκευ­ή μιας ε­θνι­κής ο­δού που θα συν­δέ­ει το λι­μά­νι του Μπαρ με τη Σερ­βί­α”.

Ό­μως ό­λες αυ­τές οι ε­πεν­δύ­σεις και οι υ­πο­δο­μές, που φαί­νο­νται με μια πρώ­τη μα­τιά θε­τι­κές στο οι­κο­νο­μι­κό ε­πί­πε­δο για τις εν­δια­φε­ρό­με­νες χώρες, υ­πο­χρε­ώ­νουν τις πο­λι­τι­κές η­γε­σί­ες α­κό­μα και κρα­τών που κοι­τά­ζουν προς τη Δύ­ση να συμ­βι­βά­ζο­νται με τις πο­λι­τι­κές των σο­σιαλ­να­ζί. Έ­τσι πρόσφα­τα: “Ο τσέ­χος πρό­ε­δρος Μί­λος Ζέ­μαν ε­πι­σκέ­φτη­κε την Κί­να τον πε­ρα­σμέ­νο μή­να, με­τά τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες του Χον­γκ Κον­γκ, και α­πέ­φυ­γε να σχο­λιά­σει το θέ­μα, δη­λώ­νο­ντας ό­τι δε βρι­σκό­ταν ε­κεί για να δώ­σει μα­θή­μα­τα για τα αν­θρώπι­να δι­καιώ­μα­τα, αλ­λά, α­νά­με­σα στα άλ­λα, για να “δι­δα­χθεί πώς να στα­θε­ρο­ποι­ή­σει μια κοι­νω­νί­α”. Οι τσέ­χοι γνω­ρί­ζουν ό­τι εί­ναι κα­λύ­τε­ρο να α­πο­φύ­γουν τέ­τοια θέ­μα­τα. Μπο­ρούν να δι­δα­χτούν α­πό την ε­μπει­ρί­α της Ε­σθο­νί­ας, τον μόνο αυ­τό­μο­λο σ’ αυ­τό το φό­ρουμ α­νά­με­σα στην Κί­να και την α­να­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη. Το κι­νε­ζι­κό ε­μπό­ριο εί­ναι κλει­στό για τις ε­σθο­νι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις α­πό τό­τε που ο πρό­ε­δρος της βαλ­τι­κής χώ­ρας δέ­χτη­κε στα 2011 το Δα­λά­ι Λά­μα”.

Ά­μα μπλέ­ξεις με τη μα­φί­α χά­νεις κά­θε α­ξιο­πρέ­πεια, α­νε­ξαρ­τη­σί­α και ανθρω­πιά. Και, στην πε­ρί­πτω­ση που θα θε­λή­σεις να α­πα­γκι­στρω­θείς απ’ αυ­τή τη σχέ­ση ε­ξάρ­τη­σης, σε πε­ρι­μέ­νει ο θά­να­τος. Ό­μως οι λα­οί των Βαλ­κα­νί­ων δε δεσμεύ­ο­νται α­πό τέ­τοιες κι­νή­σεις και στους ώμους τους πέ­φτει το βα­ρύ καθή­κον να τις α­ναι­ρέ­σουν.

- Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο φ. 502 της Νέας Ανατολής (Νοέμβρης 2014) -