Οι τε­λευ­ταί­ες ε­ξε­λί­ξεις στο ου­κρα­νι­κό κα­τα­δει­κνύ­ουν, αν μη τι άλλο, τον ά­θλιο χα­ρα­κτή­ρα της ευ­ρω­πα­ϊ­κής μο­νο­πω­λια­κής α­στι­κής τά­ξης - και ι­διαί­τε­ρα της δια­βρω­μέ­νης στην η­γε­σί­α α­πό το ρω­σι­κό σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό γερ­μα­νό-γαλ­λι­κής δι­πλω­μα­τί­ας - σε σχέ­ση με τη ρωσική σε ε­ξέ­λι­ξη ει­σβο­λή στην Ου­κρα­νί­α.

Η ελληνική ψευτοαριστερά, σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση στην Ουκρανία, βρίσκεται στην πρωτοπορία του φιλορωσισμού και της συνειδητής κάλυψης της ρώσικης εισβολής ως τάχα “αντιφασιστικής εξέγερσης” στις επαρχίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, μπροστά ακόμα κι από τους ναζήδες.