https://www.oakke.gr/antifasism/2013-02-16-20-19-25/item/307-

Η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου ωρίμασε κόντρα στη γραμμή της “φιλελευθεροποίησης” που προωθούσε εκείνη την περίοδο η φασιστική χούντα κάτω από την πίεση όλης της Ευρώπης και της κοινής γνώμης των ΗΠΑ.

Αυτή η περίοδος άρχισε με το χουντοδημοψήφισμα, με την “πολιτική” κυβέρνηση Μαρκεζίνη, με την απελευθέρωση αρκετών πολιτικών κρατουμένων από τα ξερονήσια και με την προσπάθεια για διενέργεια εκλογών.

Αξίζει πραγματικά να δει κανείς τη στάση των διάφορων πολιτικών δυνάμεων εκείνη την εποχή.

Δεν είχαμε σκοπό να γράψουμε ένα σημείωμα για το θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη. Όπως ξέρουν καλά οι αναγνώστες μας έχουμε σταθεί μαχητικά απέναντι στις πολιτικο-ιδεολογικές του θέσεις στα τελευταία 30 χρόνια και δεν είναι στις συνήθειες μας να μιλάμε αρνητικά σε στιγμές που οι συγγενείς και φίλοι ενός ανθρώπου θρηνούν για την απώλεια του. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει για έναν άνθρωπο που η καλλιτεχνική του δημιουργία έχει βαθιά αγαπηθεί από το λαό και ακόμα περισσότερο έχει βοηθήσει τον ηρωικό αντιδικτατορικό του αγώνα.

Όμως δεν μπορούμε να μένουμε σιωπηλοί από την ώρα που οι μεγαλύτεροι εχθροί του λαού μας και των λαών όλης της γης συνεπικουρούμενοι από σύσσωμη την ελληνική αστική τάξη προσπαθούν να αξιοποιήσουν αυτά τα αισθήματα για να δώσουν στο νεκρό συνθέτη τη διάσταση ενός μοναδικού, όχι απλά εθνικού, αλλά και παγκόσμιου αγωνιστή της δημοκρατίας, της προόδου και ιδιαίτερα του κομμουνισμού ισχυριζόμενοι ότι υπήρξε τέτοιος ως το τέλος της ζωής του.

  Αναδημοσιεύουμε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο φ. 418 της Νέας Ανατολής, Οκτώβρης 2006 Η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου ωρίμασε κόντρα στη γραμμή της “φιλελευθεροποίησης” που προωθούσε εκείνη την περίοδο η φασιστική χούντα κάτω από την πίεση όλης της Ευρώπης και της κοινής γνώμης των ΗΠΑ.

Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν από τη 17 Νοέμβρη 1973, την ημέρα που η στρατιωτική χούντα χρειάστηκε να κατεβάσει τανκς, αστυνομία, στρατό και ελεύθερους σκοπευτές για να σταματήσει την πιο ηρωϊκή και μαζική αντιφασιστική εξέγερση του ελληνικού λαού μετά τη ναζιστική κατοχή. Η ημέρα αυτή έχει χαραχτεί στις μνήμες του λαού μας γιατί απέδειξε ότι δεν είναι δυνατή μια μακρόχρονη πολιτική καταπίεση χωρίς αργά ή γρήγορα να υπάρξει μια μεγάλη αντίσταση που να αδυνατίζει εκείνο που φαινόταν ως τότε πανίσχυρο και να βάζει τις βάσεις για την ανατροπή του λίγο αργότερα, δίνοντας μια νέα αυτοπεποίθηση και χτίζοντας μια πιο ανεπτυγμένη και δημοκρατική νοοτροπία στον ελληνικό λαό.