Η στυγνή δολοφονία του νεαρού φιλάθλου της ομάδας του Άρη και ο άγριος τραυματισμός των φίλων του από μια συμμορία χουλιγκάνων του ΠΑΟΚ που αναζητούσε θηράματα μέσα στην πόλη είναι μέρος μιας πολύχρονης και σταθερής διαδικασίας τρομοκράτησης της συμπρωτεύουσας από ένα συγκεκριμένο πανίσχυρο πολιτικοοικονομικό κέντρο που έχει σαν κάλυψη αλλά και σαν εργαλείο το ποδόσφαιρο. Αυτό το κέντρο είναι τουλάχιστον ηθικά υπεύθυνο για τη δολοφονία του Άλκη. Είναι εξαιρετικά ανησυχητική όχι μόνο η κυβερνητική αλλά και η στάση της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, οπότε και η στάση των βασικών τηλεοπτικών ΜΜΕ απέναντι σε αυτό το έγκλημα καθώς διακρίνεται η απόπειρα για διάχυση των ποινικών αλλά και των ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών ευθυνών γι αυτή τη δολοφονία σε όλες τις μεγάλες ομάδες και τους συνδέσμους φιλάθλων αντί να επικεντρωθεί στο κέντρο της ποδοσφαιρικής βίας στη χώρα που είναι τα τελευταία χρόνια οι σύνδεσμοι φιλάθλων του ΠΑΟΚ που εμπνέονται στη βίαιη δράση και στην κυριαρχική ιδεολογία τους από τον αρχιτραμπούκο ιδιοκτήτη του Ιβάν Σαββίδη.

Στα μέτρα που έχει πάρει η ΕΕ για να βοηθήσει την αγωνιζόμενη Ουκρανία περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων η δέσμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων μέσα από μια μαύρη λίστα 1300 φυσικών προσώπων και 120 οντοτήτων που σχετίζονται με το Κρεμλίνο. Η κίνηση αυτή έχει αποδώσει περί τα 20,3 δις ευρώ και στόχος είναι πλέον τα παγωμένα αυτά περιουσιακά στοιχεία να κατασχεθούν για να διατεθούν στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Οχτώ από τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν ήδη δεσμεύσει πάνω από 1 δις το καθένα και σχεδόν καθένα από τα υπόλοιπα μέλη έχει παγώσει περιουσιακά στοιχεία αξίας εκατομμυρίων. Στην τελευταία θέση της λίστας και με διαφορά φιγουράρουν η Ελλάδα και η Μάλτα με πάγωμα στοιχείων αξίας μόλις 212.000 και 147.000 ευρώ αντίστοιχα!

Ένα ρεπορτάζ της διαδικτυακής εφημερίδας EUobserver φέρνει στο φως τους πολλούς τρόπους με τους οποίους ο πουτινικός ολιγάρχης Σαββίδης σπάει τα μέτρα που έχει επιβάλλει η ΕΕ στη Ρωσία για την εισβολή στην Κριμαία και το διαμελισμό της Ουκρανίας, με την προστασία του ελληνικού κράτους και την ανοχή της ΕΕ.

Πριν 4 χρόνια, όταν ο ρώσος κρατικός ολιγάρχης Ιβάν Σαββίδης με την εταιρεία Beltera έβαζε για πρώτη φορά πόδι στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης εντασσόμενος σε μια ελληνο-γερμανο-γαλλική κοινοπραξία, είχαμε καταγγείλει την παράδοση του λιμανιού σαν μια αποικιοκρατική κίνηση του ρωσοκινεζικού άξονα σε βάρος της χώρας μας, αναδεικνύοντας επίσης τους ισχυρούς δεσμούς της γερμανικής εταιρίας DIEP με τη Ρωσία και της γαλλικής

Μέσα στην καταιγιστική ροή ειδήσεων για την κτηνωδία της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία, στο εσωτερικό πέρασε αθόρυβα και μέσα σε πανηγυρισμούς από τους ψευτοαριστερούς σαμποταριστές, το συντριπτικό χτύπημα του ΣτΕ στην ανάπτυξη της κρουαζιέρας στον Πειραιά. Με δύο αποφάσεις του το ΣτΕ δικαιώνει ουσιαστικά τις καθυστερήσεις και το επίμονο και μακρόχρονο σαμποτάζ που, όπως έχουμε αποδείξει κάνει η ίδια η Κόσκο στις υποχρεωτικές επενδύσεις, και σταματάει άμεσα την ουσιαστικότερη από αυτές, το έργο της επέκτασης της προβλήτας της κρουαζιέρας, βάζοντας τα θεμέλια για τη ματαίωση του. Με αυτές τις αποφάσεις, ο οδοστρωτήρας του κινέζικου φασιστικού μονοπωλίου θα κερδίσει κι άλλο χρόνο και επιχειρήματα για να μετατρέψει όλο το λιμάνι σε ΣΕΜΠΟ, δηλαδή σε αποικιοκρατούμενο έδαφος, βάση της Κίνας στον ιμπεριαλιστικό της «δρόμο του μεταξιού». Για να γίνει κυρίαρχη η Κίνα στο λιμάνι πρέπει να τσακιστεί κάθε μορφή μεγάλης ντόπιας ανάπτυξης, ιδιαίτερα κάθε σύνδεση του Πειραιά με τη Δύση και ένα μεγάλο δυτικό τουριστικό κεφάλαιο όπως είναι αυτό της κρουαζιέρας.