Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εκφράζουμε την πιο θερμή μας συμπαράσταση στη γενική γραμματέα του πρωτοπόρου στην αντίσταση ενάντια στη βία του ΠΑΜΕ Εργατικού Κέντρου Καβάλας που πήγε ως το τέλος τη συνεδρίαση του Εργ. Κέντρου και δεν φοβήθηκε τους τραμπούκους. Επικροτούμε ακόμα στην κύρια πλευρά της την παρακάτω ανακοίνωση της ΓΣΕΕ ενάντια στους τραμπούκους αν και είναι εξαιρετικά μετριοπαθής σε σχέση με την ασύδοτη πια κτηνωδία του ψευτοΚΚΕ. Όμως διαφωνούμε έντονα με εκείνο το τμήμα των ανακοινώσεων της ΓΣΕΕ που τελευταία κατηγορούν συστηματικά τους σοσιαλφασίστες του ψευτοΚΚΕ σαν σταλινικούς. Στην ουσία η ΓΣΕΕ πέφτει στο ασυγχώρητο λάθος των κυρίαρχων σήμερα φιλελεύθερων αντικομμουνιστικών ρευμάτων που θεωρούν το ιστορικό στρατόπεδο που πρωτοστάτησε στη συντριβή του ναζισμού και του φασισμού σαν ίδιο με αυτό που νικήθηκε.

Με την προαναγγελμένη δεύτερη εισβολή των ταγμάτων εφόδου του ψευτοΚΚΕ, τον τραυματισμό ηγετικών στελεχών της και τη ματαίωση του συνεδρίου της ΓΣΕΕ για μια ακόμα φορά κάτω από την πλήρη πολιτική και αστυνομική προστασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ,

Την ώρα που οι αρχισαμποτέρ της παραγωγής στη χώρα ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ έχουν μετατρέψει τη χώρα σε μία απέραντη γαλέρα για τους εργαζομένους, καθώς έχουν δημιουργήσει τις πιο εφιαλτικές συνθήκες ανεργίας, προσποιήθηκαν ότι είχαν μεταξύ τους σύγκρουση για το θέμα της αλλαγής της απαρτίας της ΓΣ που χρειάζεται για να ληφθεί απόφαση για απεργία στα πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία. Η τροποποίηση του σχετικού νόμου αύξησε το ποσοστό του 1/3 ή 1/5 των μελών του σωματείου σε 1/2 (50+1).

Η Πρωτομαγιά βρίσκει γι’ ακόμη μια χρονιά την παγκόσμια εργατική τάξη χωρίς μαζικά δικά της κόμματα, χωρίς μια κάποια κάπως ενιαία κατεύθυνση, κυρίως χωρίς μια ορατή ελπίδα, για τους περισσότερους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι μες στα μυαλά και στις καρδιές των εργαζόμενων μαζών σε Ανατολή και Δύση επιβιώνουν και σιγοκαίνε σαν μια βαθιά και πανίσχυρη πολιτισμική παρακαταθήκη οι δημοκρατικές και επαναστατικές παραδόσεις των μεγάλων αντιφασιστικών και εργατικών επαναστατικών αγώνων του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι για την παγκόσμια εργατιά, ειδικά από το 1980 και μετά, όταν μετά την ΕΣΣΔ έπεσε το τελευταίο κάστρο των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20ού αιώνα, η κόκκινη Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και του Χούα Κούο Φενγκ, αλωμένη από τους σοσιαλφασίστες του Τενγκ Σιάο Πινγκ. Η τραγωδία δεν ήταν τόσο η άλωση απ’ τα μέσα των πρώτων νικηφόρων προλεταριακών επαναστάσεων στην ιστορία και η μετατροπή της Ρωσίας και της Κίνας από κέντρα της παγκόσμιας προόδου σε διεθνείς φάρους του φασισμού, της αντεπανάστασης και του πολέμου. Ήταν κυρίως η μετατροπή της συντριπτικής πλειονότητας των “κομμουνιστικών” (από τη δεκαετία του 60) κι έπειτα των “μ-λ κομμουνιστικών” (τη δεκαετία του 80) κομμάτων και οργανώσεων σε κάθε χώρα σε πρωτοπορίες του πραξικοπηματισμού, του σοσιαλφασισμού και της αντεργατικής αντίδρασης, σε ακροδεξιά εργαλεία των νέων αστικών τάξεων Μόσχας και Πεκίνου για τη χιτλερικού τύπου κατάκτηση της παγκόσμιας ηγεμονίας.

 

Δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω την προ­κή­ρυ­ξη που μοί­ρα­σαν, πριν α­πό με­ρι­κές βδο­μά­δες τα μέ­λη του ΕΡ­ΓΑΣ σε συ­να­δέλ­φους τους στην πύ­λη της Ζώ­νης και στα κα­φε­νεί­α του Πε­ρά­μα­τος.

  Με κοινή αφίσα και προκήρυξη, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ κατάγγειλαν τις αλλεπάλληλες προβοκάτσιες που στήθηκαν από τους δήθεν αντιφασίστες "φίλους" του Π. Φύσσα μετά τη δολοφονία του με αποκορύφωμα τα σπασίματα και τις καταστροφές στο Κερατσίνι στην πορεία της 18/9. Η αφίσα με τίτλο "Με αλλεπάλληλες προβοκάτσιες, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ!" κολλήθηκε σε όλο το Κερατσίνι.

 

Σ’ ένα άρθρο μας στο ίντερνετ τις πρώτες ώρες του κλεισίματος της ΕΡΤ πριν ακόμα εκδηλωθεί με τόση ένταση η ευρωπαϊκή καταδίκη αυτού του κλεισίματος,

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εξαιρετικό από την άποψη της ταξικής συνδικαλιστικής πάλης από μια αποφασιστική απεργία μεγάλης διαρκείας στο εργασιακό γκέτο της ΚΟΣΚΟ στο λιμάνι του Πειραιά και πιο ειδικά στις προβλήτες 2 και 3, του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων, του λεγόμενου ΣΕΜΠΟ. Εκεί η ΚΟΣΚΟ έχει κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, λειτουργικό, συνδικαλιστικό, ενώ στα άλλα τμήματα του λιμανιού, δηλαδή στους χώρους που τελευταία αγόρασε, όπως στην προβλήτα 1 του ΣΕΜΠΟ δεν έχει ακόμα πλήρη συνδικαλιστική κυριαρχία. Μόνο μια παρατεταμένη απεργία μπορεί να κάμψει το κινέζικο φασιστικό κράτος που με την κάλυψη όλου του επίσημου πολιτικού κόσμου έχει επιβάλει όρους αντεργατικού γκέτο στο χώρο που ελέγχει απόλυτα.

ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:

-ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΑΜΠΟΤΑΖ

-ΑΔΥΝΑΤΙΖΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ

 

ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΩΡΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ

ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ

 

Οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του κάτεργου της Κόσκο, διεκδικούν εδώ και μήνες την υπογραφή συλλογικής σύμβασης για αναγνώριση ειδικοτήτων, αύξηση των πολύ χαμηλών μισθών, διασφάλιση εργασιακών όρων που έχουν οι εργαζόμενοι της χώρας σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, δηλαδή κανονικές συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και όχι πατσαβουρόχαρτα για εκ περιτροπής εργασία, πληρωμή όλων των νόμιμων προσαυξήσεων για νυχτερινή εργασία, αργίες, σαββατοκύριακα, και υιοθέτηση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας που αρμόζουν σε ένα σύγχρονο λιμάνι ευρωπαϊκής χώρας.