Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Παρά τη σκανδαλώδη ασυλία που απολαμβάνουν ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας από μεγάλο κομμάτι του μηντιακού κατεστημένου, κύρια από τα αλωμένα ή υποταγμένα στον ένα ή στον άλλο βαθμό με τους πραξικοπηματικούς «διαγωνισμούς» και αλισβερίσια του σοσιαλφασίστα Παππά κανάλια, πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα παγιωμένο προβάδισμα των ΝΔ-Μητσοτάκη στο δρόμο προς τις εκλογές.

Οι φίλοι της ειρήνης και της δημοκρατίας δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τη συμφωνία των Πρεσπών. Το μόνο που κάνει αυτή η συμφωνία είναι να οξύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και να δίνει μια μεγάλη ώθηση στις φασιστικές, εθνοσοβονιστικές, αντιευρωπαϊκές και στην ουσία ρωσόφιλες δυνάμεις στις δύο χώρες. Αυτό οφείλεται στο ότι με αυτή τη συμφωνία αναγνωρίζεται στην Ελλάδα από τον ιμπεριαλισμό, δυτικό και ανατολικό, ο ρόλος του κράτους καταπιεστή σε βάρος ενός άλλου μικρότερου κράτους που υποχρεώνεται να αλλάζει το όνομα και το σύνταγμα του κάτω από την απειλή του εμφύλιου, του διαμελισμού και τελικά της εξωτερικής επίθεσης.

Όταν εμφανίστηκε από το πουθενά μια σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας μετά από 40 χρόνια ελληνορωσικού έρωτα από όλες τις κυβερνήσεις, η ΟΑΚΚΕ τοποθετήθηκε με μια ανακοίνωση που χαρακτήριζε αυτή τη σύγκρουση «στρατηγική προσποίηση» της κυβέρνησης Τσίπρα για να παραπλανήσει τη Δύση και να αναλάβει για λογαριασμό της ένα σημαντικό διπλωματικό ρόλο στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή, μέσα από τον οποίο δεν θα υπηρετήσει τα δυτικά αλλά τα ρωσοκινέζικα συμφέροντα.

Εκτιμούσαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή της συμφωνίας των Πρεσπών ότι αυτή δεν θα περνούσε ποτέ στην ουσία της γιατί η Ρωσία δεν ήθελε με τίποτα να μπει η γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ οπότε τα τσιράκια της τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν θα την ψήφιζαν. Θεωρούσαμε ωστόσο πιθανό να βρεθεί κάποια φόρμουλα για να γίνει μόνο αυτό που θέλει και επιτρέπει η Ρωσία, δηλαδή να μπει η όλο και πιο ρωσόφιλη Δημοκρατία της Μακεδονίας σε διαδικασία ένταξης στη διαβρωμένη στους ηγετικούς της θεσμούς ΕΕ. Αυτή η φόρμουλα δεν αποκλείεται να είναι κάτι που θα λέγαμε «μισές Πρέσπες» δηλαδή κάποιες ειδικού τύπου μη Πρέσπες.

Όσο πιο ορμητικά προωθεί η ανερχόμενη νεοτσαρική Ρωσία τις πολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της στην Ευρώπη τόσο πιο φιλόδοξες, λεπτές και αποτελεσματικές κάνει τις χειρουργικές της επεμβάσεις στον κατεξοχήν χώρο επιρροής της, στα Βαλκάνια, τα οποία γι αυτό το λόγο άλλωστε αποτελούν σήμερα, όπως και τον 19ο αιώνα το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Ο κύριος στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων της Ρωσίας σε αυτό το υπογάστριο είναι για πολλές δεκαετίες τώρα ο έλεγχος ή έστω η εξουδετέρωση της ισχυρής και αρκετά ανεξάρτητης από τις δύο υπερδυνάμεις Τουρκίας, που είναι ο φύλακας των Στενών και του χερσαίου δρόμου της Ευρώπης προς τους υδρογονάνθρακες του Κόλπου.

Η δυτικόφιλη μεταμφίεση Τσίπρα βρίσκει αρκετή απήχηση σε εσωτερικό και εξωτερικό. Ειδικά όσον αφορά τους ελιγμούς του στο μακεδονικό, τόσο ο ίδιος όσο και ο μακεδόνας πρωθυπουργός Ζάεφ έχουν περάσει σαν δυο ικανότατοι προωθητές των στρατηγικών αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια. Στην πραγματικότητα, η συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα αποσταθεροποίηση της γειτονικής χώρας με τελικό στόχο την πρόσδεσή της στο άρμα του Κρεμλίνου.