Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ο φασισμός είναι πιο δυνατός από ποτέ και όλο και περισσότερο πλησιάζει στην εξουσία. Το χειρότερο είναι ότι οι δήθεν αντιφασίστες της ψευτοαριστεράς όχι μόνο κρύβουν αυτή την προέλαση αλλά έχουν τακτικά αναλάβει να κάνουν μαζί τους έναν νέο καταμερισμό εργασίας.

Ολοένα και περισσότερο γίνεται κατανοητό στην Ευρώπη το ότι αυτό που συνήθως εμφανίζεται σαν «αριστερά» δεν είναι παρά η σύγχρονη πολιτική μεταμφίεση του ρώσικου νεοχιτλερικού ιμπεριαλισμού, μία πέμπτη φάλαγγα στο έδαφός της έτοιμη να τη διασπάσει και να την προσφέρει ανίσχυρη και πολιτικά αποχαυνωμένη στα ανατολικά της αφεντικά.

http://www.antinazi.gr/paguteli2022.html

Επί ΣΥΡΙΖΑ προάχθηκε σε πρόεδρο εφετών και μετά σε αρεοπαγίτισσα. Η ΝΔ τη διόρισε Αντιπρόεδρο

ΕΞΩ Η ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΡΙΑ ΠΑΓΟΥΤΕΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ! 

Όλοι οι πρωταγωνιστές της αντισημιτικής αθωωτικής απόφασης για το ναζί Κ. Πλεύρη γίναν αρεοπαγίτες επί ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΝΔ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δίνει τρία πολύτιμα ιστορικά μαθήματα στο λαό μας που ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχάσει. Το πρώτο είναι ότι αυτός ο λαός, που στις συνηθισμένες μέρες του ακολουθεί μια άρχουσα τάξη δίχως χαρακτήρα και τόλμη, η οποία περιμένει έγκριση από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις για να κάνει το παραμικρό, αποτόλμησέ μια πολύ μεγάλη πολιτική εξέγερση ενάντια σε μια στυγνή δικτατορία χωρίς καμμιά ξένη έγκριση. Το δεύτερο είναι ότι οι πιο προωθημένες και συνεπείς δημοκρατικές δυνάμεις που μπήκαν μπροστά σ αυτήν την εξέγερση δεν ήταν οι ως τότε πιο μεγάλες αστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά μικρές πολιτικές οργανώσεις δεμένες με την εργατική ιδεολογία και πολιτική, δηλαδή ακριβώς με την πιο καταπιεσμένη τάξη της κοινωνίας. Το τρίτο, και για το οποίο όπως θα δούμε όχι τυχαία δεν γίνεται πολύς λόγος σε αυτές τις επετείους είναι ότι και αυτή η μεγάλη εξέγερση όπως και κάθε άλλη αντίστοιχη σ αυτή τη χώρα βρήκε και έμπνευση και πολιτικό στήριγμα μέσα σε ένα πανευρωπαϊκό κίνημα όπως εκείνο που εκείνη την περίοδο στρεφόταν στα δυο κομμάτια της Ευρώπης, το δυτικό και ανατολικό ενάντια στις δύο πιο ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις, τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ και τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία. 

Αυτά τα μαθήματα πρέπει να τα κρατάμε βαθιά στο μυαλό μας γιατί θα μας δίνουν κατεύθυνση, έμπνευση και αισιοδοξία στα πολύ δύσκολα χρόνια, χρόνια δικτατοριών και άγριου πολέμου, αλλά και μιας μεγαλειώδους αντίστασης που θα έρθουν στη χώρα μας, και στην ως τα σήμερα δημοκρατική Ευρώπη. 

Η ΟΑΚΚΕ είχε εκτιμήσει αμέσως μετά τις εντυπωσιακές συλλήψεις των ναζιστών που έγιναν τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι παράλληλα μεθοδεύεται η πολιτική τους ενδυνάμωση,όπως και το δυνάμωμα του αντισημιτισμού.  

Τα τάγματα εφόδου χτυπήσανε ουσιαστικά ανενόχλητα στη Σταυρούπολη, ενώ προχθές, στην Παλιά Κοκκινιά ξεκίνησαν να κάνουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ τραυματίζοντας και κυνηγώντας επί τρεις ώρες, χωρίς η αστυνομία να επέμβει, πακιστανούς εργάτες που ζουν χρόνια δεμένοι με τον υπόλοιπο λαό σ αυτήν την ιστορική γειτονιά.

Πριν ένα χρόνο στη μεγαλειώδη συγκέντρωση μπροστά στο Εφετείο, όπου ανακοινωνόταν η φυλάκιση των αρχιναζί και το πιο μεγάλο κομμάτι αυτού που λέγεται αντιφασιστικό κίνημα έριχνε το σύνθημα ότι η “Χρυσή Αυγή τέλειωσε”, η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ ύψωναν το πολύ τολμηρό για εκείνη τη στιγμή πανώ, που προειδοποιούσε τους δημοκράτες αντιφασίστες ότι «η μεγάλη μάχη με τους ναζιστές είναι μπροστά μας» (δες τη φωτογραφία στην αρχή αυτού του κειμένου). Τότε αυτή η άποψη είχε θεωρηθεί στην καλύτερη περίπτωση σαν μια παραδοξολογία και στη χειρότερη σαν μεμψίμοιρη ή ηττοπαθής. Σήμερα οι αντιφασίστες αναρωτιούνται με αληθινή ανησυχία τι σημαίνει η επανεμφάνιση των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου και πόσο βάρος έχει αυτή.

Φαίνεται στην πραγματικότητα παράδοξο αυτό που συμβαίνει σήμερα με το Ισραήλ. Δηλαδή το κράτος καταφύγιο ενάντια στην πιο συστηματική γενοκτονία όλων των εποχών, το κράτος που η μαμμή που το ξεγέννησε ήταν το παγκόσμιο αντιφασιστικό μέτωπο και μάλιστα ηγέτης αυτού του μετώπου, η σοσιαλιστική ΕΣΣΔ, να επιτρέπει σήμερα στους παλιούς και νέους χιτλερικούς και όλους τους αντισημίτες της γης να αντλούν τόση δύναμη από τα λάθη του ώστε να τολμάνε να ζητάνε την απομόνωση και την εξόντωση του χωρίς να απομονώνονται οι ίδιοι.