Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Όσο πιο ορμητικά προωθεί η ανερχόμενη νεοτσαρική Ρωσία τις πολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της στην Ευρώπη τόσο πιο φιλόδοξες, λεπτές και αποτελεσματικές κάνει τις χειρουργικές της επεμβάσεις στον κατεξοχήν χώρο επιρροής της, στα Βαλκάνια, τα οποία γι αυτό το λόγο άλλωστε αποτελούν σήμερα, όπως και τον 19ο αιώνα το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Ο κύριος στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων της Ρωσίας σε αυτό το υπογάστριο είναι για πολλές δεκαετίες τώρα ο έλεγχος ή έστω η εξουδετέρωση της ισχυρής και αρκετά ανεξάρτητης από τις δύο υπερδυνάμεις Τουρκίας, που είναι ο φύλακας των Στενών και του χερσαίου δρόμου της Ευρώπης προς τους υδρογονάνθρακες του Κόλπου.

Είναι η πρώτη φορά από την εμφάνιση στο προσκήνιο της υπόθεσης «συμφωνία των Πρεσπών» που φαίνεται καθαρά ποιος διεθνής παράγοντας επωφελείται από το διχασμό των δύο χωρών και ακόμα περισσότερο από το διχασμό των δύο λαών. Πρόκειται για τη Ρωσία. Είναι η υπερδύναμη που στη μεν Δημοκρατία της Μακεδονίας ενθαρρύνει η ίδια ανοιχτά αλλά και μέσω των φίλων της εθνικιστών τον πληθυσμό να καταδικάσει τη συμφωνία γιατί αποτελεί -και πράγματι αποτελεί- μια ταπεινωτική εθνική υποχώρηση απέναντι στην Ελλάδα, στη δε Ελλάδα ενθαρρύνει λιγότερο ανοιχτά και κυρίως με τους φίλους της εθνικιστές τον πληθυσμό να

Το αποτέλεσμα του βρώμικου δημοψηφίσματος είναι εντελώς σύμφωνο με τη φύση του: Ο φασισμός της κυβέρνησης, που  το σκαρφίστηκε και το εκτέλεσε σε μια βδομάδα ποδοπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας παραπλάνησε όπως και στις εκλογές του Γενάρη το λαό βάζοντάς του ένα απίθανο ερώτημα: θέλει πιο πολλά λεφτά ή πιο λίγα από τους «ευρωπαίους εκβιαστές» του που του τα χρωστάνε; Τι προτιμάει; Να είναι περήφανος και να ζήσει καλύτερα ψηφίζοντας  για το πρώτο, η να ταπεινωθεί, να νικηθεί και να φτωχύνει ψηφίζοντας το δεύτερο;

Αλλιώς θα θριαμβεύσουν οι διασπαστές προβοκάτορες στην Καταλωνία, οι φασίστες στην Ισπανία και ο ρώσικος ιμπεριαλισμός σε όλη την Ευρώπη

Αν κανείς δεν γνώριζε πολλά για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και άφηνε την ενημέρωσή του στα βασικά δυτικά και ελληνικά μέσα, θα πίστευε ότι οι Τούρκοι ψηφοφόροι πήγαν στις 16 Απριλίου στις κάλπες και ψήφισαν με το εξής ερώτημα: «Πρέπει να δοθούν υπερεξουσίες στον πρόεδρο Ερντογάν;».

Για μια ακόμα φορά οι σοσιαλφασίστες της ηγεσίας του Σύριζα βάζουν τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες, τις χειρότερες από κάθε άλλη φορά, όπως βάζουν και την Ευρώπη.

Αν αυτή η συμμορία που κυβερνάει τη χώρα αποφάσιζε ότι βγαίνει από το Ευρώ και  από την Ευρώπη και καλούσε το λαό σε ένα δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα, η χώρα μας θα υπέφερε πολύ, αλλά αυτό θα οδηγούσε σ’  ένα βαθύ ξεκαθάρισμα των πραγμάτων και για τον ελληνικό λαό και για τους λαούς της Ευρώπης. Στην Ελλάδα θα είχαμε έναν ανοιχτό πολιτικό  πόλεμο και η Ευρώπη θα είχε να λύσει ένα σοβαρό μεν αλλά οπωσδήποτε στην κύρια πλευρά  εξωτερικό ως προς την ίδια ζήτημα.

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΑΜΠΟΤΕΡ

Το βρώμικο δημοψήφισμα είναι ένα προκάλυμα της κυβέρνησης Τσίπρα-Πούτιν για να ανοίξει μια ιδιόρρυθμη διαδικασία μερικής χρεωκοπίας εντός του Ευρώ. Ήδη αυτή έχει δώσει σε ελάχιστο χρόνο ένα πολύ βαθύ χτύπημα στην ήδη χτυπημένη παραγωγική μηχανή και μπορεί σύντομα να επιτρέψει στη Ρωσία να αρπάξει κυριαρχικές θέσεις στην οικονομία ιδιαίτερα στις τράπεζες, όπως ακριβώς το πέτυχε στην Κύπρο.

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Αυτή είναι η μόνη σωστή θέση από άποψη αρχής μιας και πρόκειται για μια απόλυτα αντισυνταγματική, πραξικοπηματική και σκοτεινή φάρσα.

Πρέπει να κατασταλάξουν κάπως τα πράγματα για να μπορούμε να δώσουμε μια ολοκληρωμένη συνθετική εξήγηση για τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του Σύριζα τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα να δοθεί η εξήγηση πρώτο γιατί χρειάστηκε να κάνει το πραξικοπηματικό δημοψήφισμα υπέρ του "όχι" παράλληλα με το κλείσιμο των τραπεζών  και να πάει αμέσως μετά από αυτό να προτείνει ένα παταγώδες και ακόμα πιο πραξικοπηματικό "ναι" στο χειρότερο μνημόνιο της πενταετίας.