Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

20 χρόνια μετά τη σκηνοθετημένη «κατάρρευση» της ρωσικής υπερδύναμης, οι ηγεμονιστές του Κρεμλίνου συνεχίζουν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ και να καταπατούν τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Τα κράτη αυτά – ειδικότερα τα

Όσο και να παριστάνουν τους φιλοδυτικούς οι Μητσοτάκης – Δένδιας – Τσίπρας και γενικότερα το ελληνικό διακομματικό καθεστώς σε επίπεδο κορυφής θα αφήνει τα ίχνη της πραγματικής του πολιτικής φυσιογνωμίας. Έχουμε εξηγήσει επανειλημμένα το ρόλο που επιφυλάσσει για τη χώρα μας σαν πέρασμα προς τη Δύση ο νεοχιτλερικός άξονας Ρωσίας-Κίνας. Σε προηγούμενο άρθρο μας («Κινέζοι νεοχιτλερικοί: η ΕΕ αρχίζει να αντιστέκεται, ο μεγαλύτερος λακές τους αποκαλύπτεται, η εργατική τάξη στην πρωτοπορία του αντιφασιστικού μετώπου», 18/9) καταγγέλλαμε με στοιχεία τη σκανδαλώδη διπλωματική υποστήριξη που παρέχει το ελληνικό διακομματικό καθεστώς στο φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου. Θυμόμαστε επίσης πώς τη δεκαετία του ’90 ο επίσημος εγχώριος πολιτικός κόσμος συμμετείχε στο διαμελισμό και τη γενοκτονία της Βοσνίας στο πλευρό των σέρβων διαμελιστών (ΧΑ – ψευτοΚΚΕ – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ).

 

Την ώρα που οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου και τα φαιο-«κόκκινα» παπαγαλάκια τους σε κάθε χώρα προπαγανδίζουν τη θέση της λεγόμενης περικύκλωσης της Ρωσίας από τη Δύση, η τελευταία (και κυρίως η Ευρώπη) μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργό της για να ανακαλύψει με τρόμο ότι είναι oυσιαστικά άοπλη απέναντι στον «περικυκλωμένο» αντίπαλό της.

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

  Όταν σήμερα μια πολιτική προσωπικότητα εξυμνείται από όλους τους ισχυρούς της γης, δηλαδή από όλους τους ιμπεριαλιστές, που σημαίνει ακόμα και από τους πιο φασίστες, αυτό σημαίνει οπωσδηποτε ότι κάτι πολύ βρώμικο συμβαίνει με αυτήν. Ο Μαντέλα είναι η πιο τυπική και ακραία εκδήλωση αυτού του κανόνα.

Εισαγωγή στην αναδημοσίευση

Το παρακάτω κείμενο που αναδημοσιεύουμε από την αγγλόφωνη έκδοση της Επιθεώρησης του Πεκίνου (PekingReview) αρ. 32-33, 9 Αυγ. 1976, μοιάζει σαν να γράφτηκε χθες. Σαράντα έξι δηλαδή χρόνια πριν ο Πούτιν ξεκινήσει την εκστρατεία κατάκτησης της Ουκρανίας, η οποία ισοδυναμεί στην πραγματικότητα με κήρυξη πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, το ΚΚ Κίνας με μια σειρά από κείμενα σαν και αυτό – που όλα είχαν σαν βάση τους τη μαοϊκή θεωρία των Τριών Κόσμων- προειδοποιούσε από τότε τον πλανήτη ότι η Σοβιετική Ένωση που στο κέντρο της είχε το ρώσικο σοσιαλιμπεριαλισμό, ετοίμαζε επίθεση χιτλερικού τύπου ενάντια στην Ευρώπη και ότι όλες οι χώρες και οι λαοί της έπρεπε να ενωθούν και να ετοιμαστούν για έναν πελώριο αμυντικό πόλεμο εναντίον της, και να μην πιστεύουν τη φιλειρηνική δημαγωγία της.