Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πολλοί άνθρωποι με πατριωτικά και δημοκρατικά αισθήματα και διαθέσεις, συνήθως καταβασανισμένοι από τη χρεοκοπία και την καταστροφή, εναποθέτουν ελπίδες για μια μερική καλυτέρευση της ζωής τους σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δε το κάνουν γενικά γιατί εκτιμάνε τα στελέχη ή την πολιτική φερεγγυότητα του,

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Σταύρου Θεοδωράκη για την ηγεσία του νέου κόμματος της «Κεντροαριστεράς» (άγνωστου μέχρι στιγμής ονόματος) αναλύθηκε από τους περισσότερους ως μια αναγκαία κίνηση, λόγω του ότι το Ποτάμι φυλλοροούσε συνεχώς, είτε προς τη ΝΔ είτε προς τη ΔΗΣΥ της Γεννηματά.

Σε μια χώρα που η πρόοδος είναι τόσο βαθιά μπερδεμένη με την αντίδραση και τόσο σκληρά προβοκαρισμένη, βλάστησε ένα νέο φρούτο: ένας κνίτικος, δηλαδή δεξιός και σάπιος από πάνω ως κάτω, αλλά «σύγχρονος» και «αγωνιστικός» ψευτοαναρχισμός, ο οποίος ανέλαβε να μαζέψει τάχα τα συντρίμμια μετά τη «μνημονιακή υποχώρηση» του ΣΥΡΙΖΑ και των εθνοφασιστών ΑΝΕΛ συμμάχων του.

  Η κυβέρνηση οδηγεί στο κλείσιμο τις βιομηχανίες με το δολοφονικό όπλο της τιμής της ενέργειας. Τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, στις οποίες

Kατηγορούν τον Τσίπρα ότι θέλει να εμφανιστεί καιροσκοπικά και απατεωνίστικα σαν συνεχιστής του Α. Παπανδρέου για να σωθεί η εξουσία ΣΥΡΙΖΑ από την καταστροφή μέσα από μια κυβερνητική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα για να μαζέψει παλιούς πασοκτζήδες ψηφοφόρους που αναπολούν τον Παπανδρέου γιατί έδωσε λεφτά στο λαό. Πράγματι υπάρχει και είναι μάλιστα πολύ σοβαρή αυτή η τακτική σκοπιμότητα στη θεαματική αυτή κίνηση του Τσίπρα, σκοπιμότητα που αναλύουμε σε ένα άλλο άρθρο αυτού του φύλλου της Νέας Ανατολής.

 

Ο Τσίπρας τελευταία μιλάει ανοιχτά. Δε χρειάζεται ούτε το τελευταίο φύλλο συκής «αριστεροσύνης» για να καλύπτει

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

Tι είναι επί τέλους αυτή η κρίση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ;Είναι η εξαιρετική αμηχανία στην οποία βρίσκεται ένας χαμαιλέοντας που προσπαθεί να προσαρμόσει το δέρμα του σε ένα χαλί με πολύ αντίθετα και ζωηρά χρώματα.

 

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.