Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα για να κλιμακώσει την επίθεση της στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη δείχνοντας την πρώτη σαν υπεύθυνη για αιματοκύλισμα και τη δολοφονία αμάχων. 

Το μεγάλο ζήτημα ποιος έχει διατάξει τελικά μια μαζική σφαγή αμάχων η οποία με τα σημερινά τεχνικά μέσα γίνεται μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας και γι αυτό είναι ότι το πιο πολιτικά αποκρουστικό έχει υπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία, ο καλύτερος οδηγός δεν είναι η αστυνομική ανάλυση αλλά η πολιτική. Δηλαδή το ερώτημα που πρέπει να τίθεται είναι ποιος έχει το πολιτικό συμφέρον να δώσει ένα τέτοιο χτύπημα, ποιος έχει την αστυνομική δυνατότητα να το δώσει πολιτικά ατιμώρητα και ποιος έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν έχει καμιά ηθική αναστολή στο να δίνει τέτοια μαζικά χτυπήματα κατά αμάχων. Ο μόνος παγκόσμιος παράγοντας που συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι το ρώσικο πουτινικό κράτος και κανένας άλλος. Είναι αυτό που για να αιτιολογήσει την ισοπέδωση της πρωτεύουσας Γκρόζνυ της Τσετσενίας, τη μαζική σφαγή των κατοίκων του και στη συνέχεια την υποδούλωση της ηρωικής Τσετσενίας αλλά και του γειτονικού της δημοκρατικού Νταγκεστάν οργάνωσε δύο προβοκατόρικες σφαγές των ίδιων των ρώσων πολιτών του. Η πρώτη ήταν η ανατίναξη τεσσάρων πολυκατοικιών της Μόσχας το 1999 με 300 νεκρούς και 1000 τραυματίες, που την είχαν καταγγείλει σαν οργανωμένη από την FSB δύο ηρωικοί ρώσοι δημοκράτες: ο Λιτβινένκο και η Πολιτκόφσκαγια και πλήρωσαν με τη ζωή τους γι αυτό, η δεύτερη ήταν η σφαγή εκατοντάδων θεατών στο θέατρο της Μόσχας το 2002 που την οργάνωσαν ισλαμοφασίστες αποστάτες της δημοκρατικής και πατριωτικής ηγεσίας Μασκάντοφ του τσετσένικου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που πέτυχαν με αυτόν τον τρόπο να τον εκθέσουν και να τον απομονώσουν διεθνώς. 

 

Το σύνολο της ελληνικής ψευτοαριστεράς έχει σταθεί με αυταπάρνηση στο πλευρό του αφεντικού της, Πούτιν, στο διαμελισμό της Ουκρανίας. Όταν πιέζονται, κνίτες και συριζαίοι δικαιολογούν τη στάση τους με τη συμμετοχή ανοιχτών φιλοναζιστών και ναζιστών σε καίριες κρατικές θέσεις στη νέα εξουσία του Κιέβου. Αυτή τη συμμετοχή την έχουμε ανοιχτά καταγγείλει πριν ακόμα από την ανατροπή του ρώσου χαφιέ Γιανουκόβιτς (τότε καταγγέλλαμε τη συμμετοχή των ναζήδων με καίριο ρόλο στο κίνημα της Μεϊντάν και τη συμμετοχή του ναζιστικού Σβόμποντα με ηγεμονική θέση στο μέτωπο της αντιπολίτευσης).

Η ουκρανική κυβέρνηση δεν μπορούσε να πιστέψει επί πολλές ώρες ότι οι Ρώσοι εγκατέλειψαν τη Χερσώνα χωρίς να έχουν στήσει κάποια μεγάλη παγίδα στον ουκρανικό στρατό. Πραγματικά από καθαρά στρατιωτική άποψη είναι αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί ότι η Ρωσία εγκατέλειψε τη μεγαλύτερη πόλη-λάφυρο της εισβολής της από την οποία περνάει η χερσαία οδική αρτηρία που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία και που μόλις πριν λίγο είχε ανακηρύξει σε ρωσική πόλη χωρίς να δώσει εκείνες τις μάχες που αντιστοιχούν στην κρισιμότητα και στο πολιτικό βάρος της θέσης που κρατούσε. Όσο περνάνε οι ώρες και αποδεικνύεται ότι δεν έχει στηθεί μια στρατιωτική παγίδα ο ουκρανικός λαός αρχίζει να πανηγυρίζει όλο και πιο ξέφρενα και όλοι οι δημοκρατικοί άνθρωποι στον κόσμο χαίρονται μαζί του. Ο γενναίος αυτός λαός έχει πετύχει πραγματικά την πιο σημαντική ίσως στρατιωτική του νίκη ενάντια στη ρώσικη υπερδύναμη. Όμως πάντα τονίζουμε ένα πράγμα: ότι τα στρατιωτικά μέσα που χρησιμοποιεί σ’ αυτό τον πόλεμο η Ρωσία δεν ανταποκρίνονται από την αρχή στο ύψος του εχθρού που ήξερε ότι θα αντιμετωπίσει. Έτσι ναι μεν επιτίθεται για να αρπάξει ότι μπορεί, αλλά είναι πάντα έτοιμη να υποχωρήσει και υποχωρεί ως εκεί και σε εκείνη τη στιγμή που η γενική της στρατηγική δεν ανατρέπεται αλλά αντίθετα μπορεί και να ευνοηθεί από αυτή την υποχώρηση. Όπως τονίζουμε από την αρχή της εισβολής αλλά και πριν από αυτήν ο βασικός στρατηγικός στόχος της πουτινικής Ρωσίας δεν ήταν η κατοχή όλης της Ουκρανίας, αλλά ο καταβασανισμός, το μισοάδειασμα, το διαρκές μάτωμα της σαν ένα εργαλείο που θα συνδυαζόταν κυρίως με την ενεργειακή περικύκλωση της Ευρώπης για να πετύχει τον κεντρικό στόχο αυτού του πολέμου που ήταν να διασπάσει και να διαλύσει την Ευρώπη ώστε να μπορούν μετά η Ρωσία και η Κίνα, που αποτελούν ένα νεοχιτλερικό Άξονα να εξαπολύσουν το μεγάλο τους πόλεμο ενάντια της σε συνεργασία με όλες τις πέμπτες φάλαγγές τους μέσα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε συνεργασία με τις σύμμαχες τους φασιστικές δικτατορίες σε όλο τον κόσμο.

 

Η φύση και τα αποτελέσματα της συνόδου των G20 στην Αγία Πετρούπολη επιβεβαιώνουν σκανδαλωδώς την παρακάτω ανάλυση της ΟΑΚΚΕ που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας την 1ης του Σεπτέμβρη. Σε μια στιγμή δηλαδή όπου πουθενά

Τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη αγόρασε ο ρώσικος όμιλος Strategic Ιnitiatives (SI-CP) που έχει τη βάση του στη Μόσχα και πρόεδρο τον Γιούρι Ζέκτσερ (Yuri Zektser), σύμβουλο του προέδρου της ρώσικης κρατικής Τράπεζας Επενδύσεων (VEB), και πρώην στέλεχος της ρώσικης κρατικής αυτοκινητοβιομηχανίας Avtovaz κατασκευάστριας των Lada. Η εξαγορά της Δωδώνης έγινε με διεθνή διαγωνισμό που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. Στη διάρκεια του έγιναν διάφορες μεθοδεύσεις που απέκλεισαν κάθε άλλο ενδιαφερόμενο,

 

H ναζιστικού τύπου, μαρτυρική με αργό πνιγμό εξόντωση δεκάδων παιδιών της συριακής πόλης Χαν Σεϊχούν ουσιαστικά μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας, είναι οπωσδήποτε ένας σταθμός για τις εξελίξεις όχι απλά στη Συρία, αλλά ευρύτερα στη Μέση Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των αμερικάνικων εκλογών διαψεύδουν τα αρχικά προγνωστικά που έδειχναν άνετη νίκη στον Μπάιντεν καθώς παίζεται όσο ποτέ πριν στην κόψη του ξυραφιού η αποτροπή μιας δεύτερης θητείας Τραμπ, δηλαδή μιας δεύτερης προεδρίας Πούτιν στον Λευκό Οίκο. Στην πραγματικότητα κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι μια εκλογική μάχη που θα κρίνει πολύ περισσότερο και από όσο αυτή του Ρούσβελτ το 1936 το ζήτημα του χρόνου αλλά και των προϋποθέσεων για την έκρηξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου με πρωτοβουλία του νεοχιτλερικού Άξονα Ρωσίας-Κίνας. Έτσι εξηγείται γιατί ο εκπρόσωπος αυτού του Άξονα στην προεδρία των ΗΠΑ κάνει πρωτοφανείς στην εκλογική ιστορία των ΗΠΑ πραξικοπηματικές κινήσεις αρνούμενος να αναγνωρίσει την εκλογική διαδικασία και στέλνοντας ένοπλους τραμπούκους έξω από τα εκλογικά τμήματα για να απειλήσει ακόμα και με εμφύλιο τη χώρα αν είναι αρνητικό γι αυτόν το αποτέλεσμα των εκλογών.

Η δολοφονία από την πουτινική Ρωσία ενός κατοίκου της Βρετανίας με ένα στρατιωτικό νευροτοξικό αέριο εκλαμβάνεται σωστά από την κυβέρνηση αυτής της χώρας σαν η πρώτη επίθεση με χημικό όπλο σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και προκαλεί εκ μέρους της την πιο σοβαρή πολιτική απάντηση που έχει δοθεί ως τώρα από ευρωπαϊκή χώρα στη νεοχιτλερική υπερδύναμη.

Το Δεκέμβρη του 2015 το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προέβη στην αύξηση του κεφαλαίου των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών κατά 14 δις ευρώ με τη συμμετοχή ενεργών επενδυτών, όπως είναι τα αμερικανικά hedgefunds του Γουίλμπουρ Ρος και του Τζον Πώλσον.

Με­τά την α­πό­πει­ρα πρα­ξι­κο­πή­μα­τος στην Τουρ­κί­α τον πε­ρα­σμέ­νο Ιού­λη και την ά­θλια στάση της Δύ­σης α­πέ­να­ντι στο δη­μο­κρα­τι­κό τουρ­κι­κό λα­ό, η γει­το­νι­κή χώ­ρα κι­νεί­ται ολοταχώς προς το άρ­μα του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να του φα­σι­σμού και του πο­λέ­μου. Έ­τσι σύντο­μα η Μόσχα α­να­βάθ­μι­σε τις διπλω­μα­τι­κές της σχέ­σεις με την Τουρ­κί­α που εί­χαν παγώσει με­τά το θερ­μό ε­πει­σό­διο του Νο­έμ­βρη του 2015, ή­ρε το ε­μπάρ­γκο που εί­χε επιβάλει στις τουρ­κι­κές ε­ξα­γω­γές και συμ­φώ­νη­σε για την κα­τα­σκευ­ή του α­γω­γού α­ε­ρί­ου Turkstream και του πυ­ρη­νι­κού σταθ­μού στο Α­κου­γιού.