Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Με την επίσκεψη του στη Μόσχα, ο Τσίπρας έγινε ο πρώτος αρχηγός ευρωπαϊκού κράτους που πρόδωσε την κοινή ευρωπαϊκή αντίσταση στους χίτλερ εισβολείς και διαμελιστές της Ουκρανίας, διαφωνώντας ανοιχτά με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις

Πρέπει να κατασταλάξουν κάπως τα πράγματα για να μπορούμε να δώσουμε μια ολοκληρωμένη συνθετική εξήγηση για τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του Σύριζα τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα να δοθεί η εξήγηση πρώτο γιατί χρειάστηκε να κάνει το πραξικοπηματικό δημοψήφισμα υπέρ του "όχι" παράλληλα με το κλείσιμο των τραπεζών  και να πάει αμέσως μετά από αυτό να προτείνει ένα παταγώδες και ακόμα πιο πραξικοπηματικό "ναι" στο χειρότερο μνημόνιο της πενταετίας.

Το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ εί­ναι η ξε­τσί­πω­τη δου­λι­κό­τη­τα της στην που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Κε­ντρι­κό πρό­σω­πο αυ­τής της πο­λι­τι­κής εί­ναι ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Ν. Κο­τζιάς, φί­λος του Ντού­γκιν, του θε­ω­ρη­τι­κού του ρώ­σι­κου νε­ο­χι­τλε­ρι­σμού και συμ­βού­λου του Πού­τιν.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΔΙΠΟΛΟ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ»-«ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ» ΠΟΥ ΣΤΗΝΕΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η αγριανθρωπιά με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι ευθέως ανάλογη με εκείνη που δείχνει στην εσωτερική πολιτική ζωή, απέναντι στο ψωμί του λαού και στη δημοκρατία. Μόνο που, σε αντίθεση με τον κλασσικό, παλαιοδεξιό φασισμό, η πολιτική των σοσιαλφασιστών είναι ντυμένη με μανδύα «τρυφερής» και «διεθνιστικής» φιλανθρωπίας.

Είναι αρκετά φανερό πια από την εξέλιξη των πραγμάτων ότι το σκάνδαλο Καλογρίτσα ήταν φτιαγμένο από την αρχή για να κρύβει το αληθινά μεγάλο σκάνδαλο που είναι το σκάνδαλο Σαββίδη, δηλαδή η παράδοση ενός από τους ελάχιστους πλέον τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας, μιας χώρας της ΕΕ, στην αντιευρωπαϊκή νεοχιτλερική Ρωσία του Πούτιν, ή για να το πούμε ωμότερα σε έναν γκαουλάιτερ του Πούτιν στην Ελλάδα, ο οποίος θα έχει σα βάση και κέντρο της εξουσίας του το επίδοξο μεγαλύτερο χερσαίο λιμάνι της Ρωσίας στη Μεσόγειο, τη Θεσσαλονίκη.

Σε προηγούμενα άρθρα μας αναλύαμε την τακτική του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού που γίνεται με την ταχτική που έχουμε ονομάσει σκούπα-φαράσι, δηλ. με τον ερεθισμό ενός σοβινισμού (πχ του αλβανικού, ελληνικού ή βουλγάρικου), να στρέψει μια άλλη χώρα στην αγκαλιά της Ρωσίας δίωχνοντάς την από το πλευρό κρατών που η Ρωσία αντιμετωπίζει σαν κύριους εχθρούς της πχ άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως μεγάλες χώρες της ΕΕ, ΗΠΑ κλπ

Αμα είσαι κατά συρροή δολοφόνος αλλά έχεις μαζί σου όλες τις μεγάλες δυνάμεις μπορείς να συνεχίζεις απρόσκοπτα το έργο σου

Λέγαμε πάντα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε για να φύγει έτσι απλά όπως κάθε άλλη κυβέρνηση, αλλά ότι ήρθε για να στήσει ένα πανίσχυρο φασιστικό κρατικό αλλά και παρακρατικό μηχανισμό που θα της επιτρέψει είτε σαν κυβερνητική πλειοψηφία, είτε σαν ρυθμιστική μειοψηφία να μένει στην εξουσία.

Η κυβέρνηση των πιο κραγμένων διεθνών απατεώνων αφού έβαλε όλη την ηγεσία της Ευρώπης να ξενυχτάει για δύο μερόνυχτα υπέγραψε μια συμφωνία που δεν θα την τηρήσει όπως έκαναν άλλωστε και οι προκάτοχές της κυβερνήσεις με όλες τις αντίστοιχες συμφωνίες που υπογράψανε. 

Η βράβευση του Τσίπρα στη Γαλλία με δύο βραβεία για το «πολιτικό του σθένος» και την «αφοσίωσή του στην ευρωπαϊκή ιδέα» αντιμετωπίστηκε γενικά στη χώρα μας με ειρωνικά σχόλια στον Τύπο και με ένα ελαφρύ χαμόγελο από το λαό, που στην πλειοψηφία του, είτε ανέχεται ακόμη τον Τσίπρα είτε τον σιχαίνεται, πάντως καθόλου δεν τον εκτιμά ως άνθρωπο αρχών και σταθερών πεποιθήσεων.

H Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Πούτιν κλιμακώνει τον εκβιασμό της στην Ευρώπη κάνοντας το πρώτο βήμα στην κήρυξη χρεωκοπίας. Όπως κάθε σοσιαλ-φασισμός που σέβεται τον εαυτό του έτσι και ο συριζέικος εμφανίζει τον πόλεμό που έχει κηρύξει στην ενωμένη Ευρώπη σαν ιερή άμυνα του υπέρ των ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων. Όμως είναι  ο ίδιος ο προβοκάτορας Σύριζα που έχει χτυπήσει τελευταία όσο ποτέ άλλοτε την υλική βάση από την οποία αντλούν τους πόρους  τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δηλαδή τη γενική παραγωγή της χώρας.