Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το αποτέλεσμα του β΄ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών θεωρήθηκε και ήταν μία ήττα για τη ΝΔ παρά το γεγονός ότι αυτή κέρδισε τις περισσότερες περιφέρειες και τους περισσότερους δήμους στη χώρα. Αυτό το κλίμα δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από το ότι η ΝΔ έχασε κάποιες περιφέρειες ή δήμους, και κυρίως τους πιο κεντρικούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την απότομη αλλαγή πολιτικών συσχετισμών που έφερε μετά τις θριαμβευτικές για τον Μητσοτάκη βουλευτικές εκλογές η αθόρυβη συγκρότηση ενός μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και της καραμανλικής ΝΔ. Αυτή η δραματική αλλαγή έχει κρυφτεί από τις συνειδήσεις πίσω από το πραξικόπημα της συμμορίας Τσίπρα-Παππά-Πολάκη η οποία έδωσε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στον ουρανοκατέβατο θορυβώδη δικτατορίσκο και μέχρι γελοιότητας νάρκισο Κασσελάκη με μεθόδους που αποτελούν ζήτημα για τη δημοκρατία στη χώρα. Ενώ δεν είναι σίγουρο ότι αυτός ο  ρωσόφιλος που έχει ντυθεί αμερικάνος θα μπορέσει να σταθεί σαν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εντελώς σίγουρο ότι η πολιτική γραμμή του πλατιού τάχα αντιΜητσοτακικού, στην πραγματικότητα αντιδυτικού μετώπου που του υπέδειξε η συμμορία Τσίπρα έχει θριαμβεύσει στις δημοτικές εκλογές, ιδιαίτερα στο Δήμο της Αθήνας.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.

Είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι δεν θα βγει τίποτα καλό από μια διαδικασία εσωκομματικών εκλογών σε ένα σοσιαλφασιστικό κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο αποτελείται ως προς την ηγεσία του από υπεραντιδραστικές πολιτικές φράξιες. Επίσης είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα επικρατήσει η πιο αντιδραστική, η πιο αδίστακτη και η πιο σοσιαλφασιστική από όλες αυτές εφόσον τις εκλογές τις αποφάσισε ο απαράμιλλος σε όλες αυτές τις ιδιότητες πραγματικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο ραδιούργος Τσίπρας σε συνεργασία με τα τσιράκια του Παππά και Πολάκη. Ξέρουμε, και άλλωστε καθόλου δεν το κρύβει αυτή η φράξια, ότι θέλει να κάνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο όλων των φαιο-«κόκκινων», δηλαδή να παραμερίσει τα δύο τελευταία τους εμπόδια στο δρόμο προς μία κοινοβουλευτική δικτατορία, να ελέγξουν δηλαδή με άγριες εκκαθαρίσεις τη Δικαιοσύνη και να φιμώσουν τα περισσότερα κανάλια που τα ελέγχει από τα 1989 η ευρωπαιόφιλη αστική τάξη. Εκείνο που δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κανείς είναι ότι αυτή η συμμορία θα επιχειρούσε να κάνει αυτή τη δουλειά υψώνοντας τη σημαία του δυτικού και μάλιστα του αμερικανού φιλελεύθερου και ακόμα λιγότερο θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή τη σημαία θα την κρατούσε και ο πιο ωμός «αριστερός» τραμπούκος της συμμορίας, ο «αψύς σφακιανός».