ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
ΟΙ PUSSY RIOT ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΙΣ «ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΕΣ» ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΥΤΙΝ
Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου 2014
Στα τέλη Δεκέμβρη και λίγους μήνες πριν τη λήξη της ποινής τους, οι ρωσικές αρχές άφησαν ελεύθερα τα δύο μέλη του μουσικού συγκροτήματος Pussy Riot που παρέμεναν ακόμα στη φυλακή με την κατηγορία του «χουλιγκανισμού με κίνητρα θρησκευτικού μίσους». Τρία μέλη του συγκροτήματος,
Η ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΡΩΣΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΚΟ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΜΟ
Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2017
Αντίθετα απ’ ό,τι γενικά πιστεύεται, ο γενοκτονικός τζιχαντισμός έχει ενισχύσει την παγκόσμια θέση της ρωσικής υπερδύναμης. Από τότε που ξεκίνησε τη μαζική δολοφονική του δράση παγκόσμια (σφαγή του Μανχάταν) ο ισλαμοφασισμός έχει δώσει στο Κρεμλίνο και τους κινέζο-ιρανούς συμμάχους του τον πολιτικό έλεγχο μιας σειράς χωρών, όπως είναι το Αφγανιστάν και το Ιράκ, φυσικά με την πολύτιμη επεμβατική βοήθεια της ιμπεριαλιστικής όσο και παρακμασμένης οπότε και ηλίθιας αμερικανικής υπερδύναμης. Σήμερα η ISIS μεταμφίεση μιας μικρής φράξιας του σουνιτικού ισλαμοφασισμού συνεχίζει να προσφέρει υπηρεσίες στο Κρεμλίνο.
Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟ «ΟΥΤΕ ΡΩΣΙΑ-ΟΥΤΕ ΟΥΚΡΑΝΙΑ» ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΥ
Δευτέρα, 28 Μαρτίου 2022
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Όλη η επιχειρηματολογία του «Ριζοσπάστη», των μ-λ και των τροτσκιστών όταν καταγγέλλουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ουκρανών ενάντια στους Ρώσους εισβολείς σαν ιμπεριαλιστικό, στηρίζεται στο επιχείρημα ότι στο πλευρό της Ουκρανίας βρίσκονται πολιτικο-οικονομικά και εν μέρει στρατιωτικά οι δυτικοί ιμπεριαλιστές. Aν ο πόλεμος που διεξάγουν οι ρώσοι ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία δεν ήταν εντελώς αποκρουστικός και ξεδιάντροπα άδικος σε όλα του, αν δηλαδή δεν επρόκειτο για την απρόκλητη εισβολή μιας στρατιωτικής υπερδύναμης σε μια πολύ μικρότερη της οποίας βομβαρδίζει και ισοπεδώνει τις πόλεις γιατί κατά τη γνώμη της δεν αποτελεί ούτε χώρα, ούτε έθνος, τότε οι παραπάνω δεν θα δίσταζαν να τον υποστηρίξουν αρκεί και μόνο που η ισοπεδούμενη χώρα θα είχε σαν σύμμαχό της τις ΗΠΑ. Όμως κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή για τον θύτη, δηλαδή τον επιτιθέμενο ιμπεριαλισμό πάνε στο γνωστό τέχνασμα της εξομοίωσης του με το θύμα, τη μη ιμπεριαλιστική Ουκρανία με το επιχείρημα ότι αυτή δεν έχει αυθύπαρκτο δικαίωμα στην ανεξάρτητη και ακέραια ύπαρξη αλλά είναι στην ουσία ένα εξάρτημα όργανο ενός άλλου, και γι αυτούς χειρότερου ιμπεριαλισμού, οπότε ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, δηλαδή άδικος και για τις δυο πλευρές του. Έτσι φωνάζουν στην πιο επαναστατική εκδοχή το «όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών» και στην πιο «ρεφορμιστική» το «ειρήνη». Εννοείται ότι σε αυτό το «ούτε-ούτε» τους ο τόνος δεν πέφτει στην Ρωσία αλλά στην Ουκρανία, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.
ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΣΑΒΕΣ
Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013
Η καθεστωτική προπαγάνδα μπορεί να εξυμνεί τον Τσάβες σα λαϊκό ηγέτη όμως τα γεγονότα βγάζουν το προφίλ ενός επικίνδυνου δικτάτορα που μπήκε στην υπηρεσία του χειρότερου ιμπεριαλισμού.
Το πραξικόπημα υπέρ Σαββίδη-ΠΑΟΚ: Ο Μητσοτάκης επιταχύνει την αποικιοποίηση της χώρας με διακομματική στήριξη - Την ώρα που εφημερίδες και δημοσιογράφοι δέχονται επίθεση λογοκρισίας από τη ρώσικη πρεσβεία και το ρώσικο ΥΠΕΞ μέσα σε οικουμενική σιωπή
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου 2020
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε το δουλικό της χαρακτήρα στη ρώσικη υπερδύναμη από κοινού με τις κοινοβουλευτικές ηγεσίες σε δύο κραυγαλέες περιπτώσεις όπου απειλήθηκαν τα συμφέροντά της στην Ελλάδα: η πρώτη ήταν η απειλή υποβιβασμού του ΠΑΟΚ, και η δεύτερη ήταν η κυκλοφορία του βιβλίου του δημοσιογράφου Αλ. Μασσαβέτα στην οποία κατάγγειλε την πολιτική του ρώσικου ιμπεριαλισμού στην ορθοδοξία για να βρεθεί στο στόχαστρο της ρώσικης πρεσβείας και του ίδιου του ΥΠΕΞ.
ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΣΑΡΟΙ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΟΝ ΝΤΟΥΓΚΙΝ ΣΤΗ ΔΗΜ. ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΠΥΡΕΤΩΔΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ
Τετάρτη, 21 Μαρτίου 2018
Σε προηγούμενα άρθρα μας αναλύαμε την τακτική του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού που γίνεται με την ταχτική που έχουμε ονομάσει σκούπα-φαράσι, δηλ. με τον ερεθισμό ενός σοβινισμού (πχ του αλβανικού, ελληνικού ή βουλγάρικου), να στρέψει μια άλλη χώρα στην αγκαλιά της Ρωσίας δίωχνοντάς την από το πλευρό κρατών που η Ρωσία αντιμετωπίζει σαν κύριους εχθρούς της πχ άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως μεγάλες χώρες της ΕΕ, ΗΠΑ κλπ
ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ ΥΠΕΡ ΠΟΥΤΙΝ Ή ΟΤΑΝ Ο ΛΥΚΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΙΑ ΤΟΥ
Πέμπτη, 01 Ιανουαρίου 2015
Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η σοβιετική πολιτική ηγεσία υπό τον Μ. Γκορμπατσόφ λάνσαρε την πολιτική της “περεστρόικα”, αρκετοί άνθρωποι και πολιτικές δυνάμεις στον πλανήτη έχαφταν το παραμύθι περί οικειοθελούς εξημέρωσης της ρωσικής ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης (η οποία προέκυψε μέσα απ’ την αναρρίχηση της κρατικο-κομματικής αστικής τάξης στην εξουσία στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και τη μετατροπή των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής σε καπιταλιστικές),
ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ- ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΤΗΣ KΡΙΜΑΙΑΣ ΑΠO ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΝΕΟΧΙΤΛΕΡΙΚΟΥΣ
Δευτέρα, 03 Μαρτίου 2014
Η ΚΡΙΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖI ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥΤΙΝ
Μετά το διαμελισμό της Γεωργίας με την απόσχιση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας το 2008 οι ρώσοι σοσιαλ-ιμπεριαλιστές προχωράνε σε ένα ακόμα μεγαλύτερο βήμα νεοχιτλερικού επεκτατισμού με τον ουσιαστικό διαμελισμό μιας ευρωπαϊκής χώρας, της Ουκρανίας, μέσα από τη ντεφάκτο απόσχιση της Κριμαίας.
ΑΦΙΣΣΑ ΟΑΚΚΕ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ, ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ
Σάββατο, 07 Νοεμβρίου 2015
Ο λαός μας κινδυνεύει να δοκιμάσει ασύλληπτη οδύνη και δυστυχία αν δεν αντισταθεί στην κυβέρνηση Τσίπρα. Η αντίσταση αυτή είναι δυνατή μόνο αν δεν την αντιμετωπίσει σαν κάτι το μεμονωμένο, αλλά σαν τον «εθνικό» εκφραστή ενός ολόκληρου καθεστώτος που αποτελείται πολιτικά από τις πιο στενές ηγετικές ομάδες όλων ανεξαίρετα των κοινοβουλευτικών κομμάτων, και οικονομικά από όλους τους κρατικοολιγάρχες και, κυρίως, τα ρώσικα και κινέζικα μονοπώλια που αγοράζουν τη με σχέδιο πτωχευμένη χώρα μας.
Κάτι πολύ βρώμικο και επικίνδυνο κρύβεται πίσω από την «αναδίπλωση» της Ρωσίας και την «απελπισμένη» μισοεπιστράτευση του Πούτιν
Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2022
Σε πολλούς δημοκράτες, εχθρούς του φασισμού και φίλους του αγωνιζόμενου για την εθνική του λευτεριά και ανεξαρτησία ουκρανικού λαού επικρατεί ενθουσιασμός για τις τελευταίες νίκες του ουκρανικού στρατού στην επαρχία του Χάρκοβο, καθώς και για τις φαινομενικά αλλοπρόσαλλες κινήσεις του πουτινικού καθεστώτος, με τη μερική επιστράτευση κληρωτών από το σύνολο - πλέον - της ρωσικής επικράτειας, δηλαδή ακόμα και από τα μεγάλα αστικά κέντρα τύπου Μόσχας και Λένινγκραντ (Αγ. Πετρούπολη, όπως το έχουν ονομάσει ξανά οι νεοτσαρικοί).
Είναι αλήθεια ότι ο ουκρανικός λαός έχει συγκινήσει βαθιά κι έχει προκαλέσει τον θαυμασμό σε κάθε φίλο της λευτεριάς των λαών και της ανεξαρτησίας εθνών και κρατών ανά τον κόσμο, με το μεγαλειώδη αγώνα του ενάντια στο ρώσικο νεοχιτλερισμό. Πρόκειται στην ουσία για έναν παλλαϊκό πόλεμο και για ασύλληπτο ηρωισμό ο οποίος, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι το Κρεμλίνο τον είχε κάπως υπολογίσει όταν ξεκίναγε τη δολοφονική εκστρατεία του, σίγουρα άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τα πολιτικά και επιχειρησιακά σχέδια των Ρώσων, τουλάχιστον σε επίπεδο τακτικής.
Πιστεύουμε όμως ότι η γενική στρατηγική των νέων τσάρων σε αυτό το πρελούδιο του Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου, το οποίο ξεκίνησαν ήδη από το φθινόπωρο του 2021 πριν την ωμή και απροσχημάτιστη ναζιστική εισβολή τους στην Ουκρανία με το σταδιακό μισοκλείσιμο της στρόφιγγας του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και το οποίο κλιμάκωσαν στις 24 του Φλεβάρη, με αυτή την εισβολή, βασικά δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή στον πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία για λόγους στρατηγικής παραπλάνησης των εχθρών της, αυτή δεν έχει εκδηλώσει εσκεμμένα τις δυνατότητες που έχει στη χρήση όλων των υλικών και έμψυχων πόρων, αλλά και όλων των πολιτικών και ιδεολογικών εργαλείων που αυτή και οι σύμμαχοί της μπορούν να διαθέσουν. Οι περισσότεροι ειδικοί στην ανάλυση της ρωσικής τακτικής από την αρχή της εισβολής κάνουν την εξής παρατήρηση που συμπυκνώνει ένας από αυτούς, ο διευθυντής ρωσικών μελετών στο ινστιτούτο Άμυνας CNA, Μάικλ Κόφμαν που δηλώνει σύμφωνα με άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης: «Σε αυτόν τον πόλεμο υπάρχει μια διαρκής διάσταση ανάμεσα στους πολιτικούς στόχους του Πούτιν και τα στρατιωτικά μέσα για την επίτευξή τους. Σε σημαντικές αποφάσεις ο Πούτιν αποδείχθηκε ότι αρνείται να αναγνωρίσει την πραγματικότητα μέχρι που οι επιλογές του να εξελιχθούν από κακές σε χειρότερες».