Στις 6/2 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) μπλόκαρε το σχέδιο συγχώνευσης των εταιριών Siemens και Alstom στον κλάδο των σιδηροδρόμων. Μπλόκαρε επίσης την προσφορά της γερμανικής βιομηχανίας χαλκού Wieland Werke για εξαγορά μονάδας της Aurubis, του μεγαλύτερου συγκροτήματος τήξης χαλκού της Ευρώπης.

Η εικόνα που φτάνει στην Ελλάδα από τη διαχείριση της νέας δολοφονικής επιδημίας στη γενέτειρά της είναι γενικά πολύ ευνοϊκή για το φασιστικό καθεστώς του Πεκίνου. Παρουσιάζεται η εικόνα ενός κράτους που ενδιαφέρεται για τον περιορισμό της ίωσης, που ελέγχει τους πάντες για πιθανά κρούσματα και χτίζει νοσοκομεία σε χρόνο μηδέν για να καταπολεμήσει την αρρώστια που ταλαιπωρεί το λαό. Μάλιστα, στο περιθώριο της επίσημης ενημέρωσης ορισμένοι φαιο-«κόκκινοι» έριξαν όλη την ευθύνη για την ύπαρξη και διάδοση του ιού στους ανταγωνιστές των κινέζων αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Η αλήθεια απέχει απ’ το παραπάνω αφήγημα όσο η μέρα με τη νύχτα.

Δεν έχει σχέση με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ αλλά με την Κίνα ο αντεργατικός νόμος του Μητσοτάκη

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ  

Όχι στην απόλυτη εξαθλίωση που φέρνει το σοσιαλφασιστικό σαμποτάζ της σύγχρονης βαριάς βιομηχανίας

 

Η κυβέρνηση Τρουντώ του Καναδά, που ανέλαβε το Νοέμβρη, επιδιώκει στενότερες οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις με τη σοσιαλιμπεριαλιστική Κίνα: μεγαλύτερη εξάρτηση του καναδικού κεφαλαίου από την κινεζική αγορά, περισσότερες κινεζικές επενδύσεις στον Καναδά, προσέλκυση μεγάλου κινέζικου τουρισμού και φοιτητόκοσμου κτλ. Αυτή όμως η ολοένα και στενότερη προσέγγιση έχει οδηγήσει έναν αισθητό περιορισμό των αστοδημοκρατικών δικαιώματων και ελευθεριών μέσα στη χώρα. Πρώτοι αποδέκτες αυτής της καταπίεσης είναι οι δημοσιογράφοι των πάμπολλων κινεζόφωνων μέσων που δραστηριοποιούνται στον Καναδά.

Βραχνάς για ολοένα και περισσότερες χώρες του Tρίτου κόσμου έχει γίνει ο δανεισμός τους από τη φασιστική Κίνα. Η τελευταία συνηθίζει να δανείζει αναπτυσσόμενες χώρες με υπέρογκα ποσά που εκείνες αδυνατούν να τα εξοφλήσουν κι έτσι οι κινέζοι σοσιαλιμπεριαλιστές δεσμεύουν ως αντάλλαγμα περιουσιακά στοιχεία και έδαφος των εν λόγω χωρών ή στήνουν εκεί στρατιωτικές βάσεις.

O ΑΔΜΗΕ εργαλείο διείσδυσης του ρωσοκινέζικου άξονα στη χώρα και για τον ενεργειακό αποκλεισμό της ΕΕ από τα νοτιοδυτικά της

Έχουμε καταγγείλει την αποικιοκρατική συμφωνία με την οποία η κυβέρνηση παρέδωσε τα ηλεκτρικά δίκτυα μεταφοράς υψηλής τάσης στο κινέζικο κράτος. Ενώ το ελληνικό κράτος έχει το 51% του ΑΔΜΗΕ η κυβέρνηση παραχώρησε δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις του ΔΣ στην κρατική κινέζικη StateGrid που έχει μόνο το 24% των μετοχών σε αυτόν. Έτσι έργο ηλεκτρικών γραμμών υψηλής τάσης δεν πραγματοποιείται στη χώρα μας χωρίς την έγκριση του κινέζικου κράτους (!)

Μπορεί η μονοπωλιακή Δύση να συνεργάζεται πολιτικά και κυρίως οικονομικά με τους χειρότερους τραμπούκους και βασανιστές του πλανήτη, που δεν είναι άλλοι από τους ανερχόμενους νέους χίτλερ του άξονα Μόσχας-Πεκίνου, και να κάνει τα στραβά μάτια σε πολλά από τα εγκλήματά τους, όμως η συσσωρευμένη πείρα της αυτοκαταστροφικής αυτής στάσης έχει διαμορφώσει στην κοινή γνώμη και σε μια μερίδα των πιο εκτεθειμένων σε αυτούς δυτικών μονοπωλιστών, τη συνείδηση ότι υπάρχουν όρια σ’ αυτή τη στάση. Αυτό φάνηκε μεταξύ άλλων κατά τις παραμονές της ευρωκινεζικής συνόδου της 14/9 όταν ο κινέζος πρόεδρος έστειλε τον υπουργό του των εξωτερικών Ουάνγκ Γι σε 5 ευρωπαϊκές χώρες για να απειλήσει ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό κράτος μόνο και μόνο γιατί τόλμησε να προβάλει μια αντίσταση στην επιθετικότητα και το φασισμό του Πεκίνου.

 

Όσο ο χρόνος περνά, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι η παράταση της κρίσης δεν ωφελεί κανέναν άλλον παρά το ρωσοκινεζικό άξονα και τους ντόπιους ή ξένους φίλους του. Γιατί αυτός που αγοράζει πάνω στην κρίση σε εξευτελιστικές τιμές στρατηγικής σημασίας κρατική περιουσία, είναι αυτός που ωφελείται από την κρίση και γι αυτό πρέπει για κάθε λογικό άνθρωπο να είναι ο πρώτος ύποπτος ότι την προκάλεσε.

 

Η μα­ζι­κή διε­ξα­γω­γή κυ­βερ­νο-ε­πι­θέ­σε­ων α­πό τους κι­νέ­ζους σο­σια­λιμπε­ρια­λι­στές (ι­διαί­τε­ρα α­πό τον κι­νε­ζι­κό στρα­τό) σε δυ­τι­κούς στό­χους με σκο­πό την υ­πο­κλο­πή ευαί­σθη­των στρα­τιω­τι­κών, πο­λι­τι­κών, βιο­μη­χα­νι­κών κ.ά. πλη­ρο­φο­ριών έ­χουν γί­νει γνω­στές πα­γκο­σμί­ως.

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,