Στο Χαλέπι της Συρίας εκδηλώνεται σήμερα καθαρότερα από οπουδήποτε αλλού το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο του ρωσικού νεοχιτλερισμού. Μισή κατοικημένη πόλη περικυκλωμένη από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις – το ανατολικό τμήμα της πόλης που ελέγχεται από την αντίσταση – σφυροκοπείται ανηλεώς και ισοπεδώνεται από τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, ενώ οι εγκλωβισμένοι 250.000 κάτοικοί της προσπαθούν να επιβιώσουν ανάμεσα στα χαλάσματα χωρίς τροφή, νερό, ηλεκτρικό ή ιατρική μέριμνα.

Ο Ερντογάν κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη τους Πούτιν, Μακρόν, Μέρκελ σε ένα κονκλάβιο με αποκλειστικό θέμα το μέλλον της Συρίας.

Πραγματικός οικοδεσπότης βέβαια ήταν ο Πούτιν, ο οποίος, έχοντας πια τον στενό φασίστα φίλο (ή και χαφιέ του) Τραμπ να διασπάει με κάθε πιθανό τρόπο την ενότητα ΗΠΑ – Ευρώπης, έχει την ευκαιρία να οργανώνει απερίσπαστος το μαύρο μέλλον του πλανήτη μαζί με τη φίλη του, σταζίτισσα Μέρκελ, έχοντας ως κομπάρσο τον υφεσιακό, μικρομεσαίο ιμπεριαλιστή Μακρόν.

Η χειρότερη ζημιά για τη χώρα μας, και ακόμα περισσότερο για όλη την Ευρώπη που κάνει η ελληνική αστική τάξη είναι όταν στοιχίζεται πίσω από τους κνίτες Τσίπρα και Κοτζιά ενάντια στην Τουρκία του Ερντογάν με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώντας ότι έχει να κάνει με έναν βάρβαρο οθωμανό τόσο στα Ίμια, όσο και στους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, και τον οποίο μπορεί να τον αντιμετωπίσει μόνο αν έχει δίπλα της τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η αντίσταση του συριακού λαού στο φασιστικό καθεστώς της Δαμασκού και τους ξένους προστάτες του οδήγησε στη δημιουργία μιας νέας μορφής εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές: τα τοπικά συμβούλια.

 Τις πρώτες μέρες του Μάρτη, οι Κούρδοι σοσιαλφασίστες του PYD-YPG (Συριακό τμήμα του ΡΚΚ) που ελέγχουν ένοπλα το μεγαλύτερο μέρος του βορρά της Συρίας, ανακοίνωσαν ότι ήλθαν σε συμφωνία με τη Ρωσία (!) ώστε να παραδώσουν στο συριακό καθεστώς του γενοκτόνου – κουΐσλιγκ Άσαντ μια στενή λωρίδα γης που τους χωρίζει από τον τουρκικό στρατό και τους Σύρους αντικαθεστωτικούς αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), στη βόρεια Συρία (http://www.protothema.gr/world/article/658878/oi-kourdoi-tis-surias-sumfonisan-me-ti-rosia-na-paradosoun-periohes-ston-asad).

Ένα χρόνο μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού στο Αφρίν της βόρειας Συρίας, Τουρκία και Ρωσία φαίνονται να έχουν έρθει πολύ κοντά, σε τέτοιο βαθμό ώστε να διεξάγουν κοινές ανεξάρτητες περιπολίες σε ορισμένες πόλεις του βορρά. Στην πραγματικότητα η μεταξύ τους συνεννόηση σε συνδυασμό με την τυφλή και γουρουνίσια στάση των δυτικών χωρών οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Τουρκία σε μια κατάσταση αυξανόμενης

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα. 

Τον Απρίλη του ’37 η γερμανική χιτλερική αεροπορία για λογαριασμό του Φράνκο ισοπεδώνει τη βασκική κωμόπολη Γκουέρνικα της δημοκρατικής Ισπανίας, δίνοντας μόνο ένα μικρό δείγμα του ανθρωποφαγικού χαρακτήρα του γερμανικού χιτλερικού ιμπεριαλισμού, που σύντομα θα τον δοκίμαζαν στο πετσί τους οι λαοί όλης της Ευρώπης. Ογδόντα χρόνια μετά, οι ιδεολογικοί απόγονοι του χιτλερισμού, οι ρώσοι πουτινικοί σοσιαλ-ιμπεριαλιστές ισοπεδώνουν σπέρνοντας το μαζικό τρόμο και τον ατέλειωτο αγωνιώδη θάνατο των αμάχων στα μεγάλα αστικά κέντρα της Συρίας όπως ήταν το ανατολικό Χαλέπι και αυτή την ώρα η ανατολική Γούτα, προάστιο της Δαμασκού με πληθυσμό 400 χιλ. κατοίκων, ένα θύλακα όπου κρατά ακόμα γερά η συριακή αντίσταση.

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Οι τελευταίες κατακλυσμιαίου χαρακτήρα εξελίξεις τόσο όσον αφορά στο συριακό σφαγείο, όσο και συνολικά στη Μέση Ανατολή αποτελούν ουσιαστικά την ταφόπλακα μιας ανάλυσης που καταταλαιπώρησε το τσακισμένο σήμερα προοδευτικό κίνημα χοντρικά από το 1980, όταν και το τελευταίο κάστρο των προλεταριακών και αντιιμπεριαλιστικών επαναστάσεων, η Λαϊκή Κίνα, έπεσε στα χέρια της κινέζικης κρατικομονοπωλιακής αστικής τάξης νέου τύπου, που είχε για ηγέτη της τον σοσιαλφασίστα ρεβιζιονιστή Τενγκ Σιάο Πινγκ.