Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δημοσιεύσαμε τη θέση μας και για τον β γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών (https://www.oakke.gr/esoteriki-politiki/item/1620- ) που είναι η γενική που παίρνουμε στη βάση της λογικής του αντιφασιστικού μετώπου. Όπου υποψήφιος φασιστικού ή σοσιαλφασιστικού κόμματος, που σημαίνει φιλοπουτινικού, (όχι όπλα στην Ουκρανία, αντικειμενικά φιλοΧαμάς κλπ) έχει απέναντί του έναν υποψήφιο αστοδημοκρατικού κόμματος (ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ) που δεν είναι κι αυτός ένας καλυμμένος ακροδεξιός ή σοσιαλφασίστας, καλούμε τους αντιφασίστες να ψηφίσουν τον δεύτερο. Δηλαδή αν ένας υποψήφιος υποστηρίζεται από τη ΝΔ ή από το ΠΑΣΟΚ δεν διαλέγουμε ποιος υποψήφιος είναι πιο θετικός ή λιγότερο αρνητικός για το λαό, γιατί τότε θα παίρναμε ευθύνες για τις πιθανότατα σε πολλά ζητήματα αντιδραστικές πολιτικές που αυτοί συνήθως ακολουθούν. Απλά κάνουμε μια αμυντική επιλογή επειδή δεν θέλουμε να βρεθεί η περιφέρεια ή ο Δήμος στα χέρια του φασισμού.

Όπως πάντα με απίστευτο θράσος ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται τώρα από πρωταθλητής της συγκάλυψης σε επικεφαλής του κινήματος των ηθοποιών κατά της βίας στο θέατρο με το θόρυβο που ξεσηκώνει για τον Λιγνάδη, την ώρα που συνεχίζει με συνέπεια να καλύπτει τον δικό του ψυχολογικό βασανιστή Κιμούλη. Οι καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για τον Λιγνάδη είναι υποκριτικές καθώς αποτελούν γι αυτόν πρώτον ένα μέσο για να ζητήσει πολιτικές εκκαθαρίσεις στο υπουργείο πολιτισμού και δεύτερον για να ξεπλυθεί ο ίδιος στους ηθοποιούς για την άθλια στάση του απέναντι στο σπουδαίο κίνημά τους.

 

Οξύνουν τη σύγκρουση με τη δημοκρατική Ευρώπη για να μας υποδουλώσουν στο ρωσοκινεζικό άξονα

Α­πό  κα­θα­ρά οι­κο­νο­μι­κή ά­πο­ψη η χώ­ρα μας βρί­σκε­ται σε μια πο­λύ ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση, ό­πως α­να­γκά­ζε­ται πια να το α­να­γνω­ρί­σει α­κό­μα και η συμ­μορί­α των προ­βο­κα­τό­ρων που έ­χουν  αρ­πά­ξει με ψέμ­μα­τα τη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τό­που.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

Kατηγορούν τον Τσίπρα ότι θέλει να εμφανιστεί καιροσκοπικά και απατεωνίστικα σαν συνεχιστής του Α. Παπανδρέου για να σωθεί η εξουσία ΣΥΡΙΖΑ από την καταστροφή μέσα από μια κυβερνητική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα για να μαζέψει παλιούς πασοκτζήδες ψηφοφόρους που αναπολούν τον Παπανδρέου γιατί έδωσε λεφτά στο λαό. Πράγματι υπάρχει και είναι μάλιστα πολύ σοβαρή αυτή η τακτική σκοπιμότητα στη θεαματική αυτή κίνηση του Τσίπρα, σκοπιμότητα που αναλύουμε σε ένα άλλο άρθρο αυτού του φύλλου της Νέας Ανατολής.

  Σε άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο αναφερόμαστε στο πως το καθεστώς παγίδευσε τον Παπακωνσταντίνου σαν ένοχο για την πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ. Με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα αποκαλύπτεται σαν ένοχος πλαστογραφίας ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος, Διώτης, που

Όσο κι αν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με επικεφαλής την κνίτικη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, προχωρούν γοργά προς τη δημιουργία δομών σοσιαλφασιστικής δικτατορίας (ΜΜΕ, Δικαιοσύνη, νέοι εγκάθετοι στην κρατική υπαλληλία), ξεσκίζονται ταυτόχρονα από την αντίφαση της ψευτοαριστερής ρητορείας τους με την επίταση της οικονομικής καταστροφής της χώρας και του λαού.

 

Σε δυο μήνες από τότε που εκλέχτηκε είναι αρκετά φανερό που το πάει μια κυβέρνηση. Τα περισσότερα στοιχεία που έχουμε ως τώρα στα χερια μας δείχνουν ότι για αυτήν την κυβέρνηση ισχύει αυτό που έγραψε η Νέα Ανατολή στην πρώτη μέρα του σχηματισμού της κυβέρνησης: Η ΝΔ στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

  Για χρό­νια τώ­ρα οι σα­μπο­τα­ρι­στές δεν ά­φη­ναν κα­νέ­να έρ­γο κρα­τι­κό να γί­νει με τη μέ­θο­δο ΣΔΙΤ, δη­λα­δή με τη σύ­μπρα­ξη δη­μό­σιου και ι­διω­τι­κού το­μέ­α. Αυ­τή η μέ­θο­δος ε­ξοι­κο­νο­μεί πό­ρους α­πό το κρά­τος και προ­ω­θεί την κατα­σκευ­ή δη­μό­σιων έρ­γων. Ό­μως οι ε­πι­κρα­τέ­στε­ροι υ­πο­ψή­φιοι για τέ­τοια έργα α­νή­καν στο κομ­μά­τι της δυ­τι­κό­φι­λης α­στι­κής τά­ξης. Γι’ αυ­τό οι ψευ­το­αρι­στε­ροί του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ψευ­τοΚ­ΚΕ ή­ταν πά­ντα ε­νά­ντια σε αυ­τά.

Γράφουμε τούτο δω το σημείωμα για να δώσουμε μια πρώτη εκτίμηση στους φίλους μας αναγνώστες για το πως μπορεί να ερμηνευτεί η εσωκομματική σύγκρουση στο Σύριζα και να εξηγηθεί ιδιαίτερα η στάση σε αυτή του αληθινού αρχηγού του, του διπρόσωπου προβοκάτορα Τσίπρα.

Από ότι μαρτυρούν οι τοποθετήσεις των ίδιων των συνέδρων στις προσυνεδριακές διαδικασίες συμμετείχαν ελάχιστα μέλη του Σύριζα και ήταν αυτά που δεν ήταν απογοητευμένα από τον Κασσελάκη, αυτά δηλαδή που ήταν κάτω από την επιρροή και είχαν ενθαρρυνθεί να συμμετέχουν στο συνέδριο από το δίκτυο των στελεχών που τον είχαν φέρει στην εξουσία, δηλαδή αυτών που ανοιχτά είχαν σταθεί μαζί του από την πρώτη εκλογή (Πέτρος Παππάς, Δ. Αυγέρη, Θ. Τζάκρη). Μπορούμε να υποθέσουμε (και εκ του αποτελέσματος) ότι αυτό το δίκτυο το στήριξε και το ρυθμιστικό, δηλαδή το πιο κρίσιμο για τους κομματικούς συσχετισμούς ρεύμα, αυτό που έχει αρχηγό το δεξί χέρι του Τσίπρα, τον κεντριστή που λέγεται Νίκος Παππάς.